#هدیه_نوروزی_1 استاد میرباقری یکی از پرتلاش ترین اساتیدی است که در طول عمر علمی ام با او مواجهه داشته ام و هر چه جلوتر آمده است، پروژه علمی اش وحدت بیشتری پیدا کرده است. اگر مباحث ایشان در دهه 70 و 80 مطالعه شود، دیده می شود که چند مبحث به ظاهر جدا و با ادبیات های موازی در کلام ایشان در جریان است، که یک سوی آن در فلسفه مَدرسی، یک سوی آن در الهیات تبلور یافته در منبر، یک سوی آن در تحلیل های تمدنی و انقلابی و سوی دیگر آن در تحول خواهی در علم دینی بوده است. اما در یک دهه اخیر، به مرور در حال مواجه شدن با یک پروژه واحد از ایشان هستیم که از دل این قطعات، یک #پازل_واحد و همساز می دهد که #زبان آن، #بازسازی_امرزین زبان کتاب و سنت است. می توان مدعی شد که ابرمساله عملی استاد میرباقری، پیدا کردن معنایی از دین است که بتواند در قامت یک #راهبر_تاریخی، #سرپرستی_حیات_اجتماعی بشر را به عهده بگیرد تا ما ذیل این دین رو به آینده حرکت کنیم. در این مسیر علمی، مفاهیم متعددی توسط ایشان ذیل این پروژه الهیاتی، از نو قبض و بسط شده است که جدیدترین آنها، شاید همین دوگانه #حیات_الدینا_حیات_الآخره باشد. قبلا نوشتم که شاید مصاحبه ای که بنده و دکتر حسنخانی در مجله فکرآورد با ایشان داشتیم، یکی از اولین بروزات این پروژه استاد بود که میتواند یک مقدمه الهیاتی بر #تمایز_توسعه_با_پیشرفت باشد. خوشبختانه این بحث موضوع منبر رمضانی 1402 ایشان در مسجد ارک تهران و بعد دهه محرم ثارالله قم هم بود. اینروزها فرصت مغتنمی است برای گوش دادن 4 جلسه رمضانی و البته ابوحمزه های فوق العاده ایشان در سحرهای ماه مبارک 🆔 @social_theory