از سن کودکی شده غم آشنای من باد خزان وزیده به دولت سرای من بغض و شرر گرفته مسیر صدای من بالا گرفته کار دل و گریه های من خاک مزار من ز جفا بی نصیب نیست زائر نمانده دور حریمم، عجیب نیست مانند من امام غریبی، غریب نیست گریه کنید اهل منا در عزای من اهل زمانه غصه به قلبم رسانده اند بر روح و جان من غم و غربت چشانده اند من را به روی مرکب سمّی نشانده اند از زهرِ زینِ اسب ورم کرده پای من از کودکی رسیده به من چهره ای کبود در کربلا و کوفه و جولانگه یهود از بس که زخم های تنم در فشار بود مانده نشان سلسله بر جای جای من بر روی خار سخت مغیلان دویده ام از ابن سعد و حرمله طعنه شنیده ام هفتاد و دو ستاره سر نیزه دیده ام این روضه هاست گوشه ای از ماجرای من بازار و ازدحام نرفته ز خاطرم آتش ز پشت بام نرفته ز خاطرم بزم حرام شام نرفته ز خاطرم مانده ز شام کرب و بلایی برای من یادم نرفته چشم ترِ عمه زینبم آتش گرفته بود پر عمه زینبم یاد لباس شعله ور عمه زینبم فریاد می کشد جگر مبتلای من من روضه خوان غربت عمه رقیه ام مردم! شکست حرمت عمه رقیه ام آه از شب شهادت عمه رقیه ام تغییر کرده صحبت و حال و هوای من یاد غروب کرب و بلا زار و مضطرم آن خاطرات می گذرد از برابرم یک عمر یاد تشنگی جد اطهرم ذکر حسین گشته دعا و نوای من داغش برای اهل ولا سینه سوز ماند بی حال، زیر خنجر آن کینه توز ماند در زیر آفتاب بیابان سه روز ماند اعضای جدِ تشنه لب و سر جدای من محمدجواد شیرازی ‏#امام_باقر #حاج_منصور_ارضی #محمدجواد_شیرازی @nohematn

ای جان جهان امام باقر وی قبله جان امام باقر وی کهف امان امام باقر وی فوق بیان امام باقر وی نور عیان امام باقر مولای زمان امام باقر تو باقر علم کبریایی تو آینه خدانمایی تو قبله جان انبیایی حق است که حجت خدایی ما یکسره درد و تودوایی ما جسم وتوجان امام باقر تومظهر رب العالمینی توهستی زین العابدینی عیسای مسیح آفرینی سرتا قدم آیت مبینی سلطان جهان امام دینی در کون ومکان امام باقر ای دوستی تواعتبارم من آرزوی مدینه دارم تاروی به درگه توآرم تاچهره به تربتت گذارم شایدبه بقیع جان سپارم بااشک روان امام باقر ای قله عرش خاک پایت ای جان جهانیان فدایت گلواژه وحی در صدایت تو پادشهی و ما گدایت چشم همه بردر سرایت ازپیر و جوان امام باقر افسوس که حرمتت دریدند بعد از نبی از شما بریدند در شام، غریبی تو دیدند ننگ ابدی به خود خریدند بر قتل تو نقشه ها کشیدند پنهان و عیان امام باقر بودی ز حقوق خویش محروم تا شد جگرت به زهر، مسموم با یاد تو ای امام مظلوم گردید قلوب شیعه مغموم از قبر غریب توست معلوم صد رنج نهان امام باقر گریه به عزای تو ثواب است دلها ز مصیبتت کباب است قبر تو میان آفتاب است از کینه ی دشمنان خراب است این حرمت آل بوتراب است؟! کی بود گمان امام باقر تو جور و جفای شام دیدی خاکستر و سنگ و بام دیدی بر نیزه سر امام دیدی خوشحالی خاص و عام دیدی بیداد و ستم مدام دیدی از خرد و کلان امام باقر ای وصف تو بار نخل میثم وی خاک رهت به زخم، مرهم وی ریزه خور عطات، آدم وی لطف و کرامتت مسلم در حشر ز آتش جهنم ما را برهان امام باقر سازگار #روضه #امام_باقر #حاج_محمود_کریمی @nohematn

ای خاطره گوی کربلا ای راوی اشک و حماسه خط به خط مقتل عاشورا تو چشم تو میشه خلاصه پنجاه و سه ساله که اشکت روضه دار اباعبدالله است انگشتری که تو دستت هست یادگار اباعبدالله است نوه ی شاه سر جدایی تو روضه خوان کربلایی مولا شما روضه خونی کن از پیراهن پاره بخون از اسارت و از جسارت از حرم آواره بخون پابرهنه مثل رقیه می دویدی پشت قافله پاهاتونو هر شب می بوسید آبله آبله آبله نوه ی شاه سر جدایی تو روضه خوان کربلایی امیررضا یزدانی #شهادت_امام_باقر #امام_باقر #حاج_میثم_مطیعی @nohematn