🔻#مستحبات و #مکروهات را بشناسیم. 💢 #ذکر رسول خدا در صبح و شام عن القطب الراوندیّ: روی أ نّه لمّا حمل علیّ بن الحسین علیهما السلام إلی یزید همّ بضرب عنقه، فوقّفه بین یدیه وهو یکلّمه لیستنطقه بکلمه یوجب بها قتله، وعلیّ علیه السلام یجیبه حیثما یکلّمه وفی یده مسبحه صغیره یدیرها بأصابعه وهو یتکلّم، فقال له یزید: أنا أکلّمک وأنت تجیبنی وتدیر أصابعک بسبحه فی یدک فکیف یجوز ذلک؟ فقال علیه السلام: حدَّثنی أبی عن جدّی أ نّه کان إذا صلّی الغداه وانفتل لا یتکلّم حتّی یأخذ سبحه بین یدیه فیقول:اللّهمَّ إنّی أصبحت اُسبّحک واُمجّدک وأحمدک واُهلّلک بعدد ما أدیر به سبحتی، ویأخذ السبحه بیده ویدیرها وهو یتکلّم بما یرید من غیر أن یتکلّم بالتسبیح، وذکر أنّ ذلک محتسب له وهو حرز إلی أن یأوی إلی فراشه، فإذا آوی إلی فراشه قال مثل ذلک القول، ووضع السبحه تحت رأسه فهو محسوب له من الوقت إلی الوقت، ففعلت هذا اقتداءً بجدّی. فقال له یزید - مرَّه بعد اُخری -: لست أکلّم أحداً منکم إلّا ویجیبنی بما یفوز به، وعفا عنه وأمر بإطلاقه. أقول: ظاهر الروایه أ نّه عنی بجدّه رسول اللَّه صلی الله علیه وآله. قطب راوندی گوید: روایت شده که چون امام زین‌العابدین سلام الله علیه را نزد یزید لعنه الله بردند، یزید لعنه الله تصمیم گرفت گردن آن حضرت را بزند. از این رو امام را در مقابل خود نگاه داشته، با او سخن می‌گفت تا او را به حرف آورد و کلمه‌ای از آن حضرت بشنود که بدان بهانه او را بکشد. امام زین‌العابدین سلام الله علیه به تمام سخنان یزید لعنه الله پاسخ می‌داد در حالی که تسبیح کوچکی را که در دست داشت، با انگشتان می‌گردانیدند. یزید لعنه الله گفت: من دارم با تو سخن می‌گویم و تو در پاسخ من با بی‌اعتنایی تسبیح می‌گردانی؟! این چگونه رواست؟! حضرت سلام الله علیه فرمودند: پدرم از جدّم نقل کرد که #چون_از_نماز_صبح_و_تعقیبات_آن_فارغ_می‌شد، با کسی سخن نمی‌گفت تا اینکه تسبیح را در برابر خود می‌گرفت و می‌فرمود:«#اللّهُمَّ_إِنِّی_أَصبَحتُ_أُسَبِّحُکَ_وَ_أُمَجِّدُکَ_وَ_أُحَمِّدُکَ_وَ_أُهَلِّلُکَ_بِعَدَدِ_مَا_أُدِیرُ_بِهِ_سُبحَتِی» (خدایا صبح کردم در حالی که به اندازه گردش دانه‌های تسبیح خود، تو را تسبیح و تمجید می‌کنم، و به گفتن حمد و ذکر توحید تو می‌پردازم). آنگاه #دانه‌های_تسبیح_را_گردش_می‌داد و با مردم سخن می‌گفت بدون آنکه ذکر گذشته را تکرار کند. و فرمود: با این کار به شماره گردش دانه‌های تسبیح برایش ذکر خدا حساب می‌شود. و آن سبب حفظ و حراست اوست تا وقتی که به بستر خواب رود. و #چون_به_بستر_می‌رفت، در آن هنگام نیز تسبیح را می‌گرفت و #ذکر_گذشته_را_تکرار_می‌کرد و #تسبیح_را_زیر_سر_خود_می‌نهاد. و با این کار تا صبح ذکر خدا در نامه عمل او نوشته می‌شد. من نیز تسبیح را می‌گردانم تا اقتدا به عمل جدّم کرده باشم. یزید لعنه الله پس از شنیدن پاسخ امام سلام الله علیه، مکرر گفت: با هیچکدامتان سخن نمی‌گویم مگر اینکه پاسخی می‌دهد که به نفع او تمام می‌شود. بالاخره از کشتن آن حضرت منصرف شد و امر کرد تا بندها را از آن حضرت بردارند. مؤلف گوید: از ظاهر روایت برمی‌آید که مقصود امام زین‌العابدین سلام الله علیه از کلمه «جدّم»، رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم بوده است. 📚 کتاب #سنن_النبی باب ما نورده من سننه فی أدعیته و أذکاره و لواحقها، صفحه ۱۶۲ #سنت #اذکار_ادعیه_تعویذات #ذکر_و_تعویذ_صبح_و_شب #سیره_و_سنت_چهارده_معصوم_علیهم_السلام ┈••✾•🍃🌸🍃•✾•┈┈ #با_معرفی_کانال_به_دیگران در نشر معارف اهل بیت علیهم السلام سهیم باشید 👇 https://eitaa.com/joinchat/840302617Cd8c61ab204