اگر میخواهید بنویسید اما ایدهای برای شروع ندارید و یا دنبال بهانهای برای غرق شدن در دنیای نوشتن میگردید من چند پیشنهاد ساده برایتان دارم:
1. نوشتن درباره علاقهمندیهایتان: اگر به موضوعی خاص علاقهمند هستید، میتوانید در مورد آن بنویسید. مثلاً اگر علاقهمند به سفر هستید، میتوانید تجربیات سفرهایتان را با دیگران به اشتراک بگذارید و نکات مفید درباره مقاصد مختلف سفر را بیان کنید.
2. ایجاد یک وبلاگ: نه اشتباه نکنید وبلاگ هنوز هم زند هاست و دارد نفس میکشد. شما با ایجاد یک وبلاگ شخصی میتوانید در مورد موضوعات مختلفی بنویسید و آنها را منتشر کنید. این یک روش عالی برای به اشتراک گذاشتن دانش و تجربیاتتان است.
3. شرکت در چالشهای نوشتاری: در فضای مجازی، چالشهای نوشتاری زیادی وجود دارند که میتوانید در آنها شرکت کنید. این چالشها به شما انگیزه میدهند تا روزانه بنویسید و ایدههای خلاقانهتری را کشف کنید.
4. خواندن کتابها و نوشتن نقد: خواندن کتاب، میتواند همیشه برای نوشتن الهامبخش باشد. شما می توانید کتابها را بخوانید و بعد از خواندن کتاب، نقد و نظر خود را در مورد آن بنویسید و در وبلاگ یا شبکههای اجتماعی منتشر کنید.
5. تمرین نوشتن خلاق: برای بهبود مهارت نوشتاری، میتوانید به تمرینهای نوشتن خلاق بپردازید. مثلاً میتوانید یک داستان کوتاه بنویسید، ایدههایتان را در قالب شعر بیان کنید یا حتی به نوشتن نمایشنامه بپردازید.(قبلا تمرین های متعددی برای نوشتن خلاق در کانال قرار دادهایم)
فراموش نکنید، هر چه قدر تمرینهای بیشتری برای #نوشتن انجام بدهید، مهارتتان بهتر خواهد شد.
@nebeshtan
هدایت شده از مدرسه نبشتن
دانلود_آهنگ_زیبا_و_خاطره_انگیز_سریال_ژاپنی_از_سرزمین_شمالی_2.mp3
3.34M
یک تمرین کاربردی
حتما برای شما هم پیش آمده است که گاهی یک موسیقی، یک تصویر و حتی رایحه عطری آشنا، شما را به خاطره ای دوردست پرتاب کرده باشد.
در نویسندگی خلاق، حواس پنجگانه به شما کمک می کنند تا از آواها، سکوت ها و رنگ ها، فرصتی برای نوشتن بیابید. شما فرصت دارید تا با شنیدن یک موسیقی خاطره انگیز، با دیدن یک تصویر از قدیم ترها و با استشمام رایحه ای به یادماندنی، خلاقیت خود را در تصویرسازی به چالش بکشید. شما می توانید کلمات را به میهمانی نتهای موسیقی ببرید و خاطرات رنگ و رو رفته گذشته ای دور را با قلم خیالتان رنگ آمیزی کنید. با این کار، شما با جان بخشیدن به واژه ها، لحظات شورانگیزی را خلق و جهان های جدیدی را تجربه می کنید.
✍ تمرین
برای خلق این تجربه، آلبوم عکس های خانوادگی قدیمیتان را مرور کنید و یا یک موسیقی خاطره انگیز را در تنهاییتان گوش کنید و سعی کنید این تجربه را در قالب برداشتی احساسی و یا نقل خاطره ای از گذشته بنویسید!
#نویسندگی_خلاق
#موسیقی
#آموزش_نویسندگی
#تمرین
@nebeshtan
در حسرت فهم اين نكته خواهم سوخت
كه حج نيمه تمام را
در استلام حجر وانهادي
و در كربلا
با بوسه بر خنجر، تمام كردي.
(علی موسوی گرمارودی، خط خون)
@nebeshtan
روايت است كه چون تنگ شد بر او ميدان
فتاد از حركت ذوالجناح وز جــــولان
نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت نه سیٌدالشٌهداء بر جدال طاقت داشت
کشید پا ز رکاب آن خلاصه ایجاد
به رنگ پرتو خورشید، بر زمین افتاد
هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد
(مقبل کاشانی)
#یاحسین
#عاشورا
@nebeshtan
نمیخواهم ربطش بدهم به این حس افسردگی این روزها؛ اما هر چه قدر سالهای گذشته دوست داشتم در مجالس شلوغ و بزرگ با منبری و مداحهای صاحب نام شرکت کنم و در میان گریه و شور و حال جمعیت، حال خوبتری داشتم؛ امسال اما دلم میخواهد بروم توی یک گوشه کنار شهر. توی یکی از این محلات گم و بی نشان. مثلا یکی از این محله های قدیمی توی یکی از این مسجدهای کوچک که رونقش به پیرمردهای محله است. یک کنجی برای خودم بنشینم و مثل پیرمردها تکیهام را بدهم به پشتی رنگ و رو رفتهای که روزی برای خودش پشتی لاکیرنگ خوشگلی بوده و لای سر و صدای بچهها، کنار کفش کن مسجد و صدای استکان نعلبکی چایخانه، پرتاب بشوم به خاطرات کودکیام توی محله پدریام و هی خاطرات محرمهایش و آدمهای باصفای قدیم برایم تداعی بشود. بعد آقا برود بالای منبر و خادم مسجد با اشاره آقا بساط چای را جمع کند بعد آقا شروع کند به موعظه کردن و همان ابتدا خانمها را دعوتشان کند به سکوت و چند لحظه بعد که هنوز همهمهها فروکش نکرده، مش رحمان که کنار پرده حایل نشسته، عصبانی طور نهیبی به خانمها بزند. و بعد آقا که مصیبت را شروع میکند توی ردیف پیرمردهای کنار منبر یاد پدرم بیافتم و دلم تنگ بشود برای صفای وجودش. و بعد با خط به خط روضه آقا، خودم در تنهایی خودم لهوف را زمزمه کنم و اشک بریزم.
(محرم 1397)
#یادداشت
#دلتنگی
@nebeshtan
چطور عادت به نوشتن را در خودمان شکل بدهیم؟
۱. تعیین زمان مشخص: یک زمان مشخص در روز را برای نوشتن انتخاب کنید و آن را در برنامه روزانه خود بگنجانید؛ مثلاً هر صبح ۳۰ دقیقه را به نوشتن اختصاص دهید؛
۲. ایجاد یک مکان مختص: یک مکان مخصوص ایجاد کنید که به عنوان مکان برای نوشتن استفاده می شود. ممکن است یک میز کوچک در خانه یا یک میز در کتابخانه باشد. این مکان باعث می شود شما برای نوشتن خود متمرکز شوید؛
۳. تعیین هدف و موضوع: قبل از شروع به نوشتن، هدف های خود را مشخص کنید و موضوعاتی را که قصد دارید در طول هفته بنویسید، تعیین کنید. این کمک می کند تا برنامه ریزی کنید و بدانید چه مطالبی را باید بنویسید؛
۴. شروع با نوشتههای کوتاه: شما می توانید با نوشتههای کوتاه آغاز کنید. مثلاً برای روزهای اول، به جای نوشتن متنهای بلند، می توانید با نوشتن یک صفحه یا حتی چند خط آغاز کنید؛
۵. ایجاد یک برنامه نوشتن: تعیین یک برنامه نوشتن می تواند به شما کمک کند تا مدت زمانی ثابت برای نوشتن در هر روز داشته باشید. سعی کنید برنامه نوشتن را بر اساس زمان خالی خود در روز، تنظیم کنید و آن را به عنوان الزام روزانه تلقی کنید؛
۶. نوشتن برای تجزیه و تحلیل ایدهها و افکار: سعی کنید از نوشتن به عنوان یک ابزار در تجزیه وتحلیل ایده ها و افکار خود استفاده کنید؛ شما با این کار، آنها را بهتر درک می کنید؛
۷. حفظ پیوستگی: این بسیار مهم است که پیوستگی در نوشتن را حفظ کنید. یعنی، حتی اگر موضوع خاصی هم در ذهنتان ندارید، آن روز هم نوشتن را ترک نکنید. به این ترتیب، شما کم کم عادت نوشتن را در خود تقویت میکنید.
#از_نوشتن
@nebeshtan
نکاتی برای سفرنامهنویسی
سفرنامه یکی از گونه های جذاب در آثار مکتوب است که هم برای خواننده و هم برای خود نویسنده گیرایی خاصی دارد.
با توجه به حضور بسیاری از عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در سفر زیارتی اربعین، در این پست، نکاتی را در خصوص نگارش سفرنامه شماره میکنیم:
۱. ثبت تجربیات: سعی کنید تمام تجربیات خود در سفر را ثبت کنید. این شامل جاهایی که بازدید کرده اید، و همچنین آدمها و فرهنگ هایی که با آن ها آشنا شده اید، می شود. بنویسید درباره صحنه های دیدنی، غذاها، فعالیت ها و هر چیز دیگری که برای شما قابل توجه بوده و تجربه کرده اید؛
۲. استفاده از تصاویر: همراه کردن متن سفرنامه خود با تصاویر، می تواند جذابیت و زنده بودن بیشتری به آن ببخشد. بهتر است تصاویر خود را در جای مناسب استفاده کنید و درباره آن توضیحات کافی بیاورید؛
۳. ثبت جزئیات: جزئیات و حس هایی که در سفر داشته اید را بنویسید. توصیف جزئیات صحنه ها، صداها، بوها و حس هایی که در طول سفر تجربه کرده اید، می تواند خواننده را با شما همراه کند تا جایی که دوست داشته باشد احساس شما را تجربه کند؛
۴. روایت داستان: سعی کنید سفرنامه را به صورت یک داستان مفصل و جذاب بنویسید. از عناصر روایتی مانند معرفی شخصیت ها، اتفاقات غیرمنتظره و تغییرات در مسیر سفر استفاده کنید. به تأکید بر توصیف مکان ها، وقایع خاص و احساسات شخصی خود دقت کنید تا خواننده را بیشتر به دنیای خودتان نزدیک کنید این امر به خواننده کمک می کند تا ارتباطی عمیقتر با سفر شما برقرار کند؛
۵. نظم و ساختار متن: مرتب کردن و ساختاردهی مناسب به متن سفرنامه می تواند به خوانایی و قابل فهم بودن آن کمک کند.
۶. ویرایش و تنظیم: نهایتاً، موقع تکمیل نوشته خود، آن را مرور و ویرایش کنید. از جملات کوتاه و گویا استفاده کنید و از املا و قواعد دستوری صحیح پیروی کنید. همچنین، به کاربرد تصاویر خود هم دقت کنید و اطمینان حاصل کنید که همه چیز در جای مناسب قرار گرفته است.
امیدارم با رعایت این نکات، سفرنامهای زیبا و جذاب بنویسید. فراموش نکنید: «مهمترین نکته این است که از نوشتن لذت ببرید و صادقانه تجربه خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.»
#از_نوشتن
#سفرنامه
@nebeshtan
«گوشهٔ حرمتیافتهٔ خانه»
روضهخوان که میآید خانه برای اقامهٔ عزا، دلم میخواهد تندتند سخنرانیاش را تمام کند و برسد آنجایی که ما -آن جماعت کوچک زنانه- باید به سینه بزنیم و زمزمه کنیم «عـزیزم حـسین... عـزیزم حسیـن...»
شما عزیزید...
شما بلندمرتبهاید...
شما بلندآوازهاید...
شما شاهِ شهیدید...
برای همین، همهٔ آن وقتهایی که بهآرامی ضربهای به سینه میزنیم و خطابتان میکنیم «عـزیزم حـسین» در پی اعلام عزیزبودن یا بزرگداشت شما - این بدیهیترین و مسلمترین گزارهٔ عالم - نیستیم.
ما طفلکیترین آدمهای معاصر دلمان میخواهد با اقرار و اعتراف به عزیزبودنِ شما برای خود تشخص بخریم، بهواسطهٔ حبّ شما اسمورسمی پیدا کنیم و شبیه آن پیرزن شویم که با کلافی در دست ایستاده بود در صف خرید یوسف در بازار بردهفروشان با این امید که «درست است توان خرید چنین عزیزکردهای را ندارم؛ اما حداقل نامم را در بین خریدارانش مینویسند.»
عزیزم حسین، تکرار دائمالعزیزی شما نیست؛ چرا که آوازهٔ حرمت شما، در گوشِ تمام تاریخ پیچیده است. «عزیزم حسین»گفتنهای ما تلاش و تقلای عزادارنهایست که ناممان را در فهرست بلندبالای دستبهدامانهای شما بنویسند.
به نام ما که در حاشیهٔ طومار هواخواهان شما نوشته شده، نگاهی میکنید عزیزم حسین؟
#یادداشت
#اربعین
✍ فاطمه بهروزفخر
@nebeshtan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جایگاه خودت را توی دنیا پیدا کن!
@nebeshtan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
روحی فداک یا اباعبدالله
گر چه دوریم به یاد تو قدح میگیریم
بعد منزل نبود در سفر روحانی
#امروز_با_حافظ
@nebeshtan
همچو عکسِ آب تشویش از بنای ما نرفت
مرتعش بودهست گویی پنجهی معمار ما
#بیدل_دهلوی
@nebeshtan
«وظیفهی نویسنده این نیست که پاسخها را ارائه دهد. وظیفهی او حتی وعظ و تعلیم هم نیست. درست برعکس، یک نویسنده باید دانشآموز مدرسهی زندگی باشد؛ آن هم نه بهترین دانشآموز زیرا ما هرگز از این مدرسه فارغالتحصیل نمیشویم و پیوسته به طرح سادهترین و اساسیترین و مشکلترین پرسشها ادامه میدهیم و در نهایت پرسشهای خود را در مقابل خوانندگان میگذاریم.»
(الیف شافاک)
#از_نوشتن #قصار
@nebeshtan
در اهمیت یادداشت روزانه
بارها بر نوشتن یادداشت روزانه تاکید کردهایم و در پستهای مختلف درباره اهمیت آن مخصوصا برای کسانی که در ابتدای راه نویسندگی هستند، صحبت کرده ایم؛ اما شاید نقل نظر نویسندههای بزرگ در این باره به درک بهتر از موضوع کمک کند.
برای مثال ارنست همینگوی، نویسنده معروف آمریکایی، نظرات جالبی را درباره یادداشت روزانه دارد. او معتقد است که نوشتن یادداشت روزانه برای هر روز از مهمترین عادات نویسندگی است. همینگوی میگوید: «یادداشت نویسی، برداشت شما از روزها را نشان میدهد. روایتی است از پیوند با انسانیت خود و ابراز احساس نسبت به وجوه مختلف زندگی؛ لحظه های شاد وغمگین. نوشتن روزانه، یک پیش نیاز ضروری است، اگر شما می خواهید نویسنده باشید.»
همینگوی معتقد است که نوشتن یادداشت روزانه به نویسندگان کمک می کند تا به نقاط قوت و ضعف خود آگاه شوند و مهارت های نویسندگی خود را بالا ببرند. او همواره، یادداشتهای روزانه خود را به نوعی ، یک رفیق معنوی برای خود میدانست.
همینگوی در نهایت، اعتقاد داشت که یادداشت روزانه، به نویسندگان کمک میکند تا نگاه عمیق تری به زندگی داشته باشند.
#از_نوشتن
#همینگوی
@nebeshtan
چند توصیۀ قلمی به دوستان جوان
۱. چه و چگونه
هر متنی که خواندید و بر دل شما نشست، همه یا بخشهایی از آن را دوباره بخوانید. خوانش دوم و سوم، چشم شما را به ظرایف و دقایقی از متن باز میکند که در خوانش اول به چشم نمیآمد. بار اول میخوانیم که بدانیم نویسنده «چه» گفته است؛ اما اینکه «چگونه» نوشته است، در خوانش دوم صید میشود.
۲. چارچشمی
پس از آنکه یادداشت یا مقاله یا کتاب خود را نوشتید، چارچشمی در آن بنگرید؛ یعنی حداقل چهار بار آن را بخوانید و هر بار با چشمی. بار اول را وقف غنیسازی متن کنید؛ بار دوم از چشم منتقد در متن خویش بنگرید تا بتوانید کاستیها و ناراستیهای آن را ببینید؛ بار سوم با چشم مخاطب متوسط و حواسپرت بخوانید تا ابهامها و اغلاقهای نوشتارتان را بیابید و بستُرید. چهارمبار را به نیت نازککاری و غلطزدایی از صورت متن بخوانید.
۳. گشودگی به اندیشههای دیگران
دربارۀ هر چه مینویسید، غیر از مراجعه به منابع و آثار مرتبط، حتما با چند نفر دربارۀ آن گفتوگو کنید. و اگر کسی را برای گپوگفت نیافتید یا نیازی به آن ندیدید، دستکم با خودتان گفتوگو و محاجّۀ طولانی کنید. نوشتن، ورود به میدان مین است. تنها و بیکس وارد این میدان خطرناک نشوید.
۴. احترام به شعور مخاطب
من عاملی را نمیشناسم که به اندازۀ احترام به شعور مخاطب در توفیق متن مؤثر باشد. کسی که به شعور مخاطب احترام میگذارد، سخن تکراری نمیگوید، مغلطه نمیکند، بیمایه نمینویسد، وقت خواننده را همچون عمر خویش گرانبها میشمارد، جانب حقیقت را فرونمیگذارد، فروتن است و هیچ نوشتهای را بدون غلطگیریهای مکرر و بدون اطمینان از پاکیزگی آن، منتشر نمیکند.
۵. آهستگی
هیچکس از راه پُرنویسی و پُرچانگی به جایگاهی بلند نرسیده است و اگر هم برسد، زودا که سرنگون گردد.
۶. پیوستگی
اگر هوای نویسندگی در سر دارید، نباید روزی بر شما بگذرد که در آن چند سطری ننوشته باشید؛ هرچند برای خویش و نه برای انتشار.
۷. مثنویخوانی
همچنان معتقدم که خواندن هیچ کتابی به اندازۀ مثنوی مولانا، قلم را قدرتمند و چابک نمیکند. من تا کنون فرصت نکردم که دلایلم را دربارۀ این توصیه بهتفصیل بنویسم. اینجا همینقدر میگویم که زبان فارسی در کمتر اثری به اندازۀ آثار مولانا زنده و پویا است. انس با این زبان نیرومند، قلم را برای خلاقیتهای بسیار مستعد میکند. تقلید از او و از هیچ کس دیگر جایز نیست؛ اما بیگانگی از سرمایههای پیشینی، ابتری و سترونی است.
✍استاد فقید رضا بابایی
#از_نوشتن
@nebeshtan
کارگاه تمرین نوشتن
مدت زمان دوره: ۱ ماه
تعداد جلسات: ۴ جلسه
شیوهی برگزاری کارگاه:
آنلاین، هر جلسه ۲ ساعت
این کارگاه ترکیبی از تدریس و تمرین است. شما در طول این کارگاه چند هزار کلمه خواهید نوشت.
✔️ برای ثبت نام با تخفیف ویژه آغاز سال تحصیلی و کسب اطلاع از شرایط کارگاه به شناسه @nebeshtan_admin پیام بدهید.
@nebeshtan
درباره کارگاه تمرین نوشتن
شاید بزرگترین دغدغهی شما در نوشتن این باشد که نمیتوانید به طور منظم و مداوم بنویسید. برای نوشتن هی امروز و فردا میکنید و شاید حتی نتوانید 15 دقیقه هم پشت میز بنشینید و خودتان را مقید به نوشتن کنید.
شاید شما بارها کلاسهای نویسندگی مختلف را شرکت کردید و یا کتابهای آموزش نویسندگی را خواندید؛ اما هیچکدام از تمرینها را آنطور که باید انجام ندادید. شاید هم تمرینهای نویسندگی را انجام دادید؛ اما هیچ معلم و آموزگاری نبوده که تمرینهای شما را ارزیابی کند.
شاید هم اصلا از نوشتن میترسید، هر بار که میخواهید بنویسید انگار قلمتان روی کاغذ حرکت نمیکند. سرعت نوشتن شما بسیار کند است یا هیچ ایدهای برای نوشتن ندارید.
دوست دارید بتوانید به راحتی و با اعتماد به نفس بیشتری بنویسید؟
آیا میخواهید برنامهای منظم برای تمرین نوشتن داشته باشید؟
به دنبال ایده برای نوشتن میگردید؟
پس کارگاه تمرین نوشتن برای شماست.
در این کارگاه شما به طور همزمان و آنلاین با دیگر همکلاسیهای خود نوشتن را تمرین میکنید.
@nebeshtan
کارگاه تمرین نوشتن مناسب چه کسانی است؟
▫️اگر الان دست به قلم هستید و می نویسید؛
▫️اگر در ابتدای راه نوشتن هستید؛
▫️اگریک یا چند دوره نویسندگی شرکت کرده اید؛
▫️اگر هنوز هیچ دوره نویسندگی شرکت نکرده اید؛
✔️ می توانید در کارگاه تمرین نوشتن شرکت کنید.
این کارگاه مناسب شماست.
@nebeshtan
✅ سال تحصیلی جدید را با کسب یک مهارت کاربردی شروع کن 👌
کارگاه نویسندگی نونِ نوشتن
🔸اگر رؤیای نوشتن در سر دارید اما نمیدانید نویسندگی را از کجا شروع کنید، این دوره برای شماست.
✔️ برای ثبت نام و کسب اطلاع از شرایط کارگاه به شناسه @nebeshtan_admin پیام بدهید.
@nebeshtan
May 11