دولت وفاق ملی یا وفاق سیاسی؟ 🔹مردم وقتی در انتخابات شرکت می‌کنند و به یک جریان و تیپ فکری رای می‌دهند، تمایل دارند همان تفکر امور را در حیطه اختیارات بچرخاند. از طرفی برای خود آن مسئول هم همین بهتر است؛ یعنی اگر می‌خواهد موفق شود، طبعا باید افرادی را منصوب کند که بیشترین قرابت فکری را با خودش دارند. 🔹اما اینجا یک سوال مطرح می‌شود؛ چطور وفاق ملی را معنی کنیم؟ ابتدا بگوییم وفاق ملی چه چیزی نیست! اینکه شما در کابینه خود از هر گرایش فکری یکی دو نفری را بگذاری و بگویی وفاق ملی، کاملا غلط است؛ این #وفاق_سیاسی است؛ ساکت کردن جناح‌ها است و چون در مدیریت چند دستگی ایجاد می شود ، قطعا کارایی ندارد و مردم ضرر می‌کنند. 🔹پس وفاق ملی چیست؟ یعنی از گرایش فکری خود، افرادی را منصوب کنی که اهل ایجاد دو قطبی نباشند، به جناح‌های مقابل حمله نکنند، آنها را داعشی یا وطن فروش یا ضد انقلاب ندانند. 🔹اگر چنین افرادی را انتخاب کردی، هرچند از یک جناح باشند، قطعا #وفاق_ملی هم رخ می‌دهد. برای رسیدن به وحدت ملی، مراقب باشید #آدرس_غلط ندهند. 🔹ختم‌ کلام؛ کابینه دولت چهاردهم به جناح‌ها سهم داده تا #وفاق_سیاسی ایجاد کند و نه #وفاق_ملی و برای همین هنوز شروع نکرده از سمت بخشی از طرفداران خود مورد غضب واقع شده است؛ که حق هم دارند. https://eitaa.com/hosein_akbarii

شاید بهتر باشد معنا کردن شعار #وفاق_ملی را با قاعده «تعرف الاشیاء باضدادها» انجام داد. دامن نزدن به دو قطبی‌های کاذب، یکی از معیارهاست؛ البته که حتما منظور از این معیار، وسط‌بازی نیست و شماری #دوگانه‌های_سرنوشت‌ساز وجود دارد که بایستی در طرف درست آن بایستیم، ولو اینکه به مذاق جمعی خوش نیاید. ۱۰ مورد از این دوگانه ها را رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان مجلس خبرگان در سال شرح ۹۷ شرح دادند که توجه به آن منجر به ایجاد یک گفتمان و فهم عمیق عمومی درباره «نوع و چگونگی مواجهه با چالشها و حوادث» خواهد شد👇 ☕️@nalbekiiiii