دلت به چی خوشه؟
🔷آفات دلبستن به غير خدا
تنها خدا غني و پايدار است و غير خدا پوچ و نابودشدني و رفتني است.
پس دل بستن به غير خدا يعني دل بستن به پوچيها.
🔹 اگر كسي به حافظهاش دل ببندد- چون حافظه با دوران پيري از بين ميرود- در واقع به پوچي دل بسته است و نتيجهي آن #اضطراب خواهد شد.
🔹 دل بستن به مدرك، #قدرت، #ثروت و امثال اينها نهايتاً موجب پوچي و اضطراب است.
🔹ممكن است كسي به #فرزندش دل ببندد و بگويد: «ماشاءالله فرزندم جوان است وماندني.» در حقيقت بيان ميكند كه ناخودآگاه، اضطرابِ رفتنِ او را دارد.
#آشتی با خدا
#طاهر زاده
https://eitaa.com/feghvaosoul
✅اگر به كسي خبر دهند كه در #كنكور قبول شده است
اول خوشحال ميشود ولي در عين خوشحالي يك نوع #غصه هم در دل آن حالِ خوش دارد.
🔹زيرا ميداند آن خوشحالي نميماند و بايد به چيز ديگري وصل شود.
🔹چون صِرف قبول شدن در كنكور هدف انسان نيست، از رفتن به دانشگاه خوشحال است اما در عين حال، اضطراب گذراندن ترم اول و دوم و... را دارد.
باز با گذراندن ترم اول، يك خوشحالي دارد و يك اضطراب، خوشحالي از اينکه ترم اول را با موفقيت گذراند، اضطراب از اينکه ترم بعد را چگونه بگذرانم و ... وقتي فارغالتحصيل شود باز دلش شور و اضطراب دارد؛ رفتن به سربازي، پيدا كردن كار، فكرِ خانه و همسر و ماشين... و خلاصه اسيرشدن در ميان غمهاي بزرگتر!
🔺 البته منظورم اين نيست كه اين كارها بد است، بلكه منظورم اين است كه هرگونه گرايش به «غير خدا» اضطرابآور است،
🔹 بايد به اين نکتة مهم رسيد که در دلِ هر چيزِ غير خدايي يك اضطراب هست، اصلاً جنس دنيا اين است
✅تازه بعد از تمامكردن تحصيلات و رسيدن به همسر و خانه مثل پدرش ميشود! يعني همچنان اضطراب دارد؛ شوهردادن دخترها، زندادن پسرها و كاملكردن خانه و ... بعد پير ميشود، و باز هم اضطراب هست آنهم به نحوي شديدتر، زيرا شديداً احساس پوچي ميكند. زبان حال #پير مردها و پير زنهايي كه از طريق دلبستن به غير خدا به زندگي و كار پرداختهاند اين است: «اي دنيا! اُف بر تو!» اين بدان معني است كه آنها به آنچه ميخواستهاند نرسيدهاند.
#آشتی با خدا
#طاهر زاده
https://eitaa.com/feghvaosoul