🎵 آهنگ «درمانا» 🎤 با صدای: حسین حقیقی 📚 شاعر: مولانا 🎼 آهنگساز: شروین معینی 🎛 تنظیم، میکس و مسترینگ: علی وانیار 🎵گیتار کلاسیک: بهروز میرزایی 🎼 تولید واحد موسیقی مؤسسه مصاف #ThePromisedSaviour 🎼 @masafmusic

قشنگه، #تماشا_کنید

در پرده اسرار کسی را ره نیست زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست... #خیام

🔰 Del-e Nadan 🗣 #Yawar_Abdal 📖 #Ghalib

#آوینی توسعه و مبانی تمدن غرب

۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ • عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! • (#بخش_پنجم) #آوینی، #تحوّل را از دیگر تِم‌های مشترک در آثار #هیچکاک می‌داند. او #تحوّل و #آزادی_انتخاب را به عنوان یکی از المان‌های مذهبی (فارغ از فارق‌های موجود بین مذاهب مختلف) در کارهای هیچکاک برمی‌شمارد. سپس به تحلیل مصداقی این پدیده در کارهای مختلف #هیچکاک می‌پردازد و هر #فیلم را از این زاویه توضیح می‌دهد. در همین حین، نکتۀ مهمّی را بیان می‌کند: «بهترین مردمان وقتی تصمیم می‌گیرند #تفریح کنند، دیگر #حوصله شنیدن پند و اندرز ندارند.» نباید از سینماگر توقّع داشت که بر روی پرده، درس اخلاق بدهد و نصیحت کند. ماهیّت و #ذات_سینما با پدیدۀ #سرگرمی گِره خورده است؛ زدن حرف‌های بزرگ و بررّسی کلان‌ایده‌های #اندیشه‌ای بدون توجّه به #ذات_سینما، نتیجه‌ای معکوس در پی دارد. #سینما از پسِ سرگرمی می‌آید و نه از پیش آن؛ #فیلم، ابتدا باید بهای سرگرم ساختن مخاطب را پرداخت کند و سپس ایدۀ اصلی خود را با #زبان_سینمایی بیان کند. در واقع: «#سرگرمی چیزی است که خواه‌ناخواه با #فیلم_خوب به وجود می‌آید، امّا غایت آن نیست. #سرگرمی نوعی بی‌خودی ویا غفلت از خویشتن است که لزوماً مذموم نیست. #سرگرمی اوّلین شرط تحقّق #سینما است و نقض غرض است اینکه ما #سینما را بخواهیم، امّا با این شرط که تماشاگر در فضای #فیلم مستغرق نشود. اصلاً سینما برای این #استغراق، بی‌خودی و غفلت از خویشتن به وجود آمده است، اگرچه که تجربه نشان داده این #استغراق می‌تواند نوعی #سلوک_روحی و یا روحانی نیز باشد.» به نظر آوینی، وظیفۀ سینما آن است که: «این فرصت [فرصتِ زندگی کردن در #رؤیاها] را در اختیار تماشاگر قرار دهد؛ فرصت #سیر_در_عوالمی دیگر و تجربۀ زندگی در قالب‌هایی دیگر را.» م.بُـــرهان ۱۴۰۱/۱۲/۱۵ #ادامه_دارد... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عالم‌هیچکاک #مرتضی_آوینی #سینما #تحول #تفریح #سرگرمی #ذات_سینما

زندگی -این تاجر طمّاع ناخن‌خشک پیر- مرگ را همچون شراب ناب، کم‌کم می‌فروخت... #فاضل 👌🏻

نرگس آتش پرستی داشت شبنم می‌فروخت با همان چشمی که می‌زد زخم مرهم می‌فروخت زندگی چون برده داری پیر، در بازار عمر داشت یوسف را به مشتی خاک عالم می‌فروخت زندگی -این تاجر طماع ناخن خشک پیر- مرگ را همچون شراب کهنه کم‌کم می‌فروخت در تمام سال‌های رفته بر ما روزگار شادمانی می‌خرید از ما و ماتم می‌فروخت من گلی پژمرده بودم در کنار غنچه‌ها گلفروش ای کاش با آنها مرا هم می‌فروخت #فاضل

۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ • عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! • (#بخش_ششم) #آوینی به عنصر مبارزۀ #خیر_و_شر نیز در آثار #هیچکاک اشاره می‌کند و #عدالت را محور #قصّه‌های_هیچکاکی برمی‌شمارد. او در این میان، طرداً للباب بعد از بیان قضیّه هابیل و قابیل که داستان خلقت را مزیّن به یک تراژدی بر اساس مبارزۀ بین خیر شر می‌کند، بیان می‌کند که ایده‌های اجمالیِ اینچنینی (قضیّه هابیل و قابیل) به درد روایت در مدیوم #سینما نمی‌خورند؛ چراکه #سینما جای تفصیل و پرداختن به جزئیّات است(1). تمام شخصیّت‌ها در آثار #هیچکاک، #امتحان می‌شوند. آنان مردمانی بسیار عادّی هستند که بعد از قرار گرفتن در موقعیّت‌هایی غیر عادّی و نامتعارف، مِحَک می‌خورند و انسانیّت‌شان در بوته آزمایش قرار می‌گیرد. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 1. مسلّماً داستان هابیل و قابیل را نمی‌توان به همان صورتی که در داستان آفرینش مکتوب است تصویر کرد. قصص سمبلیک، صورت‌های نوعی و یا مطلق حیات بشر را عرضه می‌کنند که در واقعیّت زندگی فانی تفصیل می‌یابند. این، صورت‌های تفصیلی است که بر پردۀ سینما متجلّی می‌شود. ص49 م.بُـــرهان ۱۴۰۱/۱۲/۱۶ #ادامه_دارد... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عالم‌هیچکاک #مرتضی_آوینی #سینما #خیر_و_شر #امتحان #داستان_خلقت