آیت و معجزه‏‌ای که خداوند بر آخرین پیامبرش فرستاد از نوع کتاب و نوشته است، از نوع سخن است، از نوع فکر و احساس است، با عقل و با فکر و با دل و ضمیر سر و کار دارد. این کتاب قرن‌هاست که قدرت خارق‌العاده معنوی خود را نشان داده و نشان می‌دهد، روزگار نمی‌تواند آن را کهنه کند، میلیون‌ها میلیون دل را به سوی خود کشیده و می‌کشد، نیروی حیاتی در آن موج می‌زند، چه عقل‌های مفکری را به اندیشه و تدبّر واداشته و چه دل‌هایی را لبریز از ایمان و ذوق و شوق معنوی کرده و چه مرغان سحر و شب زنده‏‌دارانی را غذای روحی شده و چه اشک‌ها را از عشق به خدا و خوف از خدا در نیمه‏‌های شب بر گونه‌ها جاری ساخته است و چه ملّت‌های اسیر و به زنجیر کشیده را از چنگال ظلم و استبداد نجات داده است. (پیامبر‌امی، ص۱۰۴) @motahari_nab

هر لذتی بر اساس یک نیاز است. اگر از خوردن یک غذا لذت می‌بریم به خاطر آن است که طبیعت ما به آن ماده احتیاج دارد و اگر لذت نبریم نمی‌خوریم. از نوشیدن آب لذت می‌بریم زیرا طبیعتمان به آب احتیاج دارد. از خواب لذت می‌بریم زیرا احتیاج داریم. یعنی هر لذتی بر اساس یک نیاز واقعی است، همچنانکه هر دردی بر اساس یک مانع است. (هدف‌زندگی، ص۴۵) @motahari_nab

شهود اعمال انسان‌ها توسط مقربین، اختصاص به قیامت و آخرت ندارد؛ اولیای خدا یعنی پیغمبر اکرم و هر پیغمبر و امام و حجتی در زمان خودش، در دنیا نیز اعمال انسان‌ها را مشاهده می‌کنند؛ یعنی، چه وقتی که از دنیا رفته باشند و چه در زمان حیاتشان ناظر اعمال مردم هستند. و لهذا در اخبار و روایات زیادی وارد شده که اعمال انسان‌ها همیشه بر حجت زمان خودشان و حجت‌های پیشین که از دنیا رفته‌اند، عرضه می‌شود. (مسئله‌ عرض اعمال جزء مسلّمات روایات شیعه است.) پیامبر اکرم همیشه شاهد و ناظر اعمال امت خودش است کما اینکه الان حجت ما یعنی امام‌زمان(عجّل الله تعالی فرجه) ناظر و شاهد اعمال ما هستند و این همان مسئله‌ یشْهَدُهُ الْمُقَرَّبونَ است. (آشنایی‌باقرآن، ج۱۲، ص۱۵۹) @motahari_nab

قضیه فلسطین مربوط به دولتی از دولت‌های اسلامی هم نیست؛ مربوط به یک ملت است، ملتی که او را به زور از خانه‌اش بیرون کرده‌اند. تاریخچه فلسطین چیست؟ مدعی هستند که در سه هزار سال پیش دو نفر از ما (داود و سلیمان) برای مدت موقتی در آنجا سلطنت کرده‌اند. تاریخ را بخوانید؛ در تمام این مدت دو سه هزار ساله، کی بوده است که سرزمین فلسطین به یهود تعلق داشته است؟ کی بوده است که بیشتر سرزمین فلسطین مال ملت یهود باشد؟ آیا بیشتر سرزمین فلسطین از آنِ ملت یهود است؟ قبل از اسلام هم مال آنها نبود، بعد از اسلام هم مال آنها نبود. روزی که مسلمین فلسطین را فتح کردند، فلسطین دراختیار مسیحی‌ها بود نه در اختیار یهودی‌ها. و اتفاقاً مسیحی‌ها که با مسلمین صلح کردند، یکی از مواردی که در صلحنامه گنجاندند این بود که شما یهود را در اینجا راه ندهید. گفتند: ما با شما زندگی می‌کنیم ولی با یهود زندگی نمی‌کنیم. چطور شد که یکدفعه نام وطن یهودی به خود گرفت؟ یکی از قضایایی که کارنامه قرن ما را تاریک می‌کند (این قرنی که به دروغ نام حقوق بشر، نام آزادی، نام انسانیت بر آن گذاشته‏‌اند) همین قضیه است. (حماسه‌حسینی، ج۱، ص۲۷۱) @motahari_nab

در عصر ما ملت فلسطین در اثر رنج بزرگ اسرائیلی در حال بپاخاستن، خالص شدن، زنده شدن، شکستن موانع و خراب شدن دیوارهای‏ عادات است زیرا روح اسلامی‏‌اش زنده است. (یادداشت‏‌ها، ج۲، ص۳۰،۳۱) @motahari_nab

شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان می‌خورد. (حماسه‌حسینی،‌ج ۱،‌ص۲۷۳) @motahari_nab

صهیونیسم که در ابتدا به نظر می‌رسید که برای رهایی یهودیان از آوارگی و تحقیر بین المللی شروع شده، اینک به یک ایدئولوژی متجاوز و نژادپرست و ستمکار بدل شده است. این جنبش با وجود درد و طلب مشترک در میان یهودیان، چون داعیه استعمار و بهره‌کشی از محرومان جهان به نفع دوازده میلیون‏ یهودی را دارد نه تنها خریداری ندارد، مورد نفرت مردم آزاده جهان هم هست. (خدمات‌متقابل‌اسلام‌و‌ایران، ص۳۴) @motahari_nab

اگر حسین بن علی بود می‌گفت: اگر می‌خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه دایان‏ است. شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان می‌خورد. مرتّب دروغ در مغز ما کردند که این یک مسئله‌ داخلی است، مربوط به عرب و اسرائیل است. (حماسه حسینی،‌ج ۱،‌صفحه۲۷۳) @motahari_nab

یهودی فلسطینی صد درجه شریفتر از یهودی غربی است. اگر مردم فلسطین یهودی‌های ملی اهل همان فلسطین بودند که این جنایت‌ها واقع نمی‌شد. این جنایت‌ها همه مال یهودی غربی است. (حماسه‌حسینی، ج۱، ص۱۹) @motahari_nab

هیچ وقت یک مسلمان واقعی، یک مؤمن واقعی- تا چه رسد به مقام مقدس امام- امکان ندارد که با دستگاه ظلم و جور زمان خودش سازش کند و واقعاً بسازد، یعنی خودش را با آن منطبق کند، بلکه همیشه با آنها مبارزه می‌کند. تفاوت در این است که شکل مبارزه فرق می‌کند. یک وقت مبارزه علنی است، اعلان جنگ است، مبارزه با شمشیر است. این یک شکل مبارزه است. و یک وقت، مبارزه هست ولی نوع مبارزه فرق می‌کند. در این مبارزه هم کوبیدن طرف هست، لجنمال کردن طرف هست، منصرف کردن مردم از ناحیه او هست، علنی کردن باطل بودن او هست، جامعه را بر ضد او سوق دادن هست، ولی نه به صورت شمشیر کشیدن. (سیری‌درسیرهٔ‌ائمه‌اطهار، ص۱۵۱،۱۵۲) @motahari_nab

اشعار حافظ در اوج عرفان است و کمتر کسی قادر است لطایف عرفانی او را درک کند. همه عرفایی که بعد او آمده‌اند اعتراف دارند که او مقامات عالیه عرفانی را عملًا طی کرده است. برخی از بزرگان بر برخی از بیت‌های حافظ شرح نوشته‌اند، مثلًا محقق جلال الدین دوانی فیلسوف معروف قرن نهم هجری رساله‌ای در شرح این بیت: پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت‏ آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد تألیف کرده است. (خدمات‌متقابل‌اسلام‌وایران، ص۵۶۹) @motahari_nab

صلح امام حسن زمینه را برای قیام امام حسین فراهم کرد. لازم بود که امام حسن یک مدتی کناره گیری کند تا ماهیت امویها که بر مردم مخفی و مستور بود آشکار شود تا قیامی که بناست بعد انجام گیرد، از نظر تاریخ قیام موجّهی باشد. (سیری در سیره ائمه اطهار، ص۸۶) @motahari_nab