گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن مصلحی تو، ای تو سلطان سخن #مولوی

🔴 اهمیت شیوه نگارش و درست‌نویسی در متون علمی ♦️ استناددهی صحیح، درست‌نویسی واژه‌ها و رعایت قوانین دستور زبان در نوشته‌های علمی از عوامل مهم در ارزش و اعتبار این نوشته‌هاست. داوران متون علمی و نیز خوانندگان، به محض اینکه با غلط املایی و یا ارجاعات نادرست و خطاهای زبانی و ویرایشی روبه‌رو شوند، در مورد ارزش و اعتبار نوشته دچار شک و تردید می‌شوند. با وجود اینکه بیشتر نویسندگان، محققان و دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی، تا حد زیادی (به صورت تئوری)، با مطالب مربوط به ویرایش و درست‌نویسی آشنا هستند، اما گاهی در اجرای این قواعد ایراداتی به چشم می‌خورد. با توجه به این نیاز، بر آن شدیم تا برای افزایش کیفیت متون علمی، مطالب مرتبط با ویرایش و درست‌نویسی را به‌صورت خلاصه و کاربردی ارائه کنیم. امیدواریم این مطالب، در افزایش کیفیت متون علمی موثر باشد.

یک قاعدۀ فاصله‌گذاری اگر الگوی «اسم + حرف اضافه + اسم» واژۀ مرکب (صفت، قید، یا اسم) بسازد، نیم‌فاصله نوشته می‌شود. چند مثال: سربه‌هوا، پابرجا، گوش‌به‌زنگ، پادرهوا، تابه‌تا، تودرتو، جددرجد، حق‌به‌جانب، حلقه‌به‌گوش، دست‌اندرکار، دست‌به‌دست، دست‌به‌سر، دست‌به‌سینه، دست‌به‌عصا، دم‌به‌دم، راه‌به‌راه، سربه‌زیر، سربه‌هوا، سردرگم، شانه‌به‌سر، شیرتوشیر، لابه‌لا، لحظه‌به‌لحظه، لنگه‌به‌لنگه، نسل‌درنسل، دیربه‌دیر، زودبه‌زود، تازه‌به‌تازه، دربه‌در، و...

هر تغییری را درنگی واجب است ویراستار در برخورد با متن، قبل از هر کار باید حساسیت مواجهه با آن را درک کند. اگر ویراستار خود را در موقعیت خنثی‌سازی می ببیند، با حساسیت و دقت و برنامه‌ریزی بهتری عمل می‌کند تا وقتی که خود را در موقعیت زدن بیل لودر در دل خاک تصور کند. ویراستار تا سه چیز را درک نکرده، مجاز نیست متن را تغییر دهد: ۱. معنای دقیق متن؛ ۲. چرایی نگارش متن به این شکل؛ ۳. علت خطای احتمالی. ویراستار باید از این زاویه متن را ببیند که نویسنده از هر جزء متن مقصودی دارد و دربارۀ نگارش هر قسمت فکر کرده است. با این ذهنیت، ویراستار نمی‌تواند بیل لودر را بیندازد توی متن و آن را شخم بزند؛ بلکه قبل از هر تغییر، درنگ می‌کند. #اخلاق_ویرایش #سیدحمید_حیدری‌ثانی