إِنَّ أَعْرَابِيّاً قَامَ يَوْمَ اَلْجَمَلِ إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَ تَقُولُ إِنَّ اَللَّهَ وَاحِدٌ قَالَ فَحَمَلَ اَلنَّاسُ عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَعْرَابِيُّ أَ مَا تَرَى مَا فِيهِ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ مِنْ تَقَسُّمِ اَلْقَلْبِ فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ دَعُوهُ فَإِنَّ اَلَّذِي يُرِيدُهُ اَلْأَعْرَابِيُّ هُوَ اَلَّذِي نُرِيدُهُ مِنَ اَلْقَوْمِ ثُمَّ قَالَ يَا أَعْرَابِيُّ إِنَّ اَلْقَوْلَ فِي أَنَّ اَللَّهَ وَاحِدٌ عَلَى أَرْبَعَةِ أَقْسَامٍ فَوَجْهَانِ مِنْهَا لاَ يَجُوزَانِ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَجْهَانِ يَثْبُتَانِ فِيهِ فَأَمَّا اَللَّذَانِ لاَ يَجُوزَانِ عَلَيْهِ فَقَوْلُ اَلْقَائِلِ وَاحِدٌ يَقْصِدُ بِهِ بَابَ اَلْأَعْدَادِ فَهَذَا مَا لاَ يَجُوزُ لِأَنَّ مَا لاَ ثَانِيَ لَهُ لاَ يَدْخُلُ فِي بَابِ اَلْأَعْدَادِ أَ مَا تَرَى أَنَّهُ كَفَرَ مَنْ قَالَ ثٰالِثُ ثَلاٰثَةٍ وَ قَوْلُ اَلْقَائِلِ هُوَ وَاحِدٌ مِنَ اَلنَّاسِ يُرِيدُ بِهِ اَلنَّوْعَ مِنَ اَلْجِنْسِ فَهَذَا مَا لاَ يَجُوزُ عَلَيْهِ لِأَنَّهُ تَشْبِيهٌ وَ جَلَّ رَبُّنَا عَنْ ذَلِكَ وَ تَعَالَى وَ أَمَّا اَلْوَجْهَانِ اَللَّذَانِ يَثْبُتَانِ فِيهِ فَقَوْلُ اَلْقَائِلِ هُوَ وَاحِدٌ لَيْسَ لَهُ فِي اَلْأَشْيَاءِ شِبْهٌ كَذَلِكَ رَبُّنَا وَ قَوْلُ اَلْقَائِلِ إِنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَدِيُّ اَلْمَعْنَى يَعْنِي بِهِ أَنَّهُ لاَ يَنْقَسِمُ فِي وُجُودٍ وَ لاَ عَقْلٍ وَ لاَ وَهْمٍ كَذَلِكَ رَبُّنَا عَزَّ وَ جَلَّ
در روز جنگ جمل يكى از باديه‌نشينان در حضور امير مؤمنان على عليه السّلام برخاست و عرض كرد:«اى امير مؤمنان!آيا مى‌گويى:خدا يكى است!؟»در اين هنگام مردم بر او حمله و اعتراض كردند و گفتند:«اى اعرابى!آيا پريشانى دل و پراكندگى حواس حضرت را نمى‌بينى.» امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:«او را واگذاريد!زيرا آنچه اعرابى مى‌خواهد،همان است كه ما از اين گروه مى‌خواهيم.»آنگاه فرمود:«اى اعرابى!به راستى كه سخن در اين‌كه خدا يكى است بر چهار وجه است: دو وجه از آنها بر خداى عزّ و جلّ روا نيست و دو وجه در او ثابت است.امّا آن دو وجهى كه بر او روا نيست؛ وجه اوّل سخن كسى است كه مى‌گويد:يكى و قصدش يك بود براساس عددها است و اين چيزى است كه بر خداوند روا نيست.زيرا آنچه دوّمى ندارد،در باب اعداد داخل نمى‌شود.آيا نمى‌بينى آنكه گفته:او يكى از سه خدا است به او كفر ورزيده است؟وجه ديگر سخن كسى است كه مى‌گويد:او يكى از مردم است و منظورش از اين سخن،نوعى از جنس است.پس اين وجه نيز بر او روا نيست،زيرا تشبيه است و پروردگار ما از اين بزرگوارتر و برتر است.
و امّا آن دو وجهى كه در او ثابت است:يكى اين وجه است:او يكى است و در ميان چيزها مانندى ندارد.پروردگار ما اين‌گونه است و وجه ديگر اين است:او«احدىّ المعنى»است و منظور اين است كه خدا در وجود و عقل و وهم و خيال منقسم نمى‌شود.پروردگار عزّ و جلّ اين‌گونه است.
التوحيد , جلد۱ , صفحه۸۳
#حدیث_توحید
#رمضان
#قدر
https://t.me/musaavi_b
https://eitaa.com/musaavi_b
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي بَطَنَ خَفِيَّاتِ الْأَمُوُرِ وَ دَلَّتْ عَلَيْهِ أَعْلَامُ الظُّهُورِ وَ امْتَنَعَ عَلَى عَيْنِ الْبَصِيرِ فَلَا عَيْنُ مَنْ لَمْ يَرَهُ تُنْکرُهُ وَ لَا قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ يُبْصِرُهُ سَبَقَ فِي الْعُلُوِّ فَلَا شَيْءَ أَعْلَى مِنْهُ وَ قَرُبَ فِي الدُّنُوِّ فَلَا شَيْءَ أَقْرَبُ مِنْهُ فَلَا اسْتِعْلَاؤُهُ بَاعَدَهُ عَنْ شَيْءٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ لَا قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فِي الْمَکانِ بِهِ لَمْ يُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَى تَحْدِيدِ صِفَتِهِ وَ لَمْ يَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ فَهُوَ الَّذِي تَشْهَدُ لَهُ أَعْلَامُ الْوُجُودِ عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِي الْجُحُودِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَ الْجَاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً کبِيراً.
سپاس خداي راست که به همه امور مخفي دانا است و همه نشانها و آثار آشکار بوجود او رهنما ذات پاکش بر چشم بيننده برنيايد نه ديده کسي که او را نمي بيند، نفي و انکارش را بتواند و نه قلب کسي که بوجودش اذعان دارد، بتواند او را ببيند. مقام عالي او از هر چيزي بالاتر است و نزديکي او بر همه اشيا از همه چيز نزديکتر، نه علو مقام ذات اقدسش او را از مخلوقاتش دور ساخته است و نه نزديکي او موجب تساويش با کائنات گشته است. عقول بشري را از توصيف و تعريف صفتش آگاه ننموده و از معرفت لازم درباره وجود و آثار و نشانهاي آشکارش محجوب نفرموده است. او خداوندي است که نمودها و آثار هستي بر اقرار قلبي منکرش شهادت مي دهد. خداوند با عظمت تر است از تخيلات پوچ و بي اساس تشبيه کنندگانش و والاتر است از اوهام باطل منکرانش، عظمتي بس والا.
نهج البلاغه خطبه 49
#حدیث_توحید
#رمضان
#قدر
https://t.me/musaavi_b
https://eitaa.com/musaavi_b
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ اَلْوَلِيدِ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ رِئَابٍ عَنْ غَيْرِ وَاحِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ عَبَدَ اَللَّهَ بِالتَّوَهُّمِ فَقَدْ كَفَرَ وَ مَنْ عَبَدَ اَلاِسْمَ وَ لَمْ يَعْبُدِ اَلْمَعْنَى فَقَدْ كَفَرَ وَ مَنْ عَبَدَ اَلاِسْمَ وَ اَلْمَعْنَى فَقَدْ أَشْرَكَ وَ مَنْ عَبَدَ اَلْمَعْنَى بِإِيقَاعِ اَلْأَسْمَاءِ عَلَيْهِ بِصِفَاتِهِ اَلَّتِي وَصَفَ بِهَا نَفْسَهُ فَعَقَدَ عَلَيْهِ قَلْبَهُ وَ نَطَقَ بِهِ لِسَانُهُ فِي سَرَائِرِهِ وَ عَلاَنِيَتِهِ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ أُولٰئِكَ هُمُ اَلْمُؤْمِنُونَ حَقًّا
چند تن از راويان از امام صادق عليه السّلام نقل كردند كه حضرت فرمود:«هركس خدا را با توهّم و گمان بپرستد،در واقع كافر شده و كسى كه اسم خدا را عبادت كند و معناى آن اسم را عبادت نكند در واقع كافر شده و هركسى كه اسم و معنا را پرستش كند در حقيقت شرك ورزيده و آنكه معنا را عبادت كند اين‌گونه كه اسم‌ها را بر او با آن صفاتى كه خداوند خويش را به آنها وصف فرموده واقع سازد و دل خود را بر آن استوار گرداند و زبانش در نهان و آشكار به آن گويا شود؛اينان اصحاب امير مؤمنان على عليه السّلام هستند.در حديث ديگر آمده:اينان،همان مؤمنان از روى حق و راستى هستند.
توحید صدوق ; ج ۱ ص ۲۹۷
#حدیث_توحید
قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَا اِبْنَ آدَمَ بِمَشِيئَتِي كُنْتَ أَنْتَ اَلَّذِي تَشَاءُ وَ بِقُوَّتِي أَدَّيْتَ إِلَيَّ فَرَائِضِي وَ بِنِعْمَتِي قَوِيتَ عَلَى مَعْصِيَتِي جَعَلْتُكَ سَمِيعاً بَصِيراً «مٰا أَصٰابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اَللّٰهِ وَ مٰا أَصٰابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ» وَ ذَلِكَ أَنِّي أَوْلَى بِحَسَنَاتِكَ مِنْكَ وَ أَنْتَ أَوْلَى بِسَيِّئَاتِكَ مِنِّي
امام على بن الحسين علیه السلام فرمود خداى عز و جل فرموده است: اى پسر آدم، تو بخواست من ميخواهى و بقوت من واجباتم را انجام دهى و بوسيله نعمت من بر نافرمانيم توانا گشتى، من ترا شنوا و بينا كردم، هر نيكى كه بتو رسد از خداست و هر بدى كه بتو رسد از خود تو است زيرا من به نيكيهايت از تو سزاوارترم و تو ببديهايت از من سزاوارترى.
الکافي ج ۱، ص ۱۵۹
#حدیث_توحید
ایتا تلگرام