eitaa logo
عقلِ صِفرُم
115 دنبال‌کننده
18 عکس
0 ویدیو
1 فایل
کلبه ای برای بلند فکر کردنم، و البته محفلی پذیرای میهمان. ارتباط با من: @mrbehzadi
مشاهده در ایتا
دانلود
به بهانه اربعین سهم‌گین‌ترین و کارامدترین دشمن حقیقت است؛ زیرا به عیانی و عریانی نیست که بتوان آن را تشخیص داد. همانی که با درگیری نمی‌سازد، بلکه به نرمی آن را از درون تهی کرده و پوسته‌ای از آن بر جای می‌گذارد. اسف‌ناک‌تر آنکه به گونه‌ای خود را جلوه می‌دهد که حتی طالبان حقیقت او را بیشتر از خودِ حقیقت خواهانند و می‌پسندند؛ چون تر است و ظاهراً تر. همانی که آشنای زندگی امروز ماست و بلای جانمان شده؛ همانی که حسین علیه‌السلام را به مقتل برد؛ همانی که و ، نسخه پیشرفته آن است و فرزند دیگر او. @mr_behzadi
چاه توجیه علامه طباطبائي رحمه‌الله‌عليه در تفسیر آیات مربوط به ماجرای حضور انسان در بهشتِ اولیه و سپس خوردن از که آن را می‌دانند مي‌فرمايند: «شيطان با فلسفه چيني، نهي خدا را كرد و آدم دشمنی شيطان را -كه قبلاً خداوند براي او گفته بود- فراموش كرد، زيرا شيطان در پوشش و سخن گفت. آدم نهي درخت را فراموش نكرد، بلكه دشمني شيطان را فراموش كرد و بنابراین او را پذيرفت و با نزديكي به درخت از خدا غافل و به خود مشغول شد». شيطان نگفت خدا اين حرف را نگفته است، بلكه به آدم گفت: اگر تو از اين درخت بخوري، مَلَك مي‌شوي و در نتيجه جاودانه مي‌گردي و خداوند مي‌خواهد تو جاودانه نشوي. يعني با يك ناحق، موضوع را عوض كرد و همه مشكلي هم كه در اين راستا پيدا شد از همينجا بود كه آدم دشمنی شيطان را كه قبلاً خداوند براي او گفته بود فراموش كرد. اساس كار شيطان همين است كه با ظاهري دلسوزانه روي هايي از ما دست مي‌گذارد كه ما به آن داريم. یعنی هم داریم و هم به خاطر نیاز به آنها به دنبال رفع آن نیاز هستیم. به همين دلیل هم آدم نهي خدا در مورد را فراموش نكرد، بلكه دشمني شيطان را فراموش كرد، چون شيطان روي نياز به جاودانه شدن در بهشت دست گذاشت و در نتيجه آدم فكر كرد شيطان مي‌تواند اين نياز را برآورده کند و درنتیجه شيطان را پذيرفت و با نزديكي به از خدا غافل و به خود مشغول شد و درست گرفتار همان چيزي شد كه مي‌خواست از آن فرار كند. نکته ظریف دقیقاً اینجاست: آدم زمانی اشتباه مي‌كند كه و شيطان را فراموش ‌كند. چه موقع شيطنت شيطان را فراموش مي‌كند؟ وقتي حكم خدا را طوري كند كه با و با هايش بسازد. آري؛ گرايش و توجه به ، غفلت مي‌آورد، غفلت كه آمد زمينه حكم خدا توسط شيطان فراهم مي‌شود؛ و در اين حال است كه شيطان مي‌تواند موفق شود. پس، «اَعَاذَنَا الله مِنْ شُرورِ اَنْفُسِنَا» پناه به خدا از ها و هايي كه حكم خدا را نمي‌خواهد. ؛ با دخل و تصرف @mr_behzadi