ایتا - ｢بہ‌‌سـٰــآزِ؏‌ـشّْـ♡ـق‌🎶🎼｣ #قسمت‌دویست‌و‌نودو‌هشتم

｢بہ‌‌سـٰــآزِ؏‌ـشّْـ♡ـق‌🎶🎼｣
🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤
🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤
⛓🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤
🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤
🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤
⛓🌕🖤⛓🌕🖤
🌕🖤⛓🌕🖤
🖤⛓🌕🖤
⛓🌕🖤
🌕🖤
🖤
#بســـــم_ربِّ_العشــــــــــق
رمـــــان #دخـتــر_آبـــان 
♡#قسمت‌دویست‌و‌نودو‌هشتم♡

درست آمده بود. 
جلوتر رفت و نگاهش از کابینت و میز و ظرفشویی رد شد. 
به درستی کارش شک داشت. 
مقابل یخچال ایستاد و فکر کرد 
داروهای معده درد دقیقا چه شکلی بودند! 
در یخچال را باز کرد و با درماندگی به غذاهای نیمخورده و سالاد 
و نوشابه و میوه نگاه کرد. 
پشتش به در بود و ندید که الهام با کمری خم شده وارد آشپزخانه شد، 
اما با دیدن مردی که تا کمر توی یخچال خم شده بود، 
وحشت زده هین بلندی کشید. 
او ناباور و مبهوت به عقب برگشت و الهام با دیدن او وقتی هر دو 
دستش را جلوی دهانش میگرفت، بلندتر جیغ زد. 
شاهین هر دو دستش را بالا برد و با دستپاچگی گفت: 
نترس... 
منم... منم شاهین... نترس. 
حرف های منقطعش دخترک را آرام نکرد. چشم هایش تا انتها باز شده و نگاهش به او عجیب بود.
 شاهین نفسی کشید و سعی کرد 
آرام باشد. با دست جایی آن بیرون را نشان داد و گفت: عموت...
سردار علامیر از درد معده بیهوش شده. اومدم... اومدم داروهاشو 
پیدا کنم. 
الهام از ترس و حیرت نفس نفس میزد، اما بالاخره دستهایش را از جلوی دهانش پایین آورد.
 شاهین در یخچال را بست و پرسید:
 میدونی داروهاش کجاست؟
او با دهانی خشک سرش را تکان داد.
به سوی کابینت رفت و درش را باز کرد. سبدی دارو از آن بیرون 
آورد و همه را با هم روی میز گذاشت.
 هنوز آنقدر جان نداشت که بتواند حرف بزند. 
شاهین به چشم هایش خیره بود، اما عاقبت از جاظرفی لیوانی آب برداشت و از شیر آب پرش کرد.
سبد را برداشت و با عجله به نشمین برگشت.
الهام با نگاه دنبالش کرد و بعد ناتوان و دردآلود روی صندلی رها شد.

❌ڪپۍ‌از‌ࢪمــان‌ممنۅع(حࢪام)❌

🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤⛓🌕🖤⛓
1.1هزار مشاهده13:34
پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی
