eitaa logo
آموزه های دینی شامل احکام-اخلاق_اذکارومعارف دین N_Ashrafi
440 دنبال‌کننده
7.7هزار عکس
5.6هزار ویدیو
64 فایل
بیان تفسیر آیه به آیه قرآن -احکام -سخنرانی های کوتاه -بیان احادیث وادعیه ومطالب ارزشمنددیگر @a_s_h_2 کپی مطالب مجاز @n20011
مشاهده در ایتا
دانلود
داروئی برگ : 1- بعنوان ملین و رفع یبوست بکار می رود 2- تقویت کننده کلیه است 3- درمان کننده التهاب مجاری ادرار است 4- بعنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می شود. ّ چغندر مخلوط با آب هویج دفع کننده سنگ کیسه صفرا نیز هست . شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت کننده بدن و دافع سموم بدن است . خواص طبع ریشه چغندر معتدل است. به‎خاطر فسفر و قندی که در چغندر وجود دارد برای درک مطالب و تقویت حافظه بسیار مفید می‎باشد. چغندر باعث ساخته شدن گلبول قرمز می‎شود. چغندر درمان کننده کم خونی و ضعف عمومی بدن می‎باشد. کسانی که درد کلیه یا ورم کلیه دارند از جوشانده برگ چغندر استفاده کنند. یکی از روش‎های خوب خوردن چغندر خام را رنده کرده کمی دارچین به آن اضافه کرده به‎عنوان سالاد همراه غذا بخورند. کسانی که چاق هستند و از اضافه وزن خود رنج می‎برند می‎توانند از سالاد چغندر یا چغندر پخته استفاده کنند. کسانی که دیابت دارند از خوردن چغندر خودداری کنند. کسانی که لاغر هستند از آب چغندر با آب هویج استفاده کنند. آب چغندر برای افرادی که مبتلا به نقرس می‎باشند بسیار مفید است. برای کسانی که کم‎اشتها هستند از سالاد چغندر استفاده کنید. چغندر، ادرار آور و آرام کننده است. چغندر پخته به درمان رعشه کمک می‎کند. رعشه معمولاً از پیری یا بر اثر یک بیماری در بدن یا ترس، خشم و گرسنگی و همچنین از جماع زیاد به وجود می‎آید. دم‎کرده تخم چغندر ضدبلغم است. جویدن برگ چغندر درد دندان را تسکین می‎دهد.مزمزه کردن برگ پخته‎شده چغندر با سرکه برای درد دندان و کرم‎خوردگی دندان مفید است. خوردن آب چغندر سردرد را تسکین می‎دهد. مالیدن برگ پخته چغندر و بعد از سردشدن برای سوختگی با آتش یا آب مفید است. برای ورم پشت پا و زانو برگ چغندر را با اسید اوریک مخلوط کرده به‎صورت ضماد روی پاها بگذارید. فسفر چغندر باعث می‎شود فیبرهای عصبی را سرزنده کند در نتیجه باعث آرامش اعصاب می‎شود. بیمارانی که دوران نقاهت را می‎گذرانند از چغندر خام رنده شده و هویج رنده شده به‎عنوان سالاد همراه غذا یا از پخته آن‎ها استفاده کنند. برای جوش‎های صورت برگ چغندر را کوبیده به‎صورت ضماد بگذارید. برای درمان کهیر از سوپ چغندر بخورید و از برگ چغندر به‎صورت ضماد استفاده کنید. برای سر باز کردن دمل برگ چغندر را کوبیده با عسل مخلوط کنید روی دمل بگذارید. کمک به حفظ سلامت سلول ها برای تسکین درد مفاصل لبو را همراه گشنیز میل کنید در خوردن گشنیز زیاده‎روی نکنید. مضر معده و باعث قولنج و دل پیچه آور است. برای پیشگیری از سفید شدن موی سر شیره چغندر را با ماست مخلوط نموده صبح ناشتا میل کنید. چغندر دارای هورمون جنسی زنانه می‎باشد. برگ چغندر خون را قلیایی می‎کند کسانی که فشارخون دارند از جوشانده آب برگ چغندر استفاده کنند. کسانی که سیاتیک دارند لبو استفاده کنند و به‎صورت ضماد در محل درد بگذارند. چغندر بندآورنده خون و مقوی معده است. در مصرف چغندر نباید زیاده‎روی شود زیرا باعث سوزاندن خون و ایجاد دل‎پیچه و قی‎آور است. منبع : برگرفته از بهداشت نیوز @n20011🌺
در طب سنتی مصرف هل مخصوصاً در فصل‌های سرد برای افرادی که دچار دردهایی در ناحیه زیر دنده چپ می‌شوند، بسیار خوب است. هِل انرژی‌ها را در بدن افزایش می‌دهد و نشاط و شادمانی افراد را زیاد می‌کند، مصرف هِل در این دنیای پُر سر و صدا و اضطراب امروزی، توان مقابله با مشکلات را افزایش می‌دهد. هل در طب سنتی ایران به نام‌های قاقله صغار و کبار، هیل و هال نیز خوانده می شود. این گیاه علفی دارای میوه ی تخم‌مرغی شکل کوچکی است به طول ۱ ـ ۲ cm (در بعضی انواع طولانی‌تر) که به‌ طور متوسط ۱۵ ـ ۲۰ (در بعضی کمتر یا بیشتر) دانه به رنگ قهوه ‌ای، سبز، زاویه‌ دار و معطر در آن وجود دارد. هل، معمولاً برای آن‌که عطر آن حفظ شود به ‌صورت میوه و یا کپسول آن نگهداری می‌شود و در مواقع مصرف کپسول را شکسته و دانه ‌ها را خارج می‌سازند، پوست کپسول آن نیز دارای اسانس است. * بخش مورد استفاده در درمان، تخم و ریشه است. * مزاج این گیاه گرم و خشک است. هل؛ ضدافسردگی و نشاط آور هل خواب ‌آور و شادی ‌آور است بنابراین برای افرادی که دچار افسردگی، خمودگی و غمگین هستند، مفید است. هِل انرژی‌ها را در بدن افزایش می‌دهد و نشاط و شادمانی افراد را زیاد می‌کند، مصرف هِل در این دنیای پُر سر و صدا و اضطراب امروزی، توان مقابله با مشکلات را افزایش می‌دهد. مزاج هل، همان طور که گفته شد، گرم و خشک است و درجه گرمی خیلی قوی ندارد؛ اما مصرف افراطی آن برای گرم ‌مزاجان ضرر دارد و می‌تواند در گرم‌ مزاجان موجب سردرد شود در حالی که روغن آن برای رفع برخی از سردردها مخصوصاً سردردهای ناشی از باد، سرما و سینوزیت مفید است. روغن هل به گردن و پس سر موجب رفع سردردهای سوداوی مالیدن روغن هل به گردن و پس سر موجب رفع سردردهای سوداوی ناشی از گرفتگی عضلات می‌شود که این سردردها، معمولاً در شب و اول صبح بیشتر بروز پیدا می‌کند. همچنین هل خواب‌ آور و شادی ‌آور است بنابراین برای افرادی که دچار افسردگی، خمودگی و غمگین هستند، مفید است. موجب شدن مجاری درون کبد و طحال هل موجب باز شدن مجاری درون کبد و طحال نیز می‌شود؛ طحال نزدیک معده قرار دارد و محل ذخیره خلط سودا در بدن است. مصرف هل مخصوصاً در فصل‌های سرد برای افرادی که دچار دردهایی در ناحیه زیر دنده چپ می‌شوند، بسیار خوب است؛ در قدیم اگر جایی از بدن دمل (توده‌های حاوی مواد زائد) ایجاد می‌شد، از هل ضمادی درست می‌کردند و روی آن قرار می‌دادند تا اصطلاحاً برسد و سر باز کند و با این کار، این توده‌ها از بین می‌روند. خواص هل * برای قی و دل به‌ هم خوردگی و تقویت معده نیم کوبیده‌ی آن خصوصاً با پوست در گلاب یا آب، جوش داده و خورده شود. * چون با تخم خیار به اندازه مساوی و هر روز یک درهم با سکنجبین بیاشامند، سنگ گرده و مثانه بریزاند. * مکیدن هل در دهان از بین برنده بوی بد دهان و بوی سیر می‌باشد. پودر هل * ریشه‌ی هل مقوی، تونیک و ملین است. * در شبه ‌جزیره مالایا ساقه‌ی زیرزمینی ضخیم آن را کوبیده با زرده‌ی تخم‌مرغ مخلوط کرده و برای تسریع تولد بچه استعمال می‌شود. * هل دستگاه گوارش، کبد و قلب را تقویت می‌کند. * در قدیم معمولا چای را با هل و دارچین تهیه می کردند و توصیه می‌شود که افراد حداقل هفته ای 2 بار چای خود را با هل مصرف کنند. * مصرف هل عرق و بوی دهان را خوشبو می‌کند. * اگر افراد پودر هل را اگر در ظرفی ریخته و آن را تکان داده شود و استنشاق کنند، ایجاد عطسه می‌کند که برای افزایش قوای ذهنی مفید است و سردرد را کاهش می‌دهد. * هل مقوی معده، رفع دل به هم خوردگی و آشفتگی است. * هل بادشکن، مقوی لثه است و برای برای رفع زخم‌های دهان مفید است. : مضر روده‌ها است و از این نظر باید با کتیرا خورده شود. مصلح آن شکر است. @n20011🌹
از زندگی نامه حضرت زینب سلام الله علیها🔰 زينب(س) و گريه پيامبر بر مصائب آن : زينب كبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (ص) رسيد. رسول خدا (ص) براى ديدار او به منزل دخترش ‍حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود: دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم، فاطمه (س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجّه اين صحنه شد و در حالى كه شديداً ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم ، چرا گريه مى كنى ؟ رسول خدا (ص) فرمود: گريه ام به اين علّت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت ، در نظرم مجسّم گشت كه او با چه مشكلات دردناكى رو به رو مى شود و چه مصيبتهاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى كند . در آن دقايقى كه آرام اشك مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه (س) فرمود: ((اى پاره تن من و روشنى چشمانم ، فاطمه جان ، هر كسى كه بر زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن كسى را به او مى دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند)).(1) جبرئيل بر مصائب زينب (س) : روايت شده است كه پس از ولادت حضرت زينب (س)، حسين (ع) كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (ص) آمد و عرض كرد: خداوند به من خواهرى عطا كرده است پيامبر(ص) با شنيدن اين سخن ، منقلب و اندوهگين شد و اشك از ديده فرو ريخت . حسين (ع) پرسيد: براى چه اندوهگين و گريان شدى ؟.پيامبر(ص) فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برايت آشكار شود. تا اينكه روزى جبرئيل نزد رسول خدا (ص) آمد، در حالى كه گريه مى كرد، رسول خدا (ص) از علت گريه او پرسيد، جبرئيل عرض ‍ كرد: ((اين دختر (زينب ) از آغاز زندگى تا پايان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گريبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصيبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصيبت جانسوز برادرش امام حسن (ع) گردد و از اين مصايب دردناك تر و افزون تر اينكه به مصايب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خميده شود و موى سرش سفيد گردد. پيامبر (ص) گريان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زينب (س) نهاد و گريه سختى كرد، زهرا (س) از علت آن پرسيد. پيامبر (ص) بخشى از بلاها و مصايبى را كه بر زينب (س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بيان كرد. حضرت زهرا (س) پرسيد: اى پدر! پاداش كسى كه بر مصايب دخترم زينب (س) گريه كند چيست ؟ پيامبر اكرم (ص) فرمود: ((پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصايب حسن و حسين (ع) گريه مى كند))(2) فاطمه : حضرت زينب ، نخستين دخترى است كه از فاطمه (س) به دنيا آمده ، و او پس از امام حسن و امام حسين (ع) بزرگترين فرزندان فاطمه (س) بوده ، و نيز گفته اند: دليل بر آن است كه راويان حديث و بيان كنندگان اخبار در ايام اضطهار - يعنى روزگار غلبه و چيرگى ظلم و ستم ستمگران بر مؤ منين - هر گاه مى خواستند از اميرالمؤ منين على (ع) روايتى نقل كنند مى گفتند: اين روايت از ابى زينب است ، و اينكه اميرالمؤ منين (ع) را به اين كنيه مى ناميدند، براى آن است كه زينب كبرى (س) پس از امام حسن و امام حسين - عليهماالسلام - بزرگترين فرزندان آن حضرت بوده ، و اميرالمؤ منين (ع) نزد دشمنانش به اين كنيه معروف نبوده است (3 ) هاى حضرت زينب (س) : الف ) زينب كبرى : اين لقب براى مشخص شدن و تمييز دادن او از ساير خواهرانش (كه از ديگر زنان اميرمؤ منان به دنيا آمده بودند) بود. ب )الصديقة الصغرى : چون (( صديقة )) لقب مبارك مادرش ، زهراى مرضيه (س) است ، و از سويى شباهت هاى بى شمارى ميان مادر و دختر وجود داشت ، لذا حضرت زينب را (( صديقه صغرى )) ملقب كردند. ج ) عقيله / عقيله بنى هاشم / عقيله الطالبين : عقيله به معناى بانويى است كه در قومش از كرامت و ارجمندى ويژه اى بر خوردار باشد و در خانه اش عزّت و محبّت فوق العاده اى داشته باشد. د) لقب ها: از ديگر لقب هاى حضرت زينب ، موثقه عارفه ، عالمه غيرمعلمه ، عابده آل على ، فاضله و كامله است . (4 ) منبع: 1. خطابه زينب كبرى (س) پشتوانه انقالب امام حسين (ع) صفحات 55 - 57 اثر دانشمند محترم محمد مقيمى از انتشارات سعدى ، به نقل از طراز المذهب ، ص 32 و 22.(تبیان) 2.الخصائص الزينبيه ، ص 155 ناسخ التواريخ زينب (س) ص 47 3.زينب كبرى ، ص 137 و 138- 4.ره توشه راهيان نور، ص 258. @n20011🔰