⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت47 - وای آیهان از دستت، این چی بود انداختی دهن بچه! ریکس به صندلی تکیه دادم. - بچه خودش دنبال بهونه بود، من چرا! دیانا دست به کمر و گام های آهسته از پله ها پایین می آمد. آن قدر آهسته گام بر میداشت که انگار بار شیشه حمل می کرد. پوزخندی زدم. فقط یکی دو ساعت روی زمین بوده و این گونه بدنش خشک شده، اگر روی تخت نمی گذاشتمش قطعا تا یک هفته نمی توانست تکان بخورد. مادر و آتاناز با دیدن هول کردند. - دیانا چی شده؟ - دیانا مادر چت شده عزیز دلم؟ دیانا از دور اشاره کرد که روی صندلی هایشان بنشینند. برای محار کردن خنده‌ام آب پرتغالم را مزه مزه کردم‌. *** «دیانا» صبح با بدن درد بدی بیدار شدم، تمام تنم درد می کرد و به سختی توانستم روی تخت بنشینم. شالم دور گردنم پیچیده بود و کم مانده بود خفه ام کند، عصبی او را کندم و نفس راحتی کشیدم. سرم را خاراندم و به اطراف نگاه کردم، کمی بعد توانستم موقعیتم را درک کنم، اتاق آیهان و من روی تخت... با تعجب به لباس هایم و تخت نگاه کردم. همان لباس های دیشب را تن داشتم. من روی زمین بودم، چگونه از تخت سر درآورده بودم را نمی دانم. هر چه قدر که به حافظه‌ی از دست رفته ام فشار آوردم چیزی یادش نمی آمد‌. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت48 آبی به صورتم زدم، لباس هایم را عوض کردم و دستی به ظاهرم کشیدم. برای آرایش فقط به زدن یک رژ صورتی اکتفا کردم. به سختی میتوانستم راه بروم، به خاطر خوابیدن روی کف اتاق، کمرم خشک شده بود. به هر جان کندنی بود از پله ها پایین رفتم. همه‌یشان سر میز صبحانه بودند به جز آقا اردشیر. آتاناز و پیچک خانم با دیدنم لب زدند: - دیانا چی شده؟ - دیانا مادر چت شده عزیز دلم؟ پیچک خانم هول کرد و خواست از جا بلند شود که با دست مانع شدم و لبم را گزیدم. صندلی را بیرون کشیدم و با احتیاط رویش نشستم. پیچک خانم با چشمانی پر از علامت سوال نگاهم میکرد. لبخندی زدم و سلام دادم. - سلام، صبحتون بخیر. - به روی ماهت. چت شده چرا کج و کوله راه میری؟ آیهان تکه‌ای از خیار در بشقابش را در دهان گذاشت. - چی میخواستی بشه، مثل بچه ها میمونه، شب از رو تخت افتاد پایین. با حرفش آب پرتغال به گلویم پرید و به سرفه افتادم. آیهان چند ضربه به پشتم زد. سرفه‌ام که بند آمد پیروزمندانه نگاهم کرد. ابرویی بالا انداختم. پس دلش بازی می خواست. - ای وای، چرا دخترم حواست نیست. - آخه من به اینکه یه نفر کنارم باشه عادت ندارم، و اینکه آیهان تو خواب یکم لگد میزنه... آتاناز لقمه‌اش را نجوییده قورت داد. - آیهان لگد میزنه؟ #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت49 به آیهان نگاه کردم و مانند خودش لبخند پیروزمندانه‌ای زدم. - آره گاهی وقت ها لگد میزنه، منم چون دیدم پاشو بالا آورد خواستم یکم برم عقب که نزنه منو اما حواسم نبود که لبه تختم و این شد که الان حال و روز کمرم نابسامان شده. پیچک خانم با حرص رو به آیهان کرد و با چشم به من اشاره کرد. - زدی کمر دختره رو ناکار کردی بعد میگی مثل بچه ها می خوابه؟ چرا نمیگی خودم مثل بچه ها هنوز لگد میپرونم. آتاناز به سختی جلوی خنده‌اش را گرفته بود. سر به زیر ریز خندیدم که صدایش کنار گوشم باعث شد دلم بلرزد. - من لگد میپرونم آره؟ بالاخره که با هم تنها میشیم. با استرس لب زدم: - می خوای چی کار کنی؟ ریکس به صندلی تکیه زد و جوابی نداد. پیچک خانم بعد از کمی غر زدن و فهمیدن از سلامت جسمانی‌ام بالاخره دست از سر آیهان برداشت، آن قدر گفت و گفت آیهان که هیچ، من و آتاناز هم خسته شدیم. - وای بسه مامان کچل شد داداشم. حالا یه شب خواسته پاشو بالا بیاره دیانا ترسیده الان که حال هر دوتاشون خوبه تو چرا دست بردار نیستی؟ پیچک خانم دستش را روی پایش گذاشت. - تو چی میدونی؟ اگه فردا پس فردا این دختر حامله بشه که این داداش ناقص و عقلت میزنه تو شکمش و بچه‌ش سقط میشه. خنده‌ام گرفت اما به سختی قورتش دادم. آیهان کلافه دستش را به صورتش کشید. - وای دوباره شروع شد. آقا من رفتم ببینم این بحث خاتمه پیدا می کنه یا نه. از جا بلند شد. - کجا؟ می خواستم بگم عمه فرشته زنگ زده برای شام دعوتمون کرده. این دختر نمیتونه راه بره چجوری بریم؟ در عرض چند ثانیه صورتش سرخ شد. - من هیچ جا نمیام، دیانا هم همینطور. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت50 -چی داری میگی آیهان؟ مگه میشه نیاین! - آره میشه، خیلی خوبم میشه. بهشون بگو نتونستن، کار داشتن یا هزار بهونه دیگه. پیچک خانم لب باز کرد حرف بزند اما آتاناز با دست اشاره کرد که بهتر است سکوت کند‌ و آیهان با گام های بلند آن جا را ترک کرد. *** یک ساعتی می شد که آقا اردشیر به همراه پیچک خانم، آتاناز و دخترش به خانه عمه فرشته رفته بودند. هر چه اسرار کردند که حداقل من را هم ببرند آیهان مخالفت کرد. هر چند که خودم هم موافق تصمیمش بودم و اصلا از نگاه های کاوه هیچ خوشم نمی آمد. با صدای زنگ خانه نگاه از کارتون تام و جری گرفتم. کاسه چیپس را از روی پایم برداشتم و روی میز قرار دادم که ثریا برای باز کردن در پیش قدم شد. - مرحبا. آیهان اِی ودِ مِ؟ ثریا رو به پله ها کرد. - آقا آیهان؟ با شما کار دارن! آیهان در حال بستن دکمه آستین پیراهن آبی رنگش از پله ها پایین آمد. دوباره روی مبل نشستم. تکه ای از چیپس سرکه‌ای که طعم مورد علاقه‌ام بود را در دهانم گذاشتم که آیهان با قفسی آمد و رو به رویم نشست. پرنده کوچک و طوسی رنگی که اسمش را هم نمیدانستم با آن نوک خمیده‌اش داخلش بالا و پایین می پرید. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت51 با ذوق گفتم: - وای این چیه؟ روی مبل تک نفره ولو شد و دستش هایش را روی دسته‌ی مبل گذاشت و پایش را روی پای دیگر انداخت. - طوطی. دست قدیر بود الان داره برمیگرده ترکیه آورد پسش داد. از شنیدن اسمش دوباره پر از ذوق شدم. - اسمش چیه؟ - تیمو. گوشی‌اش زنگ خورد و برای جواب دادن از جایش بلند شد. قفس را از روی میز بلند کردم و روی پایم نشاندم. -تیمو؟ تیمو؟ با چشمان گردش نگاهم می کرد. دلم می خواست از قفس بیرونش بیارم و کمی نازش کنم اما از اینکه نوک بزند میترسیدم. نیم نگاهی به آیهان انداختم که آن طرف تر مشغول بحث با پشت خطی اش بود، ترکی حرف میزد و من از حرف هایش هیچ نمیفهمیدم. - حیف این آیهان اخمو صاحب تو باشه. با یه‌من عسل هم نمیشه قورتش داد. با این اخلاق گندش تا ابد مجرد میمونه. گودزیلا. طوطی سرش را کج کرد و به حرف هایم گوش میداد. آیهان که آمد بحث را عوض کردم. - چه قدر تو نازی تیمو کوچولو. آیهان نشست. - چی داشتی میگفتی بهش؟ تا خواستم لب باز کنم اجازه حرف زدن به من نداد. - آیهان اخمو...آیهان اخمو... تا ابد مجرد میمونه... اخلاق گند گودزیلا... گودزیلا... با چشمانی گرد و دهانی که از تعجب باز مانده بود نگاه از تیمو گرفتم و به آیهان دوختم. او هم مانند من تعجب کرده بود. - این چرت و پرتا چیه بهش گفتی؟ آب دهانم را به سختی قورت دادم. - نگفته بودی که حرف میزنه. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت52 اخم هایش درهم شد. - حالا من اخموعم آره؟ حالت نیم خیز گرفت که سریه از جا پریدم. - نه بابا این چرت و پرت میگه. اما تیمو انگار یک صدا بود که روی تکرار افتاده. از قفس بالا و پایین میپرید و سرش را هم تکان می داد. - اخمو، اخمو... گودزیلا... خنده ام گرفت اما تا آیهان سمتم خیز برداشت جیغ کشیدم و پا به فرار گذاشتم. صدای تهدیدش که از پشت سر می آمد ترسم را دوبرابر می کرد. - اگه مردی وایسا. در اتاق آتاناز که قبلا برای خودم بود نیمه باز بود، سریع داخل پریدم و قبل از اینکه برسد کلید را چرخاندم. چند ضربه به در زد. - دیانا در رو باز کن! لحنش پر از دستور بود، یعنی واقعا فکر می کرد که به حرف هایش گوش میدهم؟ از صدای در فهمیدم که کف دستش را می کوبد. - گفتم در رو باز کن وگرنه برات گرون تموم میشه ها! - اگه فکر کردی که ازت میترسم کور خوندی! - باشه پس خودت خواستی؟ گوشم را به در چسباندم که ببینم چه اتفاقی قرار است بیفتد اما صدایی نیامد. هر چه قدر متنظر ایستادم خبری نبود،به خیال اینکه کوتاه آمده است نیم ساعتی روی تخت دو نفره آتاناز و دخترش دراز کشیدم اما حوصله‌ام سر رفت. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت53 از روی تخت بلند شدم و پاورچین پاورچین پشت در قرار گرفتم. به آرامی کلید را چرخاندم که با صدای تق باز شد. گوشه‌ای از در را باز کردم سرکی به بیرون کشیدم. خبری از آیهان نبود. در را کامل باز کردم و هنوز یک قدم نگذاشته بودم که مایع نرم و آبکی روی سرم خالی شد. ترسیده جیغی کشیدم و به کف دستم نگاه کردم که زده تخم مرغی که از روی سرم سرخورده بود داخل دستم افتاد و باعث شد ناخوداگاه اوق بزنم. در اتاق رو به رویی باز شد و آیهان خنده کنان بیرون آمد. - چقدر بامزه شدی؟ از حرص دندان قریچه‌ای کردم. - میدونم باهات چیکار کنم. دستش را در جیب شلوارش فرو برد و با ژست خاصی جلو آمد. - وقتی زورت به کسی نمیرسه هیچ وقت تهدیدش نکن. با تمام شدن حرفش زده تخم مرغ که در دستم بود را به صورتش کوبیدم. - میرسه، خیلی خوبم میرسه. شوکه شده از کارم در جایش ماتش برده بود. با دیدن تخم های حال به هم زن که از صورتش چکه می کند و پیچیدن بویشان در مشامم معده‌ام به هم خورد. اگر چند دقیقه دیگر میماندم قطعا تمام محتویات معده‌ام بالا می آمد. رویم را کج کردم که به حمام بروم اما بازویم توسط آیهان به عقب کشیده شد، زمین به خاطر تخم مرغ ها لیز شده بود و پای آیهان سر خورد، همزمان که از پشت روی زمین افتاد دست من هم کشیده شد و روی سینه‌اش فرود آمدم. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت54 بوی عطر تلخ و دوست داشتنی اش در مشامم پیچید اما این بار با بوی حال به هم زن تخم مرغ ها مخلوط شده بود و باعث شد اوق بزنم. - امیدوارم کاری که تو سرمه رو انجام ندی! سرم را از سینه‌اش جدا کردم. - هم فکریم. از رویش بلند شدم که مچ دستم را گرفت. - برو تو اتاق من دوش بگیر. ممکنه مامان اینا برگردن. سوی اتاقش دویدم و سریع داخل حمام شدم و در را قفل کردم. چند بار اوق زدم اما در آخر با دوش آب گرم حالم بهتر شد. تمام مدتی که موهایم را خشک می کردم در این فکر بودم که چه بلایی می توانستم سر آیهان بیاورم که تلافی این کار را بکند. بعد از چند مین خسته از فکر کردن زیاد و به نتیجه‌ای نرسیدن، برای صرف شام به پایین رفتم. از این به بعد باید بیشتر احتیاط کنم که در دام نقشه های آیهان نیفتم، پس بچرخ تا بچرخیم آیهان خان. سر میز در حال خوردن شام بود. حتی به من هم تعارف نکرده بود. صندلی را عقب کشیدم و رو به رویش نشستم. متوجه حضورم شده بود اما نگاهش را بالا نیاورد. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت55 چنگال را در بشقاب لازامیا چرخاندم. صدای برخورد نوک چنگال با بشقاب که آورد متوجه اخم کمرنگ روی صورتش شدم. پس به این کار حساس بود. لبخند خبیثی زدم و عمیق تر چنگال را روی بشقاب کشیدم که سریع سرش را بالا آورد. ابرویی بالا انداختم که یعنی مشکلی پیش آمده؟ حرفی نزد و دوباره مشغول خوردن شد. انگار فهمیده بود که از عمد این کار را کرده ام چون هر چند بار دیگر که تکرار کردم اعتنایی نکرد. من هم بیخیال شدم و شامم را خوردم. انگار باید به یک نقشه‌ی اساسی تر فکر کنم‌. *** - دیانا جون اون قند رو میدی؟ - چشم. قندان را نزدیک پیچک خانم گذاشتم که تشکر کرد. نفس عمیقی از هوای پاک حیاط را در ریه هایم فرستادم. هوای خوبی بود. همه‌یمان روی تخت بزرگ زیر درخت کاج آمده بودیم، آیهان به بهانه کار داشتن جمعمان را ترک کرده بود. در کنار پدر و مادرش اصلا احساس غریبی نمیکردم، گویی که چند سال است آن ها را میشناسم و با آن ها زندگی می کنم. این حس را مدیون رفتار و برخورد خوب آن ها بودم. آتاناز با دخترش در حال کلنجار رفتن بود، ترکی حرف میزدند و من نمیفهمیدم که بحثشان در مورد چیست. صندل هایم را پوشیدم و از تخت پایین رفتم و به آن ها نزدیک شدم. - مادر و دختر چرا دعوا می کنید؟ آتاناز شاکی ایستاد و دست به کمر شد. - میبینی تو رو خدا! گیر داده اون لاکپشت رو بگیره. - خب بذار بگیره. - چی چیو بذارم، اگه آیهان بفهمه که آتلاز دستش به اون لاکپشت خورده که تو خونه راهش نمیده؟ متعجب گفتم: - چرا؟ شونه‌ای بالا انداخت. - از بچگی از لاکپشت میترسه. آهانی گفتم. دست آتلاز را گرفت و به سختی متقاعدش کرد و او را پیش پدر و مادرش برد. لبخند عمیقی روی لبم شکل گرفت و به لاکپشت که هر از گاهی سرش را داخل لاکش میبرد نگاه کردم و به نقشه‌ام فکر کردم. #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel

⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به_طعم_آلبالو 🍒 #پارت56 نزدیک های عصر بود که آیهان برگشت. روی صندلی آشپزخانه نشسته بودم خیار پوست میگرفتم. ثریا در حال سرخ کردن سیب زمینی های خلالی بود که آیهان همانطور با گوشی حرف میزد داخل شد. - نمیشه به جون تو اصلا راه نداره... بابا اصلا بیخیال این پروژه، چرا به فکر یه پروژه جدید تر نیستی؟ آب معدنی از یخچال بیرون کشید و گوشی را بین سر و شانه‌اش نگه داشت و درش را باز کرد. - اگه تصمیمت بر اینه که شرکت رو اینجوری که خودت می خوای اداره کنی من نیستم، از الان گفته باشم! قرعه‌ای از آب نوشید و درش را بست. خیار را به تو قسمت تقسیم کردم و کمی نمک رویش پاشیدم. همین که نزدیک دهانم بردم از دستم غیب شد. آیهان تکیه اش را به میز داده بود و گاز بزرگی از خیار زد و به دو نیم قسمتش کرد. ایشی زیر لب گفتم و باقی مانده خیار را خودم خوردم. - فردا میام میبینمت و در موردش حرف میزنیم... فعلا. گوشی را قطع کرد و نصف خیار در دستش را هم داخل دهانش چپاند. دست هایش را بالای سرش گذاشت و کش و قوسی به بدنش داد. - من خیلی خستم میرم بخوابم، خانمم برای شام بیدارم کن؟ از لفظ خانمم اخم کردم که‌ چشمکی پر از شیطنت نسیبم کرد و بیرون‌ رفت. با حرص زیر لب گفتم: برو بخواب که‌ نقشه ها دارم برات! #کپی_ممنوع_پیگرد_قانونی_دارد @negin_novel