هوالحیّ
باید اسم این عصر را بگذاریم عصر دلتنگی، عصر حسرت!
هیچوقت فکرش را هم نمیکردیم که در ماه عزای اربابجانمان هشتگ بزنیم درخانه بمانیم و عزاداریهایمان خلاصه شود پای صفحههای فولاچدی خانگی.
هیچوقت فکرش را نمیکردیم بین هیئت رفتن یا نرفتن مردّد شویم و برخلاف میلمان، نرفتن را انتخاب کنیم.
دوسال است حسرت همه چیز مانده بر دلمان. حسرت صف های نذری که مامان همیشه میگفت با نذری آقا، بدنمان بیمه میشود.
نمیدانم تا کجای تاریخ و تا کدام روز و ماه و سال این حسرت ها کش پیدا کند، و این چه طاقت فرساست. اما یادمان باشد همه ما را نگهداشتهاند که خودمان را بچسبانیم به علم و پرچم حسین علیه السلام. هرجا که هستیم؛ پای مانیتور، گوشی، در کلاس یا حتی آشپزخانه. هرکس هرطوری میتواند، وصل شود و از این دستگاه منقطع نشود.
اسم حسین هر زمان و هر مکانی که باشد، همان جا روضه و هیئت است. باید فرصتهایی که برای نفس کشیدن به ما دادهاند و زندگیمان تمدید شده را قدر بدانیم.
✍ #سیده_معصومه_معنوی
#طلبه_نوشت
#محرم
@tollabolkarimeh 🌷