✳️ منابع درسي فلسفه در حوزه از جمله منابع اصلي فلسفه کتاب الاشارات و التنبيهات است که از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين کتاب، به عنوان يکي از آخرين نوشته‌هاي ابوعلي سينا، خلاصه فلسفه بوعلي و يکي از مهم‌ترين کتابهاي درسي حکمت و فلسفه است. اين کتاب به فارسي ترجمه شده و چندين شرح بر آن نگارش يافته است. از جمله شرح‏هاي اشارات، شرح امام فخرالدين رازي، (م:606ه‍.ق.) و شرح علي الآمدي (م:641ه‍.ق.) و مشکلات الاشارات خواجه نصيرالدين طوسي (م:672ه‍.ق.) و شرح ابن کمونه (م:676ه‍.ق.) است. از ميان شرح‌هاي ياد شده، شرح خواجه به عنوان متن درس درآمد. در طول هشت قرن گذشته، هميشه توانمندترين انديشه‌وران و فلاسفه شيعي و غيرشيعي، اشارات را در حوزه تدريس کرده‌اند. از آن ميان مي‌توان خواجه نصيرالدين طوسي و شاگردش قطب الدين شيرازي (766 ـ 634ه‍.ق.) را نام برد. در سده‌هاي اخير نيز اشارات در مدارس ديني حوزه‌هاي قم، مشهد، تهران و اصفهان مورد توجه مدرسان حکمت و فلسفه بوده است. حوزويان در کنار اهتمام به نظام فلسفي مشاء، به فراگيري و نقد و بررسي حکمت اشراق پرداختند. فلسفه‌اي که شيخ اشراق در آن حکمت فرزانگان پارسي را با شرح آن بر شالوده دستاوردهاي انديشه‌هاي هرمسي و نوافلاطوني ايران، به ايران اسلامي باز گرداند. حکمة الاشراق، التلويجات، المطارحات، هياکل النور و شرح‌هاي حکمة الاشراق از جمله شرح قطب الدين شيرازي و شمس الدين شهرزوري از متن‌هاي درسي حوزه‌هاي شيعي در فلسفه اشراق بوده‌اند و در طول هزاره گذشته، توسط اساتيد نامداري تدريس شده‌اند. ميرزا محمد علي ميرزا مظفر (م:1198ه‍.ق.)، آخوند ملاعلي نوري (م:1246ه‍.ق.) ملاعبداللّه زنوزي صاحب لمعات الهيه (م:1257ه‍.ق.) از مدرسان نامي حکمت اشراق در چند قرن اخير بوده‌اند. پس از ظهور حکيم ملاصدرا (م:1050ه‍.ق.) حکمت متعاليه، که جامع فلسفه و کلام و عرفان است، مورد توجه اساتيد برجسته و نامدار حوزه‌هاي علمي شيراز، اصفهان، قم، تهران و مشهد قرار گرفت. بيشتر آثار او، از جمله: مبدأ و معاد، المشاعر الالهيه، الاسفار الاربعه، الشواهد الربوبيه و شرح الهداية الاثيريه بخصوص از زمان آخوند ملاعلي نوري، به عنوان متن درسي، مورد استفاده طلاب حکمت و فلسفه قرار گرفت. از آن ميان، شواهد الرّبوبيه به دليل اختصار و پيچيدگي، از زماني به عنوان کتاب درسي حوزه درآمد که فيلسوف ربّاني، حکيم ملاهادي سبزواري (1212 ـ 1289ه‍.ق.) بر آن تعليقيه نوشت. حاج ملاهادي سبزواري، از شارحان و مدرسان برجسته حکمت متعاليه شمرده مي‌شود. وي شرح غررالفرائد، معروف به شرح منظومه را بر اساس اين مکتب نوشت و از عصر خود، يعني سده سيزدهم، تاکنون يکي از عمده‌ترين متون درسي حوزه در زمينه حکمت متعاليه است و پيش از اسفار تدريس مي‌شود و شرح‌ها و حواشي زيادي بر آن نوشته شده است. در دوران معاصر افزون بر برخي از منابع پيشگفته، کتاب آشنايي با فلسفه از آيت الله مصباح و دو کتاب البداية في الفلسفة و النهاية في الفلسفة از علامه طباطبايي تدريس مي‏شود. برگرفته از کتاب «راهنمای تحصیل در حوزه» اثر استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ کتاب های عرضه شده #استاد_علی_نصیری در #سایت_طاقچه به اطلاع همه دوستان و همراهان مکرم می رساند کتب الکترونیکیِ استاد علی نصیری که توسط انتشارات #وحی_و_خرد وابسته به موسسه «معارف وحی و خرد» و نیز سایر انتشارات، انتشار یافته در سایت #طاقچه به آدرس های ذیل بارگزاری شده است. 🔸علاقه‌مندان می توانند برای تهیه کتب استاد به سایت مذکور مراجعه فرمایند: 1. روش شناسی تفسیر قرآن: https://taaghche.com/book/38697 2. روش شناسی تفسیر آیات: https://taaghche.com/book/101940 3. تعامل متقابل کتاب و سنت: https://taaghche.com/book/118924 4. اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار: https://taaghche.com/book/101074 5. مکتب تفسیری صدرالمتالهین (ویراست جدید): https://taaghche.com/book/116720 6. هنر و زیبا شناسی از منظر قرآن: https://taaghche.com/book/29026 7. راز جاودانگی قرآن: https://taaghche.com/book/12483 8. قرآن گفتار الاهی: https://taaghche.com/book/29027 9. پیراستگی قرآن از تحریف: https://taaghche.com/book/94585 10. قرآن کتاب شور و شیدایی: https://taaghche.com/book/29028 11. قرآن شناسی: https://taaghche.com/book/57469 12. بهشت وعده گاه نیکوکاران: https://taaghche.com/book/110607/ 13. معرفت قرآنی (پنج جلد): https://taaghche.com/book/15286 14. استاد معرفت احیاگر علوم قرآنی: https://taaghche.com/book/12473 15. روش‌شناسی نقد احادیث (ویراست جدید): https://taaghche.com/book/29030 16. شرح گزیده روایات کافی: https://taaghche.com/book/106691 17. درسنامه علم حدیث: https://taaghche.com/book/81545 18. آشنایی با علوم حدیث: https://taaghche.com/book/81543 19. راهنمای تحصیل در حوزه (ج 1): https://taaghche.com/book/38698 20. راهنمای تحصیل در حوزه (ج 2): https://taaghche.com/book/38699 21. درسنامه اخلاق اسلامی: https://taaghche.com/book/12478 22. سلوک اخلاقی: https://taaghche.com/book/116719 23. بیست درس اخلاقی: https://taaghche.com/book/111100/ 24. آیین همسرگزینی: https://taaghche.com/book/29024 25. نقد پدیده اباحه گری: https://taaghche.com/book/12480 26. سیمای حضرت امیر (ع) در نهج البلاغه: https://taaghche.com/book/29051 27. فاطمه (س) بانوی بی‌مثال: https://taaghche.com/book/29023 28. امام حسین (ع) پیشوای روشنایی‌ها: https://taaghche.com/book/6205 29. پیشوای روشنایی‌: https://taaghche.com/book/4927 30. انتظار موعود: https://taaghche.com/book/12476 31. آموزه های مهدوی: https://taaghche.com/book/119222 32. آموزه های رضوی: https://taaghche.com/book/121444/ 33. درایة الحدیث: https://taaghche.com/book/122031 34. کلیات علوم حدیث: https://taaghche.com/book/133593 35. تفسیر موضوعی قرآن (به صورت گروهی): https://taaghche.com/book/133002 🔹 سایر کتب استاد که تا کنون توسط انتشارات مختلف به زیور طبع آراسته شده به شرح ذیل است: 1. حدیث شناسی (۲ جلد)، مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران، ۱۳۸۳ 2. درسنامه علم حدیث، انتشارات هاجر، 1384 3. آشنایی با علوم حدیث، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، 1385 4. آشنایی با علوم حدیث (ویراست جدید)، نشر هاجر، 1397 5. درآمدی بر علوم حدیث، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، 1398 6. تفسیر موضوعی قرآن (گروهی)، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۴ 7. آشنایی با جوامع حدیثی شیعه واهل سنت، جامعه المصطفی، ۱۳۸۵ 8. آشنایی با تاریخ و منابع حدیثی، جامعه المصطفی، ۱۳۸۵ 9. رابطه متقابل کتاب و سنت، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1386 10. مکتب تفسیری صدرالمتالهین، بنیاد حکمت ملاصدرا، 1386 11. قرآن و هنر، مرکز تحقیقاتی المهدی، 1389 12. تفسیر موضوعی قرآن، نشر معارف، ۱۳۹۵ 13. تفسیر موضوعی نهج البلاغه، نشر معارف، ۱۳۹۶ 14. رابطه قرآن و سنت، دانشگاه قرآن و حدیث و سمت، ۱۳۹۷ 15. تفسیر موضوعی قرآن (گروهی) (ویراست جدید)، دفتر نشر معارف، 1400 16. نزاهت قرآن از تحریف، (تحقیق و تنظیم)، موسسه اسراء، 1387 17. تحریف ناپذیری قرآن، (ترجمه)، انتشارات سمت، 1379 18. تبلیغ بر پایه کتاب و سنت، (ترجمه)، انتشارات دارالحدیث، 1376 19. وفاق اجتماعی در سخن و سیره معصومان (ع) ، (ترجمه)، دارالحدیث، 1379 20. تاریخ سیاسی فرهنگی اسلام، (ترجمه به صورت مشترک)، مرکز الغدیر، 1389 21. التمهید فی علوم القرآن، (ج 5)، (ترجمه به صورت مشترک)، موسسه المتهید، 1395 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ اعمال شب های جمعه را مغتنم بدانیم! 🔹 زیارت سالار شهیدان (ع) 🔹 زیارت حضرت حجت (ع) 🔹 دعای پر نور کمیل 🔹 استغفار از همه گناهان و لغرش ها 🔹 طلب بخشش برای گذشتگان 🔹 تلاوت سوره مبارکه یس 🔸 حضرت امیر (ع) فرمود: «اعْمَلُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ عَلَى أَعْلَامٍ بَيِّنَةٍ، فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ‏ يَدْعُوا إِلى‏ دارِ السَّلامِ وَ أَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَبٍ، عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ، وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ وَ الْأَقْلَامُ جَارِيَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ التَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ وَ الْأَعْمَالُ مَقْبُولَة» 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ شاد کردن یکدیگر با رعایت مرزهای شرعی و اخلاقی را مغتنم بدانیم! عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ الرَّجُلُ يَكُونُ مَعَ الْقَوْمِ فَيَجْرِي بَيْنَهُمْ كَلَامٌ يَمْزَحُونَ وَ يَضْحَكُونَ فَقَالَ لَا بَأْسَ مَا لَمْ يَكُنْ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ عَنَى الْفُحْشَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ يَأْتِيهِ الْأَعْرَابِيُّ فَيُهْدِي لَهُ الْهَدِيَّةَ ثُمَّ يَقُولُ مَكَانَهُ أَعْطِنَا ثَمَنَ هَدِيَّتِنَا فَيَضْحَكُ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ كَانَ إِذَا اغْتَمَّ يَقُولُ مَا فَعَلَ الْأَعْرَابِيُّ لَيْتَهُ أَتَانَا. متن: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ الرَّجُلُ يَكُونُ مَعَ الْقَوْمِ فَيَجْرِي بَيْنَهُمْ كَلَامٌ يَمْزَحُونَ وَ يَضْحَكُونَ فَقَالَ لَا بَأْسَ مَا لَمْ يَكُنْ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ عَنَى الْفُحْشَ؛ همسویی و همراهی با برادران دینی و دوستان مومن برای تقویت ارتباطات جامعه دینی از هر جهت مورد تاکید اسلام است. یکی از مصادیق همسویی و همرایی مزاح و خنده همصدا با آنان است. البته امام به نیکی بر شرط مهمی تاکید فرمود که آن اجتناب از گفتار زشت است. ثُمَّ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ يَأْتِيهِ الْأَعْرَابِيُّ فَيُهْدِي لَهُ الْهَدِيَّةَ ثُمَّ يَقُولُ مَكَانَهُ أَعْطِنَا ثَمَنَ هَدِيَّتِنَا فَيَضْحَكُ رَسُولُ اللَّهِ ص؛ شوخی اعرابی بسیار جالب و بدون هیچ پیامد نامناسبی بود و در عین حال به اندازه کافی مایه مزاح داشت که رسول خدا (ص) را با آن جایگاه نزیه و جدی می خنداند. اینک که ما این صحنه را یاد می کنیم، هم چنان از قدرت خنداندن ما برخوردار است. وَ كَانَ إِذَا اغْتَمَّ يَقُولُ مَا فَعَلَ الْأَعْرَابِيُّ لَيْتَهُ أَتَانَا؛ همان گونه که قرآن با جمله «ما انا الا بشر یوحی الی» رسول خدا (ص) در کنار مقام رفیع رسالت، انسان و بشری بسان سایر مردم بود و طبق روال عادی ابنای انسانی گاه به خاطر مواجه شدن با انواع ابتلائات غم و اندوه به سراغ ایشان می آمد. مهم آن است که آن حضرت آن چنان برای آن اعرابی ارزش و اهمیت قائل بود که در چنین مواردی با حسرت می فرمود کاش او بیاید و ما را شادمان کند. از این روایت درمی یابیم که از یک سو اسلام با باقی ماندن و استمرار و رسوخ اندوه در دل و ذهن مومنان به خاطر پیامدهای منفی آن موافق نیست و از سویی دیگر توصیه می کند تا مجالس و محافل شادی و سرور با رعایت اصول شرعی و اخلاقی برقرار شود تا گرد غم و اندوه از پرده دل زدوده گردد. برگرفته از کتاب شرح کافی شریف، اثر استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ #خارج_فقه (جلسه ۱۱۵۹) مباحث این جلسه: ۱. آغاز بررسی روایی و فقهی کتاب الشهادات از کتاب شریف وسائل الشیعه ۲. مروری بر ابواب روایات کتاب الشهادات و تبیین حاکمیت عقلانیت بر فقه اهل بیت (ع) http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ #خارج_تفسیر (جلسه ۱۱۵) مباحث این جلسه: ۱. تفسیر آیه شریفه ۳۴ سوره مبارکه بقره ۲. مفهوم و کارکرد سجده در قرآن و چگونگی فرمان فرشتگان به سجده http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ آیت الله میرزا علی آقا فلسفی آیت زهد و پرهیزکاری (بخش اول) این مبحث در چهار بخش تقدیم همراهان مکرم می شود که بخشی از مقاله ای است در باره آن مرد الهی که این ناچیز توفیق شاگردی ایشان در دهه هفتاد را داشتم. یکی از عالمان و فقیهان الهی و ربانی که در دوران معاصر در کنار برخورداری از مراتب علمی و فقهی ممتاز، دارای مراتب عالی در تربیت و تهذیب نفس بوده و در زمینه زهد و پرهیزکاری از خواص عالمان معاصر به شمار می رود، مرحوم آیت الله میرزا علی آقا فلسفی (قدس سره) است. باید اذعان کرد که از بزرگ ترین توفیقات آن مرحوم، افزون بر درک اساتید بزرگ در حوزه علمیه نجف، پرورش و برگ و بار گرفتن در دامن خانواده علمی و معنوی بود. والد ایشان مرحوم آیت الله شیخ محمد رضا تنکابنی در فقه و اصول افتخار شاگردی میرزا حبیب الله رشتی و آخوند خراسانی و در اخلاق و سلوک عرفانی افتخار شاگردی ملا حسینقلی همدانی را یافت. برادر ایشان خطیب شهیر و توانا حجت الاسلام و المسلمین محمد تقی فلسفی برای هر طالب علمی شناخته شده است. در مراتب علمی مرحوم آیت الله میرزا علی آقا فلسفی همان بس که جلسات تدریس سطوح عالیه ایشان در دوران حضور در نجف، شهره حوزه و مورد تمجید و تبجیل اساتید وقت آن حوزه قرار گرفت و آن هنگام که قصد عزیمت به ایران را داشت، از سوی استاد برجسته ایشان و مرجع عظیم الشأن نجف؛ مرحوم آیت الله خویی برای آن مرحوم اجازه اجتهاد صادر شد که به اذعان همه اهل اطلاع نخستین اجازه اجتهاد صادر شده از سوی آن زعیم حوزه برای یکی از شاگردان خود به حساب آمد. می دانیم که مرحوم آیت الله میلانی (ره) مرجع ژرف اندیش و زمان شناس، در پی سفر زیارتی مرحوم آیت الله فلسفی به مشهد الرضا (ع)، از ایشان درخواست کرد تا برای تقویت بنیان های علمی و اخلاقی حوزه علمیه مشهد در این شهر رحل اقامت افکند و این امر سبب شد تا آثار و برکات مانایی از وجود نافع آن فقیه الهی برای این حوزه ثبت گردد. نگارنده در ایام حضور در حوزه با برکت مشهد الرضا (ع) در دهه شصت و هفتاد شمسی در کنار توفیق تلمذ از محضر اساتید برجسته دیگر همچون آیات عظام: مرتضوی، رضا زاده، علم الهدی، فقیه سبزواری، صالحی، دهشت، میرزا جواد آقا تهرانی، طباطبایی و ...، توفیق درک حضور بخشی از جلسات درس خارج اصول مرحوم آیت الله فلسفی در مدرسه آیت الله خویی و درس معارف ایشان در مسجد موسی بن جعفر (ع) را پیدا کرد. آن چه از منش و سیره علمی و عملی آن استاد بزرگوار در ذهن و خاطر نشست را می توان در عبارت های ذیل خلاصه کرد: مباحث علمی مرحوم آیت الله میرزا علی آقا فلسفی به ویژه در زمینه دو دانش: فقه و اصول به آشکارا نشان می داد که ایشان از دانش گسترده و ژرفی در این عرصه برخوردار بوده و با توانش مورد انتظار از یک فقیه متضلع، از تنوع آراء مختلف آگاهی داشته و به نیکی از عهده نقض و ابرام دیدگاه ها و گزینش رأی صائب بر می آید. اشتیاق فراوان فاضلان حوزه علمیه مشهد مقدس به حضور در درس ایشان و اجتماع انبوه آنان در محضر آن مرحوم گواه مدعا است. آن مرحوم با چنین دانش گسترده و ژرف و با آن سابقه طولانی فقاهت و تایید مدافعانه اساتید بزرگ خود در نجف، می توانست ادعای مرجعیت کند، اما هیچ اشتیاقی در این عرصه از ایشان دیده نشد. در منش و سیره اخلاقی ایشان شماری از صفات کمال و سجایای اخلاقی جلوه گری بیشتری داشت که به برخی از آنها اشاره می شود. از آغازین روزی که با آن عالم الهی آشنا شدم تا آخرین دیدار که حدود یک هفته پیش از ارتحال ایشان رخ داد، همواره پارسایی، تادب به آداب دینی و تخلق به اخلاق قرآنی، متانت و وقار، صمت و سکوت، سادگی و بی آلایشی، خاکی و بی ادعایی و مردمی بودن ایشان مایه اعجاب این ناچیز بود. آمد و رفت و نشست و برخاست ایشان همه روزه در مرأی و منظر مردم و همه شاگردان ایشان بود. تکلفی در کار و منش ایشان به چشم نمی آمد. هیچ کس از ایشان ناز و تفرعن و گران جانی در خاطر ندارد. بسیار ساده و بی پیرایه میان مردم آمد و شد داشت؛ چنان که گاه شاهد بودم خود شخصاً به بازار می رفت و کار خرید را انجام می داد. 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ پیام ارسالی یکی از همراهان مکرم همراه سلام علیکم مطالب ارزشمند جنابعالی را درباره ایت الله فلسفی خواندم. برای بنده که حدود نه سال همسایه مسجد بناها و انس با ایشان و شرکت در جلسات مسجد موسی بن جعفر .ع و ماه رمضان در مسجد بناها بود، بسیار جذاب بود. جزاکم الله خیرا پیشنهاد میکنم: شرکت ایشان در راهپیمایی های قبل از انقلاب عضویت ایشان در مجلس خبرگان قانون اساسی تشویق مردم به شرکت در انتخاباتها و معرفی گزینه پیشنهادی حمایت از رهبری آقا بهمراه آ میرزا جواد آقا، ایت الله زنجانی، ایت الله نوقانی و ایت الله مروارید در بخشهای بعدی مطالب تان بیاید البته خاطره ای هم درباره پیشنهاد بمرجعیت ایشان پس از رحلت آیت الله خویی دارم. علیکم السلام تشکر از بذل محبت چون در باره مطالب مورد اشاره جنابعالی اطلاعی نداشتم و ضمنا رویکرد مقاله بیشتر ناظر به امتیازات علمی و اخلاقی آن مرحوم است، در مقاله به این موارد پرداخته نشده است. خاطره مورد نظر را ارسال کنید تا دوستان همراه بهره گیرند. http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ #خارج_فقه (جلسه ۱۱۱۶) مباحث این جلسه: ۱. بررسی روایات باب اول کتاب الشهادات ۲. وجوب کفایی تحمل شهادت http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ #خارج_تفسیر (جلسه ۱۱۶) مباحث این جلسه: ۱. سجده فرشتگان نشانه برتری مقام انسان است. ۲. راز تمرد ابلیس آقایی خداوند و کبر و ادلال خود او بود. http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ آیت الله میرزا علی آقا فلسفی آیت زهد و پرهیزکاری (بخش دوم) لباس مرحوم آیت الله میرزا علی آقا فلسفی بسیار ساده و معمولی بود و دیده نشد که بسان برخی مدعیان علم، ظاهر خود را به تشخصی ویژه ای بیاراید. درب خانه ایشان حجاب و حاجب نداشت و اگر طلبه ای خُرد و ابتدایی پرسش و پرسش ها داشت، با رعایت نهایت ادب و احترام و همراه با حلم و مدارا پاسخ او را می داد. عموماً التزام داشت تا در مجالس ترحیم و یادبود حوزویانی که چشم از خاکدان فروبسته بودند، حضور یابد. به خاطر مردمی بودن و خاکی زیستن در کنار همه مراتب ستودنی فضل و علم، بسیار محبوب مردم بود؛ به گونه ای به مجلسی وارد نمی شد، مگر آن که موجی از تبجیل و تکریم در میان عموم مردم به راه می افتاد. مرحوم آیت الله فلسفی به معنای واقعی کلمه پاک و نزیه بود، از هوا و هواپرستی فاصله داشت، در ضبط نفس و کنار زدن خواهش های نفسانی کارآمد و آزموده بود، از هر گونه آرایه و آلایش خودخواهی، خود پسندی و رفعت طلبی در میان مردم پاک و پیراسته بود. دنیا به معنای واقعی کلمه در نگاه ایشان خُرد و ناچیز بود و هیچ عقله و علاقه ای به زر و زیور دنیا در اندیشه و منش ایشان مشهود و مشاهَد نبود. ایشان به حقیقت «مهذب»، «پیراسته نهاد» و «پیراسته دامن» بود و به همان مرتبه ای نایل آمد که همه کتب و صحف آسمانی و همه پیامبران و اوصیای الهی مصرانه و ملحانه همه مردم و به ویژه عالمان دین را به دستیابی به چنین منزل و منزلتی دعوت کرده اند. گردآمدن صفات کمال پیشگفته در یک عالم برای آن که اثبات کند که به ستیغ کمال انسانی راه یافته و کوشیده تا صفات پرهیزکاران را در خود مجتمع سازد، از هر جهت کفایت می کند. ایشان را در یک کلمه می توان آیت «زهد» و «پرهیزکاری» دانست. به خاطر علقه و علاقه ویژه ای که به منش اخلاقی نورانی ایشان داشتم، گاه برخی از چالش های روحی و اخلاقی خود را با ایشان در میان می گذاشتم. به عنوان نمونه از ایشان پرسیدم که برای گریز از وسوسه های شیطانی چه باید کرد؟ فرمود: اگر سگ گله به انسان حمله ور شود، باید به کجا پناه برد و بهترین پناهگاه کجاست؟ گفتم: شبان گله. فرمود: اگر ابلیس را سگ گله بدانیم، برای گریز از مزاحمت های او باید به شبان؛ یعنی خداوند پناه برد. بهترین و مطمئن ترین پناه برای گریز از خطراتِ ابلیس خود خداوند است. این توصیه راهگشا و کارآمد، چقدر با آیه شریفه «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ» سازگار است! نیز یک بار از ایشان پرسیدم که شب بیداری برای مطالعه و تکاپوی علمی و در پی آن از دست دادن بیداری بین الطلوعین بهتر است یا خوابیدن به موقع در شب و مطالعه سحرگاه و بیداری میان طلوع فجر و خورشید؟ فرمود: آن چه از رهنمون قرآن و اهل بیت (ع) بدست می آید، روش دوم است. 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

سلام علیکم همانطور که به زهد ایت الله فلسفی اشاره فرموده بودید، پس از ارتحال ایت الله العظمی خویی .ره در یکی از روزها یک موتوری در کوچه محل سکونت آیت الله فلسفی با ایشان تصادف و ایشان را از ناحیه صورت و بینی مجروح کرده بود و چند روزی ایشان به درس و مسجد نمیامدند تا اینکه به اتفاق یکی از دوستان طلبه از ایشان وقت عیادت گرفته و به منزلشان رفتیم. ظاهرا در منزل هم تنها بودند، خودشان از فلاسک چای ریختند و برای ما آوردند، بنده و دوست طلبه ضمن عیادت از ایشان خواستیم تا حاشیه شان بر عروه را منتشر کنند. ایشان از سر تواضع و فروتنی فرمودند: این نشانه آمادگی برای مرجعیت است، و بنده این کار را نمیکنم! چرا که مرجعیت ویژگی های دیگری هم دارد که من ندارم! بهرحال تا سالهای بعد به همان درس و بحث خود ادامه دادند بدون آنکه نشانه ای از آمادگی برای مرجعیت از خودشان بروز دهند!