و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادّی، که به گروه‌هایی از آنان داده‌ایم، میفکن! اینها شکوفه‌های زندگی دنیاست؛ تا آنان را در آن بیازماییم؛ و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است! - طه، ۱۳۱. [ علی، #قرآن‌ناطق ]

قرآن مجيد روشن‌ترين نمونه را در اين زمينه در پايان سوره قصص آورده است؛ قارون از ثروت و قدرت فراوانی برخوردار بود و به همین دلیل، بسیار مغرور شده بود. او ثروت خود را در معرض دید مردم قرار می داد و به آن‌ها می گفت که او شایسته این ثروت است.مردم بنی اسرائیل نیز به ثروت قارون غبطه می خوردند و آرزو داشتند که جای او باشند. اما در نهایت، خداوند قارون را به دلیل غرور و طغیانش، مجازات کرد. زمین شکاف برداشت و قارون و تمام ثروت او زیر زمین فرو رفتند. آن‌ها كه تا ديروز آرزوى زندگى او را مى‌كردند، گفتند: «واى بر ما! گويى خدا روزى را بر هركس از بندگانش بخواهد گسترش مى‌دهد يا تنگ مى‌گيرد! اگر خدا بر ما منت ننهاده بود، ما را نيز به قعر زمين فرو مى‌برد! اى واى! گويى كافران هرگز رستگار نمى‌شوند!» (قصص، آيه ۸۲) [ علی، #قرآن‌ناطق ]

‌ در آيات قرآن مجيد نيز تعبيرات مختلفى ديده مى‌شود كه در واقع گفتار امام(عليه السلام) برگرفته از آن‌هاست. در آيهٔ ۱۴ سوره «علق» دربارهٔ بعضى از كافران و تكذيب‌كنندگانِ پيغمبر(صلى الله عليه وآله) آمده است: «أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللهَ يَرَى; آيا او نمى‌دانست كه خداوند اعمالش را مى‌بيند». در آيهٔ ۱۰۸ سوره «نساء» مى‌خوانيم: «يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللهِ; آن‌ها زشتكارى خود را از مردم پنهان مى‌دارند; اما از خدا پنهان نمى‌دارند». [ علی ، #قرآن‌ناطق ]

‌ قرآن مجيد نيز دروغ گفتن را نشانهٔ بى‌ايمانى شمرده؛ آن‌جا كه مى‌فرمايد: «إِنَّما يفْتَرِى الْكَذِبَ الَّذينَ لا يؤْمِنُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَأُولئِكَ هُمُ الْكاذِبُونَ» تنها كسانى دروغ مى‌بندند كه به آيات خدا ايمان ندارند؛ (آرى،) دروغ‌گويانِ واقعى آن‌ها هستند! [علی، #قرآن‌ناطق]

‌ اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‌ها و قبيله‌ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد؛ (اين‌ها ملاك امتياز نيست،) گرامى‌ترين شما نزد خداوند، باتقواترين شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! - سورهٔ مبارکهٔ «حجرات»، آیهٔ ۱۳ [علی، #قرآن‌ناطق] ‌

‌ و [همان] روزى كه ستمكار دست خود را [از شدت حسرت] به دندان مى‌گزد و مى‌گويد: اى كاش با رسول [خدا] راهى برگزيده بودم - سورۀ مبارکۀ «فرقان»، آیۀ ۲۷ [علی، #قرآن‌ناطق] ‌‌

‌ به خدا سوگند! همراه مرگ چيزى به من روى نياورده كه از آن خشنود نباشم، و نشانه‌هاى آن را زشت بدانم؛ بلكه من چونان جويندۀ آب در شب كه ناگهان آن را بيابد، يا كسى كه گمشده خود را پيدا كند، از مرگ خرسندم كه: «و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است». [علی، #قرآن‌ناطق] 📚 | #نهج‌البلاغه، نامه ۲۳ ‌💻 | eitaa.com/mowla_ali ‌‌

‌ تا بر آن‌چه از دست شما رفته اندوهگین نشوید و به [سبب] آن‌چه به شما داده است شادمانى نکنید. - سورۀ مبارکۀ «حدید»، آیۀ ۲۳. [علی ، #قرآن‌ناطق] ‌‌

‌ بترس از آن روز، كه هر كه عاقبتى پسنديده دارد، خشنود است؛ و هر كه زمام خويش به دست شيطان داده و براى رهايى خود به ستيزه برنخاسته، پشيمان است. - #قرآن‌ناطق، علی بن‌ ابی‌طالب علیه‌السلام. 📚 | #نهج‌البلاغه، نامه ۴۸، ترجمه آیتی ‌💻 | eitaa.com/mowla_ali ‌