05:25 07:10 08:42 ﷽ الحشر: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (18) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (19) لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (21) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ (22) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (23) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (24) #قرآن #محمدحسین_خدابخشی

«درباره‌ی "تنهایی" به آب زدن»: ...امشب بالاخره تنها رفتم استخر. اتّفاقاً بسیار هم لذت‌بخش بود. حالا که تنها بودم، انگار همه‌ی سالن دوست‌های من بودند. هیچ کس من را از هم صحبتی با خود منع نمی‌کرد و هیچ کس لبخند من را بی‌پاسخ نمی‌گذاشت. گاهی برای خودم تنها شنا می‌کردم و هر وقت که دلم می‌خواست، می‌رفتم و با یک نفر صحبت می‌کردم. عجیب است، به نظرم رسید مردم اینقدر #تنها هستند که از هر هم صحبتی، استقبال می‌کنند... #مهدی_کرامتی 👌🏻 *اصل یادداشت را در اینجا بخوانید

کثّر الله امثاله... 🤲🏻

مادر همیشه می‌گوید: ﺍﺯ ﻫﺮ کسی ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ. اﺯ ﻋﻘﺮﺏ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺎﭺ ﻭ ﺑﻮﺳﻪ ﻭ ﺑﻐﻞ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ‌‌‌‌‌! ﺍﻻﻍ ﮐﺎﺭﺵ ﺟﻔﺘﮏ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﮓ ﻫﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﮔﺎﺯ ﻣﯽ‌ﮔﯿﺮﺩ، ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻣﯽ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ؛ ﮔﺮﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﮑﻠﯿﻔﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ. ﺣﺎﻻ تو هی ﺑﯿﺎ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﭻ ﺑﮑﻦ ﺗﻮﯼ ﮐﻮﺯﻩ ﻋﺴﻞ، ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﻫﻦ ﺁﺩﻡ ﻧﺎﻧﺠﯿﺐ... ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ‌ﮔﻮﯾﺪ! ﺗﻮﻗﻌﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﮐﻢ ﮐﻨﯽ، ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ. راحت تر ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ می کنی… من زندگی خودم را می‌کنم و برایم مهم نیست چگونه قضاوت می‌شوم: چاقم، لاغرم، قد بلندم، کوتاه قدم، سفیدم، سبزه‌ام؛ همه به خودم مربوط است... مهم بودن یا نبودن را فراموش کن «روزنامه روز شنبه زباله روز یکشنبه است» زندگی کن به شیوه خودت، با قوانین خودت، با باورها و ایمان قلبی خودت. مردم دلشان می خواهد موضوعی برای گفتگو داشته باشند. برایشان فرق نمی‌کند چگونه هستی؛ هر جور که باشی حرفی برای گفتن دارند. چه انتظاری از مردم داری؟! آنها حتی پشت سر خدا هم حرف می زنند! راستی! هر چیزی را که خواستی پنهان کنی، لای یک کتاب بگذار؛ این مردم، کتاب نمی‌خوانند... #احمد_شاملو #مهدی_کرامتی 👌🏻

● چشـمان فکـر ● #فکر #روایت #أمیر_المؤمنین ┄┄┅••=✧؛🌸؛✧=••┅┄┄ ▫️ قال أمیر المؤمنین (علیه السلام): «من أَسحـرَ عیـنَ فِکرتـه بَلَـغَ #قدرَ_همّتـه» (غرر الحکم: ۸۷۸۴) ○ هر کس به زور #چشمان_اندیشه‌اش را باز نگهدارد، به غایت #دل_مشغولی هایش نائل خواهد آمد. #همت یعنی #دل_مشغولی؛ آنچه که بندْبند وجود انسان را با خود #گره می‌زند؛ آنچه انسان را درون خود #حَل می‌کند؛ آنچه که انسان را تمام قد، برای خود، #سرپا می کند… از قدیم گفته اند: «قیمةُ کلِّ امْرءٍ مـٰا یُـحسِنُه»... ┄┄┅••=✧؛🌸؛✧=••┅┄┄ ▫️ فکر و ذکرت چیست؟ حواست کجاست؟ #قلبت کجاست؟ -نزد #دل_مشغولی هایت. پس تورا با #دل_مشغولی هایت میتوان شناخت؛ با نگاه به اینکه به چه کاری اهتمام داری، میتوان #عیارت_را سنجید؛ و اگر دل مشغولی ات #ماشین_مشکیِ_متالیکِ_جدیدت باشد، حتی میتوان با انداختن خطی بر آن، #قلبِ تو را خراشید! پس همت بلندآر که «قَـدر الـرجل علـٰی قـدر #هِـمَّتِـه». حالا سوال! اگر میخواهم به #کُنـه همّتی مثلاً به #وسعت_ابدیت دست پیدا کنم، چه کنم؟! جواب: #چشمان_فکرت، در حالی که به حسب طبیعتـ‌شان خسته شده و میخواهند بسته شوند را، #به_هر_قیمت باز نگهدار. بی گدار به آب نزن! قبل از هر کاری #فکر_کن… ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ محمّد بُـــرهان *برگرفته از دروس بدایه استاد #فلاح_شیروانی

۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ • عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! • (#بخش_پنجم) #آوینی، #تحوّل را از دیگر تِم‌های مشترک در آثار #هیچکاک می‌داند. او #تحوّل و #آزادی_انتخاب را به عنوان یکی از المان‌های مذهبی (فارغ از فارق‌های موجود بین مذاهب مختلف) در کارهای هیچکاک برمی‌شمارد. سپس به تحلیل مصداقی این پدیده در کارهای مختلف #هیچکاک می‌پردازد و هر #فیلم را از این زاویه توضیح می‌دهد. در همین حین، نکتۀ مهمّی را بیان می‌کند: «بهترین مردمان وقتی تصمیم می‌گیرند #تفریح کنند، دیگر #حوصله شنیدن پند و اندرز ندارند.» نباید از سینماگر توقّع داشت که بر روی پرده، درس اخلاق بدهد و نصیحت کند. ماهیّت و #ذات_سینما با پدیدۀ #سرگرمی گِره خورده است؛ زدن حرف‌های بزرگ و بررّسی کلان‌ایده‌های #اندیشه‌ای بدون توجّه به #ذات_سینما، نتیجه‌ای معکوس در پی دارد. #سینما از پسِ سرگرمی می‌آید و نه از پیش آن؛ #فیلم، ابتدا باید بهای سرگرم ساختن مخاطب را پرداخت کند و سپس ایدۀ اصلی خود را با #زبان_سینمایی بیان کند. در واقع: «#سرگرمی چیزی است که خواه‌ناخواه با #فیلم_خوب به وجود می‌آید، امّا غایت آن نیست. #سرگرمی نوعی بی‌خودی ویا غفلت از خویشتن است که لزوماً مذموم نیست. #سرگرمی اوّلین شرط تحقّق #سینما است و نقض غرض است اینکه ما #سینما را بخواهیم، امّا با این شرط که تماشاگر در فضای #فیلم مستغرق نشود. اصلاً سینما برای این #استغراق، بی‌خودی و غفلت از خویشتن به وجود آمده است، اگرچه که تجربه نشان داده این #استغراق می‌تواند نوعی #سلوک_روحی و یا روحانی نیز باشد.» به نظر آوینی، وظیفۀ سینما آن است که: «این فرصت [فرصتِ زندگی کردن در #رؤیاها] را در اختیار تماشاگر قرار دهد؛ فرصت #سیر_در_عوالمی دیگر و تجربۀ زندگی در قالب‌هایی دیگر را.» م.بُـــرهان ۱۴۰۱/۱۲/۱۵ #ادامه_دارد... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عالم‌هیچکاک #مرتضی_آوینی #سینما #تحول #تفریح #سرگرمی #ذات_سینما

*همیشه سوالم این بوده که اینا کجا درس خوندن؟ اصلا چرا باید اینقدر بفهمن؟!

فاصله این عکس ادیت شده تا اون فیلم خویش‌انداز (سلفی)، فاصله چیزیه که غربِ منحوس به خورد ما میده، تا واقعیت... غرب عین یه مُردابــــه؛ زلال و تمیز و با کلاس و شیک به نظر می‌رسه، ولی کافیه یه چوب بلـــنـد بزنی تهش، تا بوی تعفّش همه‌جا رو برداره... غرب، یه کُپّه آشغاله که روش سُس شکلات ریختن، قاشق قاشق دارن میزارنش دهنِ ما. کثافت‌ترین موجوداتی که تا به حال پا به عرضه وجود گذاشتن، اینان. کُره‌ی ارض در عذابه، از اینکه با قدم‌های نحس اینا، نجس شده... *لعنهم الله اجمعین 🤲🏻

یادداشت های جزیره‌ای: (جزیره‌ی اوّل) چند ساعت قبل از سالن #فوتسال به سمت خانه می‌آمدم. خانه‌ی ما در مرکز شهر قرار دارد و خیابان‌های دور بر آن، بسیار #شلوغ و پرهیاهو است. احتمالاً اگر صد مغازه در خیابان اصلی وجود داشته باشد، ۹۰ مورد آن مربوط به #شکم است: آبمیوه‌فروشی، جگرکی، رستوران، ساندویچ‌فروشی و البته #سیرابی! بیشتر مغازه‌ها بیرون‌بر هستند، یعنی خریدار، خوراکی‌اش را همان بیرون، جلوی در مغازه می‌خورد. یک سیرابی‌فروشی و یک آبمیوه‌فروشی هستند که همیشه کلّی مشتری دارند. دم مغازه‌ی‌شان همیشه شلوغ است و آقایان زیادی با شکم‌های گنده، مشغول #جویدن یا #نوشیدن هستند. یادم نمی‌رود: یک بار که از آن آب‌میوه فروشی شیرموز خریده بودم و داشتم می‌نوشیدم، #دختر_کوچکی همراه مادرش از کنار من گذشت و همین‌طور به من و به لیوان شیرموز زل زده بود. به مادرش شیرموز من را نشان می‌داد و مادرش به او می‌گفت که نمی‌تواند آن را برایش بخرد. احتمالاً یکی از #بدترین_روزهای_زندگیم بوده است. آن‌چنان احساس #گناه کردم که دوست داشتم نه زمین، که «#عدم» دهان باز کند و من را سر بکشد! از بعد آن اتّفاق، هیچ وقت از مغازه‌های بیرون‌بر چیزی نمی‌خرم و اگر هم بخرم، آن را می‌برم و در خانه می‌خورم. داشتم می‌گفتم: از سالن که برگشتم و از کنار آن سیرابی‌فروشی رد شدم، باز هم افراد زیادی را دیدم که با #ولع سیرابی می‌خورند. برایم خیلی عجیب است: آیا اصلاً به آن چه که من #فکر کرده بودم فکر نمی‌کنند؟ بعضی از آن‌ها حتّی از آن محوطه‌ی نزدیک مغازه هم فاصله می‌گیرند و رو به خیابان (یا بهتر بگویم جوری که همه بتوانند ببیند) غذا را می‌لمبانند و بعد هم آروغی می‌زنند! خیلی #می‌ترسم. #خیلی. از این که با مستی زندگی کنم. #مست شدن آدم را #فارغ می‌کند و موقّتاً از محنت‌های زندگی خلاص می‌کند. من امّا دوست دارم همین طور که زندگیم روزمره‌ام را انجام می‌دهم، مدام از بالا خودم را نگاه کنم: ببینم چه کار می‌کنم؟ به سمت کدام #مقصد می‌روم؟ چه قدر آدم بدی هستم؟ آیا به انتخاب هایم فکر می‌کنم یا نه؟ خلاصه: دوست ندارم مثل سنگی باشم که توی رود افتاده و همین طور با آب می‌رود. #مهدی_کرامتی 👌🏻

۱۰۰مین روز استقامت ۱۰۰مین روز سلوک دسته جمعی ۱۰۰مین روز کلاس درس بشریت ۱۰۰مین رو پیدایش انسانی نوین ۱۰۰مین روز رسوایی غرب ۱۰۰مین روزِ روزه مردم غزه به امید نابودی اسراییل و شنیده شدن صدای اذان و افطار مردم غزه...

۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ • عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! • (#بخش_ششم) #آوینی به عنصر مبارزۀ #خیر_و_شر نیز در آثار #هیچکاک اشاره می‌کند و #عدالت را محور #قصّه‌های_هیچکاکی برمی‌شمارد. او در این میان، طرداً للباب بعد از بیان قضیّه هابیل و قابیل که داستان خلقت را مزیّن به یک تراژدی بر اساس مبارزۀ بین خیر شر می‌کند، بیان می‌کند که ایده‌های اجمالیِ اینچنینی (قضیّه هابیل و قابیل) به درد روایت در مدیوم #سینما نمی‌خورند؛ چراکه #سینما جای تفصیل و پرداختن به جزئیّات است(1). تمام شخصیّت‌ها در آثار #هیچکاک، #امتحان می‌شوند. آنان مردمانی بسیار عادّی هستند که بعد از قرار گرفتن در موقعیّت‌هایی غیر عادّی و نامتعارف، مِحَک می‌خورند و انسانیّت‌شان در بوته آزمایش قرار می‌گیرد. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 1. مسلّماً داستان هابیل و قابیل را نمی‌توان به همان صورتی که در داستان آفرینش مکتوب است تصویر کرد. قصص سمبلیک، صورت‌های نوعی و یا مطلق حیات بشر را عرضه می‌کنند که در واقعیّت زندگی فانی تفصیل می‌یابند. این، صورت‌های تفصیلی است که بر پردۀ سینما متجلّی می‌شود. ص49 م.بُـــرهان ۱۴۰۱/۱۲/۱۶ #ادامه_دارد... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عالم‌هیچکاک #مرتضی_آوینی #سینما #خیر_و_شر #امتحان #داستان_خلقت