بسم الله الرحمن الرحیم ☑️ همسایۀ بودن و همپایۀ نابودن ✔️ تحلیلی بر نسبت #زبان و #قدرت در آینه انتخابات اخیر ▪️#هایدگر(۱) بر آن بود که: «زبان، نزدیک ترین #همسایه_بودن انسان است»(۲) همو از #هامبولت(۳) چنین نقل کرده است که «انسان از آن روی که سخن می گوید انسان است!»(۴) ▪️او در نگاه هستیْ بنیادِ خود به انسان، زبان را #مأمن_وجود و #خانه_بود می داند. هستی انسان وابسته زبان است و زبان قائمه وجود انسان.(۵) ▪️نمی دانم هایدگر #قرآن را خوانده و پی به عمق آن برده بود یا نه! قرآن وجود و هویت #انسان را در میان دو حقیقت زبانی تعریف نموده است؛ یکی #قرآن و دیگر #بیان: «اَلرَّحْمنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خَلَقَ الْإِنْسانَ عَلَّمَهُ الْبَیانَ» (۶) ▫️#خَلق انسان از حیث #وجودی، عمیق تر و جامع تر از آنچه هایدگر گفته است، در بند یک اثر زبانی؛ یعنی قرآن است و #هویت او نیز پرداختۀ آن. به قول #سیّد_حیدر_آملی: دلیل پیش انداختن قرآن از انسان، آن است که انسان، انسان نمی شود جز با قرآن!(۷) ▫️بدیهی است که اگر #زبان نمی بود، قرآن نیز نبود، همین طور انسان! کتاب های پیشین نیز جملگی رقیقه، نازله و مقدمه قرآن بوده اند. ▫️از سوی دیگر، این همان انسان است که ظرف تعلیم بیان می شود؛ یعنی همان انسانی که در زبان زاده می شود، دیگر بار از زبان تولد می یابد! ▪️بنابراین، قرآن هم در #هستی و هم در #هویت، زبان را نزدیک ترین #همسایۀ_بودِ آدمی می داند و روشن است که فقدان هویت زبانی در خور را، #همپایۀ_نابودن! ▪️دریافت جلال الدین رومی از بیان هویت آفرین قرآن، دوگانه #گنج و #رنج است: ای زبان هم گنج بی پایان تویی/ ای زبان هم رنج بی پایان تویی (۸) ▪️از چشم انداز هویت اجتماعی و سیاسی، بی بیانی و بد زبانی رنجی است بی نهایت. آن که بی بیان است نافرجام، و آن که بد زبان است، بدنام. ▪️رنج این نافرجامی و بدنامی در میدان اجتماع و سیاست چنان فزاینده و گدازنده است که بسا از وبال هویتی به زوال موجودیتی سر بگذارد. ▪️جماعتی که نداند چگونه سخن بگوید، چه بگوید، کی و کجا بگوید؛ اگر بار گنج هم داشته باشد در تیه رنج، سرنوشتی بغرنج خواهد یافت. ▪️حدیث «زبان درنده است»(۹)، در هندسه سیاست مُدُن، اهل آن مدینه؛ یعنی سرمایه اجتماعی را خواهد برید و علقه های #وحدت را خواهد درید. خبط و خطای برخی ظفرمندان این روزهای بهارستان همین بود که گنج عیان را با رنج زبان تاخت زدند و بابی ناصواب و نامیمون در خانه فضیلت ها اخلاقی گشودند. ▪️این میهمانان عزیز بهارستان، لاجرم، باید زبانی فاخر برگزینند و #ستیزه_گری زبان را علاج نمایند، وگرنه به تدریج دچار بحران هویت و عاقبت گرفتار هدم موجودیت، از حیث سیاسی اجتماعی، خواهند شد. ▪️سرشت جهان سیاست را با رنج تنیده اند و بی رنج گنج میسر نخواهد شد، چنانکه فرموده اند: «هركه بر مسند ریاست نشيند، بايد بر رنج سياست صبر كند.» (۱۰) ▪️نابردباری ها و بی پروایی های جلوس بر کرسی بهارستان می تواند، سقوط زودرس این دوستان را در پی داشته باشد. «حلم و بردباری، رأس ریاست است»(۱۱) و مدارای با رقیبان نشانه کیاست. دریدن پرده حرمت دیگران و پاشیدن خاک تحقیر بر چهره رفیقان، نه رسم فتوّت است و نه دستور شریعت. ✍ جواد محمدی ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ➖➖➖➖ ✔️ پی نوشت ها: ۱. مارتین هایدگر فیلسوف برجسته آلمانی که در دوره متأخر خود بیش از آنکه هایدگر #هستی_و_زمان باشد، هایدگر #هستی_و_زبان بود. ۲. هوفستدر، آلبرت، کتاب «شعر، زبان و اندیشه رهایی»(مجموعه مقالات هایدگر)، ترجمه عباس منوچهری، ص ۷۶. ۳. فیلسوف، زبان شناس و سیاست مدار آلمانی که معتقد بود هر کسی عمدتا از طریق زبان، جهان را تجربه می کند. ۴. هوفستدر،همان، ص ۷۵. ۵. همو، مقاله زبان، صص ۷۵- ۱۰۰. ۶.سوره الرحمن آیات ۱ - ۴. ۷. سید حیدر آملی عارف بلند آوازه شیعی در تفسیر «المحیط الاعظم و البحر الخضم»، ج ۵، ص ۳۶۴. ۸.مثنوی معنوی، دفتر اول، حکایت طوطی و بازرگان. ۹.‌نهج البلاغه، حکمت ۵۷. ۱۰.آمُدی، غررالحکم، ج ۱، ص ۶۲۱. ۱۱.همو، ص ۳۴۳. 🔰اینجا نسیمی از حیات جاری است👇 @nasimehayaat | نسیم حیات