بماند که این توسعه اقتصادی موجب بهره کشی سرمایه دارها از انسان ها شده و جنبش ۹۹ درصدی و جلیقه زردها و شورش های حاشیه لندن، ده ها سال بعد از مطرح شدن توسعه پایدار و متوازن، آن هم در کشورهای غارتگر غربی رقم خورده است. یعنی فرهنگ و سیاست در این مدت هم در خدمت کنترل ناموفق آسیب های تحمیل شده از صنایع سنتز پایه به محیط زیست بوده است تا اقتصاد سرمایه دارها تأمین شود. این است نتیجه عملی توسعه پایدار. و ما نخواستیم بحث روش تحقیقی بکنیم و بگوییم که اساسا انسانی که نتوانست فقط یک حوزه اقتصاد را تا دهه ۱۹۹۰ در جهت رفاه بشر و حفظ محیط زیست مدیریت کند، حال چگونه می خواهد تمام حوزه ها را با لحاظ کردن روابط بین آنها مدیریت کند؟ اما همین مفهوم پایداری که سازمان ملل، این عمله سرمایه سالاران صهیونیست فقط ادعایش را کرده است، تحت مفهوم قوام، در قرآن هم مطرح شده است: «إنّ هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم» قرآن به پایدارترین راه ها هدایت می کند و به مومنانی که همه اعمال صالح را انجام دهند اجر کبیر را بشارت می دهد. لذا ما برای هر نظریه یا هر یک از ساحت های اداره جامعه، یک نمودار تقویم در مقابل نمودار پایداری سازمان ملل، این نمودار ناکارآمد و فریبنده خواهیم داشت. همچنین برای مجموعه نظریات موجود در هر یک از فقه های نهگانه، یک نمودار تقویم کلی وجود دارد که نحوه تحقق نظریات کارآمد در هر زمان و مکان را ارزیابی (تنقیح) و مدیریت می کند. و بالاتر از آن یک نمودار تقویم کلی تر هم برای همه نظریات وجود دارد. 3️⃣ #تصویر «بیان مبتنی بر تقویم»: اینکه ما به هر نظریه به نحو منفصل نگاه نکنیم بلکه اثرات، ارتباطات هر نظریه را لحاظ کنیم. از جمله اینکه در مقام تحقق باید ابتدا کدام یک را اجرا کرده و نقشه راه اجرای نظریات باید چگونه باشد سه فایده دارد: فایده و ضرورت اول: وقتی برای هر نظریه، نمودار تقویم ترسیم شد و ارتباطات آن با دیگر نظریات در طبقات سه گانه ای که در بخش تصمیم در همین نوشته بیان می شود معین شد، آنگاه این نمودار به مرور تکمیل شده و این موجب می شود که در مقایسه با نمودار ناکارآمد و فریبنده به اصطلاح پایداری، ما یک نمودار داشته باشیم و این را به مدیران ارائه دهیم. بنابراین نسخه ای برای رهایی از سازمان ملل که عمله سرمایه داران است پیشنهاد می شود. فایده و ضرورت دوم: جلوگیری از تحقق ناقص و یا تحریف شده نظریات که موجب هضم شدگی تحولات اسلامی می شود. چون نظامات اجتماعی در همتنیده هستند، یعنی به تعبیر آیت الله میرباقری مثل نخود و لوبیا نیستند که بگویی فقط نخود را می خواهم و لوبیا را از آن جدا می کنم. بلکه مثل شربت هست که حتی اگر یک قطره از آن را هم بگیری، در آن هم آب هست، هم شکر، هم گلاب و هم تمام اجزای حل شده در شربت. لذا با ترسیم نمودار تقویم هر نظریه، همه توجه می کنند که با یک گُل نمی توانند بهار را محقق کنند بلکه سبب پژمرده شدن گل و آبروریزی برای اسلام می شوند. چون اگر حرکتی ناقص یا تحریف شده اجرا شود هضم می شود و این هضم شدن یک حرکت تحولی اسلامی سبب سرخوردگی انقلابیون شده و نیز تف سر بالا و مایه آبروریزی است. مثلا نمی توانیم تازه خوری توصیه شده در طب اسلامی را با شهرهای متراکم مصرفی محقق کنیم. پس اگر طب اسلامی ها تا ابد بخواهند بر تازه خوری تأکید کنند ولی برای شهرهای متراکم مصرفی فکری نکنند، راه به جایی نخواهند برد. فایده و ضرورت سوم: تشکیل جبهه و جلوگیری از کارهای جزیره ای. می دانیم برخی جریان های تمدنی اگرچه اسلامی هستند و مانند برخی دیگر به غرب بسم الله نمی چسبانند و همچنین کلی گویی نکرده بلکه حرف اسلامی کاربردی می زنند، اما فقط در دو زمینه حرف می زنند. به طوریکه بسیاری به نحو جزیره ای مشغول ساختن یک بخش از تمدن است. حال ترسیم نمودار تقویم برای هر نظریه علاوه بر فایده بالا، موجب می شود که برای هم افزایی و جبهه سازی بین جریان های تمدنی بستر سازی شده و به تدریج یک چتر گفتمانی بر سر تمام این جریانات گسترانده شود. ضمن اینکه وقتی امام علیه السلام نقل به مضمون می فرمایند: «هر حرفی که من می زنم به ۷۰ مفهوم دیگر مرتبط است و هر کس که این ارتباطات را نفهمد فقیه نیست» یعنی نمی توان ادعای تعلیم علوم‌اهل بیت علیهم السلام را داشت و به این ارتباطات نظریات و مفاهیم توجه عمیق نکرد. درحالیکه اساسا وجه تمایز یک عالم نظام ساز با یک عالم مسئله گو در ترسیم هر چه کامل تر نمودار تقویم هر نظریه و دیدن این ارتباطات است. حال سوال این است که ارتباطات موجود در نمودار تقویم چند دسته است؟