يكي از وصاياي
رسول اكرم صلی الله علیه وآله
وصيت به تلاوت قرآن است.
و فضل تلاوت و حفظ و حمل
وتمسك و تعلم و مداومت و مزاولت
و تدبر در معاني و اسرار آن
بيش از آن است كه به فهم قاصر ما درست آيد
و آنچه از اهل بيت عصمت عليهم السلام رخصوص آن وارد شده است
در اين اوراق نگنجد؛
و ما به بعض آن قناعت می كنيم.
فرموده:
قرآن عهد خداوند است به سوي بندگان؛
همانا سزاوار است كه هر فرد مسلماني در هر روز به آن عهد نظر كند
و از آن پنجاه آيه قرائت كند.
فرمود حضرت سجاد عليه السلام
كه آيات قرآن خزانه هايي است،
پس هر وقت گشوده شد خزينه اي،
سزاوار است كه نظر كني در آن.
و در اخبار رجوع به آن
و تدبر در معاني آن بسيار وارد است.
و در حديث است كه
مؤمني كه قرائت قرآن كند در حال جواني
داخل شود قرآن به گوشت و خون او،
و او را خداوند با سفراي كرام نيكوكار قرار دهد،
و قرآن پناه اوست در قيامت.
فرمود حضرت صادق عليه السلام
كه كسي كه قرآن را بسيار قرائت كند
و با او عهد تازه كند
به مشقت كشيدن در حفظ آن،
دو اجر به او عطا فرمايند
و از اين حديث شريف معلوم می شود كه
مطلوب در تلاوت قرآن شريف آن است كه
در اعماق قلب انسان تأثير كند
چهل حديث، ص 499-497
هيچ در فكر سفر پر خطر مرگ نيستى
...اى نفس لئيم نويسنده كه
اظهار مىكنى
بايد فكرى براى روز سياه كرد
و از اين بدبختى بايد خود را نجات داد،
اگر راست مىگويى
و قلبت با زبانت همراه است
و سرّ و علنت موافق است،
چرا اين قدر غافلى
و قلبت سياه
و شهوات نفسانيه بر تو غالب است
و هيچ در فكر سفر پر خطر مرگ نيستى.
عمرت گذشت
و دست از هوى و هوس برنداشتى،
عمرى را در شهوت و غفلت
و شقاوت گذراندى.
عنقريب اجل مىرسد
و پايبند و گرفتار اعمال
و اخلاق زشت و ناهنجار خودى.
تو خود واعظ غير متعظى
و در زمره منافقان و دورويانى،
و بيم آن است كه اگر به اين حال بگذرى،
با دو زبان از آتش
و دو صورت از آتش محشور شوى...
حضرت امام خمینی رحمه الله
چهل حديث، ص: 162
یا رب به محمد و علی و زهرا
یا رب به حسین و حسن و آلعبا علیهم السلام
کز لطف برآر حاجتم در دو سرا
بیمنت خلق یا علی الاعلا
https://ganjoor.net/abusaeed/robaee-aa/sh2