13 ـ شیوه تدریجی 1. در اسلام مي‌خوانيم كودك را از كودكي گام‌به‌گام با وضو و قبله و نماز و سجاده و... آشنا كنيد. تا هنگام بلوغ، نماز براي او روان باشد. اما ما گاهي فرزند خود را رها مي‌كنيم و مي‌‌گوييم هنوز به تكليف نرسيده نتيجه اين رهايي آن است كه به هنگام بلوغ نماز براي او سنگين است. تعجب است ما براي دبستان مرحله پيش‌دبستاني مي‌گذاريم تا به رفتن به مدرسه عادت کنند ولي حاضر نيستيم براي نماز، فرزندان را قبل از تكليف با نماز آشنا كنيم. آري اگر كسي قبل از وقت وضو بگيرد هنگام نماز، نماز براي او روان است اما اگر هنگام اذان نياز به تطهير و وضو و تغيير لباس و شرايط ديگر داشت نماز براي او سخت است. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 204)

14 ـ شیوه تقویت استقامت 1. ممکن است در دعوت به حق، مورد تمسخر هم قرار بگیریم؛ همان‌گونه که پیامبران (علیه السلام) مورد تمسخر قرار گرفتند، ولی از دعوت خسته نشدند: «مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كاَنُواْ بِهِ يَسْتَهْزِءُون » (یس: 30) (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 32)

15 ـ شیوه فضا سازی 1. در روایات آمده است که در خانه، جايي را برای نماز قرار دهید. شاید بتوان گفت نظر اسلام این است که نگاه به آن مكان، انسان را به یاد نماز می¬اندازد و اگر به خاطر تنگی مکان نمی‌توان محلی را برای نماز اختصاص داد، دست‌كم با نصب علامت قبله یا آیه‌ای که نشانة نماز باشد، یا گذاشتن سجاده، ساکنین به یاد نماز بیفتند. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 149)

16 ـ وظایف امام جماعت 1. امام جماعت نقش مهمی در دعوت به نماز دارد و نباید فقط نسبت به کسانی که با اذان به مسجد می‌آیند، قانع باشد؛ زیرا همه مردم یکسان نیستند. امام جماعت باید خود را در عزا و شادی مردم شریک بداند. مرحوم آیت الله عبادی که سال¬ها امام جمعة مشهد بود، همین‌که از خیابانی عبور می¬کرد و مجلس فاتحه‌ای می‌دید، بدون دعوت و بي‌آنکه متوفی را بشناسد، به سرعت از ماشین پیاده می¬شد و به آن مجلس می¬رفت و پس از عرض تسلیت و قرائت فاتحه خارج می‌شد و هیچ‌گونه قید و شرطی برای حضورش نداشت. یک بار هم این‌جانب در مشهد بیمار شدم و به بیمارستان رفتم و خبر نداشتم که آیت الله عبادی هم در طبقه دیگر بستری است. ناگهان دیدم، ایشان با ویلچر از آن طبقه به عیادت من آمد و با اینکه خودش بیمار بود و سید و عالم و پدر دو شهید و امام جمعه بود، گفت: من در مشهد مقیم هستم، ولی شما غریب هستید؛ این وظیفة من است که به عیادت شما بیایم. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 159 و 164)