#خواص داروئی برگ #چغندر:
1- بعنوان ملین و رفع یبوست بکار می رود
2- تقویت کننده کلیه است
3- درمان کننده التهاب مجاری ادرار است
4- بعنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می شود.
ّ چغندر مخلوط با آب هویج دفع کننده سنگ کیسه صفرا نیز هست .
شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت کننده بدن و دافع سموم بدن است .
#دیگر خواص
طبع ریشه چغندر معتدل است.
بهخاطر فسفر و قندی که در چغندر وجود دارد برای درک مطالب و تقویت حافظه بسیار مفید میباشد.
چغندر باعث ساخته شدن گلبول قرمز میشود.
چغندر درمان کننده کم خونی و ضعف عمومی بدن میباشد.
کسانی که درد کلیه یا ورم کلیه دارند از جوشانده برگ چغندر استفاده کنند.
یکی از روشهای خوب خوردن چغندر خام را رنده کرده کمی دارچین به آن اضافه کرده بهعنوان سالاد همراه غذا بخورند.
کسانی که چاق هستند و از اضافه وزن خود رنج میبرند میتوانند از سالاد چغندر یا چغندر پخته استفاده کنند.
کسانی که دیابت دارند از خوردن چغندر خودداری کنند.
کسانی که لاغر هستند از آب چغندر با آب هویج استفاده کنند.
آب چغندر برای افرادی که مبتلا به نقرس میباشند بسیار مفید است.
برای کسانی که کماشتها هستند از سالاد چغندر استفاده کنید.
چغندر، ادرار آور و آرام کننده است.
چغندر پخته به درمان رعشه کمک میکند. رعشه معمولاً از پیری یا بر اثر یک بیماری در بدن یا ترس، خشم و گرسنگی و همچنین از جماع زیاد به وجود میآید.
دمکرده تخم چغندر ضدبلغم است.
جویدن برگ چغندر درد دندان را تسکین میدهد.مزمزه کردن برگ پختهشده چغندر با سرکه برای درد دندان و کرمخوردگی دندان مفید است.
خوردن آب چغندر سردرد را تسکین میدهد.
مالیدن برگ پخته چغندر و بعد از سردشدن برای سوختگی با آتش یا آب مفید است.
برای ورم پشت پا و زانو برگ چغندر را با اسید اوریک مخلوط کرده بهصورت ضماد روی پاها بگذارید.
فسفر چغندر باعث میشود فیبرهای عصبی را سرزنده کند در نتیجه باعث آرامش اعصاب میشود.
بیمارانی که دوران نقاهت را میگذرانند از چغندر خام رنده شده و هویج رنده شده بهعنوان سالاد همراه غذا یا از پخته آنها استفاده کنند.
برای جوشهای صورت برگ چغندر را کوبیده بهصورت ضماد بگذارید.
برای درمان کهیر از سوپ چغندر بخورید و از برگ چغندر بهصورت ضماد استفاده کنید.
برای سر باز کردن دمل برگ چغندر را کوبیده با عسل مخلوط کنید روی دمل بگذارید.
کمک به حفظ سلامت سلول ها
برای تسکین درد مفاصل لبو را همراه گشنیز میل کنید در خوردن گشنیز زیادهروی نکنید.
مضر معده و باعث قولنج و دل پیچه آور است.
برای پیشگیری از سفید شدن موی سر شیره چغندر را با ماست مخلوط نموده صبح ناشتا میل کنید.
چغندر دارای هورمون جنسی زنانه میباشد.
برگ چغندر خون را قلیایی میکند کسانی که فشارخون دارند از جوشانده آب برگ چغندر استفاده کنند.
کسانی که سیاتیک دارند لبو استفاده کنند و بهصورت ضماد در محل درد بگذارند.
چغندر بندآورنده خون و مقوی معده است.
در مصرف چغندر نباید زیادهروی شود زیرا باعث سوزاندن خون و ایجاد دلپیچه و قیآور است.
منبع :
برگرفته از بهداشت نیوز
@n20011🌺
#خواصهل در طب سنتی
مصرف هل مخصوصاً در فصلهای سرد برای افرادی که دچار دردهایی در ناحیه زیر دنده چپ میشوند، بسیار خوب است. هِل انرژیها را در بدن افزایش میدهد و نشاط و شادمانی افراد را زیاد میکند، مصرف هِل در این دنیای پُر سر و صدا و اضطراب امروزی، توان مقابله با مشکلات را افزایش میدهد.
هل در طب سنتی ایران به نامهای قاقله صغار و کبار، هیل و هال نیز خوانده می شود. این گیاه علفی دارای میوه ی تخممرغی شکل کوچکی است به طول ۱ ـ ۲ cm (در بعضی انواع طولانیتر) که به طور متوسط ۱۵ ـ ۲۰ (در بعضی کمتر یا بیشتر) دانه به رنگ قهوه ای، سبز، زاویه دار و معطر در آن وجود دارد.
هل، معمولاً برای آنکه عطر آن حفظ شود به صورت میوه و یا کپسول آن نگهداری میشود و در مواقع مصرف کپسول را شکسته و دانه ها را خارج میسازند، پوست کپسول آن نیز دارای اسانس است.
* بخش مورد استفاده در درمان، تخم و ریشه است.
* مزاج این گیاه گرم و خشک است.
هل؛ ضدافسردگی و نشاط آور
هل خواب آور و شادی آور است بنابراین برای افرادی که دچار افسردگی، خمودگی و غمگین هستند، مفید است.
هِل انرژیها را در بدن افزایش میدهد و نشاط و شادمانی افراد را زیاد میکند، مصرف هِل در این دنیای پُر سر و صدا و اضطراب امروزی، توان مقابله با مشکلات را افزایش میدهد.
مزاج هل، همان طور که گفته شد، گرم و خشک است و درجه گرمی خیلی قوی ندارد؛ اما مصرف افراطی آن برای گرم مزاجان ضرر دارد و میتواند در گرم مزاجان موجب سردرد شود در حالی که روغن آن برای رفع برخی از سردردها مخصوصاً سردردهای ناشی از باد، سرما و سینوزیت مفید است.
#مالیدن روغن هل به گردن و پس سر موجب رفع سردردهای سوداوی
مالیدن روغن هل به گردن و پس سر موجب رفع سردردهای سوداوی ناشی از گرفتگی عضلات میشود که این سردردها، معمولاً در شب و اول صبح بیشتر بروز پیدا میکند.
همچنین هل خواب آور و شادی آور است بنابراین برای افرادی که دچار افسردگی، خمودگی و غمگین هستند، مفید است.
#هل موجب #باز شدن مجاری درون کبد و طحال
هل موجب باز شدن مجاری درون کبد و طحال نیز میشود؛ طحال نزدیک معده قرار دارد و محل ذخیره خلط سودا در بدن است.
مصرف هل مخصوصاً در فصلهای سرد برای افرادی که دچار دردهایی در ناحیه زیر دنده چپ میشوند، بسیار خوب است؛ در قدیم اگر جایی از بدن دمل (تودههای حاوی مواد زائد) ایجاد میشد، از هل ضمادی درست میکردند و روی آن قرار میدادند تا اصطلاحاً برسد و سر باز کند و با این کار، این تودهها از بین میروند.
#دیگر خواص هل
* برای قی و دل به هم خوردگی و تقویت معده نیم کوبیدهی آن خصوصاً با پوست در گلاب یا آب، جوش داده و خورده شود.
* چون با تخم خیار به اندازه مساوی و هر روز یک درهم با سکنجبین بیاشامند، سنگ گرده و مثانه بریزاند.
* مکیدن هل در دهان از بین برنده بوی بد دهان و بوی سیر میباشد.
پودر هل
* ریشهی هل مقوی، تونیک و ملین است.
* در شبه جزیره مالایا ساقهی زیرزمینی ضخیم آن را کوبیده با زردهی تخممرغ مخلوط کرده و برای تسریع تولد بچه استعمال میشود.
* هل دستگاه گوارش، کبد و قلب را تقویت میکند.
* در قدیم معمولا چای را با هل و دارچین تهیه می کردند و توصیه میشود که افراد حداقل هفته ای 2 بار چای خود را با هل مصرف کنند.
* مصرف هل عرق و بوی دهان را خوشبو میکند.
* اگر افراد پودر هل را اگر در ظرفی ریخته و آن را تکان داده شود و استنشاق کنند، ایجاد عطسه میکند که برای افزایش قوای ذهنی مفید است و سردرد را کاهش میدهد.
* هل مقوی معده، رفع دل به هم خوردگی و آشفتگی است.
* هل بادشکن، مقوی لثه است و برای برای رفع زخمهای دهان مفید است.
#مضراتهل:
مضر رودهها است و از این نظر باید با کتیرا خورده شود.
مصلح آن شکر است.
@n20011🌹
#مختصری از زندگی نامه حضرت زینب سلام الله علیها🔰
#تولّد زينب(س) و گريه پيامبر بر مصائب آن :
زينب كبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (ص) رسيد. رسول خدا (ص) براى ديدار او به منزل دخترش حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود: دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم، فاطمه (س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجّه اين صحنه شد و در حالى كه شديداً ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم ، چرا گريه مى كنى ؟
رسول خدا (ص) فرمود: گريه ام به اين علّت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت ، در نظرم مجسّم گشت كه او با چه مشكلات دردناكى رو به رو مى شود و چه مصيبتهاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى كند .
در آن دقايقى كه آرام اشك مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه (س) فرمود: ((اى پاره تن من و روشنى چشمانم ، فاطمه جان ، هر كسى كه بر زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن كسى را به او مى دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند)).(1)
#گريه جبرئيل بر مصائب زينب (س) :
روايت شده است كه پس از ولادت حضرت زينب (س)، حسين (ع) كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (ص) آمد و عرض كرد: خداوند به من خواهرى عطا كرده است پيامبر(ص) با شنيدن اين سخن ، منقلب و اندوهگين شد و اشك از ديده فرو ريخت . حسين (ع) پرسيد: براى چه اندوهگين و گريان شدى ؟.پيامبر(ص) فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برايت آشكار شود.
تا اينكه روزى جبرئيل نزد رسول خدا (ص) آمد، در حالى كه گريه مى كرد، رسول خدا (ص) از علت گريه او پرسيد، جبرئيل عرض كرد: ((اين دختر (زينب ) از آغاز زندگى تا پايان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گريبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصيبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصيبت جانسوز برادرش امام حسن (ع) گردد و از اين مصايب دردناك تر و افزون تر اينكه به مصايب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خميده شود و موى سرش سفيد گردد.
پيامبر (ص) گريان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زينب (س) نهاد و گريه سختى كرد، زهرا (س) از علت آن پرسيد. پيامبر (ص) بخشى از بلاها و مصايبى را كه بر زينب (س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بيان كرد.
حضرت زهرا (س) پرسيد: اى پدر! پاداش كسى كه بر مصايب دخترم زينب (س) گريه كند چيست ؟ پيامبر اكرم (ص) فرمود: ((پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصايب حسن و حسين (ع) گريه مى كند))(2)
#فرزند فاطمه :
حضرت زينب ، نخستين دخترى است كه از فاطمه (س) به دنيا آمده ، و او پس از امام حسن و امام حسين (ع) بزرگترين فرزندان فاطمه (س) بوده ، و نيز گفته اند:
دليل بر آن است كه راويان حديث و بيان كنندگان اخبار در ايام اضطهار - يعنى روزگار غلبه و چيرگى ظلم و ستم ستمگران بر مؤ منين - هر گاه مى خواستند از اميرالمؤ منين على (ع) روايتى نقل كنند مى گفتند:
اين روايت از ابى زينب است ، و اينكه اميرالمؤ منين (ع) را به اين كنيه مى ناميدند، براى آن است كه زينب كبرى (س) پس از امام حسن و امام حسين - عليهماالسلام - بزرگترين فرزندان آن حضرت بوده ، و اميرالمؤ منين (ع) نزد دشمنانش به اين كنيه معروف نبوده است (3 )
#لقب هاى حضرت زينب (س) :
الف ) زينب كبرى : اين لقب براى مشخص شدن و تمييز دادن او از ساير خواهرانش (كه از ديگر زنان اميرمؤ منان به دنيا آمده بودند) بود.
ب )الصديقة الصغرى : چون (( صديقة )) لقب مبارك مادرش ، زهراى مرضيه (س) است ، و از سويى شباهت هاى بى شمارى ميان مادر و دختر وجود داشت ، لذا حضرت زينب را (( صديقه صغرى )) ملقب كردند.
ج ) عقيله / عقيله بنى هاشم / عقيله الطالبين :
عقيله به معناى بانويى است كه در قومش از كرامت و ارجمندى ويژه اى بر خوردار باشد و در خانه اش عزّت و محبّت فوق العاده اى داشته باشد.
د) #ديگر لقب ها:
از ديگر لقب هاى حضرت زينب ، موثقه عارفه ، عالمه غيرمعلمه ، عابده آل على ، فاضله و كامله است . (4 )
منبع:
1. خطابه زينب كبرى (س) پشتوانه انقالب امام حسين (ع) صفحات 55 - 57 اثر دانشمند محترم محمد مقيمى از انتشارات سعدى ، به نقل از طراز المذهب ، ص 32 و 22.(تبیان)
2.الخصائص الزينبيه ، ص 155 ناسخ التواريخ زينب (س) ص 47
3.زينب كبرى ، ص 137 و 138-
4.ره توشه راهيان نور، ص 258.
@n20011🔰