🔰درس امام مجتبی علیه السلام
⛔️هیچ موقع به دشمن اعتماد نکنید...
وای به روزی که دشمن بر شما دست برتری یابد.
👈 ویلکم و الله انّ معاویه لا یفی لاحد منکم بما ضمنه فی قَتلی، و انّی ان وضعت یدی فی یده فاُسالمِه، لم یترکنی أدینُ بدین جدّی و انّی أقدِرُ أن أعبد الله – عزّ و جلّ- وحدی و أیم الله لئن سلّمتُ الامر لمعاویه لا ترون فرحاً ابداً مع بنی امیّه و لیسومونکم سوءَ العذاب، کأنّی أنظر الی أبنائکم واقفین علی أبواب أبنائهم یستسقونهم و یستطعمونهم بما جعله الله لهم، فلا یُسْقَوْنَ و لا یُطْعَمُونَ، ولو وجدتُ أعواناً ما سَلَّمتُ له الامرَ، لانّ الخلافهَ محرَّمهٌ علی بنی امیّه…
👈 وای بر شما! به خدا سوگند #معاویه بر هیچ یک از وعدههایی که در برابر #کُشتن من به شما داده، #وفا نخواهد کرد.
👈 اگر من دست به دست او داده، با او #آشتی کنم، مرا رها #نمیکند تا (در ارشاد و هدایت جامعه) #تابع دین #جدّم باشم.
✅ من میتوانم به #تنهایی عبادت پروردگار را به جا بیاورم؛
❌ اما به خدا قسم اگر امر #حکومت را به معاویه #واگذارم، #هرگز در حکومت بنی امیه #شادمانی به خود #نخواهید دید و آنها شما را به #عذابها و #گرفتاریها، دچار خواهند کرد.
❌ گویا به #چشم خود میبینم که (فردا) #فرزندان شما بر درِ خانهی فرزندان آنان ایستاده، درخواست #آب و #غذایی را خواهند کرد که خداوند (از بیت المال) برایشان قرار داده است؛ ولی به آنان، آب و غذا #نمیدهند.
اگر من یارانی داشتم، حکومت را به معاویه واگذار نمیکردم؛ چرا که خلافت بر بنی امیه حرام است… .
📚 سید عبدالله شُبّر، جلاء العیون، تحقیق سید علی شبر، ج ۱، ص ۳۴۵ – ۳۴۶
https://eitaa.com/mr13_72
🔰 او در راه خدا می باشد اگر...
👈 پيامبر خدا صلی الله عليه و آله روزى با اصحابش نشسته بود.
چشمش به #جوان چابك و نيرومندى افتاد كه با شتاب از ديگران #سبقت مىگرفت؛ اصحاب گفتند:
واى بر اين جوان چقدر خوب بود كه جوانى و چابكى وى در #راه_خدا مىبود. پيامبر خدا صلی الله علبه و آله فرمود:
«اين #حرف را نزنيد،
👈 زيرا اگر او براى خودش #مىكوشد تا خود را از #درخواست از مردم باز دارد و از مردم بىنياز كند در حقيقت او در راه خداست.
👈 و اگر براى #پدر و #مادر ناتوان و يا #فرزندان خود كه توان كار ندارند #تلاش مىكند تا آنها را بىنياز كند و كفايت كند بحقّ در راه خداست.
👈 و اگر #تلاش وى براى #فخرفروشى و افزون طلبى باشد در راه #شيطان است.»
📚المحجة البيضاء في تهذيب الإحياء، ج۳، ص۱۴۰
https://eitaa.com/mr13_72