هدایت شده از محمود کاویانی زاده
۶۴ مائده
🟥🔴🟧🟠🟨🟡🟩🟢🟦🔵
✍آيه قبل، اشاره به سخنان خلاف و نامربوط #يهود «و قولهم الاثم» و جلوگيرى نكردن علما از آنها بود، «لولا ينهاهم...» در اين آيه نمونه اى بيان شده كه يهود مى گفتند: دست خدا بسته است وديگر نمى تواند به ما قدرت وشوكت بدهد، آن گونه كه در گذشته قدرت داشتيم.
در روايات آمده است كه اين آيه، عقيده ى يهود را نسبت به #قضا_قدر و سرنوشت بيان مى كند. چون يهود مى پنداشتند در #آغاز_آفرينش دست خدا باز بود، امّا پس از آنكه همه چيز را آفريد، دست او بسته شد.
#امام_صادق عليه السلام در توضيح اين آيه فرمود: عقيده ى يهود اين بود كه خداوند بعد از آفرينش، از تدبير امور كناره گيرى كرده است و چيزى را كم يا زياد نمى كند. »قد فرغ من الامر فلايزيد و لاينقص». (138)
در زبان عربى كلمه ى «يَد» و در فارسى كلمه ى «دست»، كنايه از قدرت و نفوذ است. مثلاً مى گوييم: فلانى در منطقه يا اداره دست دارد. دست فلانى قطع شد. دست ما به فلانى نمى رسد. در روايات هم آمده است كه اولياى خدا دست خدايند. يعنى واسطه لطف او نسبت به مردمند.
#امام_باقرعليه السلام درباره ى «كلمّا اوقدوا ناراً...» فرمودند: هرگاه جبّارى بخواهد #آل_محمّد عليهم السلام را نابود كند، خداوند او را درهم مى شكند. (139)
به گفته #علامه_طباطبايى: هرگاه فقر، گرسنگى و قحطى پيش مى آمد، يا آيات قرض دادن به خداوند نازل مى شد، مى گفتند: اين قحطى و اين سفارش به قرض الحسنه، نشانه ى بسته بودن دست خداست.
-----
138) تفسير نورالثقلين و توحيد صدوق، ص 167.
139) تفسير عيّاشى.
👏 رضايت به گناه ديگران، شركت در آن است. «قالت اليهود» (گرچه بعضى از يهود، نسبتِ دست بسته بودن به خدا مى دادند، ولى چون ديگران هم راضى بودند، اين تفكّر انحرافى به همه نسبت داده شده است.)
👌 بى لياقتى و نااهلى خود را توجيه نكنيم. (شيطان، تكبّر خود را به اغواى الهى نسبت داد) ، يهود هم محروميّت هاى خود را با بخيل بودن خدا توجيه مى كردند.
📖 همان گونه كه قرآن براى افراد متّقى، نور و هدايت است، براى افراد لجوج، طغيان و كفر مى آورد. «وليزيدنّ... طغياناً و كفرا»
👊 يهوديان، همواره فتنه مى كنند، ولى شكست مى خورند. «كلّما أوقدوا ناراً للحرب أطفأها اللَّه»
🤝 دست يابى به محبّت يا قهر الهى، در اثر عملكرد ماست. «واللَّه لايحبّ المفسدين»
-----
140) حجر، 39.
🖌نوشتار و صوت🎤 (10:22 دقیقه)
پرسش:
👈 آیا خدا همه مخلوقاتش را دوست دارد؟ این دوست داشتن مطلق و بی شرط است یا مشروط و با قید؟ آیا خدا کفار و منافقین را دوست دارد؟! ممکن است که از جهتی مثلا کافر را دوست نداشته باشد و از جهتی دیگر دوست داشته باشد؟
پاسخ (نشانی پیوند):
✍️ اگر چه محبّت خداوند سبحان با محبّت بندگانش قابل قیاس نمیباشد، اما با توجه به این مهم که هر چه در انسان هست، تجلی اسماء و صفات الهی میباشد، آدمی میتواند با توجه به حقیقت محبّت در خودش، با چند و چونی از محبّت خداوند سبحان به مخلوقاتش، آشناتر گردد.
✔️ ابتدای محبّت، از خداوند سبحان میباشد؛ او اگر دوست نداشته باشد، خلق نمیکند؛ لذا هر چه را خلق نماید، دوستش دارد؛ حتی آدمی، آن چه را خود میسازد، دوست دارد؛ اگر چه ساختهاش دوست داشتنی نباشد! اما تداوم و تشدید محبّت، به چگونگی مواضع و رفتار بندگان بستگی دارد؛ چنان که محبّت در انسان که تجلی محبت اوست نیز چنین است.
✔️ ابتدای محبّت از سوی خداوند رحمان و رحیم، هیچ قید و شرطی ندارد، اما یقیناً حفظ، استحکام، تداوم و تشدید آن، مشروط میباشد؛ چنان که تمامی ارتباطات و فعالیتهای بشر و اخذ نتایج نیز مشروط میباشند ... .
بیشتر را اینجا بخوانید یا بشنوید: 👇
https://www.x-shobhe.com/belief/13409.html
@X_shobhe
🏴 استفاده از برق عمومی در تکیهها
🔷 س ۸۶۵۳: آیا استفاده از برق عمومی برای روشنایی تکیه و فضای مکان عزاداری و مانند آن، در کشور اسلامی و حسینی استفاده عمومی و عام المنفعه محسوب میشود و اشکال ندارد؟
✅ ج: اگر با مجوز قانونی باشد، اشکال ندارد، در غیر این صورت جایز نیست و موجب ضمان است.
🆔 @resale_ahkam
🌸امام باقرعلیه السلام به نقل از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: «أَفْضَلُ الْعِبادَةِ إنْتِظارُ الْفَرَجِ؛(2) انتظار فرج آل محمّد [و ظهور مهدی علیه السلام ] برترین عبادت است
•┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈•
🏷 کانال مهدی موعود👇
🆔🕋 @MowoodMahdi 🕋
📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫
📄 #صفحه_۱۱۹
🍀 #سوره_مائده #جزء_۶
🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج
📃هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن
•┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈•
🏷 کانال #مهدی_موعود👇
🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋
119.mp3
1.16M
🎧 صوت #صفحه_۱۱۹
🍀 #سوره_مائده #جزء_۶
🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج
📃هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن
•┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈•
🏷 کانال #مهدی_موعود👇
🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋
🛎🛎 توجه توجه 🛎🛎
👌به دلیل اهمیت بسیار زیاد آیه ۶۷ مائده( #آیه_تبلیغ ) مطالعه باقی آیات این صفحه به خودتان واگذار میشود👇
🍀🍀🍀 آیه تبلیغ 🍀🍀🍀
مفسران #شیعه تصریح کردهاند که آیه تبلیغ پس از بازگشت رسول خدا از #حجة_الوداع در منطقه #غدیر_خم در روز ۱۸ ذیالحجه نازل شد. در منابع #اهل_سنت نیز روایاتی وجود دارد که زمان و مکان نزول این آیه را غدیر خم بیان میکند.عالمان شیعه با تکیه بر روایاتی از امامان(ع) و برخی از اصحاب پیامبر(ص)، نزول #آیه_تبلیغ را درباره واقعه غدیر خم و اعلام #جانشینی_امام_علی(ع) قطعی میدانند
۶۷ مائده
💎💎💎💎💡💡💎💎💎💎
✍اين آيه به دلايلى كه خواهد آمد مربوط به #جانشينى_حضرت_على عليه السلام و نصب او به #ولايت در #غدير_خم به هنگام برگشت #پيامبر_اكرم ص از سفر حج در سال #دهم_هجرى است. جالب اينكه اين آيه در ميان دو آيه اى قرار گرفته كه مربوط به اقامه كتاب آسمانى است و شايد اشاره به اين باشد كه ميان رهبر معصوم و اقامه ى كتاب آسمانى، پيوند محكمى برقرار است. آرى، امام است كه مى تواند كتاب آسمانى را به پا دارد و اين كتاب خداست كه مى تواند امام واقعى را معرّفى كند.
همه ى مفسّران شيعه به اتكاى روايات اهل بيت عليهم السلام و نيز بعضى از مفسّران #اهل_سنت به عنوان يكى از مصاديق، آيه را مربوط به نصب حضرت على ع در غدير خم به ولايت و امامت دانسته اند. (144) جالب آنكه صاحب تفسير المنار از مسند احمد و ترمذى و نسائى و ابن ماجه، حديثِ «مَن كنتُ مولاه فعلىّ مولاه» را با سند صحيح و موثّق بيان كرده است و سپس با دو جمله به خيال خود در آن تشكيك نموده است: اوّل اينكه مراد از ولايت، دوستى است. (غافل از آنكه دوستى نياز به بيعت گرفتن و تبريك گفتن و آن همه تشريفات در غدير خم نداشت) دوّم آنكه اگر حضرت على عليه السلام امام و رهبر بعد از رسول اكرم صلى الله عليه وآله بود، چرا فرياد نزد و ماجراى نصب خود را در غدير نگفت؟! (غافل از آنكه در سراسر #نهج_البلاغه و كلمات حضرت على عليه السلام ناله ها و فريادها مطرح است، ولى صاحب المنار گويا آن ناله ها و فريادها را نشنيده است. (145)
در تمام #قرآن تنها در اين آيه است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نسبت به كتمان پيام، تهديد شده كه اگر نگويى، تمام آنچه را كه در 23 سال #رسالت گفته اى هدر مى رود. پس بايد ديد چه پيام مهمى است كه اين گونه بيان مى شود؟
پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به حضرت على عليه السلام فرمود: اگر آنچه درباره ولايت تو است به مردم نرسانم تمام اعمال من محو مى شود. (146)
در اين آيه چند نكته است كه جهت گيرى محتوايى آن را روشن مى كند:
- سوره مائده، در اواخر عمر شريف پيامبر نازل شده است.
- در اين آيه، بجاى «يا أيّها النّبى»، تعبير «يا أيّها الرّسول» آمده است، كه نشانه ى يك رسالت مهم است.
- به جاى فرمان «أبلغ»، فرمان «بَلّغ» آمده كه نشانه ى ابلاغ قطعى ورسمى ومهم است.
- پيامبر نسبت به نرساندن يك پيام مهم تهديد شده كه اگر نگويد، همه ى زحماتش به هدر مى رود.
- رسول خداصلى الله عليه وآله از عواقب كارى هراس دارد كه خداوند او را دلدارى مى دهد كه ما تو را از شر مردم نگه مى داريم.
- پيامبر، از جان خود نمى ترسد. زيرا در روزگار تنهايى كه با بت ها مبارزه مى كرد و در جنگ ها كه با مشركين درگيرى نظامى داشت، از خطرها نمى ترسيد. (در حالى كه سنگباران مى شد، و يارانش شكنجه مى شدند، حالا در اواخر عمر و در ميان اين همه يار بترسد؟!)
- در آيه، پيامى است كه به لحاظ اهميّت، با همه پيام هاى دوران نبوّت و رسالت، برابر است كه اگر اين پيام به مردم نرسد، گويا همه ى پيام ها محو مى شود.
- محتواى پيام، بايد مسأله اى اساسى باشد، وگرنه در مسائل جزئى و فردى، اين همه تهديد و دلدارى لازم نيست.
- پيام آيه، مربوط به توحيد و نبوّت و معاد نيست، چون اين اصول، در روزهاى اوّل بعثت در مكّه بيان شده و نيازى به اين همه سفارش در اواخر عمر آن حضرت ندارد.
- پيام آيه، مربوط به نماز، روزه، حج، زكات، خمس وجهاد هم نيست، چون اينها در طول 23 سال دعوت پيامبر بيان شده و مردم نيز به آن عمل كرده اند و هراسى در كار نبوده است.
پس، محتواى اين پيام مهم كه در اواخر عمر شريف پيامبرصلى الله عليه وآله نازل شده چيست؟
روايات بسيارى از شيعه و سنّى، ما را از تحيّر نجات داده و راه را نشان مى دهد. روايات مى گويد: آيه مربوط به هجدهم ذيحجه سال دهم هجرى در سفر #حجة_الوداع پيامبر اسلام است، كه آن حضرت در بازگشت به سوى مدينه، در مكانى به نام «غدير خم» به امر الهى فرمان توقّف داد و همه در اين منطقه جمع شدند. مكانى كه هم آب و درخت داشت و در گرماى حجاز، كارساز بود و هم محلّ جداشدن كاروان هاى زائران مكّه بود و اهل يمن، عراق، شام، مدينه و حبشه از هم جدا مى شدند.
در آنجا، پيامبر خدا در ميان انبوه ياران، بر فراز منبرى از جهاز شتران قرار گرفت و خطبه اى طولانى خواند. ابتداى خطبه، توحيد، نبوّت و معاد بود كه تازگى نداشت. سخن تازه از آنجا بود كه پيامبر، خبر از رحلت خود داد و نظر مسلمانان را نسبت به خود جويا شد. همه نسبت به كرامت و عظمت و خدمت و رسالت او در حد اعلا اقرار كردند. وقتى مطمئن شد كه صدايش به همه ى مردم، در چهار طرف مى رسد، پيام مهم خود را نسبت به آينده بيان كرد. و فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» هر كه من مولاى اويم، اين علىّ مولاى اوست و بدين وسيله جانشينى حضرت على عليه السلام را براى پس از خود به صراحت اعلام داشت. امّا پس از وفاتش، وقتى حضرت👇
👆زهراعليها السلام به در خانه هاى مردم مى رفت و مى گفت: مگر نبوديد و نشنيديد كه رسول خدا در غدير خم چه فرمود؟ مى گفتند: ما در غدير خم، در فاصله دورى بوديم و صداى پيامبر را نمى شنيديم!! اللّه اكبر از #كتمان، از ترس، از بى وفايى و از دروغ گفتن به دختر پيامبر خدا.
آرى، مردم با دو شاهد، حقّ خود را مى گيرند، ولى حضرت على عليه السلام با وجود ده ها هزار شاهد، نتوانست حقّ خود را بگيرد. امان از حبّ دنيا، حسادت و كينه هاى بدر و خيبر و حنين كه نسبت به حضرت علىّ عليه السلام در دل داشتند.
امام باقرعليه السلام فرمودند:
اسلام بر پنج چيز استوار است: بر نماز، زكات، روزه، زكات و ولايت اهل بيت و چيزى به اندازه ى ولايت مورد توجّه نبود، امّا مردم چهارتاى آن را پذيرفتند و ولايت را ترك كردند! (147)
امام رضاعليه السلام فرمود: بعد از نزول اين آيه كه خداوند ضامن حفظ رسول اكرم صلى الله عليه وآله شد، «واللَّه يعصمك من النّاس» پيامبر هر نوع تقيّه را از خود دور كرد. (148)
-----
144) تفاسير كبير فخررازى و المنار.
145) اين سطرها را در شب شهادت حضرت على عليه السلام، نيمه شب 21 ماه رمضان 1380 نوشتم.
146) تفسير نورالثقلين وامالى صدوق،ص 400.
147) كافى، ج 2، ص 18.
148) تفسير نورالثقلين و عيون اخبارالرضا، ج 2، ص 130.