کدهای بزرگی تواضع حقیقی☘ آن مرد خدا هیچ‌گاه برای خود شأن و جایگاه خاصی قائل نبود. هرگاه بر مجلسی وارد می‌شد، در اولین جایی که یافت می‌شد می‌نشستند. حتی گاهی در راهرو منزلی که در آن جلسه برگزار بود می‌نشستند و حرمت جلسۀ امام حسین (ع) را حفظ می‌کردند و دنبال رفتن به بالای مجلس نبودند. هرچه مردم اصرار می‌کردند که ایشان به جایی در خور شأنشان تشریف ببرند، قبول نمی‌کردند. این تواضع صوری و ظاهری نبود، بلکه حقیقتاً خود را هیچ می‌دانستند. گاهی در مقایسۀ خود با دیگران و سایر مخلوقات برای بیان پایین بودن شأن خود از نظر خود به قدری پیش می‌رفتند كه می‌فرمودند: فلان شیء فلان فایده را دارد، ولی من هیچ فایده‌ای برای خدا و خلقش ندارم. و ما که شاگرد ایشان محسوب می‌شدیم، بزرگی را همراه تواضع و عالم شدن را بدون ادعا لمس کردیم و شیرینی این آمیختگی را احساس کردیم و مشتاق چنین مرامی ‌شدیم. «برگرفته از کتاب فروغ فقاهت وعبودیت» #خاطره #زندگی_نامه_علما #آیت_الله_صاحب_زمانی https://eitaa.com/neroly1402 🪴🪴🪴