📌شما درد را چه شکلی می‌خوانید؟ درد را از هر طرف که بخوانید، درد خوانده می‌شود. قابله‌ها خوب می‌دانند که زایمان بدون درد نیست. زایش و تولدی شیرین در ورای کوهی از درد. پس هر دردی مسبب یک تغییر و دگرگونی‌ست. انسان به جایی می‌رسد که دیگر توان تحمل دردهای زندگی‌اش را ندارد و به قول معروف کارد به استخوانش می‌رسد. چاره چیست؟ برای اینکه مانند فولاد آب‌دیده، پرقدرت ظاهر شوید، برای تحمل سختی‌ها و دردها لازم است از روزگار پیشین پوست‌اندازی کنید. 📌 در پروسه‌ی پوست‌اندازی، انسانی متفاوت‌ و آگاه‌تر از خود قبلی خواهید شد. نکته‌ی قابل‌ تأمل اینکه با گذر از این دردها به تجربه‌های مفید و ارزنده‌ای خواهید رسید. این تجربه‌ها توشه‌ی راهتان برای رسیدن به موفقیت خواهند بود. نرگس امینی قاعده‌ی یازدهم ملت عشق نوشته‌ی الیف‌شافاک ۲۸ شهریور ۱۴۰۳ #تغیر #درد #خودشناسی https://eitaa.com/amini_iro https://t.me/narges_amini20

❌ با شتاب از او مگذر چندی پیش در همین کانال عکس‌نوشته‌ای با مضمون زیر منتشر کردم: 📌«از آینه نام نجات‌دهنده‌ات را بپرس» گاهی از هجوم افکار زیاد خودمان، به کودک درونمان پناه می‌بریم. امنیت را از او می‌طلبیم. تلاش می‌کنیم شادی‌اش را با ما شریک شود. بی‌پناه و خسته دردهایمان را برایش بازگو می‌کنیم. برایش از هیولایی که به دنبال نابودی ما برآمده می‌گوییم. از او می‌خواهیم راه را به ما نشان دهد، زیرا تکیه‌گاهی محکم‌تر از او پیدا نخواهیم کرد. داستایوفسکی بسیار زیبا این موقعیت را توصیف می‌کند: «در آغوشم بگیر و نجاتم بده قاتلی به دنبال من است که گاه و بی‌گاه در آینه می‌بینمش.» او در این جمله به این نکته اشاره می‌کند: «همان کسی را که تو می‌دانی(خودت)، اگر هزار بار تو را با افکار منفی‌ات بکشد ولی چون دردش را می‌فهمی، درکش می‌کنی و درصدد حل مشکلاتش هستی، تو را پناه داده و نجات خواهد داد.» به قول مولانا: به طبیبش چه حواله کنی ای آب حیات از همانجا که رسد درد همانجاست دوا خودت را دریاب که تا با التیام دادن زخم‌های درونت، دنیای بیرون برایت زیباتر شود. ✨✨در نور بمانید.✨✨ #خودشناسی #پذیرش #درد ✍️ نرگس امینی @narges_amini20 تا در دل من قرار کردی دل را ز تو بی‌قرار دیدم از مُلک جهان و عیش عالم من عشق تو اختیار دیدم مولانا #تسلیم http://eitaa.com/amini_iro @narges_amini20

📌 دردآگاهی بشنو از نی چون حکایت می‌کند مولانا در ابیات ابتدایی مثنوی انسان را به نی و سوراخ‌های نی را به صفات ناپسند او تشبیه کرده است. با توجه به این ابیات، نی در جدایی از معشوق حقیقی (یزدان پاک) می‌نالد، زیرا ناخالصی‌های وجود انسان بیش از اندازه شده و این همان علتی‌ست که موجب درد و رنج درونی او می‌شود. 📌چگونه انسان می‌تواند از این درد و رنج‌ها فارغ و رها شود؟ گاهی به دنبال موضوعی می‌گردیم و به شعری از بزرگی می‌رسیم که فکر می‌کنیم شاعر فارغ از معنی اصلی آن، به نوعی همان مطلبی که مدنظر ماست را عنوان کرده‌است. من هم در بیت زیبای شاعر بزرگ عارف اصفهانی ترجیح دادم تفسیر متفاوتی داشته باشم که متناسب با موضوع امروز (دردآگاهی) باشد. به دنبال محمل سبک‌تر قدم زن مبادا غباری به محمل نشیند در بیت بالا عامل رهایی انسان از دردهای زندگی‌اش را اینگونه دریافتم: ⭕سبک قدم زدن در این بیت را می‌توان استعاره از رها کردن عادات منفی و باورهای محدودکننده دانست. ⭕محفل را استعاره از راه رشد و رسیدن به انسان کامل دانست. 📌 اگر انسان دارای باورها و صفات پلیدی باشد، این صفات مانع رسیدن او به جایگاه متعالی‌اش می‌شود. 📌 باید به این نکته توجه کنید که دردهای ناشی از باورها و صفات منفی انسان باعث آگاه شدن او می‌شود، مانند دندان درد که انسان را از خرابی دندان باخبر می‌کند. 📌دردها و مشکلات زندگی مقدس هستند، به شرطی که به آنها توجه کند و به شکل اصولی در صدد رفع آن برآید. انسان برای رسیدن به دردآگاهی باید از درون خود آغاز کند.  ⭕او با آنالیز و تحلیل ویژگی‌های نادرست و تبدیل آنها به خصوصیات مثبت خواهد توانست از شدت دردها و مشکلاتش بکاهد. شما برای رهایی از رنج‌ها چه راهی را پیشنهاد می‌دهید؟ ✍️ نرگس امینی #خودشناسی #درد #رنج @narges_amini20