اَحيا/ اِحيا "أَحيَا" به فتح اول جمع "حَـيّ" به معناي "زنده" است. به تيغ عشق كشته شو كه تا عمر ابد يابي كه از شمشير بويحيي نشان ندْهد كس از احيا #سنايي "اِحيا" به كسر اول، مصدر است به معناي "زنده كردن" و نيز "آباد كردن" در عبارت " اِحياي أراضي موات" و نيز به معناي " شب را بيدار ﻣﺎﻧﺪﻥ و به عبادت گذراندن" مانند "شب هاي اِحيا در ماه رمضان" #احيا #حيّ #زنده #زنده_كردن #آباد_كردن #شب_را_بيدار_ماندن #ابوالحسن_نجفي #غلط_ننويسيم

مُرداد/اَمرداد ماه پنجم سال شمسي در اوستايي "مرداد" به معناي " ميرا" ست و "اَمرداد" به معناي "ناميرا"ست. (پيشوند "اَ" در اوستايي دلالت بر نفي و سلب مي كند) امروزه بكارگيري مرداد به جاي اَمرداد اشكال ندارد. گـًَـرْمْ خونم چو آب در مرداد سرْد آهَم چو باد در آبان #سنايي بسي برآيد و بي ما فرو رود خورشيد بهارگاه و خزان باشد و دي و مرداد #سعدي #مرداد #امرداد #ابوالحسن_نجفي #غلط_ننويسيم