#تلاوت قرآن کریم #آل عمران آیه ۹۷ @n20011💧

# تفسیر قطره ای قرآن کریم #آل عمران آیه ۹۷ @n20011💧🌺

سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع #تفسیر سوره آل عمران - آیه ۹۷ فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ترجمه در آن (خانه) نشانه‏ هاى روشن، (از جمله) مقام ابراهیم است و هر کس به آن درآید، درامان است وبراى خدا بر عهده‏ مردم است که قصد حج آن خانه را نمایند، (البتّه) هرکه توانایى این راه را دارد. و هرکس کفر ورزد (وبا داشتن توانایى به حج نرود، بداند که) همانا خداوند از همه‏ جهانیان بی ‏نیاز است. مکّه و کعبه، نمایشگاهى از قدرت و نشانه‏ هاى الهى، وتاریخ آن مملوّ از خاطرات و سرگذشت‏هایى است که توجّه به آنها درس‏ آموز و عبرت ‏انگیز مى ‏باشد. در ساختن آن ابراهیم (ع) بنّایى، و اسماعیل (ع) کارگرى مى ‏کرده‏ اند. سپاهیان فیل‏سوار ابرهه که به قصد ویرانى آن آمده ‏اند، به قدرت الهى توسط پرندگان ابابیل نابود شده ‏اند. دیوار آن به هنگام تولّد علىّ (ع) براى مادرش شکافته مى‏ شود تا در داخل آن، نوزادى متولد شود که در آینده ‏اى نه چندان دور، بت‏هاى داخل آن را فرو ریزد. بلال، برده سیاهپوست حبشى، در برابر چشمان حیرت زده اشراف مکّه بر بالاى آن اذان مى ‏گوید و روزى نیز مى ‏رسد که آخرین حجّت الهى به دیوار آن تکیه زده و نداى نجات انسان‏ ها را سر مى‏ دهد و عالم را به اسلام دعوت مى‏ کند. مکّه، شهر أمن الهى است که هر کس در آن وارد شود، در امان است. حتّى اگر جنایتکار وارد مسجدالحرام شود، نمى‏ توان متعرّض او شد، تنها مى‏ توان او را در مضیقه قرار داد تا خود مجبور به خارج شدن شود. در کنار کعبه، مقام ابراهیم است. به گفته روایات، مقام ابراهیم سنگى است که به هنگام ساختن کعبه و بالا بردن دیوارهاى آن، زیر پاى ابراهیم علیه السلام قرار داشت و اثر پاى آن حضرت بر روى آن مانده است. بقاى این سنگ و اثر پا روى آن، از قرن‏ها پیش از عیسى ۰ع) و موسى (ع) با آن همه تغییر وتحوّلى که در کعبه واطراف آن در اثر حمله‏ ها، سیل‏ ها و خرابى‏ ها بوجود آمده، خود نشانه‏ اى از قدرت الهى است. «حج» به معناى قصد همراه با حرکت است و «مَحجّة» به راه صاف و مستقیم مى‏ گویند که انسان را به مقصد مى ‏رساند. حج در اسلام به معناى قصد خانه خدا و انجام اعمال مربوط به آن است. پیامبر اسلام به علىّ (ع) فرمود: «تارک الحج و هو مستطیع کافر» هر توانمندى که حج را انکار و ترک کند، کافر است. و کسى که امروز و فردا کند تا بمیرد، گویا یهودى و نصرانى از دنیا رفته است. استطاعت مالى براى حج، لازم نیست از خود انسان باشد، بلکه اگر کسى دیگرى را میهمان کند، یا هزینه‏ حجّ او را بپردازد، او مستطیع شده وحج بر او واجب است. امام صادق‏ (ع) درباره‏ «آیات بیّنات» فرمودند: مقصود مقام ابراهیم، حجرالاسود و حجر اسماعیل است. و از آن حضرت پرسیدند مراد از «مَن دخله» کعبه است یا حرم؟ حضرت فرمودند: حرم. شخصى از امام صادق‏ (ع) درباره‏ «مَن دخله کان آمنا» سؤال کرد: حضرت فرمودند: کسى که این خانه را قصد کند و بداند که این همان خانه‏ اى است که خداوند رفتن به آنرا فرمان داده، و اهل‏ بیت را نیز آنگونه که باید بشناسد، او در دنیا و آخرت درامان خواهد بود. پیام ها ۱- در خانه‏ خدا، نشانه‏ هاى روشن بسیار است. نشانه‏ هاى قداست و معنویّت، خاطرات انبیا از آدم تا خاتم، مطاف بودن براى انبیا و قبله ‏گاه براى همه‏ نمازگزاران. «فیه آیات بیّنات» ۲- ابراهیم (ع) مقامى دارد که جاى پاى او، به مکّه ارزش داده است. «مقام ابراهیم» ۳- بر خلاف تفکّر وهابیّت، اگر جماد در جوار اولیاى خدا قرار گیرد، قداست مى‏ یابد. «مقام ابراهیم» ۴- از امتیازات اسلام آن است که یک منطقه از زمین را منطقه‏ امن قرار داده، تا ضعیف و قوى در کنار یکدیگر مجتمع شوند. «مَن دخله کان آمنا» ۵ - واجبات، یک نوع تعهّد الهى برگردن انسان است. «وللّه علی النّاس حِجّ‏البیت» ۶- حج، باید خالصانه و تنها براى خدا باشد. «للّه على النّاس حِجّ البیت» ۷- تکلیف و وظیفه، به مقدار توان است. توان فرد از نظر مالى و بدنى، و فراهم بودن شرایط بیرونى. «من استطاع الیه سبیلاً» ۸ - استطاعت شرط حج است. «من استطاع الیه سبیلاً» ۹- انکار حج و ترک آن، سبب کفر است. «و من کفر» ۱۰- فایده‏ انجام دستورات الهى، به خود انسان برمى‏ گردد وگرنه خداوند نیازى به اعمال ما ندارد. «فان اللّه غنىّ عن العالمین» ۱۱- خداوند دعوت مى‏ کند، ولى منّت نمى‏ کشد. «وللّه على النّاس حِجّ البیت... و من کفر فانّ اللّه غنىّ عن ‏العالمین» منبع: پایگاه درس هایی از قرآن @n20011💧💧🌺

میلاد حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و فرزند بزرگوارش امام جعفر صادق علیه السلام مبارک باد @n20011😄

#شرح کتاب آن سوی مرگ #قسمت۳۷ #استاد‌امینی خواه @n20011✨

#حکایت 🌺 همسر شیخ رجبعلي خياط نقل کرده است : یکی از سحرهای شب قدر ، همسرم به من گفت : « تو بارداری میل به چه داری؟» نه چندان جدی گفتم توت ، شیخ آقا به آرامی گفت : « خوب برو و از درخت داخل حیاط توت بچین» با تعجب پرسیدم در این برف و سرمای زمستان ، چیدن توت از درخت ! شیخ آقا به نرمی گفت : « اگر توت میل دارید از درخت داخل حیاط توت تازه بچینید.» با ناباوری اطاعت امر کردم . حیاط پوشیده از برف بود و تنها سبزی درخت توت و توت های آویزان به آن در میان سپیدی برف جلوه می کرد. توت های شیرین و آبداری چیدم و به داخل اتاق برگشتم ، وقتی شیخ آقا تعجب مرا دید ، گفت: « دوباره به داخل حیاط نگاه کن.» در را باز کردم صدای زوزه باد به گوش می رسید. این بار درخت توت داخل حیاطمان پوشیده از برف بود. به شیخ آقا نگاه کردم ، و تمام وجودم سوال بود . همسرم گفت: « در شب قدر دعا کردم و خدا هم مستجاب کرد.» @n20011💕🌺

📚📏📚📏📚 💢 #احکام ✅پرسش: آیا برای وضو گرفتن بهتر است از آب سرد استفاده نمود؟ ✍️پاسخ: از برخی روایات چنین برداشت می‌شود که وضو با آب سرد بهتر از آب گرم است: 🔸 امام سجاد(ع) فرمود: «من فقط با آب سرد تطهیرمی‌کنم(وضو می‌گیرم)». 🔹 روایتی از امام هادی(ع) نقل شده است که بر اساس برخی فرازهای آن، حضرتشان به خادمش(کافور) فرمود که به جایی رفته و کاری را انجام دهد و سپس سطلی را برای ایشان آماده نماید تا برای نماز وضو بگیرد؛ اما وی دستور امام(ع) را فراموش کرد و از این جهت نگران بود که مورد سرزنش امام(ع) قرار گیرد، اما هنگامی که متوجه شد امام قصد تهجد را دارد، با اندکی هراس خدمت امام رسید. آن‌حضرت(ع) به وی فرمود: مگر نمی‌دانی که من همیشه با آب سرد وضو می‌گیرم. برای من آب را گرم کرده ‏ای و در سطل ریخته ‏ای. خادم گفت: که من این کار را انجام نداده‌ام! و مشخص شد که این خادم نبود که آب را برای امام گرم کرده بود، بلکه ظاهرا با نوعی کرامت، آب گرم در اختیار امام قرار گرفته بود و امام(ع) نیز از این‌که خداوند این امکان را برایش مهیا نمود که در آن شب سرد با آب گرم وضو بگیرد، خدا را شکر کرد». 🔸در این زمینه باید گفت؛ روایاتی که صریحاً توصیه به وضو با آب سرد کرده، ناظر به آن است که بهتر است همان آب در دسترس - با هر درجه‌ای از حرارت که باشد - را برای وضو انتخاب کرده و آن‌را با آفتاب، آتش و یا هر وسیله دیگری گرم نکرد؛ اما لازم نیست که آب را در یخچال گذاشت تا سردتر شود. 🔹 بر آن‌که استفاده از آب گرم نیز ایرادی ندارد و همان‌گونه که در حدیث امام هادی(ع) آمده، آب گرم آماده شده هدیه‌ای بزرگوارانه از جانب خدا بود که با وجود استحباب استفاده از آب سرد، خداوند در آن شب سرد، آب گرمی را در اختیار ایشان قرار داده بود و این‌که نباید از رخصت‌هایی که خداوند به انسان‌ها داده به طور کامل چشم‌پوشی نماییم.

سـ🍁ــلام روزتون پراز خیر و برکت 💐 امروز دوشنبه ☀️ ٣ آبان ١۴٠٠ ه. ش 🌙 ١٨ ربیع الاول ١۴۴٣ ه.ق 🌲 ٢۵ اکتبر ٢٠٢١ ميلادى

#تلاوت قرآن کریم #آل عمران آیه ۹۸ @n20011💧

#تفسیر قطره ای قرآن کریم #آل عمران آیه ۹۸و۹۹ @n20011💧💦

سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع #تفسیر سوره آل عمران - آیه ۹۸ قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ ترجمه بگو: اى اهل کتاب، چرا به آیات خداوند کفر مى ‏ورزید، با آنکه خداوند بر اعمال شما گواه است. ۱- سؤال همراه با توبیخ ولى با لحنى مؤدّبانه، بهترین شیوه‏ هشدار است. «یا اهل الکتاب لِم َ‏تکفرون» ۲- اگر خداوند را شاهد اعمال خود بدانیم، دست از مخالفت او بر مى‏ داریم. «لِمَ‏تکفرون... واللّه شهید» ۳- اهل ‏کتاب، فعّالیت‏ هاى پنهانى علیه مسلمانان داشتند. «واللّه ‏شهیدعلى‏ما تعملون» منبع: پایگاه درس هایی از قرآن @n20021💧💦

📚 وضو و غسل با وجود لاک ناخن 💠 سؤال: استفاده از #لاک توسط خانم‌ها در #ناخن های دست و پا هنگام #وضو و #غسل چه حکمی دارد؟ ✅ جواب: تمام ناخن های ‌دو دست در هنگام وضو باید از لاک و هر مانع دیگری پاک باشند، ولی اگر از ناخن های پا، یک ناخن پاک باشد و روی آن مسح کشیده شود، وضو صحیح اسـت اما در هنگام غسل، تمام ناخن های دست و پا باید پاک باشند. 💎 احکام استاد صالحی💎

#شرح کتاب آن سوی مرگ #قسمت۳۸ #استاد‌امینی خواه @n20011✨

وقتی #عمر از علی علیه السلام می گوید! ابووائل نقل می کند،روزی همراه عمربن خطاب بودم،عمر برگشت ترسناک به عقب نگاه کرد.گفتم:چرا ترسیدی؟گفت:وای بر تو! مگر شیر درنده،انسان بخشنده،شکافنده صفوف شجاعان و کوبنده طغیان گران و ستم پیشگان را نمی بینی؟گفتم :او علی بن ابی طالب است.گفت:شما او را به خوبی نشناخته ای!نزدیک بیا از شجاعت و قهرمانی علی برای تو بگویم،نزدیک رفتم،گفت :در جنگ احد،با پیامبر پیمان بستیم که فرار نکنیم و هر کس از ما فرار کند،او گمراه است و هر کدام از ما کشته شود،او شهید است و پیامبر صلی الله علیه و آله سرپرست اوست.هنگامی که آتش جنگ،شعله ور شد،هر دو لشکر به یکدیگر هجوم بردند ناگهان!صد فرمانده دلاور،که هر کدام صد نفر جنگجو در اختیار داشتند،دسته دسته به ما حمله کردند،به طوری که توان جنگی را از دست دادیم و با کمال آشفتگی از میدان فرار کردیم.در میان جنگ تنها ایشان ماند.ناگاه!علی را دیدم،که مانند شیر پنجه افکن،راه را بر ما بست،مقداری ماسه از زمین بر داشت به صورت ما پاشید،چشمان همه ما از ماسه صدمه دید،خشمگینانه فریاد زد!زشت و سیاه باد،روی شما به کجا فرار می کنید؟آیا به سوی جهنم می گریزید؟ما به میدان برنگشتیم.بار دیگر بر ما حمله کرد و این بار در دستش ‍ اسلحه بود که از آن خون می چکید! فریاد زد:شما بیعت کردید و بیعت را شکستید،سوگند به خدا!شما سزاوارتر از کافران به کشته شدن هستید.به چشم هایش نگاه کردم،گویی مانند دو مشعل زیتون بودند که آتش از آن شعله می کشید و یا شبیه،دو پیاله پر از خون.یقین کردم به طرف ما می آید و همه ما را می کشد!من از همه اصحاب زودتر به سویش شتافتم و گفتم:ای ابوالحسن!خدا را! خدا را! عرب ها در جنگ گاهی فرار می کنند و گاهی حمله می آورند، و حمله جدید،خسارت فرار را جبران می کند.گویا خود را کنترل کرد و چهره اش را از من برگردانید.از آن وقت تاکنون همواره آن وحشتی که آن روز از هیبت علی علیه السلام بر دلم نشسته،هرگز فراموش نکرده ام! بحارالانوار،ج 2،ص 52 و ج 41،ص 73 با مختصری تفاوت(برگرفته از داستان های بحارالانوار جلد1 نوشته محمود ناصری) @n20011🌺