دلم میخواست دیشب بیام درباره اکران مستندمون سر کلاس مردم شناسی صبحت کنم ولی خب، دوشبه خیلی خسته ایم. خیلی خسته.
همه جای مملکت داره برف میاد دقیقا به جز تهران. اِی تهرانِ ستمکِش.
دی همون ماهیه که دلم میخواد در طول کُل سال داشته باشمش. ماهی که خوشحالم، ماهی که خوشگلم، ماهی که حانیهام.
فقط بدی امسال نسبت به پارسال اینه که پول ندارم، گُل نرگس بخرم. وگرنه دی از اینی که هست خواستنی تر میشد.
هدایت شده از نھنگ و میرا
سنگینم و چارهش تا سرحد مرگ گریه کردن و آواز خوندنه.