eitaa logo
نقد غفاری
368 دنبال‌کننده
67 عکس
46 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
علامه (ره)👆: شناخته نمي شود مگر به و با او در خلأ و ملأ تا به طور يقين براي واقعيّت و يقين او دستگير شود، 👈 و ابداً به ظهور ، و اطّلاع بر و بشر، و و آتش، و و الهواء، و و گذشته و امثال اين و نمي توان پي به وصول صاحبش برد زيرا كه اينها همه در مرتبه حاصل مي شود و از آنجا تا سرحدّ و ، راه به نهايت دور است و تا هنگامي كه در استاد پيدا نشود استاد نيست، و به مجرّد نيز نمي توان اكتفا كرد و آنها را كاشف از وصول و كمال دانست👉 منظور از آنست كه سالك صفت خدا را در خود مشاهده كند و علم يا قدرت و حيات خود را حيات و علم و قدرت خدا ببيند. مثلا چيزي را كه مي شنود ادراك كند كه خدا شنيده و او سميع است، و چيزي را كه مي بيند ادراك كند كه خدا ديده و او بصير است، و يا در جهان علم را منحصر به خدا ذوق كند و علم هر موجودي را مستند به علم او بلكه نفس علم او مشاهده كند. و مراد از آنست كه صفات خدا كه مستند به ذات او هستند مثل قائم، عالم، سميع، بصير، حي و قدير و امثال اينها را در خود مشاهده كند. مثلا ببيند كه عليم در عالم يكي است و او خداي متعال است و دگر خود را در مقابل او عليم نبيند بلكه عليم بودن او عين عليم بودن خداست. يا ادراك كند كه حي و زنده يكي است و او خداست و خود او اصلا زنده نيست بلكه زنده خداست و بس. و بالأخره وجدان كند كه «ليس القدير و العليم و الحي الا هو تعالي و تقدّس». البتّه ممكن است در خصوص بعض از اسماء الهيّه صورت گيرد، و هيچ لازمه اي در بين نيست كه چون در سالك يكي دو اسم تجلّي كرد حتما بايد بقيّه اسماء تجلّي كند. امّا آنست كه ذات مقدّس حضرت باري تعالي در سالك تجلّي نمايد، و آن وقتي حاصل مي شود كه از اسم و رسم گذشته باشد، و به عبارت ديگر به كلّي خود را گم كرده و اثري در عالم وجود از خود نيابد و خود و خوديّت خود را يكباره به خاك نسيان سپرده باشد «و ليس هناك الا الله» در اين موقع ديگر ضلال و گمراهي براي چنين شخصي متصوّر نخواهد بود زيرا تا ذرّه اي از هستي در سالك باقيست هنوز طمع شيطان از او قطع نشده است و اميد اضلال و اغواي او را دارد ولي وقتي كه بحول الله تبارك و تعالي سالك بساط خوديّت و شخصيّت را درهم پيچيد و قدم در عالم لاهوت نهاد و در حرم خدا وارد شده لباس حرم در بركرد و به تجلّيات ذاتيّه ربّانيّه مشرّف آمد شيطان دندان طمع را از او كنده و در حسرت مي نشيند. 👈 بايد بدين مرتبه از كمال برسد و الا به هر كسي نتوان سر سپرد و مطيع و منقاد گشت. هزار دام به هر گام اين بيابان است كه از هزار هزاران يكي از آن نجهند بنا بر اين نبايد در مقابل هر كسي كه متاعي عرضه مي كند و بضاعتي ارائه مي دهد و و شهودي ادّعا مي نمايد سر تسليم فرود آورد. بلي در جائي كه تحقيق و تدقيق در حال استاد و شيخ متعذّر يا متعسّر باشد بايد توكّل به خدا نموده و آنچه را كه او بيان مي كند و دستور مي دهد با كتاب خدا و سنّت رسول خدا و سيره ائمّه طاهرين - صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين - بسنجد اگر موافق بود عمل نمايد و الا ترتيب اثر ندهد. بديهي است چون چنين سالكي با قدم توكّل به خدا گام برمي دارد شيطان بر او سلطه نخواهد يافت: انَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ علَي الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلَي رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ - انَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَي الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ @naghdeghaffari
♨️ عدم امکان شناخت استاد سلوک به وسیله ظهور کرامات علامه سید محمدحسین طباطبایی رحمه الله در این رابطه می فرماید: «ابدا به ظهور خوارق عادات، و اطّلاع بر مغيبات و أسرار خواطر افراد بشر، و عبور بر آب و آتش، و طىّ الأرض و الهواء، و استحضار از آينده و گذشته، و أمثال اين غرائب و عجائب نمىتوان پى به وصول صاحبش برد؛ زيرا كه اينها همه در مرتبه مكاشفه روحيّه حاصل مي شود، و از آنجا تا سرحدّ وصول و كمال، راه به نهايت دور است.» @naghdeghaffari