اتوپیا، سر نبش، در آبی
نویسنده: سمیه رستمی
اگر سر شما تا منتهی‌الیه جناق سینه در گوشی فرونرفته باشد، می‌توانید افرادی را در اطراف و حتی اکنافتان مشاهده کنید؛ طوری سرشان در گوشی فرورفته معلوم نیست اول سروکله داشته‌اند یا گوشی هوشمند؟
اصلاً شاعر باید در وصف ایشان بگوید:
دل و دین و عقل و هوشش همه را به باد داده
ز کدام صفحه؛ مجازی به این خراب داده!
ولی خوب شاعر کارهای مهم‌تری دارد تا سرایش شعر برای ساکنین مجازی. یعنی اینها جوری چارچنگولی به گوشی‌شان چسبیده‌اند انگار کلید آرمان‌شهر یا همان اتوپیا فلاسفه یونان باستان را به دست آورده‌اند.
البته که با یک حساب سرانگشتی و بدون چرتکه هم می‌شود فهمید، ساختن یک صفحه در مجازی مقرون‌به‌صرفه‌تر از ساخت اتوپیایی است که ملاط و مصالحش اندیشه و خرد است و نیاز مبرم به فرسایش سلول‌های خاکستری مغز دارد.
ادامه شو تو سایت بخونید
http://dtnz.ir/?p=320940
https://eitaa.com/namakdooon