وقتی رفتم #فرانسه، روزهای اول ترس داشتم از خانه خارج شوم. تصورم این بود که مردم آن شهر خیلی با حجابم نامأنوس باشند و برایشان عجیب باشد. اما به مرور دیدم شهر پر است از محجبه. وقتی بعد از ۵ سال قرار شد برویم #هلند بیشتر ترس داشتم. گفتم اسلام و حجاب دیگر تا هلند نرسیده! اما وقتی در جستجوی خانه از محله‌ای به محله دیگر می‌رفتیم، از وفور محجبه‌ها مدام فکر می‌کردم منطقه مسلمان نشین است و می‌گفتم اینجا خانه بگیریم. اما محله بعد همین فرایند تکرار می‌شد. آنچه در تصویر می‌بینید محله‌ای در #آمستردام است. انگار این بخش شهر کاملا دست مسلمانان بود که محجبه ها نماد آن بودند☺️. با هیجان فیلم و عکس می‌گرفتم و واقعا برایم باورنکردنی بود. غالبا مسلمانان مهاجر بودند که نسل به نسل پوشش خود را حفظ کرده بودند و هلندی‌های مسلمان شده‌ای که با ایشان پیوند خورده بودند. این عکس‌ها برای چند ماه پیش است. دیدیم و شنیدیم که پس از داستان مظلومین مقتدر #غزه در مستندهای هلندی نشان دادند که فقط در یک شهر از هلند، بیش از ۴۰۰۰ نفر مسلمان شده‌اند.... الان باید چهره شهرها از این هم متفاوت‌تر شده باشد... @ninfrance

فیلم با کیفیتی نشده. اما خب این شنبه بازاری است در آمستردام که چند ماه پیش در آن حضور داشتم. پایتخت #هلند... پوشش اگر چیزی برای گذشته بود، در قلب دنیای مدرن، بی طرفدار می ماند. این یعنی در قلب آزاد بودن زنان در انتخاب پوشش، آخر زنان به این نتیجه رسیدند که پوشش بهتر است... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

در تمام این سالها و تا امروز، ماجراهای انتخابات و رفتار نامزدهای آن، به من آموخت، آنقدر در وقت فرصت بر تخصصم بیفزایم که اگر روزی به ناگاه دعوت به کاری بزرگ شدم، در اندازه آن قرار گرفته باشم و حسرت نخورم که کاش بیش از این از زمانی که داشتم برای رشد و تعالی خود استفاده می‌کردم. همچنین به من آموخت که رعایت اخلاق و آداب الهی انسانی، سن نمی‌شناسد. اگر در وقت فراغت تهذیب نفس و خودسازی نکرده باشم، در هر جایگاهی باشم، و در هر سن و سالی، ممکن است خود نگهداری را از دست بدهم و حتی اگر بخواهم هم نتوانم رفتار درست را انجام دهم. حرف درست و راست را بزنم و حق را بگویم. و کارم به جایی نرسد که فراموش کنم آرمانی پس این اقدام برای خدمت بوده است که بخاطر بدست آوردن قدرت، بازی با کلمات نکنم و از شگردهای فریب و جذب استفاده نکنم. نقد انحرافی نکنم و از شعارهای عوام فریب برای افزایش رای بهره نبرم. بسیاری از ما شاید به همه به شکلی نقد وارد کنیم، اما حقیقتا معلوم نیست اگر ما در آن جایگاه قرار بگیریم چه رفتاری خواهیم داشت. اگر تهذیب عمیق نکرده باشیم... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

#خارج_درمانی قسمت اول یکی از معضلات رایج که در همه جا تجربه می‌کنیم. در مدارس. دانشگاه‌ها و حتی میان افراد فامیل، تصور گل و بلبل بودن خارج از کشور هست. حقیقتا نمی‌دانم این تصور چگونه شکل گرفته. اما خیلی عجیب هست که تا این حد ذهن‌ها تخیلی شکل گرفته باشد. همیشه همه یک دوست و آشنا و فامیل دارند که میگه خارج همه چی عالیه... اما هیچ کس از اون بخش از دوستان و آشنا و فامیل نمی‌گه که یا ساکته. یا جرأت نمی‌کنه از حقایق بگه یا بعد از چند سال زندگی، زبانش به حقیقت باز میشه. بخصوص اگر شرایط برگشت به کشور را پیدا کنه و برگرده... دیروز این پیام تیتر خبری اخبار هلند بود: زنان در حمل و نقل عمومی، ایستگاه ها، پارک ها در #هلند احساس ناامنی می کنند. | NL Times https://nltimes.nl/2024/06/20/women-feel-unsafe-public-transport-stations-parks-netherlands در صورت تمایل خودتان خبر را دنبال کنید. اما ترجمه را هم در کانال می‌گذارم. ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

#خارج_درمانی قسمت دوم متن ترجمه شده خبر هلندی: « زنان در مکان های عمومی در هلند احساس ناامنی می کنند. ترسناک ترین مکان ها برای آنها حمل و نقل عمومی و ایستگاه ها و پس از آن جنگل ها، پارک ها و مکان های تفریحی هستند. Pointer و AD در نظرسنجی از بیش از 7400 زن دریافتند که زنان تا زمانی که می‌توانند از این مکان‌ها اجتناب کنند، مسیرهای جایگزین را انتخاب می‌کنند یا زمانی که در آن مکان هستند، مکان زندگی خود را از طریق تلفن خود به اشتراک می‌گذارند. 91 درصد از زنان اظهار داشتند که در ایستگاه‌های قطار، مترو و اتوبوس احساس ناامنی می‌کنند، 82 درصد در حمل‌ونقل عمومی احساس ناامنی می‌کنند، 90 درصد در پارک‌ها و جنگل‌ها احساس امنیت نمی‌کنند و 74 درصد می‌ترسند که ممکن است در مکان‌هایی مانند بارها و باشگاه ها برایشان اتفاقی بیفتد. وقتی به طور مشخص از آنها پرسیده شد که از چه چیزی می‌ترسند، سه چهارم زنان نشان دادند که فکر می‌کنند ممکن است در این مکان‌ها اتفاقی برایشان بیفتد. بیش از یک سوم واقعاً یک حادثه را در مکان های ذکر شده تجربه کرده اند. زنان در عصر و شب بیشتر احساس ترس می کنند. تنها 6 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که رفتار خود را تغییر نمی دهند تا در فضاهای عمومی احساس امنیت کنند. 94 درصد دیگر زنان این کار را انجام می دهند. آن‌ها از مکان‌های خاصی در تاریکی اجتناب می‌کنند، یک مسیر جایگزین انتخاب می‌کنند، وقتی احساس ناامنی می‌کنند وانمود می‌کنند که در حال مکالمه هستند، یا مکان زندگی خود را از طریق تلفن با دوستان یا خانواده به اشتراک می‌گذارند. حدود 20 درصد از زنان یک سلاح سبک مانند اسپری فلفل حمل می کنند یا در صورت نیاز به دفاع از خود، کلید خود را بین بند انگشتان خود حمل می کنند.» چند خبر ناراحت کننده دیگه که همه در یک روز در هلند منتشر شده را هم در ادامه ارسال می کنم. بعد تصور کنید این خبرها برای ایران بود... توجه کنید که هلند مانند ایران بیش از 200 ماهواره و شبکه فارسی زبان نداره که هدفش تخریب و تضعیف هلند باشه و فروپاشی روانی ذهن مردمش. خیلی عادی به شکل روزانه این اخبار را مخابره می کنه. خبر بعدی میزان بی خانمان های هلند هست. خبر بعدی آمار نگران کننده میزان قتل عمد فقط در آمستردام... اما خب موسسات مهاجرت را در نت در خصوص هلند ببینید. علت توهم خیلی افراد که بیرون از ایران گلستان هست را متوجه می شوید. خودم شخصا از نزدیک شاهد ایرانی هایی بودم که حقیقتا به سختی و رنج زندگی می کردند، اما در صفحات اینستاگرامی خود فقط عکسهای غرق در خنده و تلاش برای نشان دادن اینکه چقدر خوشبخت هستند را به نمایش می گذاشتند... حالا مطالب بیشتری هست که در ادامه خواهد آمد... چرا تصمیم به نشر این مطالب گرفتم؟ چون جریانی در ایران سالیان سال است ریشه دوانده و الان تا شعارهای انتخاباتی در سطح ریاست جمهوری یک کشور رسیده که واقعا عوام فریبانه غرب را متفاوت و ما را محتاج ارتباط القا می کند... و بسیاری از مردم هم خام این حرف ها می شوند. اما بلاخره یک روز باید این بسته بودن ذهن ها و زودباوری ها و کمی عزت نفس ملی و بین المللی در بسیاری فصلش به پایان برسد. دیگر در این دنیای کوچک شده به راحتی می توان از حقایق باخبر شد. و متاثر از هیجانات و حرف های بی پشتوانه نشد... طبیعی است که برخی بگویند اگر غرب بد است یا زندگی سخت است، تو چرا رفتی؟ بارها پاسخ داده ام که همه آدمها بخاطر راحت تر زندگی کردن سفر نمی کنند. اگر همین تجربه برایم اتفاق نمی افتاد، خودم هم تصورات بسیار اشتباهی در خصوص بسیاری از مسائل از غرب داشتم که با تجربه بی واسطه همه تغییر کرد... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

✨ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی جَعَلَ کَمَالَ دِینِهِ وَ تَمَامَ نِعْمَتِهِ بِوِلاَیَةِ مولیٰنا أَمِیرالْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِیطَالِبٍ وَ أَولادِهِ المَعْصومین عَلَیْهِم السَّلاَم‏ُ ✨ الحمدلله که شیعه‌ایم. الحمدلله که در ایرانیم. الحمدلله که در زمانی هستیم که سیدعلی رهبر ماست. ما شاید هرگز درک نکنیم چقدر خوشبختیم، تکیم، استثنائی هستیم. این همه نعمت با هم برای ما تکمیل شده، حتما برای کاری و ماموریتی در این #احسن_تقویم و در این عصر آخرالزمان با این #امتحانات_سخت بدنیا آمده‌ایم. شاید قرار است به زودی ایران به مقام #امامت جهان برسد... ان شالله پ.ن۱: اشاره سخنران به آن دسته از حکام سنی است که دین خدا و رسولش را کنار گذاشته‌اند.نه برادران و خواهران اهل سنت. پ.ن۲: ایشان دکتر محمد تیجانی است که خود سالها پیش شیعه شده است و کتابی با عنوان «آنگاه هدایت شدم» نوشته است که خاطرم هست در دوران دبیرستان آن را خواندم. ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

مشکل اعتقادی روزی در حال گذر از مکانی، عبارتی از شهیدی روی دیواری خواندم که مرا متوقف کرد و دقایقی مقابل خود نگه داشت. توقفی که تحول خاصی در وجودم ایجاد کرد. تحولی که سبک و روش و اقدام و باور را زیر و رو کرد: جمله این بود: « توان ما به میزان اتصال ما به خداوند بستگی دارد، نه امکانات موجود.» شهید عبدالله میثمی ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

یا مقلب القلوب و الابصار... قلب‌ها و چشم‌ها و بصیرت‌ها همه دست توست و فرمودی بر اساس عملکرد ما زیر و رو می‌شود... شنیده بودیم که هرچه به ظهور نزدیک‌تر می‌شویم غربال آخرالزمانی سریع‌تر و شدیدتر می‌شود، اما نمی‌دانستیم نوبت ما هم می‌رسد... در تمام این روزها در عموم گروه‌ها و کانال‌ها و سایت های کاندیدهای مختلف بودم و سبک تلاش‌ها به هر قیمت را دیدم. نه می‌توان قضاوت کرد، نه می‌توان ادعا کرد، نه می‌توان سرزنش کرد... خاطرم هست حدیثی خواندم از امام معصوم که تا ظهور حضرت حجت، از هر گروه فکری و از هر مدعی حکومت داری به قدرت خواهد رسید تا همه به این نتیجه برسند که حکومت داری چیزی آنچنان که تصور و ادعا می‌کردند نبود... ادعاها که خوابید، احتیاج حقیقی که بیدار شد، معنای ولایت که درک شد، همه که مضطر واقعی شدند، «او» خواهد آمد... ای پاسخ گرامی امّن یجیب‌ها تعجیل کن به خاطر ما ناشکیب‌ها چشم جهان به چشمهٔ دستان سبز توست جاری شو از ورای فراز و نشیب‌ها برخیز و بزم شب زدگان را به هم بزن ای آشنا به ندبه و اشک غریب‌ها تعجیل کن به خاطر صدها هزار چشم ای پاسخ گرامی امن یجیب‌ها... با دلی آرام و قلبی مطمئن و ضمیری امیدوار به فضل خدا، فردا به پای صندوق‌های رأی می‌رویم و وظیفه مردمی خود که مشارکت در #انتخابات است را ان شالله ادا می‌کنیم. هرکس هنوز مردد است یا به رأی دادن فکر نمی‌کند اما تمایل به شنیدن دلایل شرکت در انتخابات دارد اگر پیام دهد، خوشحال می‌شوم. ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

#رأی_اجباری نمی‌دانستم سالیان سال رأی دادن در #هلند #اجباری بوده. ظاهراً می‌خواستند از طریق زورِ قانون، فرهنگ سازی کنند. به صورت اتفاقی با یکی از سایت‌هایی که تاریخچه رأی‌گیری در هلند را شرح داده بود مواجه شدم. بعد توضیح می‌داد: الان که اجبار برداشته شده، گفته شده غالبا همون قدیمی‌ها که عادت به رای دادن کردند و هنوز می‌ترسند اگر رأی ندهند، امکانات و امتیازات دولتی را از دست بدهند، بیشتر رأی می‌دهند. این متن خبر که خواندم برایم خیلی عجیب و جالب بود. اما ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که برای رأی دادن و مشارکت، استدلال می‌آوریم که این مهارت فردی اجتماعی افراد با اراده خودشان رشد کند و فعال شود. از اینکه برای دیگران توضیح می‌دهم که به این دلایل باید رأی بدهیم و قانع می‌شوند و اقدام به رأی دادن می‌کنند، واقعا لذت می‌برم. حس خوبی است. حس ارزشمندی است. الحمدلله رب العالمین. اینکه بگویم: «رأی دادن ابراز وجود در کشور است. من رأی می‌دهم. چون نیاز هست در مسئله انتخاب و تصمیم اجتماعی خودم را بالنده کنم. به دور از سیاست زدگی باید نقش ایفا کنیم در مسائل کشور. این هم حق ماست هم تکلیف ما. خواستم از شما هم دعوت کنم بی‌تفاوت نباشید. درک می‌کنم رنجش‌ها و سختی‌هایی هست. اما این سختی‌ها نمی‌تواند وظیفه و تکلیف رای دادن را از دوش ما بر دارد. رأی دادن یک حق هست. اما یک تکلیف هم‌هست. عدم مشارکت اقتصاد را درست نمی‌کند که هیچ، امنیت را هم تحت الشعاع خودش قرار میدهد. الان به جهت اقتصادی در مضیقه هستیم.‌ اگر دشمن تشخیص دهد که حمایت مردمی وجود ندارد، امنیت را هم از ما می‌گیرد و کار سخت‌تر و سخت تر می‌شود. شما به وظیفه خودتان عمل کرده‌اید اگر رای بدهید. حالا اگر این آقایان کوتاهی کردند دیگر گناهش با آن هاست. امر واجبی از شما فوت نشده. و این برکت را به زندگی شما می‌آورد و بلاگردان خواهد بود.» ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

✨پیام یکی از اعضای محترم کانال: رأی دادن در #بلژیک همچنان #اجباری است. حدود یکماه قبل، رای گیری مجلس محلی، مجلس نمایندگان بلژیک و رای گیری اتحادیه اروپا بود. یعنی هر فرد باید سه مرحله در رأی گیری شرکت می‌کرد. ۱. دولت محلی فلاندرن، والونی، بروکسل، آلمانی ۲. دولت فدرال بلژیک ۳. اتحادیه اروپا تمام مردم روز و ساعت رای گیری و محل اخذ رای خود را از طریق شهرداری محل زندگی و اداره پست دریافت می‌کردند، در صورت عدم شرکت در انتخابات برای اولین بار حدود ۱۲۰ یورو جریمه تعیین شده است. ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

روش را عوض کنید... قسمت اول کتابی می‌خوانم بنام: «ویژگی‌های امتحانات الهی»، برگرفته از سخنرانی های آیت الله مجتبی تهرانی. در این کتاب شرح می‌دهد که فلسفه امتحانات الهی برای فرد و اجتماع چیست که کتاب بسیار مهمی است. امتحان برای فرد باعث می‌شود که نقطه‌های ضعف و قوت خودش را به چشم ببیند. لذا این لطف خداست برای فرصت رشد و اصلاح. اما برای اجتماع این است که بد و خوب شناخته و تفکیک شوند. نکته مهم این است که امتحان به میزان رشد آسان‌تر نمی‌شود، سخت‌تر می‌شود. به زبان بسیار ساده، یک بازی کامپیوتری را در نظر بگیرید که هر مرحله برنده شوید، مرحله بعد سخت‌تر است. هیچ کس انتظار ندارد مرحله بعدی آسان‌تر باشد. و همه حس افتخار و قهرمانی برای فرد این است که به مرحله آخر برسد. لذا پر هیجان و پر نشاط‌تر ادامه می‌دهد... ادامه دارد... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

روش را عوض کنید... قسمت دوم در همه جای دنیا، رسانه هر کشور به فرهنگ آن‌ کشور تسلط پیدا کرده. رسانه که به دست خود انسان‌ها اداره میشه، موجب فلج کردن مغز انسان‌ها، سطحی کردن انسان‌ها، بی‌ایمان کردن انسان‌ها، بی‌اخلاق کردن انسان‌ها و غیر طبیعی کردن رفتار انسان‌ها شده. کشور ما هم استثاء نیست. در میان همه موضوعات، هر بار فضای انتخاباتی میشه، حواشی رفتارها مقدم بر اصل توجه به برنامه‌ها و ویژگی‌های مدیریتی و اجرایی کاندیداها، معیار و دلیل انتخاب لحظه‌ای عموم مردم میشه. چرا؟ چون رسانه به این بخش‌ها توجه می‌کنه. چون مثل یک فیلم سینمایی مهیج، باید داستان، گره، ماجراجویی و صحنه‌های درام داشته باشه تا بیننده جذب بشه. حتی طنز و تمسخر هم تولید جذابیت و هیجان می‌کنه. در حالی که موضوع فقط و فقط انتخاب یک مدیر مناسب اجرایی در ابعاد یک کشور هست. همین. اما متأسفانه با نقش ایفا کردن ماهواره‌ها، شبکه‌های اجتماعی، رادیوها و روزنامه‌ها، به دلیل ماهیتی که عرض کردم، هدف اصلی گم‌ میشه و یک فضای التهابی و رقابتی ناسالم شکل می‌گیره که هرکس حرفه‌ای تر خط دهی بشه برنده بشه. مثلا گفته میشه فلانی هرچند برنامه داره اما فن بیان نداره و نمی‌تونه عوامانه حرف بزنه. در حالی که این شاخص یک مدیر اجرایی نیاز نیست باشه. یا فلانی هرچند برنامه نداره، اما چون درد مردم رو میشمره، خوشایند مردم هست یا چون مال آن شهر و روستاست مردم او را انتخاب می‌کنند. خب اینها یعنی این همه سال نتوانستیم روش را عوض کنیم که در دام رفتارهای تلویزیونی که با رسالت سرگرمی خلق شدند، نیفتیم. بجای تغییر روش، آموزش مردم، بالندگی سبک ستادهای نامزدها، مجبور باشیم هرکس به روش دیگری سعی کند رقیب هراسی کند که مردم با ترس‌های بی‌ربط به شاخص‌های یک مدیر اجرایی که باید ظرفیت ساختن کشور داشته باشد اصلا توجهی نکنند و فقط تحت تاثیر جو لحظه‌ای تصمیم بگیرند یا نگیرند و یا کلا خود را کنار بکشند... و یا ظرفیت کل یک کشور با بسیاری از مسئولین و دست‌اندرکاران اجرایی‌اش درگیر حواشی رقابت و چیزی شبیه جنگ اجتماعی قرار بگیرد تا روزی که قدرت به چه کسی انتقال پیدا کند... گروه بازنده عزا بگیرد. گروه برنده پایکوبی کند. و این دو گروه دشمن‌وار بجای همراهی و همکاری برای رشد کشور، چوب لای چرخ یکدیگر بگذارند که او مقصر است، تو مقصری، دیدی نتوانستی... دموکراسی، جمهوری، انتخابات، رأی اکثریت بر این مبنا، چیزهایی کم دارد که کلا این سبک حکومت مردم بر مردم را دچار اختلال جدی کرده است. راه رفته‌اش هم غرب است. و به شکلی الگوی آن آمریکا که امروز سطح و سبک مناظرات بین کاندیدای ریاست جمهوری‌اش را شاهد هستیم... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

روش را عوض کنید... جزء مردمی شده‌ام که فقط طلبکارم... ولی خداوند این کشور را برای مردمی از عذاب و بلا حفظ کرده است که اینگونه‌اند... قلبی، زبانی و عملی... و برخی برای اینکه در این کشور فقط آزرده شده‌اند، قصد داردند رأی ندهند... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

برخی حال و احوالات، تغییر تحولات، شکستن‌ها و از نوع ساخته شدن‌ها را فقط ما خارج رفته‌ها درک می‌کنیم...😭 فرایندی که این دختر خانم طی کرده برای خیلی از خارج رفته‌ها آشناس... #خارج_درمانی که گفتم بخشی از آن چنین تحولات و تجاربی است. نمی‌دانم بگویم چند نفر را شخصا تا امروز دیدم و با ایشان گفتگو کردم که بعد از دور زدن در خارج، نگاهشان به همه چیز زیر و رو شده است... بر خلاف بسیاری که وحشت دارند از رفتن جوانان به خارج از کشور، تصور می‌کنم این سیرو فی الارض‌ها برای بسیاری نجات بخش است... بسیاری از تصورات و حسرت‌های کاذب که درمان می‌شود هیچ...، جهان‌بینی انسان به شکلی تغییر می‌کند که واقع بینی و حقیقت بینی ناگزیر داستان است... گاهی شاید سیاهی حقیقی را باید تجربه کنیم تا بفهمیم آنچه در کشور خود سیاهی می‌دیدیم چیزی شبیه شوخی بود و معنای نور و احتیاج به نور اینگونه در قلب انسان طلوع می‌کند... خیلی دوست دارم شرایطی فراهم شود و کنار هم جمع شویم و کمی راحت‌تر از آنچه بر ما گذشته بگوییم... هر کدام از ما داستانی داریم که قابلیت دارد یک کتاب خواندنی شود... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

بی‌طرف، برای انتخاب یک مرد اجرایی در اندازه کشوری و بین المللی، و بر اساس محض صحبت‌های دو نامزد در مناظرات، به نظر می‌رسد بین این دو کاندید، آقای دکتر سعید جلیلی فرد اصلح باشند. به نظر منطقی نیست طبق این چکیده فهرست، از سر لجبازی، یا وعده‌سازی، یا بی‌خبری، یا جناح بازی، یا حزب‌گرایی، رأیی غیر این درنظر گرفت. اما در نهایت وظیفه همه ما اصل رأی دادن و مشارکت در انتخابات است. اصل واکنش داشتن و ابراز وجود است. اصل حرکت بجای سکون است. ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

امداد‌های غیبی «امدادهای غیبی» نام یکی از کتب علامه شهید مرتضی مطهری است. در این کتاب خواندنی توضیح می‌دهد که خداوند یاری ویژه‌ای دارد برای کسانی که دین او را یاری می‌کنند. از یکی از این افرادی که تجربه شبیه مرگ داشته و برگشته می‌شنیدم که می‌گفت: در چند صحنه بسیار مهم که به خداوند شکایت برده که خدایا چرا کمک نمی‌کنی؟ چرا یاری نمی‌رسانی؟ به او خیل میلیون‌ها ملک را نشان داده‌اند که آماده کمک هستند اما کسی حقیقتا از آنان کمک نمی‌خواهد! نیت کارشان رضای خدا نیست و برای نفس خودشان می‌جنگند و اساسا کمکی از صمیم قلب از خداوند نمی‌خواهند... به نظر می‌رسد باید از صمیم قلب و با بند بند وجود از خداوند برای نجات و سربلندی و تعالی ایران عزیزمان که بودنش و ماندنش یادگار هزاران هزار خون بر زمین ریخته بهترین جوانان این مرز و بوم است، در خواست کمک و امداد نماییم. خدایا هرکس حق می‌گوید و حق می‌خواهد و برای رضای تو در حال تلاش است را یاری کن. خدایا نیت‌ها را برای خودت خالص کن و ما را هدایت و محافظت کن. خدایا یاری‌مان کن... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

نام کانال، برگرفته از کلام مردی است که گفت: «هر زمان پرچم لااله الا الله را در انتهای افق نصب کردی، می‌تونی استراحت کنی». وقتی در فرانسه تصمیم گرفتم کانال بزنم و از تجارب و مشاهداتم بنویسم، چنین عنوانی به ذهن خطور کرد. وقتی به چشم دیدم سرعت و نفوذ دین مبین اسلام را در جای جای دنیا... داستانش را قبلاً چندبار در کانال گفته‌ام. «برای آرمان بر حقت، جهانی بیندیش» هم شعار نویسنده کانال شد، وقتی دید باید برای آمدن کسی تلاش کرد که نامش منجی عالم بشریت است نه فقط ایران. ما یک وظیفه در این دنیا بیشتر نداریم. برپایی حکومت جهانی خدا. و در هر شرایطی قرار بگیریم. تلخ و شیرین، تلاش می‌کنیم زمینه‌ساز برپایی این حکومت باشیم. که امثال #حاج_احمد_متوسلیان، در سخت‌ترین زمان، مقتدر، مقدمه‌اش را با نثار جسم و جان خود نوشتند که روزی که گذشت، روز جاویدالاثر شدنشان بود... ✍️مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

الحمدلله که ایرانم! هرچند شور و شوق و میل به او و حماسه‌اش، در جهان در حال گسترش است. اما همچنان مردم ایران با فاصله زیاد در سکوی برتر جهانی ایستاده‌اند. سرمایه حسینی، چیزی است که در هیچ جای جهان مثل و مانندی ندارد. ظرفیتی است که همه را در خود جای می‌دهد و قدرتی است که همه مظاهر عزت را در انسان می‌سازد و حفظ می‌کند. و این خلأ واضحی است که همه انسان‌های آزاده جهان در حال درک و کشف آن هستند. هِق هِق روضه‌اش، حَق حَقِ توحید ماست زندگی با حسین، حال خوش جبهه‌هاست ملت حسینی، به حاج قاسم قسم راه قدس شریف، از گذر کربلاست... ✍️🏴🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

واقعیت امروز دنیا چیست؟ سالها با فیلم و سریال ها و تبلیغات هالیوودی، تصوراتی تخیلی فانتزی از دنیای خارج از ایران و وضعیت زندگی مردمان آن داشتیم و یا با کسانی مواجه بودیم که یک فامیل خوشبخت در خارج از ایران دارند که آنجا را از بهشت هم برتر توصیف می کنند و البته این سالهای اخیر هم به آن اضافه شد که، شبکه های ماهواره ای و اینترنتی فارسی زبانی روی کار آمدند که مدام از قوت های خارج از ایران و ضعف های داخل ایران اخبار متنوع به مردم ایران مخابره می کنند. اما تجربه زندگی در خارج از کشور، گفتگو با مردم و مهاجرین این سرزمین ها، دنبال کردن اخبار داخلی شان و بخصوص و بخصوص خواندن کتاب هایشان که به دور از غرض ورزی اول برای مردمان سرزمین خود نوشته اند و بعد به دست ما ترجمه شده اند، دو چیز را برایم روشن کرد: اول اینکه دنیا آن مدینه فاضله ای نیست که مدت مدیدی بر سر مردم ما زدند و دوم اینکه بسیاری از معضلات همین امروز کشور ما که به شکلی مخابره می شود که انگار فقط سرزمین ما به آن مبتلاست، معضل روز کشورهای بسیاری است، بخصوص آن به ظاهر پیشرفته و توسعه یافته هایش. و در بسیاری موارد بخصوص در امور بشری، وضع در این سرزمین ها تلخ تر، پیچیده تر و ناامید کننده تر است. جدیدا در حال خواندن کتابی هستم از کیت مرفی بنام « راه و رسم گوش دادن»؛ نویسنده که می خواهد توضیح دهد که متاسفانه ضعف امروز بشری خوب نشنیدن حرف و نظر و نیاز هم است، در بخشی به ناگزیر مثال هایی می آورد که برای مردمان آن سرزمین ملموس باشد. و در این میان بخشی از آن وضعیت سیاستمداران آمریکا و انگلیس و ... است. تلاش می کنم در چند بخش قسمت هایی از این کتاب را که مرتبط با وضعیت فعلی آمریکا و انگلیسی، سبک نادرست نظرسنجی های مردمی و نحوه انتخاباتشان است بیاورم. این مطالب کمک می کند که اولا تصور نکنید دیگر در دنیا جهان اول و دوم و سومی در بسیاری از رفتارها و اقدامات و اعمال معنا دارد و دوم اینکه بسیاری از مشکلات را طبیعت این عصر و زمان بدانید و بجای سرزنش های تمام نشدنی داخلی، با دید جهانی و با ایمان و عمل صالح که بسیاری از بخش های دنیا از آن بی بهره اند، با استفاده از سرمایه های مادی و معنوی و همت و تلاش افراد خالص، برای رفع و دفع و حل این مشکلات از جهان امروز پیشی بگیریم. و البته با مستندات موجود این پیشی گرفتن خیلی وقت است که آغاز شده است و همین به قدری آنان را ترسانده است که با همه ترفندهای نظامی و سیاسی و اقتصادی و فکری فرهنگی و اجتماعی و حتی دینی، به جنگ یک اندیشه و مکتب و دین و آیین آمده اند. همچنین همه شواهد می گوید که هرچند در مسیر رشد، رنج و سختی هم وجود دارد، اما خبر خوب این است که این نمودار رشد، صعودی است و نزدیک به قله بودن واقعیت دارد. بخصوص که بسیاری از سرزمین های پرهیاهوی این کره خاکی، هر روز از آنجایی که قله می نامیدند در حال نزول و سقوط هستند... ✍️🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

بخشی از کتاب کیت مرفی با عنوان «راه و رسم گوش دادن» قسمت اول (حتما قبلش پست قبلی را بخوانید) «مضحکه جلسات استماع کنگره ایالات متحده آمریکا را در نظر بگیرید که در آنها با وضعیت اظهار فضل، نکوهش، انتقاد و سرزنش کردن سناتورها و نمایندگان یا پریدنشان وسط حرف هر بخت برگشته‌ای که قبل از آن ها حرف می‌زند، خیلی از استماع خبری نیست. رایج ترین و برجسته ترین مشخصه جلسات استماع کنگره که از رونوشت هایش پیداست، همهمه‌ای است که نشان می دهد همه در حال بحث کردن با هم اند و رونویس کننده یا نگارنده مباحث نمی تواند از حرف‌های هیچ کدام سر در بیاورد. به همین ترتیب، استیضاح نخست وزیر، که استیضاح هفتگی اعضای پارلمان از نخست وزیر انگلستان است، بیشتر از گوش دادن، به تئاتر کابوکی شباهت دارد. پرحرفی به حدی افراطی شده است که بیشتر اعضای دیگر در این جلسات شرکت نمی کنند. جان برکو در سمت رئیس مجلس عوام به بی‌بی‌سی گفت: «به گمانم این مشکلی واقعی است. شماری از نمایندگان مجربی که خجالتی نیستند و ابدا آدم‌های حساسی نیستند می‌گویند: «آنقدر بد است که نمی خواهم بیایم، نمی خواهم همراهی کنم، از این وضعیت خجالت می کشم.» بخشی از علت جاروجنجال سیاسی مداوم و تفرقه، هم در ایالات متحده آمریکا و هر خارج از آن، لاف زنی است، به طوری که مردم بیش از پیش فاصله و نرسیدن صدایشان به گوش صاحبان قدرت را احساس می‌کنند. آن احساسات موجه به نظر می رسد، زیرا رهبران سیاسی، رسانه و طبقات مرفه جامعه از نارضایتی‌ای که با نتایج انتخابات آشکار شد، حیرت زده شدند، به ویژه پیروزی ترامپ در سال 2016 در انتخابات ریاست جمهوری و رای انگلستان به خروج از اتحادیه اروپا در همان سال. رای دهندگان با پرتاب نارنجک انتخاباتی مقابله به مثل کردند تا توجه رهبران خود را جلب کنند. کمتر کسی این وقایع را پیش بینی می کرد. معلوم شد که نظرسنجی عمومی جایگزین بدی برای گوش دادن حقیقی به مردم در جوامعشان، درک واقعیت زندگی روزمره شان و ارزش های موثر در تصمیماتشان است. اگر پیش بینی کنندگان سیاسی با دقت، جدیت و صمیمیت بیشتری گوش داده بودند، نتایج انتخابات کمتر موجب حیرت می شد. اطلاعات بدست آمده از نمونه های استثنائی (یعنی کسانی که به شماره های ناشناسی که روی صفحه موبایلشان ظاهر می شود جواب می‌دهند و آن هایی که صادقانه سوال های مامور نظرسنجی را پاسخ می دهند) گمراه کننده بود. پوشش رسانه ای نیز که برای سنجش نظرهای عمومی شدیدا به رسانه های اجتماعی متکی بود همین گونه بود. با این حال، فعالیت در رسانه های اجتماعی و نظرسنجی همچنان ملاکی برای تعیین طرز تفکر «مردم واقعی» است. امروزه، عادی است که روزنامه نگاران و خبرنگاران مطبوعات و تلویزیون به جای بیرون رفتن و شنیدن صحبت هایی که از زبان مردم واقعی نقل می شود، با سهولت و دسترسی ظاهرا گسترده فیس بوک و توئیتر وسوسه بشوند و از آن‌ها گزارش هایشان را نقل کنند. مشاهده چیزهایی که در رسانه های اجتماعی باب می شود یا انجام نظرسنجی‌های آنلاین که کارآمد و داده محور تلقی می‌شوند تا حد زیادی شیوه گوش دادن رسانه، سیاستمداران، لابی گران، فعالان حوزه های مختلف و صاحبان شرکت ها را در قرن بیست و یکم ترسیم می‌کند. اما در اینکه فعالیت رسانه های اجتماعی انعکاس گسترده ای از جامعه است، می توان تردید کرد... ادامه دارد... ✍️🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance

بخشی از کتاب کیت مرفی با عنوان «راه و رسم گوش دادن» قسمت دوم (حتما قبلش پست اصلی را بخوانید) «... پژوهش های مکرر نشان داده است که حساب‌های کاربری تقلبی یا ربات بیشترِ این محتوا را تولید می‌کنند. به طور تخمینی، ۱۵ تا ۶۰ درصد از حساب‌های کاربری در رسانه‌های اجتماعی به افراد واقعی تعلق ندارند. طبق مطالعه‌ای، ۲۰ درصد از توئیت‌های مرتبط با انتخابات ایالات متحده آمریکا در سال 2016 به حساب های ربات تعلق داشتند. ربات ها انتخابات را پیش بردند. بررسی توئیترهای خوانندگان مشهور مثل تیلور سوئیفت، جاستین بیبر و کتی پری نشان می‌دهد که عمده ده‌ها میلیون دنبال کنندگانشان ربات‌اند. حتی شاید حضور لرکرها در رسانه های اجتماعی فراگیرتر است. لرکرها کسانی‌اند که حساب کاربری می‌سازند تا پست های دیگران را رصد کنند، اما خودشان یا به ندرت پست می‌گذارند، یا اصلا پست نمی‌گذارند. قانون یک درصدی یا اصل 90-9-1 در فرهنگ اینترنت حاکی از آن است که ۹۰ درصد کاربران پلتفرم های آنلاین مشخص (رسانه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها، ویکی‌ها، وب سایت‌های خبری و غیره) فقط بیننده‌اند و مشارکتی ندارند، ۹ درصد نظر می‌دهند یا به ندرت مشارکت می کنند و ۱ درصد ناچیز، بیشتر محتوا تولید می‌کنند. ممکن است تعداد کاربران سهیم، بسته به پلتفرم یا شاید در مواقعی که خبری مشخصا احساسات را تهییج می‌کند قدری متفاوت باشد، اما همچنان حقیقت این است که اکثریت قریب به اتفاق سکوت می‌کنند. به علاوه، بیشتر کاربران فعال در رسانه‌های اجتماعی و نظر دهندگان در وب سایت‌های شخصیت‌های بسیار خاص - و نمونه های استثنائی- دارند که الف) فکر می‌کنند دنیا بر مبنای نظر آنها می‌چرخد و ب) همیشه وقت دارند نظر بدهند. البته، خشم، بی‌حرمتی و اغراق بیشترین علاقه و توجه آنلاین را به وجود می آورد. پست های خنثی، جدی یا سنجیده به اشتراک میلیونی نمی‌رسند یا در رسانه ها نقل نمی‌شوند. این اتفاق گفت و گو را خراب و مضمون مکالمه ها را تغییر می‌دهد. وقتی در صادقانه بودن این احساسات ابراز شده تردید می‌کنیم، در گفتگوی حضوری با شنونده‌ای حواس جمع نیز تردید رهایمان نمی کند... ✍️🚩مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance