✨پیشنهاد میشود اجرای زورخانه ای پهلوانک ها را در عصر جدید ببینید 👌 رای هم بدید واقعاً حال خوب کن و درجه یک پر از نام مبارک امیرالمومنین علیه السلام و مفاهیم ارزشی #تربیت_دینی_کودک و نوجوان *780*240# https://bamatn.com/133880-%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%88%D8%B1%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%DA%86%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%88%DA%86%DA%A9/

🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️تربیت دینی خانواده (بخش یازدهم) 🔸شیوه های تربیت دینی خانواده (۲) 💠 #تربیت_دینی در محیط خانواده دارای دو شیوه اساسی #کلامی و #نمادین است که هر یک در #تربیت_کودک نقش اساسی دارد. به طور خلاصه، به آن ها اشاره می شود: 🔹ب. «شیوه نمادین (عملی)»: به آنچه #کودک از اعمال و رفتار #والدین و دیگر افراد خانواده یاد می گیرد بدون این که دعوتی از او شده باشد، #شیوه_نمادین (عملی) #تربیت گفته میشود. این گونه یادگیری و تربیت به صورت پنهان صورت می گیرد و در شکل گیری شخصیت کودک بسیار مؤثر بوده و در عین حال، دارای دامنه گسترده ای است. 🔹اساساً یکی از #شیوه‌های_تربیتی_انبیاء تربیت از راه #عمل بوده و برای تربیت دینی مردم از آن استفاده می کرده‌اند؛ یعنی پیش از آنکه به مردم دستوری بدهند، خود به آن عمل می نمودند و برای مردم #الگو قرار می گرفتند. بیشتر مردم و به ویژه #کودکان، از رفتار ظاهری دیگران تقلید می کنند و یا پس از مشاهده رفتار آن ها دست کم، زمینه تربیت کلامی برایشان فراهم می شود. بر این اساس، #حضرت_ابراهیم (ع) برای هدایت بت پرستان از شیوه غیر کلامی و عملی استفاده می نمود و به جای موعظه و نصیحت، با شکستن بت ها به آن ها نشان داد که چنان معبودهایی بی‌روح، نفع و ضرری به حالشان ندارد و وقتی بت پرستان او را مورد بازپرسی و تهدید قرار دادند، برای او زمینه تربیت کلامی فراهم شد و با بیان قوی و استدلال منطقی به سؤالات بت پرستان پاسخ داد و وجدان خفته آنها را بیدار ساخت. در اثر گفتار منطقی و بیان شیوای حضرت ابراهیم (ع)، فطرت توحیدی بسیاری از بت پرستان از پشت پرده های جهل و تعصب ظاهر گشت و گروهی از آن ها به دین توحیدی گرویدند. [۱] 🔹 #پیامبر_اکرم (ص) نیز در موارد متعددی، مانند تعلیم نماز و حج، از این شیوه استفاده کردند و فرمودند: «صلوا کما رایتمونی اصلی؛ نماز بگزارید، آن گونه که می بینید من نماز می گزارم». [۲] استفاده از شیوه غیر کلامی و عملی در تربیت دینی کودک نیز بسیار مؤثر است و باید در این زمینه، از آن بهره گرفت. #دوره_کودکی دوره وابستگی و اعتماد کامل کودک به والدین است و میزان تأثیرپذیری او از پدر و مادر بسیار عمیق و پابرجاست. از این رو برای #تربیت_دینی_کودک فرصت مناسبی است. بیشترین ارتباط کودک در این دوره با #والدین است و ارتباط در تمامی ابعاد پنهان و آشکار و کلامی و غیر کلامی آن زمینه ساز رشد و تحول کودک در جنبه های روحی و بدنی است. تنها الگوی مورد اعتماد کودک در این دوره، پدر و مادر است و تا آنجا که بتواند، خود را بر اساس رفتارهای آنان منطبق می سازد. [۳] 🔹چشمان ظریف و تیزبین #کودک مانند دوربین حساس از تمام صحنه های زندگی #خانواده و به خصوص حرکات و رفتار #والدین و دیگر اعضای آن، فیلم برداری می کند. از لبخندها، زمزمه ها و نوازش های والدین درس خوشبینی، امیدواری، اعتماد و محبت می آموزد، و به عکس، از تندی ها، بد رفتاری ها و عصبانیت های آنها درس تندی و بداخلاقی می گیرد. معمولاً #کودک، سخن گفتن، آداب معاشرت، رعایت نظم یا بی نظمی، امانتداری یا خیانت، راستگویی یا دروغگویی، خیرخواهی یا بدخواهی را در محیط خانه فرا می گیرد. اگر #والدین به #دستورات_دینی اهمیت دهند، اهل عبادت، نماز، دعا، تلاوت قرآن و توجه به معنویات باشند، بدون شک، بر ابعاد روحی و دینی کودک تأثیر می گذارند. [۴] 🔹به همین دلیل، کودک سه یا چهار ساله هنگام مشاهده نماز والدین به نماز ترغیب میشود و مانند آنان به رکوع و سجده می رود. فرزندان کوچکی که همراه پدر و مادر به مساجد و حسینیه ها رفته در مجالس عزاداری حضرت سیدالشهداء (ع) شرکت می نمایند و مانند پدر و مادر خود را به حالت گریه در می آورند، همه حاکی از #تأثیر_عملکرد_والدین بر رفتار دینی فرزندان است. اظهار اینگونه رفتارها از کودک ناشی از تأثیر عمیق رفتار والدین بر جسم و روح اوست، که غالباً تبدیل به ملکه میشود و تا پایان عمر در او باقی می ماند. از میان اعضای خانواده، #مادر نقش بیشتری در #تربیت_کودک دارد؛ چرا که او نخستین کسی است که رابطه ای مستقیم با کودک دارد، نیازهای او را تأمین می کند و به خواسته هایش پاسخ میگوید. از این رو، کودک از عواطف، احساسات، نگرشها و اندیشه های مادر بیشتر متأثر میشود و بر این اساس، #وظیفه_مادر در قبال تربیت دینی کودک سنگین تر است. #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص ۴۳۵ - ۴۴۲؛ المیزان، ج ۱۴، ص ۴۲۲-۴۲۶ [۲] بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۷۹ [۳] مصطفی عباسی، نقش اسوه ها در تعلیم و تربیت، سازمان تبلیغات اسلامی، ص ۴۱ به بعد [۴] ابراهیم امینی، آیین تربیت، ص ۱۰۱ برگرفته از فصلنامه معرفت، شماره ۳۲، محمد احسانی منبع: حوزه نت #تربیت #تربیت_دینی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

معرفی کتاب یکی از اساسی ترین اهداف تشکیل خانواده تربیت نسل صالح است. از آنجا که فرزند میوه زندگی و ثمره ازدواج است، تربیت و پرورش او برای والدین از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. از سوی دیگر دوران کودکی زیربنای شخصیت انسان و بهترین زمان برای تربیت است. از این رو سوال مهم این است که تربیت سعادت بخش چیست و شیوه تربیت صحیح کدام است؟ در احادیث معصومان (ع) آموزه های حکیمانه ای در این باره وجود دارد که می تواند راهگشای خانواده ها و دست اندرکاران تربیت کودک باشد. حکمت نامه کودک با هدف ارائه این آموزه ها به علاقمندان، شکل گرفته است و در سه بخش اصلی "بنیاد تربیت کودک"، "حقوق فرزندان" و "وظایف کودک" تدوین شده است. پرورش فرزند شایسته، بر سه رکن اساسی استوار است. این ارکان عبارت اند از: 1. خانواده شایسته 2. رعایت حقوق کودک 3. وظیفه شناسی کودک. حکمت نامه کودک، رهنمودهای قرآن و پیشوایان اسلام را درباره این ارکان، در سه بخش ارائه می نماید. بخش اوّل، شامل چهار فصل است و در آن، مسئولیت جامعه اسلامی در ساماندهیِ خانواده های شایسته ، نقش وراثت در خوش بختی فرزند ، نقش تغذیه پدر و مادر در سلامت و سعادت فرزند ، و نقش چگونگی انعقاد نطفه در آینده فرزند از زبان پیشوایان اسلام ، بیان می شود . در بخش دوم ، حقوق کودک از نگاه اسلام، در شش فصل ارائه می گردد: فصل اوّل ، درباره حقوق نوزاد است، این حقوق عبارت اند از : 1. بزرگداشت تولّد ، 2. غسل ولادت، 3. اذان گفتن در گوش راست و اقامه گفتن در گوش چپ، 4. کام برداشتن با آب فرات و تربت سیّدالشهدا، 5 . انتخاب نام نیکو، 6. تراشیدن سر و صدقه دادن هم وزن آن طلا یا نقره، 7. عقیقه کردن ، 8. ختنه کردن. فصل دوم، درباره حقوق کودک شیرخوار است. این فصل، رهنمودهای پیشوایان اسلام درباره تغذیه کودک از شیر مادر و یا دایه شایسته و ضرورت احترام به احساسات نوزاد را بیان می نماید. در فصل سوم، تعلیم و تربیت کودک، به عنوان مهم ترین حقوق کودک، مورد بررسی قرار می گیرد و نکات مهمّی درباره اهمیّت تعلیم و تربیت کودک و مسئولیتی که دولت اسلامی و خانواده ها در این زمینه دارند (از مهم ترین چیزهایی که هنگام تربیت کودک، ضرور است و تربیت جنسی او و از همه مهم تر ، روش تربیتی اسلام) ارائه می گردد. در فصل چهارم، اخلاق تربیت، مانند: مهربانی با کودک، احترام به کودک، سلام کردن به کودک، عدالت رفتاری میان فرزندان ، وفا به وعده داده شده به کودک و شاد کردن او، به عنوان حقوق تربیتی کودک، مطرح می شود. در فصل پنجم، توجّه مربّیان به نقش آرایش و ارضای حسّ زیبایی طلبی کودک، و همچنین نقش بازی در رشد کودک، جلب می گردد. در فصل ششم، تأکید بر دعا برای فرزندان و نهی از نفرین کردن آنها ، بیانگر نقش تربیتی دعا در کنار برنامه ریزی و تلاش است . لذا از آن به عنوان یکی از حقوق کودک، یاد می شود. دعای امام سجّاد علیه السلامبرای فرزندانش که در پایان این فصل آمده ، رهنمود ارزنده ای برای خانواده های مسلمان است. بخش سوم، اختصاص به وظایف کودک دارد . بر مربّی شایسته، لازم است علاوه بر انجام دادن وظایفی که در بخش اوّل و دوم این مجموعه آمده ، زمینه وظیفه شناسی کودک را نیز فراهم سازد. این بخش، در چهار فصل، رهنمودهایی را در زمینه وظایف شخصی کودک، وظایف او در برابر پدر، مادر، آموزگار، بزرگ تر از خود و دوستان، تقدیم می دارد. #تربیت_دینی_کودک