#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت تا از رخ ماه ما نقاب افتاده است از چشم ملايك آفتاب افتاده است اي تمانده به گرداب گناهان برخيز كشتي نجات ما به آب افتاده است شاعر: #محسن_عرب_خالقی @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت از روى حسین تا نقاب افکندند در عالم عشق، انقلاب افکندند تبریک به طوفان‌زدگانِ غم و درد! کشتى نجات را به آب افکندند شاعر: استاد #سیدرضا_مؤید @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت زهرا كه تو را ز كوثر آوَرد آن‌شب يك باغ گل معطر آوَرد آن‌شب فُطرُس ز شفاعتِ تو بخشوده شد و از شدتِ شوق، پَر در آوَرد آن‌شب شاعر: #عارفه_دهقانی @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت خانۀ شیر خدا امشب پر از نور خداست  البشاره! لیله‌ی میلاد مصباح الهداست  بر سر دوش نبی، شمس ولایت جلوه‌گر  پیش روی فاطمه، مرآتِ حسنِ ابتداست  فاطمه آورده فرزندی که در قدر و جلال  هم محمد، هم امیرالمؤمنین، هم مجتباست  چشم ثاراللهیان روشن به میلاد حسین  کام حزب اللهیان شیرین که این عید خداست  این همان مصباح نور غیبِ ربُّ العالمین  این همان قرآنِ رویِ قلبِ ختم الانبیاست   چشم نه، لب نه، جبین نه، حنجر و رخسار نه  پای تا سر غرق در گلبوسه‌های مرتضاست   با وجود آنکه باشد رحمت حق بی حدود  این نمای رحمت بی حدِّ ذات کبریاست  سبط احمد، نجل حیدر، آرزوی فاطمه  جانِ قرآن، رکنِ ایمان، قلبِ دین، روحِ دعاست  قطره‌ای از بحر لطفش چشمه‌ی آب حیات  ذره‌ای از خاک کویش درد عالم را دواست   وصف او باید کسی گوید که قرآن آورد  مدح او باید کسی خوانَد که او را خونبهاست  هر چه می‌بینم جمالش را، نبی پا تا به سر  هرچه می‌خوانم ثنایش را، علی سر تا به پاست  هر سری تقدیم جانان گشت، خاک پای او  هر دلی جای خدا گردد، بر او صحن و سراست  هر چه از او خواست ذات کبریا تقدیم کرد  درعوض او از خدای خویش بگرفت آنچه خواست   خواهـر مظلومه‌ی او مادر آزادگی‌ست  تا قیامت بر همه آزادمردان مقتداست   اصغری دارد که ذبح اکبرش خوانند خَلق  دختری دارد که دست بسته‌اش مُشکل‌گشاست  مادری دارد که در قرآن، خدا مدّاح اوست  مدح او تطهیر و قدر و فجر و نور و «اهل‌أتی»ست   قامتی دارد، قیامت گوشه‌ای از سایه‌اش  صورتی دارد که در چشم محمد دلرباست   بازویی دارد چو بازوی امیرالمؤمنین  هیبتی دارد که گویی خود علیِ مرتضاست   شهریارِ کشور دل‌ها «حسین بن علی»  زاده‌ی ام‌البنین فرمانـده‌ی کل قـواست  روز محشر ذکر کل انبیا یا فاطمه‌ست  فاطمه گوید خداوندا حسین من کجاست؟  آنکه در عالم گنه‌کار است در روز جزا  گر خدا بخشد به یک موی حبیب او به جاست   گر چه حتی روز محشر چشم زهرا سوی اوست  هر شب او واقعه، هر روز او روز جزاست  اینکه خندانیم و گریانیم در میلاد او  می‌کند ثابت، گِل ما از زمینِ کربلاست  قبر: کعبه، رکن: مقتل، تُربتِ عُشّاق: حِجر  مضجع او «مروه» و ایوان عباسش «صفا»ست آنکه سر سازد نثار دوست، از عالم سر است  کشته‌ی محبوب را گر کشته پنداری خطاست    وصل جانان از دم شمشیر می‌آید به دست  این همان معنای رمز «البلاءُ لِلولا»ست   "میثم" این مصراع را با خط خون باید نوشت  رأس او از تن جدا شد، دوست کی از او جداست؟ ✍ #غلامرضا_سازگار @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت ای آنکه تو را شمس هدایت گفتند اوصاف تورا به بی نهایت گفتند میلاد تو را که ماه زهرا هستی تبریک به خورشید ولایت گفتند ✍ #سیدهاشم_وفایی @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت بوی گل سرخ تا صبا را پُرکرد شوق آمد و جانِ اولیا را پُرکرد با آمدن مُژده‌ی میلاد حسین عطر #صلوات ما فضا را پُر کرد ✍ #سیدهاشم_وفایی @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت خورشید در آسمان زهرا آمد کشتی نجات، سوی دریا آمد هر کس پیِ دنیای خودش هست ولی دنیای من امروز به دنیا آمد ✍ #مجتبی_شکریان @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت امشب ز صدهزار شب قدر، بهتر است قُنداقه‌ی حسین، به دست پیمبر است ✍ #غلامرضا_سازگار @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت آغاز تولدت چه روحانی شد با آمدنت جهان چراغانی شد با مقدم تو باب نجات عالم! بیت علی و فاطمه نورانی شد ✍ #اعظم_کلیابی @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت عید است و جهان روضه‌ی رضوان حسین است از عرش الی فرش، گلستان حسین است با گریه‌ی شوق نبی و حیدر و زهرا چشم همگان بر لب خندان حسین است تنها نه به سویش شده فطرس متوسّل خلق دو جهان، دست به دامان حسین است ای خیل ملک! حرمت او پاس بدارید کاین طایرِ پرسوخته، مهمان حسین است میلاد حسین آمده سر تا به قدم گوش زیرا که خداوند ثناخوان حسین است فطرس! طلب عفو کن از یوسف زهرا العفو بگو، عفو به فرمان حسین است گمراه نگردید! که مصباح هدایت تا روز جزا حُسنِ فروزان حسین است آدم نه فقط بر در او بُرد توسّل عالَم به سر سفره‌ی احسان حسین است آزادگی و غیرت و ایثار و شجاعت این چار، الفبای دبستان حسین است با خون شهیدان بنویسید و بخوانید این بیت که سرلوحه‌ی دیوان حسین است سردادن و مهلت به ستمکار ندادن خط و هدف و مکتب و ایمان حسین است گر تشنه لبِ آب بقایید، بیایید سرچشمه‌ی آن در لبِ عطشان حسین است شیعه‌ست که تا دامنه‌ی صبح قیامت با آتش دل شمع شبستان حسین است ای شیعه مکن بر دگران باز درِ دل این خانه‌ی آتش‌زده از آنِ حسین است خونی که از آن یافت جهان رنگ خدایی والله قسم خون جوانان حسین است :: تا صبح قیامت به سر نیزه عیان است هفتاد و دو آیه که ز قرآن حسین است بر گوهر اشکش نتوان یافت بهایی آن دیده که می‌گرید و گریان حسین است در معرکه‌ی عشق نگه کن که ببینی سرها همه چون گوی به چوگانِ حسین است اعجاز مسیحا کند از زخم تن خود هر کشته که افتاده به میدانِ حسین است حق است اگر ناز فروشیم به فردوس زیرا دل ما روضه‌ی رضوان حسین است «میثم» اگر امروز ز قرآن خبری هست این از اثرِ فتح نمایان حسین است ✍ #غلامرضا_سازگار @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت #حضرت_عباس_ع_مدح_و_ولادت یک سوی ابوفاضل و یک سوی حسین خورشید کنار ماه، دیدیم به عین یک دل نَبُوَد جای دو دلبر، آری الا دل ما که هست #بین_الحرمین ✍ #میثم_مؤمنی_نژاد @navaye_asheghaan

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت بُگشوده‌اند باز، درهای مغفرت روح الامین زَند، آوای مغفرت نوری دگر گرفت، دنیای مغفرت فطرس گرفته است، ویزای مغفرت از درگه حسین، دریای مغفرت پوشیده از خدا، دیبای مغفرت این صوت دلنشین، خیزد ز عالمین صَلّوا عَلی النبی، صَلّوا علی الحسین شهر مدینه غرق، در صد چمن گل است در کوچه‌ها گل است، در انجمن گل است در هر سخن دُر است، در هر دهن گل است حُب علی گل است، مِهر حسن گل است ام الائمّه را، در پیرهن گل است فرموده مصطفی: زهرای من گل است زین گل دمیده است، یک گل که سرمدی‌ست در برگ و ساقه‌اش، عطر محمدی‌ست امشب امام عشق، مهمان فاطمه‌ست سرشار نور او، دامان فاطمه‌ست زین لاله سرخ رو، بُستان فاطمه‌ست محو نگاه او، چشمان فاطمه‌ست سُکرِ کلام او، در جان فاطمه‌ست او جان حیدر و جانان فاطمه‌ست گلبوسه می‌زند زهرا به روی او اما چرا نبی بوسد گلوی او؟ زهرا که نَفْس او، نَفْس پیمبر است از طفل دیگرش تمدید کوثر است طفلی که چهره‌اش مِرآت داور است طفلی که بر لبش الله اکبر است عشق مجسم است، حُسن مصوّر است با مادرش سخن، می‌گوید آن وحید گاه از "انا الغریب" گاه از "انا الشّهید" آیات عشق را، معنا کند حسین اسلام ناب را، احیا کند حسین وقتی قیام خون برپا کند حسین در عالَم وجود، غوغا کند حسین قانون بردگی اِلغا کند حسین وز خون سرخ خویش، امضا کند حسین آن روز شد سرش، بر نیزه گر بلند قرآن از او شده است پاینده، سربلند سنگین‌تر از فلک، سنگ کرامتش بر فرق کهکشان، دست عنایتش جبریل غوطه‌ور در بحر رحمتش در چنگ قدسیان، دامان رحمتش از عرش هم گذشت، کوی شهادتش روزی که وا شود، چتر شفاعتش آید ز هر کران، فریاد یاحسین گویند انبیا، مائیم با حسین نام کبیر او، باب الحوائج است رأی منیر او، باب الحوائج است عباس امیر او، باب الحوائج است مسلم سفیر او، باب الحوائج است سردار پیر او، باب الحوائج است طفل صغیر او، باب الحوائج است "باب الحوائجی" یک منصبش بُوَد آنکس که چشم خلق، بر زینبش بُوَد دارد جهان قرار، با ذکر یاحسین جان‌پَروَرد بهار، با ذکر یاحسین گل می‌دمد ز خار، با ذکر یاحسین ای دل! نَفَس برار با ذکر یاحسین جان می‌کنم نثار، با ذکر یاحسین شادم به روزگار، با ذکر یاحسین قدوسیان که مِیْ از جام او زدند نقش بهشت را با نام او زدند جان‌های خسته را، در دو جهان کفیل _گم کرده راه_ را داناترین دلیل با حرز نام توست، پرواز جبرئیل قربانی‌ات ذبیح، شیدائی‌ات خلیل با سید الکریم، هستم تورا دخیل یا ایها العزیز! رحمی بر اين ذلیل جان مرا بگیر، از خود جدا مکن دستم گرفته‌ای، دیگر رها مکن ای قدر انبیا از آبروی تو عمرم تمام گشت در گفتگوی تو با وصف موی تو، با یاد روی تو جانم به لب رسید، در آرزوی تو کی می‌رسد لبم بر خاک کوی تو؟ ای در نماز عشق، از خون‌وضوی تو هم چون "مؤید"ت یک نوکرم بخوان یا در کِشم به خون، یا در بَرم بخوان ✍مرحوم #سیدرضا_مؤید @navaye_asheghaan