👌تعدد انواع حال در قرآن کریم مخصوص اساتید حال همچون خبر و صفت میتواند متعدد باشد، تفاوتی ندارد مفرد، جمله یا شبه جمله باشد. به مثالهای زیر توجه کنید: جاء زید ضاحکا راکبا (زید خندان و سواره آمد) جاء موسی یرکب یبکی (موسی سواره و گریان آمد) در جمله اول دو‌حال مفرد و در دومی دو جمله حالیه وجود دارد. 👌حال سببی هم در قرآن وجود دارد، حال سببی مثل نعت سببی است: ۱. نعت سببی: رایت بکرا العالم ابوه ۲. حال سببی: رایت زیدا ضاحکا ابوه در قرآن بسیار شاهد هستیم که چند حال پشت سر هم آمده است. نمونه هایی را بررسی میکنیم. با کتابهای نحو کاربردی، نحو را قورت دهید😊 دوره های تدریس از زیر صفر تا دکتری👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 لینک خرید کتب نحو کاربردی با ۲۵ درصد تخفیف https://ketabresan.net/search?tag=3816 کد تخفیف حتما وارد کنید: keramat

کانال احلام 👈 جملات ناب عربی👇 🗨https://eitaa.com/joinchat/1294664025C29d4220a99🌱

📌مبحث حال نحو کاربردی مقدماتی 🌟نحو کاربردی در چهار دوره برگزار می شود: مقدماتی متوسطه پیشرفته عالی 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 لینک خرید کتب نحو کاربردی با ۲۵ درصد تخفیف https://ketabresan.net/search?tag=3816 کد تخفیف حتما وارد کنید: karbordi نظرات شرکت کنندگان👇 1️⃣https://eitaa.com/ostad_sho/408 2️⃣https://eitaa.com/ostad_sho/400 3️⃣https://eitaa.com/ostad_sho/385 سوالی دارید در خدمتم👇@ostad_shoo

🌺اعراب مبتدا مبتدا همواره مرفوع است، نکته ای که هست اینکه وقتی گفته می شود مرفوع، شخص ذهنش معطوف به «زید قائم» می شود در حالی که اعراب رفع، انواعی دارد که به آن اشاره می کنیم. توضیحات بیشتر را در تصویر بالا مشاهده کنید. 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296

🌺 مبتدا: مصدر موول گاهی مبتدا اسم‌صریح و گاهی مصدر موول است. #مبتدا 😉گوشه ای از نحو کاربردی عالی ☘️ لینک خرید کتب نحو کاربردی با تخفیف https://ketabresan.net/search?tag=3816 نسخه ویرایش نشده 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296

🌺 مبتدای موول در قرآن 🍀 اقسام مبتدا مبتدا دو قسم است: 1⃣صریح: زید قائم 2⃣موول به صریح: اَن تنصرَ زیداً خیرٌ. (اینکه زید را یاری کنی، خوب است) در این مثال (ان تنصر زیدا) تأویل به مصدر رفته _ نصرک زیدا _ و مبتداست و محلا مرفوع است. در قرآن نیز موارد زیادی داریم، که مبتدا مصدر مؤول است. در تصویر بالا بررسی شده است. کتابی که با دیدن آن خواهید گفت کاش زودتر با آن آشنا میشدم.😍 #مبتدا 👌نظرات کاربران درباره دوره و کتاب👇 https://eitaa.com/joinchat/3828875411C38e1818afc

💬 سؤال: می گویند عامل رفع مبتدا «ابتدائیت» است و مراد از آن، در ابتدای کلام واقع شدن مبتدا است؛ مانند«زیدٌ فی الدار»، حال اگر مبتدا مؤخّر شود ـ همچون «فی الدارِ زیدٌ» ـ آیا باز هم عامل رفع مبتدا ابتدائیت است؟ 📝 جواب: 🔸 اوّلا: جایگاه اصلی کلمه در نظر گرفته می شود، نه جایگاه فعلی؛ و چون جایگاه اصلی «زید» ابتدا است، نه انتهای جمله، پس همچنان عامل رفع آن ابتدائیت است. 🔹 مشابه این بحث در تشخیص جملات فعلیه ای که با اسم شروع می شوند نیز جریان دارد؛ مثلا: «زیداً ضربتُ» جمله فعلیه است، اگر چه با اسم شروع شده است؛ زیرا جایگاه واقعی «زیدا» پس از فعل است، چرا که مفعول به آن است. 🔸ثانیا: یکی از تفسیر ها در معنای «ابتدائیت»، خالی بودن مبتدا از عوامل لفظی اصلی ـ همچون نواسخ ـ است؛ نه اینکه لزوما مبتدا در صدر جمله واقع شده باشد. ☘️در کتابهای نحو کاربردی از خواندن ادبیات لذت ببرید. 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296

. 📌در عبارت «لم یکن لدیه لباس إلّا ثوب یحفظه من البرد!» اعراب جمله یحفظ چیست؟ الف. محلاً منصوب ب) محلاً مرفوع ج) جواز نصب و رفع د) محلی از اعراب ندارد #تست_سخت 💥منتظر جواباتون هستم @ostad_shoo 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296

📌گزینه‌ی «ج»، از آنجا که استثناء تام و غیر موجب است، در «ثوب» دو اعراب نصب و رفع بنابر بدلیت از «لباس» جائز است، لذا «یحفظ» که نعت است، می‌تواند محلاً منصوب یا مرفوع باشد. 👨‍🎓👩‍🎓دوره های استادشو https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296

🌺 تفاوت «أم» و «أو» برخی فکر می‌کنند «أم» و «أو» به یک معنا و به جای هم به کار می‌روند، لذا «أ حضرَ زیدٌ أو بکرٌ؟» را به معنای «أ حضرَ زیدٌ أم بکرٌ» تصوّر می‌کنند، و در هر دو چنین جواب می‌دهند: «حضر زیدٌ» در حالی‌که چنین نیست. 🔸️هدف از سؤال با «أم» تعیین یکی از زید یا بکر است. 🔸️امّا «أو» چنین نیست، معنای «أ زیدٌ عندکَ أم بکرٌ؟» چنین است: «أیّهما عندک؟» که جواب با «زید» یا «بکر» است. چرا که متکلم در این سؤال می‌داند که یکی از این دو هست ولی نامش را نمی‌داند، لذا با سؤال در صدد تعیین است. امّا معنای «أ زیدٌ عندکَ أو بکرٌ» چنین است: «أ عندکَ واحدٌ منهما؟» که جواب با «نعم» یا «لا» است. لذا هر جا در «أو» و «أم» متّصله، امر مشتبه شد در «أو»، «أحدهما» و در «أم»، «أیهما» در تقدیر گرفته می‌شود. بنابراین معنای «أ زیداً رأیتَ أو عمراً؟» یعنی: «أ أحدَها رأیتَ؟» (یکی از آن دو را دیدی؟) که جوابش با «لا» یا «نعم» است. امّا اگر گفته شود: «أ زیداً رأیتَ أم عمراً؟» یعنی «أیهما رأیتَ؟» (کدام یک از آن دو را دیدی؟) که جوابش با تعیین است و باید بگوییم: «زید» یا «عمر». https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9