❇️ #سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۴۲ 💠 اهمیت تمركز و اراده در مراقبه 🔰 ارادۀ اولیه خیلی مهم است، اگر نباشد، نمی‌شود. 🔸 پس باید فرد در حالت خوابیده یا نشسته درهمان اول بیداری صبح، به عالم رؤیا و به بی چیز بودن خود بیندیشد و سپس همه #اراده‌اش را جمع کند که من تا شب، یك عالم جدید و فوق‌العاده پیچیده‌ای را می‌سازم که آن‌هم در عالم دیگر خودم خواهد شد. ✨ لذا تصمیم می‌گیرد و انرژی می‌گیرد و آنگاه از خواب بیدار می‌شود. یك حالت #توجه پیدا می‌شود که آن حالت توجه، خیلی عجیب است و کم کم اثرش را می گذارد و انسان خودش در خودش جمع می‌شود، و #مراقبه روزانه ادامه می یابد. 📍اول سخت است، به این شکل که فراموش می کند و یا خستگی ایجاد می‌کند که آن هم به دلیل #بدآموزی است. اما کم کم توجه از چند دقیقه فراتر می‌رود و خستگی هم ایجاد نمی شود. 🌱 انجام واجبات و ترك محرمات هم از #درون، استعداد ایجاد می‌کند که دیگر برای توجه فشار نیاوریم، کم کم به راحتی می‌توانیم این کار را انجام دهیم، از آن‌طرف هم تمرکز آن را تقویت و کمك می کند. ✳️ وقتی فرد در خودش #تمرکز می‌کند، چه قیامت وغوغایی می‌شود، اصلاً دوباره #متولد می‌شود. همانند اینکه وقتی اشعه خورشید در کانون عدسی جمع می‌شود تحول عظیمی را ایجاد می‌کند. 🔹 این تمرکز کردن اولیه، #مجاهده می‌خواهد اما خلق شدنی است، دستور قرآن است. 📚 کتاب "فطرت" ص۲۵۷ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat