AUD-20220921-WA0074.mp3
15.32M
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*اهمیت زندگی در زمان حال ...
#جول_اوستین 👆👆👆*
#کلیپ
قانون منفی....
تصورکنید : مردی که همسرش به شدت بیمار است و چیزی به مرگش نمانده....
تنها راه نجات یک داروی بسیار گران قیمت است که در شهر فقط یک نفر هست که آن را می فروشد.
مرد فقیرِ داستانِ ما، هیچ پولی ندارد ، هیچ آشنایی هم برای قرض گرفتن ندارد،به سراغ داروفروش میرود و التماس می کند.
به دست و پایش می افتد و عاجزانه خواهش می کند آن دارو را برای همسر بیمارش به عنوان وام یا قرض به او بدهد.
دارو فروش به هیچ وجه راضی نمی شود، به هیچ وجه.!
حالا مردفقیرِ ما دو راه دارد ؛ یا دارو را بدزدد و یا شاهدِ مرگ همسرش باشد
مردِفقیر ناچاراً دارو را شبانه می دزدد و همسرش را از مرگ "نجات می دهد"
"پلیس شهر او را دستگیر می کند"
جان کِلبِرگ، "روانپزشک و نظریه پرداز" بزرگ قرن بیستم،باطرح این داستان از مردم خواست به دو سوال "جواب" دهند:
۱- آیاکارآن مرددرست بود؟
۲- آیا برای این دزدی، باید "مجازات" شود؟ چرا ؟
"داستان معروف کِلبِرگ تمام بزرگان دنیا را به چالش کشید !
وی پس از طرح آن گفت:
ازروی جوابی که میتوانید به این سوال بدهید من میتوانم میزان هوش و شعور اجتماعی شما را تشخیص دهم...
مهمترین قسمت این سنجش، پاسخ به سوال "چرا" در سوال دوم بود.
هر کس"جواب متفاوتی" می داد.
حتی"سیاستمداران بزرگ دنیا" به این سوال پاسخ دادند:
- آری، باید"مجازات شود" دزدی بهرحال دزدیست !
"زیر پا گذاشتن مقررات"
به هر حال "گناه" است. فارغ از بیماری همسرش.
کار آن مرد "درست نبود" اما مجازات هم نشود. زیرا فقیر است و راهی نداشته.
اما هنگامی که از "گاندی" این سوال را پرسیدند : "پاسخ عجیبی" داد !
گاندی گفت:
"کار آن مرد درست بوده است ونبایدمجازات شود!
پرسیدند چرا نباید مجازات شود ؟
گاندی قاطعانه گفت :
"زیرا قانون از آسمان نیامده است"
ما انسان ها "قانون" را
" نوشته ایم" تا "راحت تر" زندگی کنیم.
تا بتوانیم در "زندگی اجتماعی" کنار هم تاب بیاوریم.
اما هنگامی که قانون "منافی جان یک انسان بی گناه" باشد، دیگر قانون نیست.!
"جان انسان ها در اولویت است."
آن قانون باید عوض شود.
گاندی گفت:
انسان بر قانون مقدم است.
کِلبِرگ پس از شنیدن سخنان گاندی گفت : بالاترین نمره ای که میتوان به یک مغز داد همین است.
قانونی که جان پناهِ درماندگان و نیازمندان نباشد همان بهتر که در کتابی بسته بماند !!!
به امید روزی که انسانیت حرف اول رادرجهان بزند. هرانسانی می تواند *آدم* باشد ولی هرآدمی نمیتواند *انسان* باشد🌹🌹🙏🙏
________________________
عادت شکرگزاری واتساپ ®
https://chat.whatsapp.com/Gh0mUO9Qiem16r5VZePajU
ایتا:
Eitaa.com/nakhodagah
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
یا کافی: وقتی میبینم که تو با همه جلال و جبروتت با همه عظمت کبریاییت به مخلوق خود میگویی "الیس الله بکاف عبده" آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟
دلم میخواهد از شرم آب شوم
چه پشت گرمیی از این بالاتر که تو کفایت کننده همه امورات زندگی ام هستی؟
محبوب مهربان و بی همتایم :
من فریااااااد میزنم فریاد میزنم که تو برای من و همه عالیمان کافی هستی ...
و ما با وجود بودن تو در دو عالم غمی نداریم ....
تو و عشق تو تاج افتخار بر سر همه ما هستی
و تو را سپاس میگوییم که ما بندگان کمترین را لایق این عشق عظیم دانستی و در همه احوالات مهر و عشق و حمایت های خداوندگاریت را از ما دریغ نکردی و نخواهی کرد
تو را سپاس ...
سپاس ...
شبتون بخير مهربونا 🙏
#کلیپ
7.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
*کی میتونه جلوی تورو بگیره...؟؟؟همه چیز بستگی به شخص خودت داره 👆👆👆*
#کلیپ
نگرش شما
تعیین کننده جایگاه شما در دنیایی
است
که در آن زندگی می کنید
و نیز اساس تمام موفقیتها و
شکستهای شماست...
💞💞💞
http://Eitaa.com/nakhodagah
13.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سواد رسانه
دکتر مجید اسماعیلی
AUD-20220906-WA0017.mp3
5.56M
آقای #عرشیانفر
توانگری ماندگار
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*وقتی پشت در بسته ای هستی دو حالت داره ...👆👆👆*
#کلیپ
AUD-20220920-WA0021.mp3
3.42M
پادکست انگیزشی
🔶موضوع فایل : 👆👆👆
✅چگونه احساساتمان را خوب نگه داریم؟
🎙️سعید پوراندی
1- ترک کردن محیط منفی
2- سرگرم کردن خود به مطالعه، ورزش و هر چیزی که به شما حس خوبی می دهد
3- وارد شدن به جمع افراد همفکر و مثبت اندیش
4- استفاده از جملات امید بخش
5- ایمان و باور عمیق به خود داشتن
6- مقایسه نکردن خود با دیگران
*چه چیز باعث رضایت از زندگی می شود؟*
■رابرت ولدینگر، روانشناس، پژوهشگر و استاد دانشگاه هاروارد است. او بخاطر مدیریت پژوهش گستردهای که در این دانشگاه دربارهی رشد انسان در دوران بزرگسالی در حال انجام است، شناخته میشود؛ پژوهشی که تا امروز بیشتر از ۷۵ سال از آغاز آن میگذرد و همچنان ادامه خواهد داشت. در این مطلب آقای ولدینگر آخرین یافتههای این تحقیق طولانی دربارهی عوامل شادی، سلامتی روحی و جسمی و رضایتمندی از زندگی را مرور میکند که دست بر قضا هیچکدام ربطی به ثروت و شهرت ندارند!
□در طول مدتی که زندگی میکنیم چه چیزی ما را سالم و شاد نگه میدارد؟ اگر الان قرار بود برای آیندهتان به بهترین نحو ممکن سرمایهگذاری کنید، زمان و انرژی خود را کجا صرف میکردید؟ در ابتدای هزارهی جدید، یک نظرسنجی از نسل جوان انجام شد و از آنها پرسیدند مهمترین اهداف زندگیشان چیست؟ بیش از ۸۰ درصد گفتند هدف اصلی آنها در زندگی پولدارشدن است. ۵۰ درصد از همین جوانان هدف اصلی دیگرشان را مشهور شدن عنوان کردند.
●همواره به ما گفتهاند که زیاد کار کنید و بیشتر جمع کنید! این احساس را به ما دادهاند که برای داشتن یک زندگی خوب لازم است دنبال این چیزها برویم. تصویر ما دربارهی همهی زندگیها، انتخابهایی که آدمها میکنند و چگونگی مفید واقعشدن آن تصمیمها برای آنها، نشان میدهد که رسیدن به آن تصویرها تقریباً غیر ممکن است.
○بیشتر چیزهایی که ما از زندگی بشر میدانیم، از این طریق به دست آمده که از مردم خواستیم گذشته را بخاطر بیاورند و همانطور که میدانیم، ادراک صددرصدی نیست و خیلی وقتها بخش وسیعی از چیزهایی که در زندگی برایمان اتفاق افتاده را فراموش میکنیم. بعلاوه حافظه هم گاهی کاملاً خلاقانه عمل میکند!
■اما اگر بتوانیم کل زندگیها را - آنطور که در طول زمان اتفاق میافتد - ببینیم چه؟ چه میشود اگر بتوانیم تمام مسیری که مردم از زمان نوجوانی تا سن پیری طی کردهاند را مطالعه کنیم تا ببینیم چه چیزی واقعاً مردم را شاد میکند؟
□ما این کار را کردیم. پژوهش دانشگاه هاروارد در حوزهی دورهی رشد بزرگسالی، شاید طولانیترین پژوهش دربارهی زندگی بزرگسالی باشد که تاکنون انجام شده است. ما ۷۵ سال، زندگی ۷۲۴ مرد را هر سال زیر نظر گرفتیم و از آنها دربارهی کارشان، زندگیشان در خانه و سلامتیشان میپرسیدیم و البته که در تمام این مسیر نمیدانستیم داستان زندگی آنان چطور به پایان خواهد رسید.
●پژوهشهایی مانند این بسیار نادر است. چنین پژوهشهایی اغلب در طول یک دهه از بین رفته است چرا که تعداد زیادی از آدمها از جریان پژوهش خارج شدهاند یا بودجهی پروژه قطع شده یا پژوهشگران جدا شده یا مردهاند و هیچکسی ادامهی کار آنان را پیگیری نکرده است. اما با ترکیبی از شانس و با مقاومت و اصرار چند نسل از پژوهشگران، این پژوهش به سرانجام رسیده است.
○حدود ۶۰ نفر از ۷۲۴ مرد اصلی شرکتکننده در این پژوهش هنوز زندهاند و با اینکه بیشترشان بالای ۹۰ سال سن دارند، همچنان در این پروژه حضور دارند. حالا ما مطالعه روی بیش از ۲۰۰۰ نفر از بچههای این مردان را آغاز کردهایم و من چهارمین مدیر این پژوهش هستم!
■ما از سال ۱۹۳۸ زندگی دو گروه از آدمها را زیر نظر گرفتهایم: کار گروه اول در این پژوهش زمانی آغاز شد که آنها دانشجوی سال دوم دانشگاه هاروادر بودند و در طول جنگ جهانی دوم، دانشگاه را تمام کردند. تعداد زیادی از آنان برای خدمت به جنگ رفتند. دستهی دومی که ما زیر نظر گرفتیم، گروهی از پسران از فقیرترین محلههای بوستون بود؛ پسرانی که مخصوصاً به دلیل تعلق داشتن به خانوادههای مشکلدار و محروم دههی ۱۹۳۰ بوستون، برای این پژوهش انتخاب شدند. بیشتر آنان مستأجر اتاقهایی بودند که حتی آب گرم و سرد نداشت.
□زمانی که آنان وارد روند پژوهش شدند، با همهشان مصاحبه شد و آزمایشهای پزشکی دادند و ما به خانههایشان رفتیم و با والدینشان هم مصاحبه کردیم. سپس این نوجوانان به بزرگسالی رسیدند و به عرصههای مختلف زندگی قدم گذاشتند. آنها کارگر کارخانه، وکیل، بنّا یا پزشک شدند. یک نفر از آنان رئیسجمهوری ایالات متحده شد و عدهای دیگر الکلی و بعضیها به شیزوفرنی مبتلا شدند. عدهای پلههای ترقی را طی کردند و بالا رفتند و عدهای راه را معکوس طی کردند.
https://chat.whatsapp.com/Gh0mUO9Qiem16r5VZePajU
●بنیانگذاران این پژوهش هرگز در عمیقترین رویایشان هم تصور نمیکردند که ۷۵ سال بعد، من، اینجا، بایستم و به شما بگویم این مطالعه همچنان ادامه دارد! هر دو سال یکبار پژوهشگران این پروژه افراد مورد مطالعه را فرا میخواندند و از آنان میپرسیدند که آیا مایلند به دستهی جدیدی از سؤالات ما دربارهی زندگیشان جواب بدهند؟ خیلی از آنها که در شهر بوستون زندگی میکردند میپرسیدند «چرا باز هم میخواهید روی من مطالعه کنید؟ زندگی من آنقدرها جذ