eitaa logo
معاونت فرهنگی تربیتی مجتمع قرآن و حدیث
1.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
656 فایل
اخبار مرتبط با مجتمع عالی قران و حدیث، در این کانال در ج می شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️متن مسابقه جام معرفت✳️ 🛑قسمت دهم 💠 فرهنگ عقلانی ▫️ این عصر، است که فرهنگ، است، دلالی است، نه تحقیق و نه استدلال. در چنین عصری خدیجه کبریٰ عالمه، عابده، زاهده، موحده ‌ای بود، مادرمان این است. ما فخر می ‌کنیم که چنین مادری داریم! درست است او دوازده معصوم و معصومه به بار آورد؛ اما مادر ما هم هست، فرمود ﴿وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُم‏﴾، قدر این مادرها را بدانیم! چه کسی آن روز او را موحّد کرد؟ در کدام مکتب درس خواند؟ این «حنفاء» قبلاً این طور بودند، این بخش فرهنگی که وجود مبارک مادر ما خدیجه کبریٰ(عَلَیها آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) آمده، را در فضای جاهلی پیاده کرد. چون آن فرهنگ فرهنگ جاهلی بود، اقتصاد جاهلی هم داشتند و اقتصاد جاهلی در محدوده ربا دور می ‌زند. ▫️ در جاهلیت کهن که دین در سوره «احزاب» به ما گفت، نه جاهلیت کهنه، نه جاهلیت تازه ﴿لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیةِ الْأُولى‏﴾،[1] در آن جاهلیت که ربا یک پیمان تجاری و اقتصادی رسمی بود، از یک سو؛ دامن‌فروشی یک تجارت رسمی بود که فرمود: ﴿لا تُكْرِهُوا فَتَیاتِكُمْ عَلَی الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنا﴾،[2] از سوی دیگر؛ هر دو را خدیجه خط بطلان بست، مال فراوان داشت، هم ربا را تحریم کرده بود، هم بغاء را. این کار مادر ماست. آن ثروت کلان، نیازی نداشت که انسان کالای مال التجاره را در آن راه ناامن از شام به مکه و از حجاز به مکه ببرد، این با می ‌توانست آسوده زندگی کند، هم جلوی ربا را گرفت که تجارتِ رسمی عده ‌ای بود، امروز هم در فضای مجازی یک عده است، همان جاهلیت کهن است، جلوی آن را گرفته است، این کار مادر ماست، پس را عوض کرده، را عوض کرده، را عوض کرده، را تحریم کرده و عمل کرده، این کار مادر ما بوده است. ▫️ بنابراین ما اگر بخواهیم ببینیم آن ره ‌آوردش در اسلام چیست؟ الآن امروز ما باید همین کار را بکنیم، [یعنی] تبدیل فرهنگ جاهلیت به فرهنگ عقلانی، یک؛ تحریم بانک‌های ربوی، دو؛ تحریم مراکز فساد، در فضای مجازی و غیر مجازی، سه. [1]. سوره احزاب، آیه33. [2]. سوره نور، آیه33.
💠 چشمه علوم 🔹 ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُكُمُ اللَّه‏﴾.[1] در كتاب ‌های حوزوی و دانشگاهی این اصل پذیرفته است كه «من فقد حسّا فقد فقد علما»[2] این کار دانشگاهی و حوزوی است؛ یعنی اگر كسی حسّی را از دست داد، علم ناشی از آن حسّ را از دست می دهد؛ این حرفی است که حداقل چهار هزار سال هست، از قبل از ارسطو بوده ولی از ارسطو به بعد این دیگر اصل رسمی است؛ «من فقد حسّا فقد فقد علما». اگر کسی سامعه نداشت از فنّ آهنگ ‌ها محروم است, اگر كسی باصره نداشت از مناظر طبیعی محروم است، «من فقد حسّا فقد فقد علما»؛ اگر كسی گوش نداشت چگونه می ‌تواند عالِم بشود، حرف چه كسی را بشنود؟ اگر كسی چشم نداشت كتاب چه كسی را مطالعه كند؟ این یک چیز معقول و مقبول هم هست، همه ما قبول کردیم و پذیرفتیم. 🔹 اما كه انبیا آوردند این است كه «من فقد تقویً فقد فقد علماً»، اگر كسی تقوا را از دست داد، علم خاصّ از آن ناحیه را هم از دست می ‌دهد؛ این حرف تازه ‌ای است كه انبیا آوردند. فرمود: ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُكُمُ اللَّه‏﴾. در سوره «انفال» فرمود: ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقانا﴾[3] حرف تازه پیغمبران این است كه اگر كسی و پاكی و امنیت و امانت را از دست داد، برخی از علومی كه از آن راه نصیب بشر می ‌شود را از دست می ‌دهد. شما اگر مشرق یا مغرب بروید این حرف را غیر از انبیا کسی دیگر نیاورد. مشرق یا مغرب بروید این حرف که انسان خود دارد این را غیر از انبیا کسی نیاورد. همه می ‌گویند انسان باید درس بخواند یاد بگیرد، این یك طرف قضیه است، آن تمام شدنی است؛ یعنی انسان گاهی به جایی می ‌رسد كه اعضا و جوارح خودش را از دست می‌دهد نه چشمی دارد كه مطالعه كند نه گوشی دارد كه حرف بشنود؛ اما دل انسان همیشه با است: سلسله موی دوست حلقه دام بلاست *** هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست[4] این یك راه خاصّی است. این آیات بالصّراحه روشن می ‌كند ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقانا﴾, ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُكُمُ اللَّه‏﴾. [1]. سوره بقره، آیه282. [2]. تفسیر كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏7، ص506. [3]. سوره انفال، آیه29. [4]. سعدی، دیوان اشعار، غزل شماره 47. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/04/29 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 کیمیای طهارت 🔹 اگر ما باشیم جامعه یقیناً سالم می ‌شوند! قبل از اینكه از ما علم طلب بكنند از ما می ‌طلبند؛ طهارت جاذبه ایجاد می ‌كند. اگر ما انسان صالحی بودیم همین كه از كوی و برزن عبور می‌ كنیم به مردم نور می ‌دهیم ﴿وَجَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی بِهِ فِی النّاسِ﴾؛ این ‌طور نیست كه حالا نیازی به منبر باشد یا نیازی به سخنرانی باشد. 🔹 اگر كسی بود همین كه در كوی و برزن راه می‌ رود؛ دارد می‌ رود برای درس، دارد می‌ رود برای بحث، دارد می ‌رود برای انجام كار، آشنایان او كه او را می ‌بینند متعظ می ‌شوند ﴿وَجَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی بِهِ فِی النّاسِ﴾. این می ‌شود جاذبه بعد كم ‌كم می ‌شود ! خود ائمه (علیهم السلام) این كیمیاگری را با سبك خاصی برای اوحدی از شاگردانشان داشتند و تمام این صنعت در اختیار وجود مبارك است. 📚 .سخنرانی عمومی تاریخ: 1381/07/30 🆔 @a_javadiamoli_esra