eitaa logo
محتوای جامع نماز
276 دنبال‌کننده
0 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مرکز تخصصی‌نماز @namazmt بانوی باحیا @banoy_ba_haya دعوت به نماز @d_b_namaz احکام نماز @ahkam_namaz سخنرانی‌کوتاه نمازی @sokhanrani_namaz ذکرهای نماز @navb111 محتوای نماز @navb112 عناوین کانال https://eitaa.com/navb110/7162
مشاهده در ایتا
دانلود
13 ـ شیوه تدریجی 1. در اسلام مي‌خوانيم كودك را از كودكي گام‌به‌گام با وضو و قبله و نماز و سجاده و... آشنا كنيد. تا هنگام بلوغ، نماز براي او روان باشد. اما ما گاهي فرزند خود را رها مي‌كنيم و مي‌‌گوييم هنوز به تكليف نرسيده نتيجه اين رهايي آن است كه به هنگام بلوغ نماز براي او سنگين است. تعجب است ما براي دبستان مرحله پيش‌دبستاني مي‌گذاريم تا به رفتن به مدرسه عادت کنند ولي حاضر نيستيم براي نماز، فرزندان را قبل از تكليف با نماز آشنا كنيم. آري اگر كسي قبل از وقت وضو بگيرد هنگام نماز، نماز براي او روان است اما اگر هنگام اذان نياز به تطهير و وضو و تغيير لباس و شرايط ديگر داشت نماز براي او سخت است. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 204)
14 ـ شیوه تقویت استقامت 1. ممکن است در دعوت به حق، مورد تمسخر هم قرار بگیریم؛ همان‌گونه که پیامبران (علیه السلام) مورد تمسخر قرار گرفتند، ولی از دعوت خسته نشدند: «مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كاَنُواْ بِهِ يَسْتَهْزِءُون » (یس: 30) (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 32)
1. یکی از برنامه مجرمان آن است که به مؤمنان بخندند و کارها و عبادات آنها را مسخره می کنند: «إِنَّ الَّذينَ أَجْرَمُوا كانُوا مِنَ الَّذينَ آمَنُوا يَضْحَكُون ‏» (مطففین: 29) یکی از راه‌های ایجاد جرئت، مقایسة جرئت خود با جرئت دیگران است. چرا باید افرادی آشكارا گناه کنند، ولی ما از اقامة نماز خجالت بکشیم!؟ چرا افرادی که در جلسه‌ای نشسته¬اند، اگر نیاز به دستشویی پیدا کردند، برمی¬خیزند و می‌روند، اما اگر یادشان افتاد نماز نخوانده‌اند، خجالت می‌کشند!؟ چرا افرادی برای فروش جنس خود با بیان و نوار و... تبلیغ می‌کنند و ما از فریاد زدن اذان خجالت می‌کشیم!؟ حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید: چرا دیگران در باطل محکم هستند و شما در راه حق ضعیف هستید؟ (الغارات ؛ ج2؛ ص335) (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 39 و 42)
1. برای دعوت به نماز باید جرئت و شهامت خود و فرزندانمان را زیاد کنیم. بهترین راه هم برای ایجاد جرئت، اذان گفتن است. کسی که روی بام برود و با صدای بلند فریاد بزند و اذان بگوید، ضمن دریافت پاداش اذان، امر به معروف، موعظه، تذکر، غفلت زدایی از جامعه و تکبیر و تهلیل، یک عیب مهم خود را که خجالت نابه‌جاست، از خودش دور مي‌كند. مؤذن باید بداند که اگر فضای سکوت را شکست و نام خدا را در میان غافلان مطرح کرد، بهترین حرف‌ها را زده است. زیرا قرآن کریم می¬فرماید: «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّه»‏؛ (فصلت: 33) حرف چه کسی بهتر از آن است که مردم را به سوي خدا دعوت کند؟! (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 45)
1. متأسفانه بسیارند کسانی که در مسیر جاده‌ها، اگر به مسجد و رستورانی نرسند، جرئت آنکه در کنار جاده نماز بخوانند را ندارند و می‌گویند: مردم ما را می¬بینند! در حالی‌که گاهی یک نماز آنان در جاده افزون بر اینکه تکلیف خود را انجام می¬دهند، برای تمام مسافران، نوعی تذکر و برای خود انسان، نشانة اهتمام و عشق به مکتب، گفتگو با خدا و اهمیت دادن به نماز است. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 22)
1. تاریخ گواهی می‌دهد که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در برابر چشم هزاران مشرک، نماز جماعت سه نفره اقامه می‌کرد. امام جماعت، رسول الله (صلی الله علیه و آله)؛ و مأموم از مردان، حضرت علی علیه السلام و از زنان، حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) (الإرشاد للمفيد، ترجمۀ رسولى محلاتى، ج‏1، ص27) (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 22)
15 ـ شیوه فضا سازی 1. در روایات آمده است که در خانه، جايي را برای نماز قرار دهید. شاید بتوان گفت نظر اسلام این است که نگاه به آن مكان، انسان را به یاد نماز می¬اندازد و اگر به خاطر تنگی مکان نمی‌توان محلی را برای نماز اختصاص داد، دست‌كم با نصب علامت قبله یا آیه‌ای که نشانة نماز باشد، یا گذاشتن سجاده، ساکنین به یاد نماز بیفتند. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 149)
16 ـ وظایف امام جماعت 1. امام جماعت نقش مهمی در دعوت به نماز دارد و نباید فقط نسبت به کسانی که با اذان به مسجد می‌آیند، قانع باشد؛ زیرا همه مردم یکسان نیستند. امام جماعت باید خود را در عزا و شادی مردم شریک بداند. مرحوم آیت الله عبادی که سال¬ها امام جمعة مشهد بود، همین‌که از خیابانی عبور می¬کرد و مجلس فاتحه‌ای می‌دید، بدون دعوت و بي‌آنکه متوفی را بشناسد، به سرعت از ماشین پیاده می¬شد و به آن مجلس می¬رفت و پس از عرض تسلیت و قرائت فاتحه خارج می‌شد و هیچ‌گونه قید و شرطی برای حضورش نداشت. یک بار هم این‌جانب در مشهد بیمار شدم و به بیمارستان رفتم و خبر نداشتم که آیت الله عبادی هم در طبقه دیگر بستری است. ناگهان دیدم، ایشان با ویلچر از آن طبقه به عیادت من آمد و با اینکه خودش بیمار بود و سید و عالم و پدر دو شهید و امام جمعه بود، گفت: من در مشهد مقیم هستم، ولی شما غریب هستید؛ این وظیفة من است که به عیادت شما بیایم. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 159 و 164)
1. پیامبر که محبوب‌ترین انسان هستی بود، خود حتی بر آمار تولد اطفال نظارت داشتند و می¬فرمودند: هر نوزادی که متولد شد به من خبر دهید و هر کس از دنیا رفت، مرا آگاه کنید تا آخرین آمار را داشته باشم. گاهی پيامبر به اصحاب نگاه می‌کرد و همین که بعضی از یاران را نمی دید از حالش پرس و جو می کرد. اگر مسافر بود، در حقش دعا می‌کرد؛ اگر بیمار بود به عیادتش می‌رفت. او این‌گونه ارتباطش را با تک¬تک افراد (حاضران در مسجد) حفظ می‌کرد. این گونه رفتار از امام جماعت در حضور پر رنگ تر مردم اثر دارد (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 158)
1. چه زیباست که امام‌هاي جماعت هر منطقه¬ای مثل تیم پزشکی با یکدیگر مشورت کنند و گاهی برای برخي مسائل به جای اینکه خودشان اقدام کنند، از امام جماعت دیگری استفاده کنند. براي مثال در شبهات وهابیت ممکن است يك امام جماعت قوی‌تر باشد؛ در مسائل قرآنی شخص دیگری، در نهج البلاغه فرد دیگری و همین‌طور باقی مباحث. درست مثل ساختمانی که یکی سنگ‌کار است و یکی کاشی¬کار و دیگری لوله¬کش و ... (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 163)
1. اگر مردم بدانند امام جماعت به طور منظم، سر وقت و با مطالعة همیشگی در مسجد حاضر مي‌شود، مسجد رونق پیدا می¬کند و رونق يافتن مسجد، خود، دعوت عملی به سمت نماز است وگرنه از علاقة نمازگزاران به نماز جماعت می‌کاهد. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 166)
1. دستور داده شده که جلسات قرآن در خانه‌ها باشد؛ چون هر خانه‌ای می¬تواند مرکز بروز و ظهور افراد تازه‌ای از همسایگان، بستگان و اهل خانه قرار گیرد؛ چرا که اگر این برنامه¬ها فقط در مساجد متمرکز شود، خانه‌ها و اهل خانه‌ها از این برکت‌ها محروم مي‌گردند. این‌جانب در آغاز تبلیغ جمعی از نسل نو را گرد خود جمع کردم و چند سال از قم به کاشان می‌رفتم و هر جمعه جلسه را در خانة یکی از جوان‌ها برگزار مي‌كرديم. جوانان میزبان از دوستان، همسایگان و بستگان خود دعوت می‌کردند و هر هفته با افراد تازه‌اي روبه‌رو می¬شدیم؛ این افراد جدید جای افراد ریزشی را پر می‌کردند. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 167)