بسم الله الرحمن الرحیم 🔰توصیف قرآن کریم در آیینه نهج البلاغه ✍جواد محمدی/بخش سیزدهم ۱۲. حبل متين و عامل نجات: 🔹قرآن ریسمان محکم الهی است:«وَ حَبْلاً وَثيقاً عُرْوَتُهُ»(خ189) و ريسمانى كه محل گرفتن آن محكم است. 🔹 در آویختن به این حبل الهی انسان را از قعر چاه ظلمات نجات می دهد:« وَ عَلَيْكُمْ بِكِتابِ اللّهِ فَاِنَّهُ الْحَبْلُ الْمَتينُ... وَ الْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّكِ وَالنَّجاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ.»(خ155)؛بر شما باد به كتاب خدا كه ريسمانى محكم بوده...و نگهدارنده کسی که آن را محکم بگیرد و نجات برای کسی است که به آن در آویزد. 🔹این حبل که یک سوی آن در دست خالق و سوی دیگر آن در دست مخلوق است، انسان را به وصال حضرت کبریایی می رساند. 🔹این چنین است که به «حارث همدانی» نوشته است:« وَ تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ.»(نامه 69)،ریسمان قرآن را محکم بگیر. ادامه دارد.‌‌.. #قرآن #نهج_البلاغه #امام_علی_علیه_السلام #توصیف_قرآن_کریم_در_آیینه_نهج_البلاغه_۱۳ @nasimehayaat