مهم ترین آداب قرائت که باعث نزول برکات الهی می شود عبارتند از: وضو گرفتن، مسواک زدن، رو به قبله نشستن، از روی قرآن تلاوت کردن، پناه بردن به خداوند از شرّ ابلیس (استعاذه)، آرام و شمرده شمرده قرائت نمودن (ترتیل)، فکر و اندیشه کردن در مضمون آیات، با صوتی زیبا و حزین خواندن، خشوع داشتن، دعا قبل از شروع و بعد از تلاوت یکی ازدعاهای بامضمون قابل تامل قبل ازتلاوت أَللهُمَّ بِالحَقِّ أَنْزَلْتَهُ وَ بِالحَقِّ نَزَلَ، أَللهُمَّ عَظِّمْ رَغْبَتی فیهِ وَاجْعَلْهُ نُوراً لِبَصَری وَ شِفاءً لِصَدْری و ذَهاباً لِهَمِّی وَ غَمّی وَ حُزْنی اللهمَّ زَیِّنْ بِهِ لِسانی وَ جَمِّلْ بِه وَجْهی وَ قَوِّ بِهِ جَسَدی وَ ثَقِّلْ بِهِ میزانی وَارْزُقْنی تِلاوَتَهُ عَلی طاعَتِکَ آناءَ اللّیلِ وَ أَطْرافَ النَّهارِ، وَاحْشُرْنی مَعَ النَّبِیِّ محمّدٍ وَ آلِهِ الأَخْیارِ؛ بارخدایا! قرآن را به حق نازل کردی و به درستی هم نازل شده، بارالها! میل و رغبت مرا به قرآن، بزرگ گردان و آن را روشنایی دیده و شفای دل و بَرَنده غم، غصّه و اندوهم قرار ده. خداوندا زبانم را به خواندن قرآن زینت ده و چهره ام را به سبب آن نیکوئی بخش و جسمم را به پیروی از آن نیرو بخش وترازوی اعمالم را به تبعیّت از آن سنگین گردان و خواندن قرآن را شب و روز همراه با توفیق اطاعت روزی ام فرما و مرا با پیامبرت، حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم و خاندان برگزیده اش محشور گردان

نامه محبوب، محبوب است فرزندم! با قرآن این بزرگ کتاب معرفت آشنا شو اگرچه با قرائت آن و راهی از آن به سوی محبوب باز کن و تصوّر نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه شیطان است. آخر، این کتاب از طرف محبوب است برای تو و برای همه کس، و نامه محبوب، محبوب است اگرچه عاشق و محب، مفاد آن را نداند و با این انگیزه حبّ محبوب که کمال مطلوب است به سراغت آید و شاید دستت گیرد. ما اگر در تمام لحظات عمر به شکرانه این که قرآن کتاب ما است به سجده رویم از عهده برنیامده‌ایم. صحیفه امام رحمت الله علیه ج۱۶، ص۲۱

مهجوريت قرآن اكنون ببيينم چه گذشته است بر كتاب خدا، اين وديعه الهي و ماترك پيامبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم. مسايل اسف انگيزي كه بايد براي آنها خون گريه كرد، پس از شهادت حضرت علي علیه السلام شروع شده است. خودخواهان و طاغوتيان، قرآن كريم را وسيله اي كردند براي حكومتهاي ضد قرآني و مفسران حقيقي قرآن و آشنايان به حقايق را با بهانه هاي مختلف و توطئه هاي از پيش تهيه شده آنان را عقب زده و با قرآن در حقيقت، قرآن را، كه براي بشر بزرگترين دستور زندگاني مادي و معنوي بوده و هست از صحنه خارج كردند و هر چه اين بنيان كج به جلو آمد، كجی ها و انحراف‏ها افزون شد. تا آنجا كه قرآن كريم را كه براي رشد جهانيان و نقطه جمع همه مسلمانان، بلكه عايله بشري، از مقام شامخ احديت به كشف تام محمدي تنزل كرد، كه بشريت را به آنچه بايد برسند، برساند و اين وليده «علم الاسماء» را از شر شياطين و طاغوت‏ها رها سازد، و جهان را به قسط و عدل برساند و حكومت را به دست اولياء الله معصومين، عليهم صلوات الاولين و الاخرين بسپارد تا آنان به هر كه صلاح بشريت است بسپارند، چنان از صحنه خارج نمودند كه گويي نقشي براي هدايت ندارد... و مع ‏الاسف به دست دشمنان توطئه گر و دوستان جاهل، قرآن، اين كتاب سرنوشت ساز، نقشي جز در گورستان ها و مجالس مردگان نداشت و ندارد و آن كه بايد وسيله جمع مسلمانان و بشريت و كتاب زندگي آنان باشد، وسيله تفرقه و اختلاف گرديد و يا به كلي از صحنه خارج شد. بخشی از وصیت نامه سیاسی ـ الهی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه

اي قرآن، اي تحفه آسماني و اي هديه رحماني! تو را خداي جهان براي زنده كردن دل هاي ما و باز كردن گوش و چشم توده مردم فرستاد، تو نور هدايت و رهنماي سعادت ما هستي تو ما را از منزل حيواني می خواهي به اوج انساني وجود رحماني برساني، افسوس كه آدميزادگان قدر تو را ندانسته و پيروي تو را فرض خود نشمردند، اسفا كه قانون هاي تو در جهان عمل نشد تا همين ظلمت خانه و جايگاه مشتي وحشيان و درندگان كه خود را متمدنين جهان می دانند، رشك بهشت برين شود و عروس سعادت در همين جهان در آغوش همه درآيد امام خمینی رحمت الله علیه كشف الاسرار، ص 220

برادر، در مكايد نفس و شيطان دقيق شو. بدان كه نمى‏گذارند تو بيچاره يك عمل خالصى بكنى، و همين اعمال غير خالصه را كه خداوند به فضلش از تو قبول كرده نمى‏گذارند به سر منزل برسانى. كارى مى‏كنند كه به واسطه اين عجب و تدلّل بيجا همه اعمالت به باد فنا برود، اين نفع هم از جيبت برود . از خدا و رضاى او كه دورى، به بهشت و حور العين هم نمى‏رسى، سهل است، مخلّد در عذاب و معذب در آتش قهر هم مى‏شوى. تو گمان كردى به واسطه اين اعمال پوسيده گنديده سر و دست شكسته مخلوط به ريا و سمعه و هزار مصيبت ديگر، كه هر يك مانع از قبولى اعمال است، استحقاق بر حق تعالى پيدا كردى؟ يا از محبين و محبوبين شدى‏ عابد در مقام تفاخر گويد من فلان عمل را كردم. و ديگران را تنقيص كند و اعمال خود را بزرگ شمارد. گاهى هم تصريح نمى‏كند ولى چيزى مى‏گويد كه لازمه‏اش تزكيه نفس است. و عالم گويد به غير: تو چه مى‏دانى؟ من فلان كتاب را چندين دفعه ديدم، چندين سال در مجامع علمى بودم و اساتيد و اساطين ديدم و زحمتها كشيدم، كتابها نوشتم، تصنيف و تأليفها كردم. و همينطور. ... و انسان بايد خيلى مواظبت از حال خود كند و در اطوار و اعمال خود دقيق شود كه مكايد نفس و دامهاى شيطان خيلى دقيق است و كمتر شخصى مى‏تواند از آن نجات پيدا كند. ممكن است انسان با يك اشاره در غير موقع يا يك كنايه بيجا از اهل دورويى و دو زبانى به شمار آيد. و شايد انسان تا آخر عمر مبتلاى به اين رذيله باشد و خود را صحيح و سالم و پاك و پاكيزه پندارد. . انسان بايد مثل طبيب دلسوز حاذقى و پرستار شفيق مطلعى از حالات نفس و اعمال در اطوار و اعمال خود دقيق شود چهل‏حديث حدیث عجب

تألیفات‌ امام خمینی رحمت الله علیه 1. مصباح الهدایة إلى الخلافة و الولایة؛ 2. شرح دعاى سحر؛ 3. شرح اربعین حدیث؛ 4. حاشیه بر فصوص الحکم قیصرى و مصباح الأنس؛ 5. حاشیه بر مفتاح الغیب؛ 6. أسرار الصلوة یا معراج السالکین؛ 7. رساله‌اى در طلب و اراده؛ 8. حاشیه بر رساله شرح حدیث رأس الجالوت، قاضى سعید و شرح مستقلى بر حدیث؛ 9. کشف الأسرار؛ 10. شرح حدیث جنود عقل و جهل؛ 11. آداب الصلاة؛ 12. الرسائل؛ 13. کتاب البیع؛ 14. کتاب الطهارة؛ 15. أنوار الهدایة فی التعلیقة على الکفایة؛ 16. مناهج الوصول إلى علم الأصول؛ 17. رسالة فی الاجتهاد و التقلید؛ 18. زبدة الأحکام؛ 19. المکاسب المحرمة؛ 20. تحریر الوسیلة؛ 21. جهاد النفس یا جهاد اکبر؛ 22. حکومت اسلامى یا ولایت فقیه؛ 23. تفسیر سوره حمد؛ 24. مناسک حج؛ 25. لمحات الأصول؛ 26. دیوان اشعار. 27- صحیفه نور مجموع پیام هاواعلامیه ها وسخنرانی ها در 22 جلد

نرم افزار مجموعه اثار متن کامل 170 عنوان کتاب فارسی و عربی در 384 جلد (شامل 36 رساله) از آثار امام خمینی رحمت الله علیه و شهید سید مصطفی خمینی رحمه‌الله علیه و مجموعه آثار موضوعی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی رحمت الله علیه

دامی که شیطان از راه قدس پهن می کند حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏ حديث ص : 56 ....انسان در نفس خود مشاهده مى‏كند كه وقتى تنهاست مايل به طاعات نيست اگر با زحمت يا از روى عادت هم عبادتى بكند آن را با حال نمى‏كند، بلكه سر و دست عمل را شكسته پاك و پاكيزه آن را تحويل نمى‏دهد . ولى وقتى در مساجد و مجامع حاضر شد، و در محضر عمومى مشغول آن گرديد، آن را از روى نشاط و دلچسبى و سرور و حضور قلب انجام مى‏دهد . مايل است ركوع و سجودش طولانى شده، مستحباتش نيكو انجام گرفته، اجزاء و شرايطش درست ملاحظه شود. اگرانسان قدرى هم ملتفت باشد [و] از نفس خود سئوال كند علت آن را، دام خويش را از راه قدس پهن كرده به انسان تعميه مى‏كند كه مثلا عبادت در مسجد چون ثوابش بيشتر است يا جماعت چون چنين و چنان است، نشاط دارى. يا اگر در غير جماعت و مسجد شد، مى‏گويد مستحب است عمل را پيش مردم نيكو انجام دادن تا اينكه كسان ديگر اقتدا كنند و تأسى نمايند و رغبت به مذهب پيدا كنند انسان را با هر وسيله‏اى هست گول مى‏زند. اين سرور و نشاط نيست جز از آن مرض قلبى كه انسان بيچاره به آن مبتلاست، و خود را صحيح و سالم مى‏داند و در خيال معالجه نمى‏افتد. مريضى كه خود را سالم مى‏داند، اميد صحت از او منقطع است. بدبخت در باطن ذات و لبّ سريره ميل دارد عمل خود را به مردم ارائه دهد و خود غفلت از آن دارد..

70 سال ازاون وری رفته

عیال مگر تو نمرده بودی !؟

وصیت‌نامه امام خمینی سلام الله علیه https://noorsoft.org/fa/software/View/12689/

وصیتی تاریخی وماندگار

حرف جدی امام که سبب خنده حضارشد

ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ ایه 5 سوره مبارکه فاطر

همه گرفتاری های انسان ازین نقطه شروع میشود

اى عزيز اى مطالعه كننده اين اوراق عبرت كن از حال اين نويسنده كه اكنون در زير خاك و در عالم ديگر گرفتار اعمال زشت و اخلاق ناهنجار خويش است و تا فرصت داشت به بطالت و هوى و هوس عمر عزيز را گذراند سرمايه الهى را ضايع و باطل كرد تو ملتفت خود باش كه نيز روزى مثل مايى و خودت نمى‏دانى آن چه روز است شايد الان كه مشغول قرائتى باشد اگر تعللى كنى فرصت از دست مى‏رود اى برادر من اين امور را تعويق نينداز كه تعويق انداختنى نيست چه قدر آدمهاى صحيح و سالم با موت ناگهانى از اين دنيا رفتند و ندانيم عاقبت آنها چيست پس فرصت را از دست مده و يك دم را غنيمت شمار كه كار خيلى اهميت دارد و سفر خيلى خطرناك است دستت از اين عالم كه مزرعه آخرت است اگر كوتاه شد ديگر كار گذشته است و اصلاح مفاسد نفس را نتوانى كرد جز حسرت و حيرت و عذاب و مذلت نتيجه نبرى اولياى خدا آنى راحت نبودند و از فكر اين سفر پر خوف و خطر بيرون نمى‏رفتند حالات على بن الحسين عليهما السلام امام معصوم، حيرت انگيز است ناله‏هاى امير المؤمنين عليه السلام، ولىّ مطلق بهت آور است چه شده است كه ما اين طور غافليم؟ كى به ما اطمينان داده جز شيطان كه كارهاى ما را از امروز به فردا مى‏اندازد مى‏خواهد اصحاب و انصار خود را زياد كند و ما را با خلق خود و در زمره خود و اتباع خود محشور كند هميشه آن ملعون امور آخرت را در نظر ما سهل و آسان جلوه دهد و ما را با وعده «رحمت خدا» و «شفاعت شافعين» از ياد خدا و اطاعت او غافل كند ولى افسوس كه اين اشتهاى كاذب است از دامهاى مكر و حيله آن ملعون است امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏حديث ص : 151

ارام شدنی نیست این دل

گاهی علم اخلاق ادم را به جهنم می فرستد

...بايد به خدا پناه برد از شرّ نفس و مكايد آن كه انسان را از معصيت به كفر مى‏كشد و از كفر به عجب مى‏كشد . نفس و شيطان به واسطه كوچك شمردن بعضى از معاصى انسان را مبتلا كنند به آن معصيت، و پس از ريشه [كردن‏] آن در دل و خوار شمردن آن، انسان به معصيت ديگر كه قدرى بالاتر است در نظر از اوّلى مبتلا شود، و پس از تكرار، آن نيز از نظر افتد و در چشم انسان كوچك و خوار شود و به بزرگتر مبتلا شود.... تمام كارهاى ما براى لذات نفسانى و براى اداره كردن بطن و فرج است . ما شكم پرست و شهوت پرستيم: ترك لذت براى لذت بزرگتر مى‏كنيم. وجهه نظر و قبله آمال ما راه انداختن بساط شهوات است. نماز كه معراج قرب الهى است ما به جا مى‏آوريم براى قرب به زنهاى بهشت ربطى به تقرب حق ندارد، مربوط به اطاعت امر نيست، با رضاى خدا هزاران فرسنگ دور است….. حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏حديث ص 66

سربازهای در گهواره روح الله

نه تو سرباز منی ونه من سرباز تو

کلمه ای که گفتنش سبب اعدام بود

شما باید دعا کنید خدا بمیرد

محل عبور است ونه مقصد .. دنیایی است که عبور از آن باید بکنیم ما؛ دنیایی نیست که در اینجا ما زیست کنیم. این راه است؛ این صراط است که اگر توانستیم مستقیماً این صراط را طی کنیم، همان طوری که اولیای خدا طی کردند ـ «جُزْنا وَ هِیَ خامِدَة» اگر توانستیم که از این صراط به طور سلامت عبور بکنیم، سعادتمندیم. و اگر خدای نخواسته در اینجا، در این راه، لغزش داشته باشیم در آنجا هم همین لغزش ظهور پیدا می‏کند، در آنجا هم موجب لغزشها می‏شود، موجب گرفتاریها می‏شود. از خدای تبارک و تعالی مسئلت می‏کنم که ما را بیدار کند؛ ما را به آن الطافی که خفی است و ما مطلع بر آن نیستیم، ما را بر آنها مطلع بفرماید تا اینکه ما هم مثل اشخاصی که معرفت دارند به مقام ربوبیت، معرفت دارند به مدارج انسانیت، و دنیا را مد نظرشان نمی‏آورند، استقلال به آن نمی‏دهند، مآرب دنیایی‏شان تحت نظرشان نیست مستقلاً، و اینجا را طریق می‏دانند از برای جاهای دیگر، از برای سعادتهای بزرگ دیگر، اگر ما هم ان شاءاللّه‏ توفیق خدا بدهد و ما هم برسیم به یک همچو مرتبه‏ای، آن مرتبه‏هایی که ما نمی‏توانیم ادراکش بکنیم، نمی‏توانیم در این عالم که هستیم بفهمیم چه مدارجی است، چه عوالمی است. چه بساطی است این بساط دنیا؛ چشممان را همه‏اش را باز کردیم و این دنیایی که به حسب روایت ـما نَظَرَاللّه‏ُ اِلَیْهِ مُنْذُ خَلْقِه به عالم اجسامْ (در روایت هست که) نظر لطفْ خدای تبارک و تعالی نکرده‏است ـمُنْذُ خَلْقِهِـ با اینکه این عالم اجسام و این عالم طبیعت، آنطوری که تا حالا ادراک کرده ‏اند، تا حالا کشف کرده‏ اند،... صحیفه امام، ج‏3، ص 235

..نمازى كه براى خاطر خواهى زن باشد چه زن دنيايى يا بهشتى اين نماز براى خدا نيست، نمازى كه براى رسيدن به آمال دنيا باشد يا آمال آخرت به خدا ارتباط ندارد https://eitaa.com/noktaha/4098