#روايت ✅حَدَّثَ إِبْرَاهِيمُ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ مَأْمُونٍ الرَّقِّيِّ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ سَيِّدِي الصَّادِقِ (ع) إِذْ دَخَلَ سَهْلُ بْنُ الْحَسَنِ الْخُرَاسَانِيُّ فَسَلَّمَ عَلَيْهِ ثُمَّ جَلَسَ فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَكُمُ الرَّأْفَةُ وَ الرَّحْمَةُ وَ أَنْتُمْ أَهْلُ بَيْتِ الْإِمَامَةِ مَا الَّذِي يَمْنَعُكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ حَقٌّ تَقْعُدُ عَنْهُ وَ أَنْتَ تَجِدُ مِنْ شِيعَتِكَ مِائَةَ أَلْفٍ يَضْرِبُونَ بَيْنَ يَدَيْكَ بِالسَّيْفِ فَقَالَ لَهُ (ع) "اجْلِسْ يَا خُرَاسَانِيُّ رَعَى اللَّهُ حَقَّكَ" ثُمَّ قَالَ "يَا حَنِيفَةُ اسْجُرِي التَّنُّورَ" فَسَجَرَتْهُ حَتَّى صَارَ كَالْجَمْرَةِ وَ ابْيَضَّ عُلْوُهُ ثُمَّ قَالَ "يَا خُرَاسَانِيُّ قُمْ فَاجْلِسْ فِي التَّنُّورِ" فَقَالَ الْخُرَاسَانِيُّ يَا سَيِّدِي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَا تُعَذِّبْنِي بِالنَّارِ أَقِلْنِي أَقَالَكَ اللَّهُ قَالَ "قَدْ أَقَلْتُكَ" فَبَيْنَمَا نَحْنُ كَذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَ هَارُونُ‌ الْمَكِّيُّ وَ نَعْلُهُ فِي سَبَّابَتِهِ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَقَالَ لَهُ الصَّادِقُ (ع) "أَلْقِ النَّعْلَ مِنْ يَدِكَ وَ اجْلِسْ فِي التَّنُّورِ" قَالَ فَأَلْقَى النَّعْلَ مِنْ سَبَّابَتِهِ ثُمَّ جَلَسَ فِي التَّنُّورِ وَ أَقْبَلَ الْإِمَامُ (ع) يُحَدِّثُ الْخُرَاسَانِيَّ حَدِيثَ خُرَاسَانَ حَتَّى كَأَنَّهُ شَاهِدٌ لَهَا ثُمَّ قَالَ "قُمْ يَا خُرَاسَانِيُّ وَ انْظُرْ مَا فِي التَّنُّور"ِ قَالَ فَقُمْتُ إِلَيْهِ فَرَأَيْتُهُ مُتَرَبِّعاً فَخَرَجَ إِلَيْنَا وَ سَلَّمَ عَلَيْنَا فَقَالَ لَهُ الْإِمَامُ (ع) "كَمْ تَجِدُ بِخُرَاسَانَ مِثْلَ هَذَا" فَقَالَ وَ اللَّهِ وَ لَا وَاحِداً فَقَالَ (ع) "لَا وَ اللَّهِ وَ لَا وَاحِداً" فَقَالَ "أَمَا إِنَّالَا نَخْرُجُ فِي زَمَانٍ لَا نَجِدُ فِيهِ خَمْسَةً مُعَاضِدِينَ لَنَا نَحْنُ أَعْلَمُ بِالْوَقْتِ‌" ✅مامون رقی می‌گوید: خدمت حضرت #صادق(ع) بودم كه سهل بن حسن خراسانى وارد شد، سلام كرد و نشست. عرض كرد يا ابن رسول اللَّه چه قدر شما رؤوف و مهربان هستيد شما امام هستيد، چرا دفاع از حق خود نمى‌كنيد با اينكه بيش از صد هزار شيعه ى شمشير زن داريد. فرمود: "بنشين خراسانى خدا جانب تو را رعايت كند." به كنيز خود حنيفه فرمود تنور را روشن کند. تنور، افروخته شد و يكپارچه آتش شد و قسمت بالاى آن سفيد شد. بعد رو به مرد خراسانى نموده و فرمود: "برو بنشين داخل تنور." خراسانى شروع به التماس كرد كه يا ابن رسول اللَّه مرا به آتش مسوزان. از جرم من درگذر خدا از تو بگذرد. فرمود "ترا بخشيدم." در همين موقع هارون‌ مكى‌ _ كه كفش خود را به انگشت گرفته بود_ وارد شد و عرض كرد السلام عليك يا ابن رسول اللَّه. امام(ع) فرمود "نعلين را بيانداز و برو داخل تنور بنشين." [بلافاصله] نعلين را انداخت و داخل تنور نشست. امام شروع كرد با خراسانى به صحبت كردن از جريان هاى خراسان مثل اينكه در خراسان بوده است، بعد فرمود "خراسانى برو ببين در تنور چه خبر است" به جانب تنور رفتم، ديدم چهار زانو در تنور نشسته، از تنور خارج شد به ما سلام كرد امام(ع) فرمود "از اين‌ها در خراسان چند نفر پيدا مى‌شود؟" عرض كرد بخدا قسم يك نفر هم نيست امام(ع) هم فرمودند "نه به خدا يك نفر هم، پيدا نمى‌شود" فرمود: "ما در زمانى كه پنج نفر ياور نداشته باشيم قيام نخواهيم كرد ما خودمان موقعيت مناسب را بهتر مي‌دانيم و نسبت به آن آگاه تریم." (مناقب آل أبي طالب/ 3/ ص362) #ولایت_پذیری #تسلیم_محض #تعبد #غربت_امام #علت_غیبت 💎 @Moshfeghoun 💐

جهت اطلاع و تأمل! «این حرف‌هایی هم که دارم به شماها می‌زنم، به کمتر جمعی ممکن است من بزنم این حرف‌ها را» ✍ محمد صالح مشفقی پور 🔺 این متن، سیاسی نیست! 👈 بلکه برای تبیین منطق رئیس جمهور دیروز و رهبر امروز است! 👈 و برای پاسخ به سؤال بعضی دوستان انقلابی و شبهه افکنیِ بعضی سوء استفاده گرانِ وفاقی یا کم اطلاع است! 🔺 می خواهیم پشت پرده ی برشی کوتاه از تاریخ را از زبان یک مقام عالی رتبه بخوانیم! 🔺 اما قبل از آن، لطفا به نگاهتان وسعت بدهید تا بتوانید منطق گوینده را درک کنید! او کسی است که بنا دارد طبق روال عادی و قانونی در کشور، مدیریت بکند. 🔺 ماجرا این است که رهبری، در زمان ریاست جمهوری به ویژه در دور دوم(سال۶۴) به هیچ وجه موافق نخست وزیری میرحسین موسوی نبودند. 🔺 اما به هر ترتیب، موسوی نخست وزیر شد. رهبری با بسیاری از وزرای کابینه هم موافق نبودند اما نکته این است که در علن، همیشه از آن ها حمایت می کردند. 🔺 چرا و بر اساس چه منطقی؟ 🔺 رهبری در مرداد ۶۷، در دیداری خصوصی، مطالبی فرمودند که البته این روزها علنی شده و پاسخی است برای سؤال ها و بعضی شبهات! [ اشاره و به عنوان مثال: #فرزانه، #صادق، #مردمی، #دانشمند را یادتان هست؛ یا هیئت مذاکره کننده امین، غیور، شجاع، متدیّن؛ و مثال های دیگری نسبت به اشخاص دیگری که از آن عبور می کنم و به خودتان ارجاع می دهم!] فرمایشات رهبری در سال ۶۷: 🔸 «من خودم به امام گفتم، گفتم آقا ما سر قضیه نخست‌وزیری اینقدر مشکل تحمل کردیم. 🔹 سر قضیه وزرا من و آقای موسوی به توافق نخواهیم رسید؛ من می‌دانم 13 تا 15 تا وزیر ما اختلاف پیدا خواهیم کرد. ایشان یک کسی را معرفی می‌کند، من آن را قبول نخواهم داشت، قبول ندارم اصلا... 🔸 پیشنهاد من به امام این بود که شما بیایید یک حَکَمی را - من نگفتم یک هیأت - گفتم یک شخصی را به عنوان حَکَم معین کنید که هر جا من و آقای موسوی اختلاف نظر پیدا کردیم در وزیر، آن حَکَم بگوید این، حرفش تمام باشد. 🔹 امام گفتند این خوب فکری است. من سه نفری را معین می‌کنم؛ سه نفر معین کرد. سه نفر هم مورد رضایت من است. یکی آقای هاشمی، یکی آقای موسوی اردبیلی، یکی آقای حاج احمد آقا. 🔸 خیلی خب، ما گفتیم بسیار خب، من خودم رفتم به برادرها حکمیت را ابلاغ کردم - سال 64 - و گفتم این پیشنهاد من به امام بوده. بنده هم می‌خواهم کار و تکلیف الهی انجام بگیرد؛ من چه کار دارم که کی می‌آید، کی می‌رود؟ هر کی می‌خواهد بیاید، هر کی می‌خواهد برود. 🔹 این را شما بدانید، الان هم هر کسی می‌خواهد بیاید، هر کسی می‌خواهد برود، برای بنده یک سر سوزن والله تفاوت نمی‌کند. من فقط حجت شرعی داشته باشم، بتوانم فردا جواب خدا را بدهم. اگر حجت شرعی داشتم، جواب شماها و جواب ملت را خواهم داد. من از جواب دادن اصلاً باکی ندارم. هر کسی بگوید آقا چرا؟ می‌گویم که وظیفه‌ام بود؛ دهان‌ها بسته می‌شود. من باید آنجا را قرص کنم. 🔸 حجت را سر قضیه نخست‌وزیر هم به امام گفتم. گفتم آقا من حجت شرعی می‌خواهم، این جوری برای من حجت شرعی نیست؛ حجت شرعی به من بدهید، من اقدام می‌کنم. امام هم حجت شرعی به من داد، من هم اقدام کردم. سر قضیه وزرا هم همین بود، من گفتم آقا حکمیت، حکمیت را هم امام معین کردند. 🔹 این حکمیت هم به لطف الهی در حدود ده یازده مورد بین من و آقای نخست‌وزیر اختلاف سر وزرا بود - به نظرم 11 مورد بود - در ده یازده مورد، 11 تا رأی به نفع آقای نخست‌وزیر دادند! بنده هم هیچ اظهار نگرانی نکردم. 🔸 همان وزرا بودند که وقتی نخستین جلسه هیأت دولت تشکل شد، من آمدم بیرون مصاحبه کردم - همه‌تان شنیدید قاعدتاً - گفتم بسیار هیأت دولت خوبی است، چهره‌ها، چهره‌های پرنوری هستند، چهره‌های باصفایی هستند؛ من محیط صفا اینجا دیدم و اعتقادم هم واقعاً این است که باید از اینها حمایت کرد، تا الان هم حمایت کردم. 🔹 این حرف‌هایی هم که دارم به شماها می‌زنم، به کمتر جمعی ممکن است من بزنم این حرف‌ها را. حالا ممکن است یک فرد، دو فردی، اما به جمع‌ها من این حرف‌ها را نمی‌زنم. برای خاطری که ظرفیتش را ندارند. شما ظرفیتش را دارید، باید بدانید این را...» پ.ن: کمی تأمل کنید و‌ دوباره متن را بخوانید! یاعلی🌹 💎 @Moshfeghoun 💐 ویراستی