کی باید به فرزند «آفرین» گفت؟!
علی(ع) میفرماید: «رُبَّ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیه»؛ چه انسانهایی که به واسطه تعریفی که از آنها کردند، فریفته شدند.
یک «آفرین» وقتی بیجا باشد، مسیر انسان را منحرف میکند. یک بارکالله وقتی بیجا باشد، میتواند یک نفر را بکشد. تشویق کردن یک انسان برای امری که در او نیست، میتواند موجب هلاک او شود.
پسری در کوچه بازی میکرد که مرغ همسایه آمد بیرون و گوشۀ محل بازی او تخم گذاشت. مرغ رفت و این تخم ماند و بچه هم تخم را داغ داغ برداشت و آورد پیش مادرش. مادرش گفت: آفرین! همین آفرین برایش بس بود و این بچه دزد شد و بعدها خزانه سلطانی را سرقت کرد و محکوم به اعدام شد. موقع اعدامش یک استدعا و درخواست داشت و آن اینکه مادرم برای آخرین دیدار بیاید پای دار. مادرش را آوردند پای دار و به مادرش گفت: مادر! الآن من را به دار میکشند؛ میخواهم زبان تو را ببوسم و از دنیا بروم. زبانت را بگذار در دهانم. مادر دید بچه درخواست کرده و زبانش را درآورد و گذاشت در دهان او. تا مادر زبانش را وارد کام فرزند کرد، فرزند دندانش را گذاشت روی زبان مادر و گاز گرفت.
همه این مرد را لعن میکردند و میگفتند: این هم جنایت آخر او که این بلا را سر مادرش آورد. او گفت: اگر روز اول که تخم مرغ را آوردم، این مادر به من آفرین نگفته بود، امروز سرِ دار نمیرفتم.
📚 کتاب راه رشد جلد3 صفحه 22 اثر آیت الله حائری شیرازی(ره)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تو بیایی همه ثانیهها ساعتها
از همین روز، همین لحظه
همین دم، عیدند...
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
🔴 چگونه در ماه رمضان با کودکان خود همراهتر باشیم؟🌙
ماه رمضان نزدیک است و من مشتاق روزهداری و یاد خدا.
کودکی شش ساله دارم و از آنجائیکه روزهداری مرا بیحال میکند؛
میخواهم روشهایی را بهکار بگیرم تا بتوانم همراهی بیشتری با او داشته باشم.👇👇
پیش از فرا رسیدن ماه رمضان به روشهای مختلف شرایط روزهداری را بیان کنید.
با خواندن کتابهای کودکانه و قصهگویی درباره روزهداری
آنها درک بهتری از شرایط پیدا میکنند.
در لابلای قصه از کودک بخواهید تا ادامه آن را تکمیل کند.
مشارکت در این کار او را با موضوع همراهتر خواهد کرد.
حضور در مسجد در طول سال و یا شرکت در بخشی از اعتکاف هم باعث میشود
کودکان صحبت یا قصهای را درباره روزه و اهمیت آن بشنوند و درک بهتری پیدا کنند.
با کودکی که موقع رفتن به مهدکودک مقاومت و گریه می کند چه کنیم؟
1⃣ واکنش اول: ابتدا گریه می کرد و بعد از جدایی از شما آرام شد و موقع برگشت از مهد او را خوشحال و نرمال دیدید این حالت لجبازی است و بایستی بدون توجه به گریه هایش او را به محیط آموزشی بفرستید و این مسئله بدلیل حمایت یکی از والدین از گریه های کودک است.
2⃣ واکنش دوم: اگر بعد از جدایی از شما باز هم گریه کرد و از محیط آموزشی نیز با شما تماس گرفتند که هنوز ناآرامی می کند و موقع بازگشت نیز گریه می کرد و پرخاشگری می کرد نشانه اضطراب اوست و بهتر است 2-3 ماه صبر کنید و مجدد اقدام کنید و از روش حساسيت زدايي منظم استفاده كنيد : با كمك يك روانشناس، كودك رو از مراقب اوليه مرحله به مرحله دور كنيد. در اين حالت متخصص، روي اضطراب جدايي كودك كار می کند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❇️ چرا این سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی در صدا وسیما و فضای مجازی باز نشر نمی شود ؟ دوستانی که در گروه ها و در سکوهای فضای مجازی عضو هستند قربة الي الله اين كليپ را باز نشر کنند تا بر مسئولین واداده و منفعل اتمام حجت شود.
🗣 کودکان به نوع ارتباط والدین دقت میکنند❗️
اگرشما به یکدیگر احترام بگذارید، به صحبت های یکدیگربا دقت گوش کنید وعجولانه قضاوت نکنید،فرزندان شماهم از رفتار شما الگو برداری میکنند.
اما اگر روابط شما پرتنش و جَو اختلاف در خانه حاکم باشد و مشاجره، قهر های طولانی درخانه وجودداشته باشد،کودکان دچار اضطراب،افسردگی وپرخاشگری میشوند و بدرفتاری درآنها افزایش مییابد و
این موضوع در صورتی آثار منفی بیشتری
خواهد گذاشت که کودک شما از لحاظ
ژنتیکی ،استعداد بیشتری برای بروز
اختلالات رفتاری داشته باشد.
💠 فرزند بیشتر به شرط...
✅ کودکِ انسان مانند بچه ی سایر حیوانات نیست. فقط شکم و بدن نیست تا برای تولیدش منتظر درآمد و خوراک و لباس باشیم؛ همین که بودجه بود، قطارشان کنیم و همین که تنگدستی پیش آمد شعار بدهیم، اولاد کمتر، آسایش بیشتر ...
✅ کودک گذشته از آن که شکم و بدن دارد؛ یعنی گذشته از احتیاجاتی راجع به خوراک و پوشاک و مسکن و ... صاحب مغز و دارای فکر و روح است و باید به تربیت این دو قسمت هم پرداخت. باید این گونه مسائل را هم در نظر گرفت.
✅ برای این چنین تربیتی اگر پدر و مادر آمادگی و شناخت داشته باشند، عوامل تربیتی و نیازها و طرز برآوردن نیازهای کودک را شناخته باشند، میتوانند هفتاد تا فرزندش را هم تربیت کنند در غیر این صورت از عهده یک نصفه اش هم برنمی آیند!
📝 تربیت کودک، استاد علی صفائی، ص ۵۳
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
یک تکنیک عالی برای برخورد با رفتار نامطلوب کودک
از روش های عالی برخورد با رفتار نامطلوب کودکان👶🏻 این است که در زمان انجام دادن کارهای نامطلوب و ناپسند، توجهی نشان ندهیم و بعد به ذکر کارهای خوب و مطلوب گذشته کودک بپردازیم.
به طور مثال بگوییم: یادته هفته پیش توی کارهای خونه به من کمک کردی؟ چقدر اون کارت رو دوست داشتم.وقتی کودک 👶🏻متوجه بشه که رفتارهای ناپسندش مورد توجه قرار نمی گیرد و رفتارهای مثبت➕ گذشته، هنوز در ذهن مادرش🧕🏻 است، پس سعی می کند تا آن رفتارها را بیشتر انجام دهد.
نوجوانان در سنین نوجوانی 🧑🏻علاقه زیادی به دیده و پذیرفته شدن از طرف جامعه دارند؛
بنابراین برای این کار اقدام به عوض کردن ظاهر 😎و نوع پوشش🥼 خود میکنند. در مواجهه با این گونه مسائل، نباید با پرخاشگری و توهین فرزندتان👩👧👦 را از تغییر ظاهرش منع کنید،
بلکه باید با زبانی خوش و دلیل و منطق مناسب، او را تشویق به پذیرفته شدن از راههای دیگری غیر از تغییر ظاهر غیر متعارف کنید. از او بخواهید که رشته هنری یا ورزش مورد علاقهاش را به صورت حرفهای ادامه دهد و موفقیتها و قهرمانیهای پیاپیاش سبب غرور و افتخار🎖 خودش و شما باشد.
کنترل عصبانیت
هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.
بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.
مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.
خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.