eitaa logo
امامزاده ناصرالحق مروّج تشیّع در شمال (غیر رسمی)
275 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
762 ویدیو
179 فایل
مدیر کانال @Roohollah_omran #امامزاده #ناصرالحق(۲۲۵-۳۰۴ه.ق)💐فقیه🌺متکلم🌻مفسر🌹منجم🍀راوی حدیث🌷مصنف کتب کثیره🌸بانی دانشگاه💐شاگرد امام🌼منجم🌱شاعراهلبیت🌺جدّاعلای سیدرضی و سیدمرتضی🌻حاکم عادل🍀مروج‌بزرگ‌تشیع🍂عالم شیعه اثناعشری... نگذارید غریب بماند
مشاهده در ایتا
دانلود
علویان طبرستان و شَرفِ ساختن مزارِ شاهِ نجف(۱) مورّخان خاصّه مورّخانِ طبری مانند: ابن اسفندیار، اولیا الله آملی و ظهیرالدین مرعشی در وصفِ خلیفه بدنهادِ عباسی متوکل، نقل کرده اند آنچنان که پادشاهان به شکار و چوگان علاقه داشتند، وی هوسِ بر کشتنِ سادات و فرزندان ائمه داشت. هم متوکّل بود که امام هادی(ع) را به شهادت رساند و مزار امام علی علیه السلام در نجف را تخریب و مشهد امام حسین علیه السلام در کربلا را به آب بست و شخم زد. اولیاء الله آملی بر آن است که جفاهای متوکّل در حقِّ آل رسول چنان نکبت و نحوستی را دامنگیر او و عباسیان کرد که خزان خلافت رسید و خلفا پی‌درپی در به در و گریزان شدند و خزانه ها به تاراج رفت و در این فضا کسی را پَروای پرداختن به طبرستان نبود تا آنکه داعیان علوی خروج کردند و حکومت ساختند. در این میان "محمد بن زید" پس از برادر خویش "حسن بن زید" داعی کبیر و موسس علویان طبرستان بر سر کار آمد. پیشتر از او و فرزند محبوسش در بخارا سخن گفتیم(بنفشه طبری ۲). از نیکو سیرتی و فضیلت و بلاغت محمد بن زیدِ داعی بسیار نوشتند و در زمان او مازندران پناه طالبیان و سادات شد. دانش پروری و عدالت گستری محمدبن زید موجب رشدِ تعاملات فرهنگی و سرمایه های اجتماعی ومردمی علویان در عصر وی شد. محمدبن زید ابنیه عام المنفعه بسیاری بنا کرد و بجز ساخت و تعمیر مقبره خویشاوندش عبدالعظیم حسنی در ری، او را نخستین کسی دانستند که پس از تخریب مزار امام علی(ع)و امام حسین(ع) به دست متوکل آن مزار ها را عمارت و بازسازی کرد و بر آن بارگاه ساخت و نیز برای امنیت حرم نجف دیواری پیرامون آن کشید تا آنکه در عصر آل بویه آنجا رونق و شکوهی افزون یافت. آری: اول عمارتی که در آفاق، رنگ ریخت/ تعمیر آستان نجف بود و آن دیار (صائب تبریزی)
علویان طبرستان و شَرفِ ساختن مزارِ شاهِ نجف (۲) هم اکنون بارگاهی در آزادشهر به نام "آق امام" وجود دارد که قریبِ به قطع باید مزار "محمد بن زید" علوی باشد. تاریخنگاران مرگِ ویرا که با تاثّر بسیار همراه بود. در پیکار با فرمانده سپاهِ امیراسماعیل سامانی، محمدبن هارون سرخسی، روز جمعه پنجم شوّال ۲۸۷ق. در جرجان دانسته اند. سَرِ وی را از بدن جدا کرده و همراه با فرزندش ابوالحسن به بخارا نزدِ امیر سامانی فرستادند و پیکرش بی سَر کنار مزار محمدبن جعفر الدیباج حوالی دروازه جرجان مدفون شد. همانجایی که به قول ابن اسفندیار معروف به "گورِ داعی" است و قرنهاست که مورد احترامِ مردمان شیعه و سنّی منطقه است. شاید این آوازه و اعتبار و بارگاهی که محمدبن زید در میان حکّام علوی یافته به مثابه پاداشی است که از رهگذرِ خدمتِ وی به آستانِ شاه نجف و شهید کربلا به وی ارزانی شده و اکنون افزون بر هزارسال است که پاییده و مانا مانده است: "حافظ" اگر قدم زنی در رهِ خاندان به صدق/ بدرقه رهت شود همّتِ شحنه نجف 🌹 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh