۱ (حضرت حمزه ع) حمزه فدایی جانان شد اندر احد شور و فغان شد حمزه غرقه به خون شد از صدر زین نگون شد حمزه که سردار لشکر بود پشت و پناه پیمبر بود دردا که در خون شناور بود مثله شدی تن او از جور دشمن او آن وجه روشن او غرقه به خونش ز عدوان شد حمزه به خونش شناور شد اندر احد شور محشر شد احمد ز غم دل مکدر شد پیغمبر گرامی آن سید تهامی با ناله ی مدامی از بهر او با صد افغان شد عم پیمبر به خون غلتان گردید از کینه ی خصمان از بهر عمش به صد افغان ختم رسل عزادار گردیده دیده خونبار زین محنت گرانبار خونین دل و دیده گریان شد ختم رسل از دل و از جان آورد بیرون ردا زاحسان پوشید جسمش در آن میدان تا خواهرش نبیند تا پیکرش نبیند آن مضطرش نبیند کز دیدنش سینه بریان شد‎ شد با خبر خواهر زارش آمد چو از بهر دیدارش محزون شدی قلب افگارش جسم برادرش دید آن یار و یاورش دید در خون شناورش دید فریاد او تا به کیوان شد آمد صفیه به چشم تر گفتا فدایت شوم خواهر بنگر به حال من مضطر من بی کس و معینم محزون و دلغمینم در ماتمت نشینم بین خواهرت را پریشان شد یاد آمدم خواهری دیگر در کربلا زینب مضطر چون دید جسم حسین بی سر گفت ای برادر من فرزند مادaال مضطر من بین زینبت زار و نالان شد بنمود رو جانب بطحا گفتا به آه و نوا جدا کشتند حسین تو را اعدا بنگر تو بر حسینت آن ماه عالمینت آن نور نیرینت مقتول از تیر و پیکان شد جدا بود این حسین تو آن که بدی نور عین تو راحت بین الیدین تو این بی کفن حسین است صد پاره تن حسین است دور از وطن حسین است که کشته از ظلم دونان شد جدا ببین حال این محزون کز بار محنت شدم دلخون در دست دشمن در این هامون ما دستگیر گشتیم زار و حقیر گشتیم اکنون اسیر گشتیم بین خیمه ها را که ویران شد پور رجائی نواخوان است از بهر حمزه در افغان است او نوحه گر در خراسان است طوف قبرش میسر بر شیعیان سراسر این فیض کن مقدر بر دوستانش که احسان شد ‏ زمینه:هندی #رجائی #حضرت_حمزه_ع