eitaa logo
پرورش نسل تمدن ساز🇮🇷
3.3هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
318 ویدیو
107 فایل
مطالب کاربردی تربیت اسلامی ومشاوره رایگان توسط: دکتر زهرانجفی منش مادر سه فرزند ارشد روانشناسی بالینی (ارشد)سطح سه حوزه علمیه رشته تعلیم و تربیت اسلامی دکتری تعلیم و تربیت دانشگاه علامه طباطبایی عضو سازمان نظام روانشناسی خادمیار رضوی @Nazrevelayat
مشاهده در ایتا
دانلود
خودكنترلی توانایی تنظیم خود است و به این موضوع می‌پردازد که آیا شما می‌توانید پا روی خواسته‌هایتان بگذارید، هیجاناتتان را مدیریت كنید یا در زمان كلافگی آرامشتان را حفظ كنید خودکنترلی در کودکان در همه زمینه‌های زندگی به آن‌ها کمک می‌کند. این مهارت به‌خصوص در هنگام معاشرات با دیگران اهمیت دارد. کنترل اعمال و عکس‌العمل‌های خود به کودکان کمک می‌کند که با دیگران سازگار و دوست شوند. نتیجه این موضوع، بهبود عملکرد کودک در اجتماع است که درنهایت عزت نفس او را بالا می‌برد. خودکنترلی با گذشت زمان شکل می‌گیرد. ایجاد این مهارت از سنین کودکی شروع می‌شود و تا ۲۰ سالگی ادامه می‌یابد. کودکانی که از خودکنترلی برخوردارند: برای برآورده شدن خواسته‌هایشان منتظر می‌مانند و قشقرق به پا نمی‌کنند. پیش‌بینی می‌کنند که اگر حرفی را بزنند یا نزنند و کاری را انجام دهند یا انجام ندهند چه اتفقی می‌افتد. خشم یا ناکامی خود را به خوبی مدیریت می‌کنند. کنترل دستان خود را دارند. هدف تعیین می‌کنند و برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی می‌کنند. به این موضوع فکر می‌کنند که رفتارشان چه تاثیری می‌تواند بر روی دیگران داشته باشد و بر اساس این فکر، رفتار خود را تغییر می‌دهند. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
پرورش نسل تمدن ساز🇮🇷
خودكنترلی توانایی تنظیم خود است و به این موضوع می‌پردازد که آیا شما می‌توانید پا روی خواسته‌هایتان ب
خودکنترلی در کودکان چگونه است؟ بسته به شرایط و موقعیتی که کودکان در آن قرار دارند، خودکنترلی به شکل‌های مختلفی بروز می‌یابد. در ادامه با چند نمونه از خودکنترلی در کودکان آشنا می‌شوید. در کلاس: کودکان به‌جای اینکه جواب سوال را سریعا پاسخ دهند منتظر می‌مانند که اسم آن‌ها برده شود. آن‌ها برای فکر کردن در مورد آنچه معلم گفته است وقت صرف می‌کنند. در گروه‌های اجتماعی: کودکان، شوخی‌های ظریف دیگران را بدون اشک ریختن، مدیریت می‌کنند. آن‌ها روش‌های بهتری برای واکنش نشان دادن یاد گرفته‌اند. در فروشگاه‌ها: بچه‌ها آنچه در قفسه می‌خواهند را چنگ نمی‌زنند. آن‌ها برای دیدن یا دست زدن به وسایل داخل قفسه اجازه می‌گیرند. در تعطیلات: کودکان به‌جای عدم رعایت نوبت برای سوار تاب شدن، منتظر رسیدن نوبت خود می‌مانند. همچنین، ممکن است تصمیم بگیرند به‌جای تاب‌بازی، سرسره‌بازی کنند. در خانه: کودکان وقتی می‌خواهند حرفی بزنند مکالمه دیگران را قطع نمی‌کنند. آن‌ها صبر می‌کنند تا صحبت طرف مقابل تمام شود. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
خود تنظیمی (Self-Regulation) خود تنظیمی به توانایی کنترل و مدیریت واکنش‌های عاطفی فرد اشاره دارد. این شکل از مدیریت هیجان شامل انتخاب آگاهانه نحوه پاسخ به محرک‌های عاطفی به جای واکنش تکانشی است. توسعه خودتنظیمی به افراد این امکان را می‌دهد که شدت احساسات خود را تعدیل کرده و آن‌ها را به شیوه‌ای سازنده و مناسب بیان کنند. این موضوع شامل تشخیص زمانی است که احساسات قوی ایجاد می‌شود و باید اقداماتی برای مدیریت و هدایت آن‌ها به طور موثر انجام ‌شود. خودتنظیمی را می‌توان از طریق تکنیک‌های مختلف به دست آورد. به عنوان مثال، افراد می‌توانند قبل از پاسخ دادن به موقعیت‌های دارای بار هیجانی، با یک مکث، خودکنترلی عاطفی را تمرین کنند. این مکث به افراد اجازه می‌دهد تا پاسخی را انتخاب کنند که با ارزش‌ها و اهداف شخصی آن‌ها همسو باشد. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی! افزایش خودکنترلی در کودک کودک پرخاشگری دارید؟ زود از کوره در می‌رود؟ صبر پایینی دارد و نمی‌تواند احساساتش را مدیریت کند؟ با خودتان می‌گویید: “بچه هم بچه های قدیم! جیکشان در نمی‌آمد!” شاید دلیل همه این مسائل ضعیف بودن قدرت خودکنترلی کودکتان باشد. اصلا خودکنترلی یعنی چه؟ آیا می‌شود آن را ارتقاء داد؟ قدرت خودکنترلی یک مهارت ساده نیست و مجموعه ای از مهارت‌هاست که در کنار هم می‌تواند باعث موفقیت کودک در آینده شود. منظور از این مهارت کنترل یک رفتار، یک احساس، یک هیجان و یا یک فکر خاص است. البته یادتان باشد که این مهارت محدود به سن خاصی نیست. همه ما در هر سن و سالی به این ویژگی نیاز داریم و باید برای تقویتش تلاش کنیم. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
تمرین صبوری برای کودک صبور بودن می‌تواند یک ویژگی ارثی باشد. خیلی اوقات در بین بچه‌های اقوام می‌بینیم که یک کودک بدون هیچ آموزش خاصی صبورتر است و کمتر عصبانی می‌شود. در این موارد احتمالاً کودک از نظر ژنتیکی توانایی بالایی در این زمینه دارد اما برای کودکی که قدرت خودکنترلی پایینی دارد چطور؟ آیا می‌شود این مهارت را به او آموزش داد؟ خوشبختانه جواب مثبت است. اما چگونه؟ در اینجا هفت روش علمی را برای تقویت این مهارت بررسی می‌کنیم. اول: هدف مهم‌تر را به کودک یاد دهید چرا بچه‌ها حاضر می‌شوند اسباب‌بازی‌هایشان را با یک دیگر به اشتراک بگذارند؟ چون می‌دانند برای اینکه بخواهند با دوستانشان بازی کنند باید در آن لحظه اسباب‌بازی هایشان را با هم دیگر استفاده کنند اما در نهایت وقتی که تنها شدند باز هم اسباب‌بازی‌ها برای خودشان است. عروسک کودکانه کودک باید یاد بگیرد که هدف مهم‌تر کدام است تا برای رسیدن به آن بتواند نیازهای لحظه ای اش را عقب بیندازد. وقتی که کودک به تولد دوستش دعوت می‌شود باید به او توضیح دهیم که تا زمانی که دوستش شمع‌ها را فوت نکرده نباید به کیک دست بزند و قرار نیست همه تکه‌های کیک سهم او باشد. در واقع هدف مهم‌تر خوشحال کردن دوستش است که با کمی صبر کردن می‌تواند هم دوستش را خوشحال کند و هم کیک بخورد. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
دوم: از موقعیت‌های عادی برای آموزش استفاده کنید می‌شود در موقعیت‌های عادی مهارت خودکنترلی را به کودک آموزش داد. مثلاً وقتی که برای کودک داستان خوانده می‌شود از او بخواهیم که در طول گوش دادن به داستان صحبت نکند و یا اگر خواست صحبت کند، اجازه بگیرد. برای آموزش این ویژگی اول باید هدف مهم‌تر را برایش مشخص کنیم و برای رسیدن به آن هدف راهکار ارائه دهیم. اگر کودک در صف حوصله اش سر می‌رود با او یک شعر تمرین کنیم یا یک داستان بگوییم تا او بتواند زمان در صف ایستادن را جذاب‌تر طی کند و کمتر اذیت شود. سوم: بگذارید کودک بداند که صبور بودن کار سختی است برای کودک صبر کردن خیلی سخت است. ممکن است به شدت خسته شود، عصبی شود و یا حتی ناامید. ما باید این احساسات را تایید کنیم. او باید بداند که این احساسات طبیعی هستند اما برای هدف مهم‌تر باید کمی صبر کند. تصور کنید که هدیه ای برای کودک خود گرفته اید اما باید صبر کند تا وقتی که همه اعضای خانواده آمدند آن را باز کند. ممکن است کودک دائم از شما بپرسد: «می‌شود نگاهش کنم یا آن را لمس کنم؟» شما بهتر است در اینجا بگویید که می‌تواند برای چند دقیقه این کار را انجام دهد اما باید بداند که هر چه بیشتر فکرش را درگیر هدیه کند و آن را نگاه کند، صبر کردن برایش سخت‌تر می شود. https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
چهارم: به کودک حق انتخاب دهید کودک وقتی که سنش بالاتر می‌رود کم کم می‌تواند بین چند گزینه انتخاب درستی داشته باشد و برای رسیدن به آن برنامه ریزی کند اما وقتی سنش کم است باید این انتخاب کردن را تمرین کند. برای این کار به او گزینه بدهید. مثلا بگویید آیا امروز در حیاط می خواهد بازی کند یا در پارک؟ دوست دارد شیر بخورد یا آب؟ و …. این کار باعث می‌شود که هم قدرت تصمیم گیری کودک بهتر شود و هم اینکه حس کند که در کارهایش حق انتخاب دارد. هر چه سن کودک بالاتر می رود تعداد گزینه‌های انتخابی را بیشتر کنید. مثلا به او چند اسباب‌بازی را نشان دهید و از او بخواهید بین آنها انتخاب کند که امروز با کدام اسباب‌بازی دوست دارد بازی کند. پنجم: در قالب بازی آموزش دهید  اینکه می‌گوییم صبوری را به کودک آموزش دهید به این معنا نیست که مثل یک دستورالعمل به او دائم تذکر دهیم. در واقع باید به صورت غیر مستقیم این آموزش‌ها را یاد بگیرد و تمرین و تکرار کند. یکی از روش‌های جذاب برای آموزش استفاده از بازی‌های مناسب است. حالا چرا بازی؟ در هر بازی ما باید بعضی رفتارهایمان را مهار می‌کنیم تا به یک هدف مهم‌تر که همان برنده شدن است دست پیدا کنیم. با این تعریف هر نوع بازی که از کودک می‌خواهد تا رفتار خاصی را کنترل کند می‌تواند یک تمرین مناسب باشد. مثال خوبی برای این کار بازی مجسمه است. در این بازی از کودک می‌خواهیم که شروع به حرکت کردن کند و هم زمان یک آهنگ پخش می‌شود. وقتی که آهنگ قطع شد کودک باید در هر حالتی که بوده مانند یک مجسمه بایستد. این بازی خیلی برای خودمدیریتی کودک مناسب است. بازی‌های رومیزی هم مثال مناسبی هستند چرا که ماهیت این بازی‌ها نوبتی بودن آنهاست و کودک یاد می‌گیرد که نوبت خود را رعایت و به ترتیب بازی کن https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444
ششم: این یک مهارت یک شبه نیست مهارت خودکنترلی چیزی نیست که یک شبه به دست بیاید و بعد از اینکه به آن دست یافتیم آن را رها کنیم. مغز از سه سالگی شروع به تقویت این مهارت می‌کند و تا پنج سالگی این فرآیند بسیار سریع ادامه می‌یابد، در هفت سالگی به بلوغ و پختگی بیشتر می‌رسد و تا بزرگسالی هم چنان ادامه دارد و روند آن متوقف نمی‌شود. پس نمی‌توان انتظار داشت که صرفاً یک مدت کوتاه این مهارت را آموزش دهیم و بعد آن را رها کنیم. همیشه و همیشه باید در حال یادگیری و تمرین پیوسته باشیم. هفتم: به کودک یاد دهید گاهی خود را رها کند در حقیقت نباید فراموش کنیم در عین حال که سعی می‌کنیم این مهارت را به کودک آموزش دهیم به او اجازه دهیم رها و آزاد باشد. کنترل بیش از حد نیز می‌تواند آسیب زننده باشد. بیایید به آزمایش مارشمالو برگردیم. وقتی که پژوهشگر مجدد به اتاق برمی‌گردد و یک مارشمالو دیگر به کودک می‌دهد کودک رها از همه قوانین دو تا مارشمالو رو هم زمان در دهانش می‌گذارد و طعم شیرین صبر کردن را می‌چشد. در این لحظه کاملاً رها و آزاد است و از همه قوانین و قید و بندها جداست https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444