📌پاسخ به «چالش صِغَر سن» ✍️سیدحسین علوی 📋از وقتی در یکی از سخنرانی‌های مقام معظم رهبری، بالای سر حضرت آقا، بَنِر حدیث العلم سلطان را دیده‌ام، با خودم فکر می‌کردم که چطور ممکن است که مطلبی نظری در عالم واقعی و بر مطلبی واقعی تسلط ایجاد کند. این سؤال در ذهن من بود تا شب شهادت امام جواد(ع) و غور در زندگی ایشان. هر کسی نه با مطالعه که حتی با تورقی کوتاه در زندگانی امام جواد(ع) می‌تواند دریابد که مهم‌ترین چالش‌های زندگی امام جواد(ع)، یعنی امر امامت و ولایت ایشان(ع) با زبان علم حل شده است. ⭕️چالش صِغَر سن 📌اولین، مهم‌ترین و بزرگ‌ترین چالش دوران امامت امام جواد(ع) به امامت رسیدن ایشان در دوران قبل از بلوغ بود. متأسفانه، این، فتنه‌ای بود که نه دشمنان، بلکه علمای شیعه و بلکه بعضی از علمای بزرگ شیعه، مانند یونس بن‌عبدالرحمن (دلائل الامامه، ج 1، ص 388.) گاهی به آن، دامن می‌زدند. 📌نتیجه این فتنه، رجوع بعضی به حضرت احمد بن‌موسی معروف به شاهچراغ و رجوع بعضی دیگر به مذهب واقفیه بود. (فرق الشیعه، ص 127.) آن‌ها چنین استدلال می‌کردند که شرط امامت بلوغ است و چنین استدلال می‌کردند که همان‌گونه که معقول نیست که مکلف، بالغ نباشد، معقول هم نیست که امر ظرائف شریعت و قضاوت و میراث پیامبران و امامان را به فردی غیربالغ سپرد. (همان.) 📌گرچه از قبل، خود امام رضا(ع) به این شبهات جواب داده بود و با آیاتی از قرآن در مورد به‌پیامبری رسیدن حضرت عیسی، حضرت یحیی و اعلام جانشینی حضرت سلیمان علیهم السلام در سن کودکی تا حدود زیادی این فتنه را رفع کرده بودند (الکافی، ج 1، ص 319، باب الاشاره و النص علی ابی جعفر الثانی(ع))؛ اما به‌نظر می‌رسید، تنها راه مبارزه با باقی‌مانده این فتنۀ درون‌مذهبی، انعکاس برق نور شمشیر علم امامت بر قلب‌های فتنه‌زده بود. ⭕️تثبیت امامت 📌گفته شده است که بعد از شهادت امام رضا(ع)، بزرگان شیعه در خانه عبد الرحمن بن حجاج گردآمده بودند تا امام بعد از امام هشتم(ع) را بشناسند. در آنجا، یونس بن‌عبد الرحمن به‌صورت تلویحی می‌گوید که تا زمان رسیدن امام جوا (ع) به بلوغ نمی‌توان به ایشان مراجعه کرد؛ بلکه باید به فقهای شیعه مراجعه کرد. سپس او با اعتراض شدید ریان بن صلت مواجه می‌شود که امامت امر خداست و او این امر را در قلب هرکه بخواهد –چه صغیر و چه کبیر- قرار می‌دهد. آن‌ها برای اطمینان به مدینه می‌روند. ابتدا از عموی امام جواد(ع)، عبد الله بن موسی سؤالاتی می‌کنند که با جواب‌های نادرست او از او ناامید می‌شوند. سپس همان سؤال‌ها را از امام جواد(ع) می‌کنند که با جواب‌های درست امام(ع) شک‌شان به یقین تبدیل می‌شود و اطمینان قلب پیدا می‌کنند. ( دلائل الامامة، ج 1، ص 388.) 📌امام جواد(ع) در ادامه برای تثبیت امامت خود، علم‌شان را بیش‌از‌پیش در مجلس مأمون و در مناظره با یحیی بن‌اکثم نمایان می‌سازند. (الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 281.) با این مناظره در مجلس رسمی مأمون دیگر هیچ شکی در قلب هیچ‌کسی درباره امامت امام جواد (ع) باقی نماند. 🔗 متن کامل در کانال نوشته‌های آخوندی #امام_جواد_علیه_السلام #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN