📗ويژگی های خاص امام باقر (ع) https://eitaa.com/najskfoc/21 https://eitaa.com/najskfoc
❇️رويدادهاى مهم
1. حضور امام محمد باقر (ع) در واقعه كربلا، در سن چهار سالگى، به همراه پدرش، امام زين العابدين (ع) در محرم سال 61 هجرى.
2. شهادت امام زين العابدين (ع)، پدر ارجمند امام محمد باقر (ع)، در سال 95 هجرى.
3. مباحثات و احتجاجات امام محمد باقر (ع) با بزرگان مذاهب و اديان، درباره اثبات حقانيت اهل بيت (ع).
4. ضرب سكه اسلامى، براى پول رايج خلافت اسلامى، و اسقاط سكه رومى توسط عبدالملك بن مروان، در سال 76 هجرى، با مشورت و يارى امام محمد باقر(ع).(1)
5. احضار امام محمد باقر (ع) و فرزندش، امام جعفر صادق (ع) به شام از سوى هشام بن عبدالملك.
6. تأسيس پايههاى اصلى حوزه علوم اهل بيت (ع) در مدينه، و تربيت شاگردان مبرز توسط امام محمد باقر(ع).
7. مسموميت و شهادت امام محمد باقر (ع)، درسال 114 هجرى، به دست ابراهيم بن وليد بن عبدالملك، والى مدينه، به دستور خليفه وقت، هشام بن عبدالملك.
8. به خاك سپارى بدن مطهر امام محمد باقر (ع) در قبرستان بقيع، در مدينه، در كنار قبر پدرش، امام زين العابدين (ع) و عمويش، امام حسن مجتبى (ع)، توسط امامجعفر صادق (ع) و ساير بازماندگان.
برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقى واردى
https://eitaa.com/najskfoc
پرتوى از سيره و سيماى امام محمد باقر عليه السلام
حضرت امام محمد باقر(ع) اول ما رجب, يا سوم صفر سال 57 هجرى قمرى در مدينه متـولد گرديد.پدر بزرگوارش حضرت على بـن الحسين و زين العابديـن (ع) , و مادر مكـرمه اش , فاطمه معروف به ((ام عبـدالله)) دختـر امام حسـن مجتبـى مـى باشـد, از ايـن رو, آن حضـرت از نـاحيه پـدر ومـادر به بنـى هـاشـم منسوب است.
شهادت امام باقر(ع) در روز دوشنبه 7 ذيحجه سال 114 هجرى قمرى در 57 سالگى, به دستـور هشام بـن عبدالملك خليفه اموى, به وسله خوراندن سـم, اتفاق افتاد و مزار شـريفـش در مـدنيه در قبـرستـان بقيع مـى بـاشـد.
آن حضرت يكى از اطفال اسير فاجعه كربلا مى باشد كه درآن وقت سه سال و شش ماه و ده روز از سـن مباركش گذشته بود. حضرت باقر(ع) به علـم ودانش وفضيلت و تقوا معروف بـود و پيـوسته مـرجع حل مشكلات علمى مسلمانان به شمار مى رفت.
وجود امام محمد باقر (ع) مقدمه اى بود براى اقدام به وظايف دگرگونسازى امت. زيرا مردم, او را نشانه هاى فرزند كسانـى مـى شناختند كه جان خـود را فدا كردند تا موج انحراف ـ كه نزديك بـود نشانه هاى اسلام را از ميان ببـردـ متـوقف گردد.
آنان از ايـن رو قربانـى شـدند تا مسلمانان بـدانند كه حكامـى كه به نام اسلام حكـومت مـى كنند, از تطبيق اسلام با واقعيت آن به انـدازه اى دورانـد كه مفاهيـم كتاب خدا و سنت رسـول اكرم (ص) در يك طرف قرار دارد و آن حاكمان منحرف در طرف ديگر. امام باقر (ع) بـر آن شـد تا انحـراف حاكمان و دورى آنان از حقايق اسلام را به مـردم بفهمانـد وبـراى مسلمانان آشكار سـازد كه چنان امـورى تحقق يافته است.
هشـام بــن عبدالملك خليفه نابكارى امـوى وقتـى به امام (ع) اشارت مى كند و مى پرسد كه ايـن شخص كيست؟ به او مـى گـويند او كسـى است كه مردم كـوفه شيفته و مفتون اويند. اين شخص امام عراق است.
در مـوسـم حج از عراق و خـراسـان و ديگـر شهرها, هزاران مسلمان از او فتوا مى خـواستند و از هر باب از معارف اسلام از او مى پرسيدند. ايـن امر اندازه نفوذ وسيع او را در قلوب تـوده هاى مردم نشان مى داد. از سـوى فقيهان بزرگ كه وابسته به حوزه هاى فكرى و علمى بـودند, مسائل دشوار در محضر او مطرح مى شد و گفتگوهاى بسيار با امام به عمل مىآمد, از او پاسخ مى خـواستند تا امام را در تنگنا قرار دهند و در مقابل مردم او را به خاموشى وادارند, ولى آن حضرت با پاسخهاى قانـع كننده ومستـدل و محكـم خـود آنان را به اعجـاب وامــى داشت . حـــوزه علمـى او بـراى صـدها دانشمنـد و محـدث كه تـربيت كــرده بـود پـايگـاهـى مهم به شمـار مـىآمــد.
جابر جعفى گويد:
((ابوجعفر هفتاد هزار حديث براى مـن روايت كرد. )) ومحمد بـن مسلـم گويد : ((هر مسئله كه در نظرم دشـوار مى نمود از ابوجعفر(ع) مى پرسيدم تا جايى كه سى هزار حديث از او سـوال كردم.))
امام باقر(ع) شيعيان خـود را چنيـن وصف مى كند:
((همانا شيعه ما , شيعه علـى, بادست ودل گشاده واز سر گشاده دستى و بى ريايى از ما طرفدارى مى كنند و براى زنده نگاهداشتـن ديـن, متحد و پشتيبان ما هستند.
اگر خشمگيـن گردند. ستـم نمى كنند واگر خرسند باشند از اندازه نمـى گذرند. براى آن كس كه همسايه آنان باشد بركت دارند و با هركـس كه با آنان مخالف باشد طريق مسالمت پيـش مى گيرند. و شيعه ما اطاعت خدا مى كند.))(1)
امام باقر (ع) و خلفاى جـور
امام باقر(ع) با پنج خليفه از خـلفاى بنى امـيه معـاصر بـود كه عبارتند از: 1ـ وليد بن عبدالملك 2ـ سليمان بن عبدالملك 3ـ عمر بن عبدالعزيز 4ـ يزيد بن عبدالملك 5ـ هشام بن عبدالملك . و همه آنان جز عمربـن عبـدالعزيز در ستمگرى و استبـداد و خودكامگـى دست كمـى از نياكان خـود نداشتنـد و پيـوسته بـراى امام باقر(ع) مشكلاتى فراهم مى نمودند. ولى در عيـن حال, او از طريق تعليم و تربيت , جنبشـى علمى به وجـود آورد و مقدمات تـاسيـس يك مركز علمى اسلامـى را در دوران امامت خـود پى ريزى كرد كه در زمان فرزند بزرگوارش امام جعفر صادق(ع) به نتيجه كامل رسيـد.
روش كار پيشيـوايان ما به ويژه امام سجاد و امـام بـاقـر(ع) كــه در اوضـاع فشـار و خفقان به سر مى بردند به شيوه مخفـى و زيرزمينى بـود, شيـوه اى كه مـوجب مـى شد كسـى از كارهاى آنان مطلع نشـود. هميـن كارهاى پنهانـى , گاهى كه آشكار مى شد, خلفارا سخت عصبانى مـى نمـود در نتيجه, وسايل تبعيد وزندانـى آنهافراهـم مـى شــد.
سرانجـام, امـام بـاقر (ع) كه پيــوسته مــورد خشــم و غـصـب خـلـيفه وقت , هشام بـن عبـدالملك بـود, به وسيله ايادى او مسمـوم شـد و در سال 114 هجرى به شهادت رسيد. جنازه آن بزرگوار , كنار قبر پـدر بزرگـوارش در قبرستان بقيع, به خاك سپرده شد. (2)
✅فضل و دانش امام باقر(ع)
امام محمد باقر (ع) در دوران امامت خود , به نشر و پخش معارف دين به ويژه فقه و احكام اسلامى پرداخت و ضمن حل مشكلات علمى به تعليم و تربيت شاگردانى فاضل و آگاه مانند: محمد بن مسلم, زراره بن اعين, ابونصير , هشام بن سالم و جابربن يزيد و حمران بن اعين و بريد بن معاويه عجلى, همت گماشت. آن حضرت در فضل و فضيلت زهد و تقوا , اخلاف و معاشرت سرآمد بزرگان بنى هاشم در عصر خود بود. آوازه علوم و دانش او چنان اطـراف و اكناف پيچيده بود كه ملقب به #باقرـالعلوم; يعنى شكافنده دانش هاگرديد.
يكى از علماى بزرگ سنى به نام ابن حجر هيتمى درباره او مى نويسد: ((محمد باقر به اندازه اى گنج هاى پنهان معارف و دانش ها را آشكار ساخته, حقايق احكام و حكمت ها و لطايف دانش ها را بيان نموده كه جز بر عناصر بى بصيرت يا بد سيرت پوشيده نيست و از همين جاست كه وى را #شكافندهـدانش و #جامعـعلوم و بر افروزنده پرچم دانش خوانده اند.))
عبدالله بن عطا يكى از شخصيت هاى علمى زمان امام مى گويد:
((من هرگز دانشمندان اسلام را در هيچ محفل و مجمعى به اندازه محفل محمدبن على(ع) از نظر علمى حقير و كوچك نديدم.)) ❇️ویژگی امام باقر(ع) حضرت در سخنان خود, اغلب به آيات قران كريم استناد مى نموده و از كلام خدا شاهد مى آورده و فرمـوده است: (( هر مطلبى را گفتـم, از من بپرسيد كه در كجاى قرآن است تا آيه مربوط به آن موضوع را معرفى كنم.))(3)
https://eitaa.com/najskfoc
❇️ادامه مطلب ✅توطعه دشمن برای تحقیر امام (ع)
❇️امام و مسابقه تير اندازى
هشام بن عبدالملك تصميم گرفت امام باقر را به مسابقه تيراندازى فرا خواند تا به واسطه شكست او در مسابقه , امام را در نظر مردم حقير و كوچك جلوه دهد به همين جهت پيش از ورود امام (ع) به قصر خلافت, عده اى از درباريان را واداشت نشانه اى نصب كرده مشغول تيراندازى گردند. امام باقر وارد مجلس شد و اندكى نشست, ناگهان هشام رو به امام كرد و گفت : آيا مايليد در مسابقه تيراندازى شكرت نماييد؟ حضرت فرمود: من ديگر پير شده ام ووقت تيراندازىام گذشته است, مرا معذور دار. هشام كه خيال مى كرد فرصت خوبى به دست آورده و امام باقر را با شكست مـواجه ساخته است, اصرار و پافشارى كرد و وى را سوگند داد و همزمان به يكى از بزرگان بنى اميه اشاره كرد كه تير و كمال خود را به آنحضرت بدهد.
امام(ع) دست بـرد و كمال را گرفت و تيرى در چله كمال نهاد و نشانه گيرى كرد و تير را درست به قلب هدف زد آن گاه تير دوم را به كمال گذاشت و رها كرد و اين بار تير در چوبه تير قبلى نشست و آن را شكافت تير سوم نيز به تير دوم اصابت كرد و به همين ترتيب نه تير پرتاب نمود كه هر كدام به چوبه تير قبلى خورد!.
اين عمل شگفت انگيز, حاضران را به شدت تحت تاثير قرار داده, اعجاب و تحسين همه را برانگيخت. هشام كه حساب هايش غلط از آب درآمده و نقشه اش نقش بر آب شده بود, سخت تحت تاثير قرار گرفت و بى اختيار گفت: آفرين بر تو اى اباجعفر! تو سرآمد تيراندازان عرب وعجم هستى, چگونه مى گفتى پير شده ام؟ آن گاه سر به زير افكند و لحظه اى به فكر فرو رفت. سپس امام باقر و فرزند برومندش امام صادق(ع) را در جايگاه مخصوص كنار خود جاى داد و فوق العاده تجليل و احترام كرد و رو به امام كرد و گفت: قريـش از پرتو وجود تو شايسته سرورى بر عرب و عجم است.
اين تير اندازى را چه كسى به تو ياد داده است و در چه مدتى آن را فرا گرفته اى ؟ حضرت فرمود: مى دانى كه اهل مدينه به اين كار عادت دارند, من نيز در ايام جوانى مدتى به اين كار سرگرم بـودم ولى بعد آن را رها كردم, امروز چـون تو اصـرار كردى ناگزير پذيرفتـم. هشام گفت: آيا جعفـر نيز مانند تو در تيراندازى مهارت دارد؟ امام فرمود: ما خاندان, اكمال ديـ و اتمام نعمت را كه در آيه ((اليوم اكملت لكم دينكم)) آمده از يكديگر به ارث مى بريم و هرگز زمين از چنين افرادى خالى نمى ماند.(4)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پى نوشت ها:
1 ـ پيشوايان ما, ص 170
2 ـ زندگانى امامان , ص 57.
3 ـ سيره پيشوايان , ص 307ـ 308.
4ـ پيشين ,ص 340.
برگرفته شده از كتاب سيره وسخن پيشوايان - تاليف محمدعلى كوشا