💢 #دیپلماسی_رسانه‌ای 🔻قسمت اول 🔹 امروزه مقام و موقعیت یک کشور در جامعه جهانی و جایگاه آن در سلسله مراتب جهانی با قابلیت #دیپلماسی_رسانه‌ای آن کشور گره خورده است. اگر یک کشور بخواهد در عرصه بین المللی به جایگاهی رفیع دست یابد و نقش مؤثری ایفا نماید، باید بتواند دیپلماسی رسانه‌ای هماهنگ و مؤثری را به اجرا در آورد. 🔸 به اعتقاد «یوهان گالتونگ» امروزه دیپلماسی رسانه‌ای یک جزو پیوسته از ساختار قدرت جهانی در سیاست خارجی معاصر است، زیرا اصولاً وجود سلسله مراتب در روابط بین الملل حاکی از وجود برتری رسانه‌ای است. برتری نظامی نیز هنوز نقش مهمی را در ساختار قدرت جهان ایفا می‌کند، اما به همان اندازه تفوق در #تکنولوژی_ارتباطات نیز بر روی هویت ملی و تصویر بین المللی یک کشور تأثیر می‌گذارد. 🔹 توانایی یک کشور در به کار گیری رسانه‌های بین المللی به منظور نشان دادن موقعیت و منزلت «#قدرت» خود و یافتن جایگاهی مناسب در سلسله مراتب سیاسی جهان و در واقع ایجاد تصویر بین المللی مطلوب که حاکی از هویت ملی برتر آن کشور است، اهمیت بسیاری دارد. اساساً جهت گیری سیاسی مسلط در یک جامعه بر روابط میان رسانه‌ها، دولت و ویژگی‌های #دیپلماسی_رسانه‌ای تأثیر می‌گذارد. مؤسسات رسانه‌ای در چارچوب پارامترهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی عمل می‌کنند و بدین ترتیب بازتاب سمبلیک عقاید فلسفی جامعه هستند. ادامه دارد... ✏️منبع: "جنگ نرم- ویژه جنگ رسانه ای" به اهتمام حمید ضیایی پرور ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan

💢 #دیپلماسی_رسانه‌ای 🔻قسمت دوم 🔹 در نظام‌های سیاسی اقتدارگرا، مانند برخی از نظام‌های سیاسی در آفریقا و خاورمیانه، دولت‌ها گرایش دارند تا رسانه‌ها را تحت تملک بگیرند یا حداقل #مؤسسات_رسانه‌ای را مستقیماً کنترل نمایند. البته در چنین نظام‌هایی غیر طبیعی نیست که دولت‌ها رسانه‌ها را برای طبقه بندی و ارتقای سیاست خارجی به صورت باز مورد استفاده قرار دهند. 🔸 چنین دولت‌هایی معتقدند که #رسانه‌های_خبری باید به طور باز و مستقیم به منافع کشور خدمت کنند، زیرا آن‌ها محل‌های رسمی برای توسعه و ارتقای سیاست خارجی هستند. بحث کشورهای جهان سوم این است که عدم ثبات سیاسی و گسستگی اجتماعی که مشخصه آن شیوه‌های آمرانه است، ارثیه دوران استعمار می‌باشد. 🔹 از طرف دیگر، در نظام‌های سیاسی آزاد، فرض بر این است که رابطه میان رسانه‌ها و دولت با گرایش‌های متخاصمانه همراه می‌باشد. در این نظام‌ها، رسانه‌ها از نظر تئوریک به عنوان ناظر و رکن چهارم دموکراسی هستند و انتظار می‌رود که به نفع عموم بر فعالیت‌های دولت نظارت نمایند، بنابراین برای حفظ پیوستگی رسانه‌ها، #دیپلماسی_رسانه‌ای ماهیتاً احتیاط آمیز است. 🔸 بسیاری از فعالان امور رسانه‌ای و متخصصان سیاست خارجی معتقدند که غالباً توزیع قدرت مانع هدایت مؤثر دیپلماسی توسط دولت‌های غربی می‌شود. این ویژگی البته در اغلب ساختارهای دموکراتیک و باز و همچنین در دوره‌های خاص تاریخی در کشورهای جهان سوم دیده می‌شود. در واقع این نتیجه تجزیه #قدرت و عدم تمرکز قدرت در سیستم سیاسی است. ✏️منبع: "جنگ نرم- ویژه جنگ رسانه ای" به اهتمام حمید ضیایی پرور ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan