eitaa logo
محتوای تربیت دینی 🇵🇸 کودک و نوجوان
2.1هزار دنبال‌کننده
3.9هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.1هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از طرح «عریف»
حاج حسین.m4a
17.49M
✨حتما بشنوید 👌 🔺روایت شنیدنی و عجیب حاج حسین یکتا ی عزیز از زندگی مجاهدانه خادم و راوی شهیدان مرحومه خانم 🔺حاوی 📆 چهارشنبه ۱۳ مهر قم گلزار شهداء حسینیه آیت الله خامنه‌ای 🔺" ما با انقلاب حال می‌کنیم برا انقلاب کار نمی‌کنیم" اما 🔺" او تنهایی یک لشکر بود." 🔺"من را از خانم پزشکی یاد گرفتم" 🔺" او دوسال زودتر از ما اربعین را شروع کرده بود." 🔺" او و خوبی برای دختران و خانمهای این عصر و مصر بود" 🔺او می‌گفت: " چرا رفتی مدیر شدی؟! تو باید برا تک‌تک بچه‌ها باشی. بچه‌ها حرف زدن میخوان. احترام میخوان...." و او این‌کار را می‌کرد. 🔺"حضرت آقا: مهر سجاده نمازشون را دادن برای کفن ایشان." طراح برنامه "شبهای پر ستاره تهران" 🔺موسس هیئت هنر دانشگاه هنر 🔺آشنا با زبان و نیاز نسل امروز 🔺بجای دود سوز داشت. 🔺من‌کان‌لله‌کان‌الله‌له بر امر حق مدارس تیزهوشان تهران ┏━━━🇮🇷🌷🇮🇷━━┓ 🆔 @Aavanehialayhem ┗━━━🍃🕊━
✨«مرحوم به سال 1330 در شهر قم در خاندانی از عالمان دین تولد یافت. در نوجوانی به سوی حوزه آمد و در پانزده سالگی موفق به پایان سطح گردید. نوزده ساله بود که به تایید برخی استادان به درجه نائل شده و به تدریس سطوح عالی پرداخت. اولین نوشته¬ها و طرح¬های سلوکی¬اش را پیش از بیست¬سالگی در دو کتاب رشد و مسئولیت و سازندگی عرضه کرد. وسعت مطالعات به او این امکان را داده بود که در زمینه¬های متنوعی به تحقیق و تألیف در آموزه¬های دینی بپردازد. از آخرین کتب و مقالات در حوزه گسترده مطالعات دینی مطلع بود؛ حتی از کتاب¬هایی که در ممیزی گرفتار شده، توفیق چاپ نیافته بود. سخنرانی متفاوت بود و معلمی گرم و ؛ از شرایط اجتماعی و تکیه بر طراوتی خاص به سخنانش می داد که احساس سرشار و باور عمیق او، آن را به عمق جان مخاطبان می¬رساند. در تعلیم به همه نیازهای دور و نزدیک شاگردانش می اندیشید و این صمیمیت به ارتباطی میان او و شاگردان می انجامید. او در کنار تفسیر و کفایه و مکاسب، به طلاب جوان صرف و نحو نیز می آموخت؛ چراکه آنان را در سن تصمیم و شکل-گیری می¬دانست و محتاج و . نثری داشت؛ و . خود ریشه این نثر خاص را در ختمهای بسیار ، انس با و گسترده روایات می دانست که در کنار ذوق سرشار ادبی و آشنایی و مرور مستمر ایران و جهان به بلوغ و پختگی رسیده بود. آدمی را در همه عرصه¬ها محتاج می¬دانست و به پاسخگویی دین در همه حوزه¬ها باور داشت؛ اعتقاد او به کفایت دین همراه با حرمتی بود که برای آورده¬های فلسفه، عرفان و علم قائل بود. از نگاه او، دین و تفقه در دین محدود به حوزه احکام نبود و تمامی گستره معارف، عقاید، اخلاق و احکام را در خود جای می¬داد و حتی تمامی نظام¬های فردی و اجتماعی را در بر می¬گرفت. نظام¬های فکری، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، قضایی، حقوقی و جزایی. دین برای تدمین همه این نیازها آماده شده و محتاج حمایت دیگران نبود. باور به دین و متون دینی در تمامی سخنرانی¬ها و درس¬های خارج فقه و اصول و تفسیرش موج می-زد. در پاسخگویی به سوالات اولین دغدغه¬اش بود و اتکاء به حجت. در عقلی ترین مباحث کلامی یا ذوقی ترین گفت¬و¬گوهای عرفانی یا عرفی ترین مباحث اجتماعی تلاش می¬کرد تا پاسخ¬هایش بر مبتنی باشد که دین به او داده بود. زندگی فردی او جلوه¬ای عمیق از باورهای او بود؛ او فراتر از یک زندگی ساده با امکانات محقر بود؛ جلوه زهد و او در دیون سنگینی نمودار می¬شد که برای حفظ و از زندگی بر دوش می¬گرفت. غریبی در معاشران او بود که از و بسیار او خبر می¬داد و در شب¬های ، های بسیار و های مکررش ریشه داشت؛ زیارت¬های ماهیانه¬ی مشهد رضوی که در همین راه به سال 1378 به دیدار محبوبش شتافت.» روحش شاد با ذکر یک صلوات🤲 📗سلوک اخلاقی – طرح¬های برگرفته از کتاب و سنت – ، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ ص 199 🌷🇮🇷🌷
✨«مرحوم به سال 1330 در شهر قم در خاندانی از عالمان دین تولد یافت. در نوجوانی به سوی حوزه آمد و در پانزده سالگی موفق به پایان سطح گردید. نوزده ساله بود که به تایید برخی استادان به درجه نائل شده و به تدریس سطوح عالی پرداخت. اولین نوشته¬ها و طرح¬های سلوکی¬اش را پیش از بیست¬سالگی در دو کتاب رشد و مسئولیت و سازندگی عرضه کرد. وسعت مطالعات به او این امکان را داده بود که در زمینه¬های متنوعی به تحقیق و تألیف در آموزه¬های دینی بپردازد. از آخرین کتب و مقالات در حوزه گسترده مطالعات دینی مطلع بود؛ حتی از کتاب¬هایی که در ممیزی گرفتار شده، توفیق چاپ نیافته بود. سخنرانی متفاوت بود و معلمی گرم و ؛ از شرایط اجتماعی و تکیه بر طراوتی خاص به سخنانش می داد که احساس سرشار و باور عمیق او، آن را به عمق جان مخاطبان می¬رساند. در تعلیم به همه نیازهای دور و نزدیک شاگردانش می اندیشید و این صمیمیت به ارتباطی میان او و شاگردان می انجامید. او در کنار تفسیر و کفایه و مکاسب، به طلاب جوان صرف و نحو نیز می آموخت؛ چراکه آنان را در سن تصمیم و شکل-گیری می¬دانست و محتاج و . نثری داشت؛ و . خود ریشه این نثر خاص را در ختمهای بسیار ، انس با و گسترده روایات می دانست که در کنار ذوق سرشار ادبی و آشنایی و مرور مستمر ایران و جهان به بلوغ و پختگی رسیده بود. آدمی را در همه عرصه¬ها محتاج می¬دانست و به پاسخگویی دین در همه حوزه¬ها باور داشت؛ اعتقاد او به کفایت دین همراه با حرمتی بود که برای آورده¬های فلسفه، عرفان و علم قائل بود. از نگاه او، دین و تفقه در دین محدود به حوزه احکام نبود و تمامی گستره معارف، عقاید، اخلاق و احکام را در خود جای می¬داد و حتی تمامی نظام¬های فردی و اجتماعی را در بر می¬گرفت. نظام¬های فکری، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، قضایی، حقوقی و جزایی. دین برای تدمین همه این نیازها آماده شده و محتاج حمایت دیگران نبود. باور به دین و متون دینی در تمامی سخنرانی¬ها و درس¬های خارج فقه و اصول و تفسیرش موج می-زد. در پاسخگویی به سوالات اولین دغدغه¬اش بود و اتکاء به حجت. در عقلی ترین مباحث کلامی یا ذوقی ترین گفت¬و¬گوهای عرفانی یا عرفی ترین مباحث اجتماعی تلاش می¬کرد تا پاسخ¬هایش بر مبتنی باشد که دین به او داده بود. زندگی فردی او جلوه¬ای عمیق از باورهای او بود؛ او فراتر از یک زندگی ساده با امکانات محقر بود؛ جلوه زهد و او در دیون سنگینی نمودار می¬شد که برای حفظ و از زندگی بر دوش می¬گرفت. غریبی در معاشران او بود که از و بسیار او خبر می¬داد و در شب¬های ، های بسیار و های مکررش ریشه داشت؛ زیارت¬های ماهیانه¬ی مشهد رضوی که در همین راه به سال 1378 به دیدار محبوبش شتافت.» روحش شاد با ذکر یک صلوات🤲 📗سلوک اخلاقی – طرح¬های برگرفته از کتاب و سنت – ، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ ص 199 🌷🇮🇷🌷